Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας
Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας | |
---|---|
Είδος | διεθνές δικαστήριο |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 53°33′4″N 9°51′3″E |
Διοικητική υπαγωγή | Αμβούργο |
Χώρα | Γερμανία[1] |
Έναρξη κατασκευής | 1 Οκτωβρίου 1996 |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας - (ITLOS), (ελληνικά: ΔΔΔΘ), είναι ένα δικαστικό όργανο που δημιουργήθηκε από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας που υπεγράφη στην Τζαμάικα, στις 10 Δεκεμβρίου του 1982.[2][3] Επιλύει διαφορές σχετικά με την ερμηνεία ή την εφαρμογή της Σύμβασης, όπως επίσης διαφορές από άλλες συμφωνίες που καλύπτονται από τη Σύμβαση, με τη σύμφωνη γνώμη των μερών.[4] Επιλύει διαφορές (επίδικη δικαιοδοσία) και νομικά ζητήματα (συμβουλευτική δικαιοδοσία) που του υποβάλλονται.[5]
Το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας εδρεύει στο Αμβούργο της Γερμανίας. Δύναται όμως να συνεδριάσει και να ασκήσει τα καθήκοντά του οπουδήποτε, εκτός έδρας, όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο.[6] Συγκροτείται από 21 δικαστές διαφορετικών εθνικοτήτων με θητεία διάρκειας 9 ετών, με δυνατότητα επανεκλογής.[4]
Τα κράτη μέλη που έχουν υπογράψει, επικυρώσει ή προσχωρήσει στην παραπάνω Σύμβαση έχουν την ελευθερία επιλογής ενός ή περισσοτέρων δικαστηρίων για την επίλυση αναφυομένων διαφορών σχετικά με την ερμηνεία ή την εφαρμογή της Σύμβασης. Έτσι, μπορούν να προσφύγουν στο Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ή σε διαιτητικά δικαστήρια που προβλέπει η Σύμβαση.[7]
Γενικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας τέθηκε σε ισχύ στις 16 Νοεμβρίου 1994, και αποτελεί τη βάση ενός διεθνούς νομικού πλαισίου για το δίκαιο «της θάλασσας, όλων των ωκεανών, τις χρήσεις και τους πόρους της». Στη Σύμβαση αυτή περιλαμβάνεται, επίσης η Διεθνής Αρχή των Θαλάσσιων Βυθών, για την ευθύνη για τη ρύθμιση του θαλάσσιου βυθού σε θέματα εξόρυξης πέρα από τα όρια της εθνικής δικαιοδοσίας, που είναι έξω από τα όρια των χωρικών υδάτων, τη συνορεύουσα ζώνη και την υφαλοκρηπίδα, των παράκτιων, ή νησιωτικών, ή αρχιπελαγικών κρατών.[3]
Δικαιοδοσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η προσφυγή στο Δικαστήριο μπορεί να πραγματοποιηθεί βάσει του άρθρου 287 της Σύμβασης, όπου τα μέρη έχουν αποδεχτεί τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου με γραπτή δήλωση για την επίλυση διαφορών σχετικά με την ερμηνεία ή την εφαρμογή της Σύμβασης. Η διαφορά μπορεί να υποβληθεί στο Δικαστήριο κατόπιν αιτήματος ενός από τα μέρη με μονομερή αίτηση. Το Δικαστήριο έχει επίσης δικαιοδοσία επί μιας διαφοράς που υποβάλλεται βάσει ειδικής συμφωνίας που έχει συναφθεί μεταξύ των μερών, σχετικής με τους σκοπούς της Σύμβασης. Η διαφορά υποβάλλεται στο δικαστήριο από κοινού. Η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου μπορεί επίσης να βασίζεται σε ρήτρες δικαιοδοσίας που περιλαμβάνονται σε διεθνείς συμφωνίες που απονέμουν δικαιοδοσία στο Δικαστήριο ή σε ειδικό τμήμα του Δικαστηρίου. Τέλος, το Δικαστήριο έχει την υποχρεωτική δικαιοδοσία σε δύο περιπτώσεις. Η μία περίπτωση περιλαμβάνει την προσφυγή για την παραγραφή προσωρινών μέτρων εν αναμονή της σύστασης διαιτητικού δικαστηρίου και η δεύτερη περίπτωση περιλαμβάνει αίτημα για άμεση απελευθέρωση σκαφών και πληρωμάτων. Οι υποθέσεις αυτές μπορούν να κινηθούν με μονομερή αίτηση από οποιοδήποτε κράτος μέρος της Σύμβασης.[8][9]
Το Δικαστήριο μπορεί να παρέχει συμβουλευτική γνώμη για νομικά ζητήματα που προκύπτουν στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της συνέλευσης ή του συμβουλίου της Διεθνούς Αρχής των Θαλάσσιων Βυθών. Μπορεί επίσης να δώσει συμβουλευτική γνώμη για νομικό ζήτημα εάν αυτό προβλέπεται από «διεθνή συμφωνία που σχετίζεται με τους σκοπούς της Σύμβασης».[5][9]
Διαδικασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι διαδικαστικοί κανόνες και κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη διεξαγωγή υποθέσεων ενώπιον του Δικαστηρίου περιέχονται στη Σύμβαση.[10]
Η διαδικασία αποτελείται από δύο στάδια: γραπτό και προφορικό. Οι επίσημες γλώσσες του Δικαστηρίου είναι τα αγγλικά και τα γαλλικά.[11]
Δομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Δικαστήριο έχει συγκροτήσει τέσσερα μόνιμα τμήματα[12]:
- Τμήμα συνοπτικής διαδικασίας, αποτελούμενο από 5 μέλη,
- Τμήμα αλιευτικών διαφορών, αποτελούμενο από 9 μέλη,
- Τμήμα διαφορών θαλάσσιου περιβάλλοντος, αποτελούμενο από 7 μέλη.
- Τμήμα διαφορών θαλάσσιας οριοθέτησης, αποτελούμενο από 9 μέλη.
Το Δικαστήριο επίσης συγκροτεί ειδικά τμήματα για την επίλυση διαφορών, εαν τα μέρη το ζητήσουν. Η σύνθεση τέτοιων τμημάτων καθορίζεται από το Δικαστήριο με την έγκριση των μερών.
Τέλος, το Δικαστήριο διαθέτει διάφορες επιτροπές, οι οποίες προορίζονται να του επιτρέψουν να εκτελεί αποτελεσματικά τα καθήκοντά του.
Σύνθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το ΔΔΔΘ απαρτίζεται από 21 μέλη δικαστές που εκλέγονται από κατάλογο προτεινόμενων υποψηφίων των χωρών μελών του ΟΗΕ. Οι εκλέκτορες σύμφωνα με το καταστατικό θα πρέπει να μεριμνούν ώστε οι εκλεγόμενοι διεθνείς δικαστές να χαίρουν υψηλής φήμης, εντιμότητας, ακεραιότητας και γνώσεων περί του Δικαίου θαλάσσης και να αντιπροσωπεύουν κατά το δυνατόν τα κυριότερα παγκόσμια νομικά συστήματα καθώς και τη δίκαιη γεωγραφική κατανομή εκ της καταγωγής τους.[4]
Εκλογή μελών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τρεις μήνες πριν της εκλογής ο Γ.Γ. του Δικαστηρίου απευθύνει γραπτή πρόσκληση προς τα κράτη μέλη όπως εντός προθεσμίας δύο μηνών να υποβάλλουν κατάλογο υποψηφίων μελών. Στη συνέχεια το ίδιο όργανο, ο Γραμματέας, καταρτίζει τον κατάλογο των υποδεικνυομένων προσώπων κατ΄ αλφαβητική σειρά και τον υποβάλει στα κράτη μέλη.
Η εκλογή αυτών γίνεται σε σύνοδο των Κρατών μελών που καλούνται από τον Γραμματέα του Δικαστηρίου με μυστική ψηφοφορία. Η παρουσία των 2/3 της ολομέλειας των κρατών μελών αποτελούν απαρτία. Εκλέγονται οι υποψήφιοι που συγκεντρώνουν την πλειοψηφία του παραπάνω ποσοστού της ολομέλειας.
Θητεία μελών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η θητεία των δικαστών είναι 9ετής και ανανεώσιμη. Σύμφωνα με σχετικό άρθρο (7,1) του Καταστατικού τα καθήκοντα των δικαστών του ΔΔΔΘ είναι ασυμβίβαστα με οποιαδήποτε πολιτικά ή διοικητικά καθήκοντα ή συναφείς εργασίες εξερεύνησης, εκμετάλλευσης επιχειρούμενη στη θάλασσα ή στον βυθό αυτής, αλλά ούτε και μπορούν να ενεργούν ως αντιπρόσωποι, σύμβουλοι, ή δικηγόροι σε οποιαδήποτε υπόθεση ή να συμμετέχουν σε εκδίκαση υπόθεσης που μπορεί προηγουμένως να είχαν εμπλακεί. Σε τέτοια περίπτωση ή καταγγελία το θέμα εξετάζεται και επιλύεται από την πλειοψηφία των μελών του δικαστηρίου.
Ασυλία μελών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όπως συμβαίνει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ομοίως και στο ΔΔΔΘ προβλέπονται προνόμια και ασυλίες των διεθνών δικαστών. Κατά την άσκηση των καθηκόντων τους απολαμβάνουν τα προβλεπόμενα διπλωματικά προνόμια και ασυλίες των διπλωματών.
Υποθέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]No. | Ονομασία | Ενάγων | Εναγόμενος | Έναρξη | Λήξη |
---|---|---|---|---|---|
1 | Yπόθεση M/V «Saiga». | Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες | Γουινέα | Νοέμβριος 13, 1997 | Δεκέμβριος 4, 1997 |
2 | Υπόθεση M/V «Saiga» (2). | Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες | Γουινέα | Ιανουάριος 13, 1998 | Ιουλίου 1, 1999 |
3 | Υποθέσεις τόνου Νότιου Ημισφαιρίου. | Νέα Ζηλανδία | Ιαπωνία | Ιουλίου 30, 1999 | Αύγουστος 27, 1999 |
4 | Αυστραλία | ||||
5 | Υπόθεση "Camouco". | Παναμάς | Γαλλία | Ιανουάριος 17, 2000 | Φεβρουάριος 7, 2000 |
6 | Υπόθεση "Monte Confurco". | Σεϋχέλλες | Γαλλία | Νοέμβριος 27, 2000 | Δεκέμβριος 18, 2000 |
7 | Υπόθεση σχετικά με τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αποθεμάτων ξιφία στον Νοτιοανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό. | Χιλή / Ευρωπαϊκή Ένωση | Δεκέμβριος 19, 2000 | Δεκέμβριος 16, 2009 | |
8 | Υπόθεση "Grand Prince". | Μπελίζ | Γαλλία | Μάρτιος 21, 2001 | Απριλίου 20, 2001 |
9 | Υπόθεση "Chaisiri Reefer 2". | Παναμάς | Υεμένη | Ιουλίου 3, 2001 | Ιουλίου 13, 2001 |
10 | Υπόθεση MOX Plant. | Δημοκρατία της Ιρλανδίας | Ηνωμένο Βασίλειο | Νοέμβριος 9, 2001 | Δεκέμβριος 3, 2001 |
11 | Υπόθεση "Volga". | Ρωσία | Αυστραλία | Δεκέμβριος 2, 2002 | Δεκέμβριος 23, 2002 |
12 | Υπόθεση σχετικά με την ανάκτηση γης από τη Σιγκαπούρη μέσα και γύρω από τον Πορθμό του Τζοχόρ. | Μαλαισία | Σιγκαπούρη | Σεπτέμβριος 5, 2003 | Οκτώβριος 8, 2003 |
13 | Υπόθεση "Juno Trader". | Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες | Γουινέα-Μπισάου | Νοέμβριος 18, 2004 | Δεκέμβριος 18, 2004 |
14 | Υπόθεση "Hoshinmaru". | Ιαπωνία | Ρωσία | Ιουλίου 6, 2007 | Αύγουστος 6, 2007 |
15 | Υπόθεση "Tomimaru". | Ιαπωνία | Ρωσία | Ιουλίου 6, 2007 | Αύγουστος 6, 2007 |
16 | Υπόθεση σχετικά με την οριοθέτηση των θαλάσσιων περιοχών μεταξύ Μπαγκλαντές και Μιανμάρ στον Κόλπο της Βεγγάλης. | Μπανγκλαντές/ Μιανμάρ | Δεκέμβριος 14, 2009 | Μάρτιος 14, 2012 | |
17 | Υπόθεση σχετικά με τις ευθύνες και υποχρεώσεις των κρατών που προβαίνουν σε χορηγίες πρόσωπων και οντοτήτων σε σχέση με δραστηριότητες στην περιοχή. | Διεθνής Αρχή των Θαλάσσιων Βυθών | Μαΐου 14, 2010 | Φεβρουάριος 1, 2011 | |
18 | Υπόθεση "Louisa". | Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες | Ισπανία | Νοέμβριος 24, 2010 | Μαΐου 28, 2013 |
19 | Υπόθεση "Virginia G". | Παναμάς / Γουινέα-Μπισάου | Ιουλίου 4, 2011 | Απριλίου 14, 2014 | |
20 | Υπόθεση "ARA Libertad". | Αργεντινή | Γκάνα | Νοέμβριος 14, 2012 | Δεκέμβριος 15, 2012 |
21 | Αίτημα για συμβουλευτική γνώμη που υποβλήθηκε από την Υποπεριφερειακή Επιτροπή Αλιείας. | Υποπεριφερειακή Επιτροπή Αλιείας | Μάρτιος 28, 2013 | Απριλίου 2, 2015 | |
22 | Υπόθεση "Arctic Sunrise". | Ολλανδία | Ρωσία | Οκτώβριος 21, 2013 | Νοέμβριος 22, 2013 |
23 | Υπόθεση σχετικά με οριοθέτηση των θαλάσσιων περιοχών μεταξύ της Γκάνας και της Ακτής του Ελεφαντοστού στον Ατλαντικό Ωκεανό. | Γκάνα / Ακτή Ελεφαντοστού | Δεκέμβριος 3, 2014 | Σεπτέμβριος 23, 2017 | |
24 | Υπόθεση "Enrica Lexie". | Ιταλία | Ινδία | Ιουλίου 21, 2015 | Αύγουστος 24, 2015 |
25 | Υπόθεση M/V "Norstar". | Παναμάς | Ιταλία | Δεκέμβριος 17, 2015 | Απριλίου 10, 2019 |
26 | Υπόθεση σχετικά με την κράτηση 3 σκαφών του Ουκρανικού Ναυτικού. | Ουκρανία | Ρωσία | Απριλίου 16, 2019 | Μαΐου 25, 2019 |
27 | Υπόθεση M/T "San Padre Pio". | Ελβετία | Νιγηρία | Μαΐου 21, 2019 | Ιουλίου 6, 2019 |
28 | Υπόθεση σχετικά με την οριοθέτηση των θαλάσσιων περιοχών μεταξύ Μαυρίκιου και Μαλδίβων στον Ινδικό Ωκεανό. | Μαυρίκιος / Μαλδίβες | Σεπτέμβριος 24, 2019 | Σε εξέλιξη | |
29 | Υπόθεση M/T "San Padre Pio" (No. 2). | Ελβετία / Νιγηρία | Δεκέμβριος 17, 2019 | Σε εξέλιξη |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 18174. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2018.
- ↑ «United Nations Treaty Collection». treaties.un.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 «EUR-Lex - 21998A0623(01) - EL». Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 179 της 23/06/1998 σ. 0003 - 0134;. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2022.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Παραρτημα VI της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
- ↑ 5,0 5,1 «International Tribunal for the Law of the Sea: Jurisdiction». www.itlos.org. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2022.
- ↑ Παραρτημα VI, άρθρο 1 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
- ↑ Άρθρο 287.1 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
- ↑ «International Tribunal for the Law of the Sea: How to submit a case». www.itlos.org. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2022.
- ↑ 9,0 9,1 «International Tribunal for the Law of the Sea: Competence». www.itlos.org. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2022.
- ↑ «Guide to Proceedings before the International Tribunal for the Law of the Sea» (PDF). itlos.org. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2022.
- ↑ «International Tribunal for the Law of the Sea: Procedure». www.itlos.org. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2022.
- ↑ Procedure in Contentious Cases before the Seabed Disputes Chamber. Brill | Nijhoff. 1 Ιανουαρίου 2001. σελίδες 197–203.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κ. Χορτάτος, "Σύγχρονοι αντιλήψεις του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας", Αθήνα - Κομοτηνή, 1993, σελ.180.