Βελοπούλα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 36°55′10.60″N 23°27′37″E / 36.9196111°N 23.46028°E / 36.9196111; 23.46028 (Νησίδα Βελοπούλα)

Βελοπούλα
Η Βελοπούλα από τα δυτικά
Γεωγραφία
ΑρχιπέλαγοςΑιγαίο Πέλαγος
Νησιωτικό σύμπλεγμαΝησιά Αργοσαρωνικού
Έκταση1,85 km²
Χώρα
ΠεριφέρειαΑττικής
Περιφερειακή ενότηταΝήσων
ΔήμοςΣπετσών
Δημογραφικά
Πληθυσμός0 (απογραφής 2011)

Η ΒελοπούλαΠαραπόλα) είναι βραχώδης νησίδα του Αργοσαρωνικού. Βρίσκεται στο Μυρτώο Πέλαγος, στον θαλάσσιο χώρο μεταξύ Σπετσών και Μήλου. Το όνομά της προέρχεται από το ιταλικό Bello polo, ονομασία με την οποία συναντάται το νησί σε παλαιότερους δυτικοευρωπαϊκούς χάρτες. Πρόκειται για ακρότατο σταθμό της πρωτοελλαδικής θαλασσοκρατίας, όπου έχει εντοπισθεί, από τον ερευνητή των βραχονησίδων του δυτικού Αιγαίου Άδωνι Κύρου[χρειάζεται αποσαφήνιση], σημαντική εγκατάσταση της Πρωτοελλαδικής II περιόδου (2800-2300 π.Χ) επάνω σε απόκρημνο ακρωτήριο, η οποία περιλαμβάνει μεγάλο κεντρικό κτήριο, με σειρά δωματίων καθώς και μικρότερα κτίσματα στην κατωφέρεια. Ο σχετικά μόνιμος χαρακτήρας της εγκατάστασης τεκμηριώνεται από την ύπαρξη σύγχρονου νεκροταφείου, σε μικρή απόσταση στην απέναντι πλαγιά, επάνω από ορμίσκο αποτελούμενου από τάφους κιβωτιόσχημους και άλλους κτιστούς, ελλειψοειδούς ή κυκλικής μορφής[1]. Μαζί με την γειτονική της νησίδα, την Φαλκονέρα, αποτελούν επικίνδυνο σημείο για την ναυσιπλοΐα. Η έκταση της Βελοπούλας είναι 1,85 τ.χλμ. και είναι ακατοίκητη. Διοικητικά ανήκει στον δήμο Σπετσών.

Η Βελοπούλα ανήκει στο δίκτυο Natura 2000, με τον κωδικό GR3000011, μαζί με τις άλλες δύο απομονωμένες νησίδες του Μυρτώου πελάγους, την Φαλκονέρα και τις Ανάνες[2]. Στο νησί λειτουργεί από το 1884 φάρος ύψους 10 μέτρων.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Γιάννος Λώλος, "Νησίδες και βραχονησίδες", στο Βλαχόπουλος Ανδρέας (επιμ.), Αρχαιολογία-νησιά του Αιγαίου,εκδ.Μέλισσα, Αθήνα, 2005, σελ. 196
  2. Natura 2000 GR3000011[νεκρός σύνδεσμος]
  3. «Φάρος Παραπόλα». faroi.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2013. 

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Γιάννος Λώλος, Νησίδες και βραχονησίδες, στο Βλαχόπουλος Ανδρέας (επιμ.), Αρχαιολογία-νησιά του Αιγαίου,εκδ.Μέλισσα, Αθήνα, 2005,σελ.196