Γλαύκος ο Καρύστιος
Γλαύκος ο Καρύστιος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 6ος αιώνας π.Χ. Κάρυστος Εύβοιας |
Θάνατος | 5ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς) |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πυγμάχος |
Οικογένεια | |
Γονείς | Δημύλος ο Καρύστιος |
Συγγενείς | Γλαύκος ο Ανθηδόνιος (πρόγονος) |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Ολυμπιονίκης στο αγώνισμα της πυγμαχίας (520 π.Χ.)[1] Περιοδονίκης |
Ο Γλαύκος ο Καρύστιος (γιος του Διμύλου, 6ος αιώνας π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ολυμπιονίκης με καταγωγή από την Κάρυστο ο οποίος στέφθηκε ολυμπιονίκης στο αγώνισμα της πυγμαχίας κατά τους 65ους (520 π.Χ.) ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας.
Βιογραφικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναφέρεται επίσης ως περιοδονίκης με 2 νίκες στα Πύθια και από 8 φορές στα Ίσθμια και τα Νέμεα, και απέκτησε μεγάλη φήμη για τη σωματική του δύναμη. Ο ίδιος ισχυριζόταν πως καταγόταν από τον μυθικό Γλαύκο τον Ανθηδόνιο, ενώ τη ροπή του προς την πυγμαχία διέγνωσε αρχικά ο πατέρας του όταν τον είδε να ευθυγραμμίζει το άροτρο στο χωράφι με τις γροθιές του. Όταν σε κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια των αγώνων ο Γλαύκος άρχισε να χάνει, ο πατέρας του, του φώναξε παιδί μου αυτήν του αρότρου (ὦ παῖ τὴν ἀπ᾽ ἀρότρου) οπότε ο Γλαύκος με μια δυνατή γροθιά νίκησε τον αντίπαλο του. Αργότερα ταξίδεψε στη Σικελία όπου έγινε ο κυβερνήτης της Καμάρινας, και σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια εξέγερσης.[2][3][4][5]
Ιστορικές μαρτυρίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα][6-10.1 -10.2].. ἐπὶ δὲ τοῖς κατειλεγμένοις ἕστηκεν ὁ Καρύστιος Γλαῦκος: εἶναι δέ φασιν ἐξ Ἀνθηδόνος τῆς Βοιωτῶν τὸ ἄνωθεν αὐτὸν γένος ἀπὸ Γλαύκου τοῦ ἐν θαλάσσῃ δαίμονος. πατρὸς δὲ οὗτος ὁ Καρύστιος ἦν Δημύλου, καὶ γῆν φασιν αὐτὸν κατ᾽ ἀρχὰς ἐργάζεσθαι: ἐκπεσοῦσαν δὲ ἐκ τοῦ ἀρότρου τὴν ὕνιν πρὸς τὸ ἄροτρον καθήρμοσε τῇ χειρὶ ἀντὶ σφύρας χρώμενος, καί πως [2] ἐθεάσατο ὁ Δημύλος τὸ ὑπὸ τοῦ παιδὸς ποιούμενον καὶ ἐπὶ τούτῳ πυκτεύσοντα ἐς Ὀλυμπίαν αὐτὸν ἀνήγαγεν. ἔνθα δὴ ὁ Γλαῦκος ἅτε οὐκ ἐμπείρως ἔχων τῆς μάχης ἐτιτρώσκετο ὑπὸ τῶν ἀνταγωνιζομένων, καὶ ἡνίκα πρὸς τὸν λειπόμενον ἐξ αὐτῶν ἐπύκτευεν, ἀπαγορεύειν ὑπὸ πλήθους τῶν τραυμάτων ἐνομίζετο: καί οἱ τὸν πατέρα βοῆσαί φασιν ‘ὦ παῖ τὴν ἀπ᾽ ἀρότρου’. οὕτω γε δὴ βιαιοτέραν ἐς τὸν ἀνταγωνιζόμενον ἐνεγκὼν τὴν πληγὴν αὐτίκα εἶχε τὴν νίκην. - Παυσανίου Ἑλλάδος Περιήγησις 6. Ἠλιακῶν Β'[6]
[6-10.1 -10.2].. 10. Μετά απ' όλους αυτούς είναι στημένος ο ανδριάντας του Γλαύκου από την Κάρυστο• λένε ότι καταγόταν από την Ανθηδόνα της Βοιωτίας και ήταν απόγονος του θαλασσινού δαίμονα Γλαύκου. Ο πατέρας του όμως ονομαζόταν Δημύλος. Λένε ότι στην αρχή ο Γλαύκος ήταν γεωργός όταν κάποτε το υνί έφυγε από το άροτρο, το έβαλε πάλι στη θέση του χρησιμοποιώντας το χέρι του για σφυρί. 2. Ο Δημύλος έτυχε να δει τι έκανε ο γιος του και γι' αυτό τον έφερε στην Ολυμπία, για να αγωνιστεί στην πυγμαχία. Επειδή όμως ο Γλαύκος δεν ήταν έμπειρος στο αγώνισμα, οι αντίπαλοί του τον πλήγωσαν• όταν πυγμαχούσε με τον τελευταίο του αντίπαλο, όλοι πίστεψαν ότι ήταν πολύ τραυματισμένος για να συνεχίσει. Ο πατέρας του όμως τότε του φώναξε: «Εμπρός, γιε μού, το χτύπημα για το αλέτρι!» οπότε αυτός κατάφερε ένα δυνατότερο χτύπημα στον αντίπαλό του και αμέσως ανακηρύχτηκε νικητής..
οὐδὲ Πολυδεύκεος βία
χεῖρας ἀντείναιτό κ᾽ ἐναντίον αὐτῶι,
οὐδὲ σιδάρεον Ἀλκμάνας τέκος. - ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ Ο ΚΕΙΟΣ fr. 509 [7]
Ούτε ο δυνατός Πολυδεύκης
ούτε ο σιδερένιος γιος της Αλκμήνης
θα μπορούσαν να σηκώσουν χέρι πάνω του.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.sportolimpico .it /dmdocuments /GO-ANTICHI-2 .pdf. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2016. - ↑ (Αγγλικά) Golden, Mark (2003). Sport in the ancient world from A to Z. London: Routledge. σελ. 71. ISBN 0-203-49732-5.
- ↑ Παυσανίας. «Ἐλλάδος περιήγησης». perseus.tufts.edu. σελ. 6.10.1. έως 6.10.3
- ↑ Fontenrose, J. (1968). «The hero as athlete» (PDF). CSCA 1. σελίδες 99–104.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Anecdota graeca». archive.org. Ανακτήθηκε στις 8 Μαρτίου 2016.
- ↑ από τη Βικιθήκη -Παυσανίου Ἑλλάδος Περιήγησις 6. Ἠλιακῶν Β'
- ↑ από την Πύλη της ελληνικής γλώσσας