Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γαλλικές βουλευτικές εκλογές 2024

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία 2024
2022 ←
 30 Ιουνίου 2024 (1ος γύρος)
7 Ιουλίου 2024 (2ος γύρος)
 → 2029
Για τις 577 έδρες στην Εθνοσυνέλευση
Οι 289 έδρες χρειάζονται για την πλειοψηφία
Συμμετοχή 66.71% Αύξηση 19,20 π.μ.(1ος γύρος)
66.63% Αύξηση 20,39 π.μ.(2ος γύρος)
  Κόμμα πλειοψηφίας Κόμμα μειοψηφίας
 
Επικεφαλής Συλλογική Ηγεσία Στεφάν Σεζουρνέ
Κόμμα - Αναγέννηση
Συμμαχία Νέο Λαϊκό Μέτωπο Ensemble!
Προηγούμενες
εκλογές 		131 245
Έδρες 180
Αύξηση 49
159
Μείωση 86
1ος γύρος 9.042.485 6.820.446
% 28,21%
Αύξηση 2,55%
21,28%
Μείωση 4,48%
2ος γύρος 7.039.429 6.555.984
% 25,80%
Μείωση 5,80%
24,53%
Μείωση 14,04%
  Τρίτο κόμμα Τέταρτο κόμμα
 
Επικεφαλής Ζορντάν Μπαρντελά Αμφισβητούμενη Ηγεσία
Κόμμα RN LR
Προηγούμενες
εκλογές 		89 61
Έδρες 142
Αύξηση 53
39
Μείωση 22
1ος γύρος 10.647.914 2.106.166
% 33,21%
Αύξηση 14,54%
6,57%
Μείωση 3,85
2ος γύρος 10.109.044 1.474.650
% 37,06%
Αύξηση 19,76%
5,41%
Μείωση 1,57%

Τα αποτελέσματα του 2ου γύρου των εκλογών.
Απερχόμενος Πρωθυπουργός

Γκαμπριέλ Ατάλ
Αναγέννηση

Εκλεγμένος Πρωθυπουργός

Αναμένεται

Οι Γαλλικές Βουλευτικές Εκλογές 2024 διεξήχθησαν σε δύο γύρους, στις 30 Ιουνίου και 7 Ιουλίου, για την εκλογή των 577 μελών της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης. Προκήρυχθηκαν πρόωρα στις 9 Ιουνίου 2024 από τον Πρόεδρο της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν, ύστερα απο το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, που ανέδειξαν πρώτο σχηματισμό την Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λε Πεν.

Πρώτο αναδείχθηκε το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, χωρίς ωστόσο να εξασφαλίζει την απόλυτη πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση.

Εκλογικό σύστημα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Γαλλίας, η Εθνοσυνέλευση αποτελείται από 577 μέλη τα οποία εκλέγονται με δημοκρατικές, άμεσες εκλογές, με καθολική και μυστική ψηφοφορία για πενταετή θητεία.[1] Το εκλογικό σύστημα είναι απλό πλειοψηφικό δύο γύρων από 577 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες. Ο υποψήφιος που θα εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία συγκεντρώνοντας πάνω από 50% των ψήφων ανακηρύσσεται νικητής και κερδίζει την έδρα της περιφέρειας. Αν στον πρώτο γύρο δεν αναδειχθεί νικητής, τότε διεξάγεται δεύτερος γύρος στον οποίον συμμετέχουν οι όσοι πέρασαν το όριο του 12.5% στον πρώτο μαζί με τους δύο επικρατέστερους. Η προσέλευση στην ψηφοφορία δεν είναι υποχρεωτική, και δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι οι πολίτες της Γαλλίας ηλικίας άνω των 18 ετών.[2]

Ιστορικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2022, η συμμαχία Ensemble έχασε την απόλυτη πλειοψηφία στην εθνοσυνέλευση. Ταυτόχρονα, τα δύο μεγαλύτερα "μπλόκ" της αντιπολίτευσης, το αριστερό NUPES και η ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση σημείωσαν σημαντική αύξηση των εδρών τους. Παρόλα αυτά, κανένα "μπλόκ" δεν κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών, για πρώτη φορά από τις βουλευτικές εκλογές του 1988.[3] Η έλλειψη απόλυτης πλειοψηφίας οδήγησε στην επαναλαμβανόμενης χρήσης του αμφιλεγόμενου άρθρου 49.3 του Γαλλικού συντάγματος για την ψήφιση νόμων, με την Ελιζαμπέτ Μπορν να το χρησιμοποιεί 23 φορές μέχρι τον Δεκέμβρη του 2023.[4]

Στις 9 Ιουνίου 2024, λίγο μετά τις 9:00 το βράδυ (ώρα Γαλλίας), Ο Μακρόν διέλυσε την εθνοσυνέλευση και προκήρυξε πρόωρες εκλογές σε ένα εθνικό διάγγελμα μετά τις πρώτες ενδείξεις που έδειχναν την συμμαχία του να χάνει δραματικά απο την Εθνική Συσπείρωση στις ευρωεκλογές. Στο διάγγελμα του, αποκάλεσε την άνοδο του εθνικισμού μία απειλή για την Γαλλία, την Ευρώπη και την θέση της Γαλλίας στον κόσμο. Επίσης προειδοποίησε ότι η ακροδεξιά θα επιφέρει την «φτωχοποίηση του Γαλλικού λαού και την πτώση της πατρίδας μας». Ο πρώτος γύρος των εκλογών είναι προγραμματισμένος για τις 30 Ιουνίου και ο δεύτερος για τις 7 Ιουλίου..[5]

ο ηγέτης της Εθνικής Συσπείρωσης Ζορντάν Μπαρντελά αποκάλεσε το χάσμα ποσοστών μια «αιχμηρή αποκήρυξη» του Μακρόν, δηλώνοντας πως τα αποτελέσματα ενδείκνυαν την «πρώτη μέρα της μετά-Μακρόν εποχής»."[6] Η Μαρίν Λε Πεν, πρόεδρος της ΚΟ της Εθνικής Συσπείρωσης στην εθνοσυνέλευση, και ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν, ηγέτης της Ανυπότακτης Γαλλίας, πανηγύρισαν για τα αποτελέσματα των εκλογών και καλωσόρισαν την προκήρυξη πρόωρων εκλογών.[5]

Η απόφαση προκήρυξης εκλογών ήταν έκπληξη για πολλούς παρατηρητές και θεωρήθηκε ευρέως ριψοκίνδυνη για την προεδρική πλειοψηφία (μειοψηφία) του Μακρόν, με ορισμένους να υποστηρίζουν ότι ο Μακρόν επιθυμεί να εξαναγκάσει σε μια απόφαση μεταξύ της Εθνικής Συσπείρωσης και της αντιπολίτευσής τους και άλλους να εκτιμούν ότι ο Μακρόν σκοπεύει να κερδίσει πίσω την πλειοψηφία,[7][8] με τον ηγέτη της αναγέννησης Στεφάν Σεζουρνέ να προσπαθεί να πείσει μετριοπαθείς εν ενεργείς πολιτικούς από την αριστερά και την δεξιά να στηρίξουν την συμμαχία Ensemble, σε σχόλια του αμέσως μετά την ανακοίνωση της διάλυσης της εθνοσυνέλευσης.[9]

Πολιτικά κόμματα – συμμαχίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κόμμα ή συμμαχία Ηγέτης Κύρια Ιδεολογία Πολιτική Θέση Έδρες πριν Κατάσταση
Ensemble Αναγέννηση και σύμμαχοι Στεφάν Σεζουρνέ Φιλελευθερισμός Κέντρο
164 / 577
 Κυβέρνηση[α]
Δημοκρατικό Κίνημα[β] Φρανσουά Μπαϊρού Φιλελευθερισμός Κέντρο προς Κεντροδεξιά
47 / 577
Ορίζοντες[γ] Εντουάρ Φιλίπ Φιλελεύθερος συντηρητισμός Κεντροδεξιά
31 / 577
Ριζοσπαστικό Κόμμα[δ] Λοράν Χενάρ Φιλελευθερισμός Κέντρο
4 / 577
Ένωση Δημοκρατών και Ανεξαρτήτων[ε] Ερβέ Μαρσέιγ Φιλελευθερισμός Κέντρο προς Κεντροδεξιά
3 / 577
Νέο Λαϊκό Μέτωπο Ανυπότακτη Γαλλία και σύμμαχοι[η] Μανουέλ Μπομπάρ Δημοκρατικός Σοσιαλισμός Αριστερά
76 / 577
 Αντιπολίτευση
Σοσιαλιστικό Κόμμα και σύμμαχοι[θ][ι] Ολιβιέ Φορ Σοσιαλδημοκρατία Κεντροαριστερά
31 / 577
Οι Οικολόγοι και σύμμαχοι[η][κ] Μαρίν Τοντελιέ Οικολογία Κεντροαριστερά προς Αριστερά
23 / 577
Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα και σύμμαχοι Φαμπιάν Ρουσέλ Κομμουνισμός Αριστερά προς Ακροαριστερά
19 / 577
Εθνική Συσπείρωση και σύμμαχοι[λ][μ] Ζορντάν Μπαρντελά Δεξιός λαϊκισμός Ακροδεξιά
89 / 577
Οι Ρεπουμπλικανοί[μ]
Φιλελεύθερος συντηρητισμός Κεντροδεξιά προς Δεξιά
54 / 577
Ανακατάληψη[ξ] Ερίκ Ζεμούρ Εθνικός συντηρητισμός Ακροδεξιά
0 / 577
Αγώνας Εργατών[ο] Συλλογική Ηγεσία Τροτσκισμός Ακροαριστερά
0 / 577
Άλλοι/Ανεξάρτητοι —
36 / 577
 —

Αποτελέσματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα αποτελέσματα που παρατίθενται παρακάτω αντιστοιχούν στις ομαδοποιήσεις που δημιούργησε το Υπουργείο Εσωτερικών, οι οποίες ενδέχεται να διαφέρουν ελαφρώς από τα στοιχεία που αναφέρονται σε άλλες πηγές λόγω της ανακατάταξης των υποψηφίων σε διαφορετικά πολιτικά κόμματα και συμμαχίες. Οι διαφορές που σημειώνονται στις υποσημειώσεις του παρακάτω πίνακα των εθνικών αποτελεσμάτων αντικατοπτρίζουν τα πολιτικά κόμματα και τις συμμαχίες που αποδίδονται στους υποψηφίους από την Le Monde. Οι ταξινομήσεις του Υπουργείου Εσωτερικών περιλαμβάνουν γενικά λιγότερους υποψηφίους εντός των σχηματισμών για το Ensemble, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, και Οι Ρεπουμπλικάνοι σε σύγκριση με τη Le Monde και άλλα μέσα ενημέρωσης που επιλέγουν να μην χρησιμοποιούν τις ταξινομήσεις των υποψηφίων του Υπουργείου Εσωτερικών- ως αποτέλεσμα, τα επίσημα σύνολα ψήφων και εδρών που παρατίθενται παρακάτω μπορεί να είναι χαμηλότερα από αυτά που αναφέρονται σε αυτές τις πηγές.[11][21]


Αποτελέσματα των εκλογών
Κόμμα ή συμμαχία Πρώτος γύρος Δεύτερος γύρος Συνολικές
έδρες
+/-
Ψήφοι Ποσοστό Έδρες Ψήφοι Ποσοστό Έδρες
Εθνική Συσπείρωση και σύμμαχοι Εθνική Συσπείρωση 9,377,297 29.25% 37 8.744.080 32,05% 88 125 +36
Ένωση της Ακροδεξιάς 1,251,210 3.96% 1 1.364.964 5,00% 16 17 Νέο
Συνολικά 10.647.914 33.21% 38 10.109.044 37,06% 104 142 +53
Νέο Λαϊκό Μέτωπο[π] 9.042.485 28,21% 32 7.039.429 25,80% 148 180 +49
Μαζί για την Δημοκρατία[ρ] 6.820.446 21,28% 2 6.691.619 24,53% 157 159 -86
Οι Ρεπουμπλικανοί[σ] 2.106.166 6,57% 1 1.474.650 5,41% 38 39 -22
Διάφοροι δεξιοί[τ] 1.154.785 3.60% 2 980.818 3,60% 25 27 +17
Διάφοροι αριστεροί[υ] 490.898 1.53% 0 401.063 1,47% 12 12 -9
Διάφοροι κεντρώοι[φ] 391.423 1.22% 0 177.167 0,65% 6 6 +2
Διάφοροι ακροαριστεροί[χ] 366.594 1,14% 0 0 0
Τοπικιστές[ψ] 310.727 0,97% 0 288.202 1,06% 9 9 -1
Ανακατάληψη 238.934 0,75% 0 0 0
Οικολόγοι[ω] 182.478 0,57% 0 37.808 0,14% 1 1 0
Διάφοροι[αα] 142.871 0,45% 0 38.025 0,14% 1 1 0
Κυριαρχικοί δεξιοί[αβ] 90.110 0,28% 0 18.672 0,07% 0 0 -1
Διάφοροι ακροδεξιοί[αγ] 59.679 0,19% 1 23.217 0,09% 0 1 +1
Ριζοσπαστικό Κόμμα της Αριστεράς[αδ] 12,434 0,04% 0 0 -1
Σύνολο 32.057.944 100,00 % 76 27.279.714 100,00% 501 577 0
Έγκυρα 32.057.944 97,41% 27.279.714 94,50%
Άκυρα 267.803 0,81% 393.076 1,36%
Λευκά 582.908 1,77% 1.194.970 4,14%
Σύνολο 32.908.655 100,00% 28.867.760 100,00%
Εγγεγραμμένοι/Ψήφισαν 49.332.709 66,71% 43.328.507 66,63%
Αποτελέσματα: Υπουργείο Εσωτερικών[21]
Λαϊκή Ψήφος (1ος γύρος)
Εθνική Συσπείρωση
  
 33,21%
Νέο Λαϊκό Μέτωπο
  
 28,21%
Μαζί
  
 21,28%
Οι Ρεπουμπλικανοί
  
 6,57%
Διάφοροι Δεξιοί
  
 3,60%
Διάφοροι Αριστεροί
  
 1,53%
Διάφοροι Κεντρώοι
  
 1,22%
Διάφοροι Ακροαριστεροί
  
 1,14%
Τοπικιστές
  
 0,97%
Ανακατάληψη
  
 0,75%
Οικολόγοι
  
 0,57%
Διάφοροι
  
 0,45%
Κυριαρχική Δεξιά
  
 0,28%
Διάφοροι Ακροδεξιοί
  
 0,19%
Ριζοσπαστικό Κόμμα της Αριστεράς
  
 0,04%

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Εκτός από την Ένωση Δημοκρατών και Ανεξαρτήτων, που ανακοίνωσε την στήριξη της στην κυβερνητική συμμαχία για τις βουλευτικές εκλογές στις 13 Ιουνίου 2024[10]
  2. ↑ Συμπεριλαμβάνει 78 υποψήφιους, επίσης κατεβάζει έναν υποψήφιο εναντίον επίσημου υποψήφιου της Ensemble[11]
  3. ↑ Συμπεριλαμβάνει 77 υποψήφιους[11]
  4. ↑ Συμπεριλαμβάνει 3 υποψήφιους, επίσης κατεβάζει έναν υποψήφιο εναντίον επίσημου υποψήφιου της Ensemble[11]
  5. ↑ Συμπεριλαμβάνει 11 υποψήφιους, επίσης κατεβάζει 27 υποψήφιους εναντίον επίσημων υποψήφιων της Ensemble[11]
  6. ↑ Συμπεριλαμβάνει 5 υποψήφιους από την Οικολογική επανάσταση για τους ζωντανούς,[12] δύο υποψηφίους από το Péyi-A (εξαιρουμένου ενός συνημμένου υποψηφίου και ενός υποψηφίου που επενδύθηκε εκτός του πλαισίου του ΝΛΜ) και το Rézistans Égalité 974, και έναν υποψήφιο από το Picardie Debout, το Ανεξάρτητο Κόμμα Εργατών, και την Οικοσοσιαλιστική Αριστερά [fr]
  7. ↑ 7,0 7,1 Επίσης κατεβάζει έναν υποψήφιο εναντίον επίσημου υποψήφιου του ΝΛΜ [ζ][13][11]
  8. ↑ Επίσης κατεβάζει 6 υποψήφιους εναντίον επίσημων υποψήφιων του ΝΛΜ
  9. ↑ Συμπεριλαμβάνει 8 υποψήφιους από τον Δημόσιο Χώρο[14] και έναν υποψήφιο από το Η πρόοδος και από το Προοδευτικό Δημοκρατικό κόμμα της Γουαδελούπης[13][11]
  10. ↑ Συμπεριλαμβάνει 12 υποψήφιους από το Génération.s και έναν υποψήφιο από την Οικολογική Γενιά[15]
  11. ↑ Συμπεριλαμβάνει υποψήφιους που κατεβάζουν μαζί με την ηγούμενη από τον Σιοτί παράταξη των Ρεπουμπλικανών. Το Δεξιό-Λαικϊστικό κόμμα Debout la France θα κατεβάσει υποψήφιους σε μόνο 76 εκλογικές περιφέρειες όπως αναφέρει η Le Monde (αν και το κόμμα δηλώνει επισήμως πως κατεβάζει 107 υποψήφιους), επίσης έναν εναντίον υποψήφιου της Εθνικής Συσπείρωσης, και ταυτόχρονα θα στηρίξει υποψήφιους που στηρίζει και η Εθνική Συσπείρωση σε άλλες εκλογικές περιφέρειες[11][16][17]
  12. ↑ 12,0 12,1 Τα σύνολα των εδρών λογαριάζουν την συμμαχία Σιοτί-Εθνικής Συσπείρωσης και σύνολα που αποδίδονται στους Ρεπουμπλικάνους αφορούν αποκλειστικά υποψηφίους που παρουσιάζονται από την εθνική επιτροπή ανάδειξης των Ρεπουμπλικάνων. (γαλλικά: commission nationale d'investiture des Républicains‎‎). Τα τρέχοντα σύνολα υπολογίζουν ότι ο Ciotti και η Κριστέλ Ντι'Ιντόρνι κατεβαίνουν ως υποψήφιοι στις εκλογικές τους περιφέρειες σε συμμαχία με την Εθνική συσπείρωση χωρίς την έγκριση της εθνικής επιτροπής ανάδειξης των Ρεπουμπλικάνων.[18]
  13. ↑ Ο Ερίκ Σιοτί είναι ο de jure αρχηγός των Ρεπουμπλικανών αλλά κατεβάζει μία λίστα υποψηφίων σε συμμαχία με την Εθνική Συσπείρωση, αντίθετους προς εκείνους που έχει επιλέξει η εθνική επιτροπή ανάδειξης των Ρεπουμπλικανών (γαλλικά: commission nationale d'investiture des Républicains‎‎). Οι Άννι Ζενεβάρ και Φρανσουά-Ξαβιέ Μπελαμύ εγκαταστάθηκαν ως προσωρινοί αρχηγοί πριν την αποκατάσταση του Ερίκ Σιοτί ως προέδρου και μέλους του κόμματος.[19][18]
  14. ↑ Κατεβάζει υποψήφιους σε 329 (57.0%) εκλογικές περιφέρειες σύμφωνα με την καταχώρηση της Le Monde, αν και το κόμμα κατεβάζει υποστηρίζει επισήμως πως έχει κατεβάσει υποψήφιους σε 330 (57.2%) εκλογικές περιφέρειες[11][20]
  15. ↑ Κατεβάζει υποψήφιους σε 550 (95.3%) εκλογικές περιφέρειες[11]
  16. ↑ Συμπεριλαμβάνει την Ανυπότακτη Γαλλία, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, τους Οικολόγους, το Κομμουνιστικό Κόμμα και τους σύμμαχους του κάθε κόμματος
  17. ↑ Συμπεριλαμβάνει την Αναγέννηση και τους σύμμαχους της, το Δημοκρατικό Κίνημα, τους Ορίζοντες, το Ριζοσπαστικό Κόμμα, και την Ένωση Δημοκρατών και Ανεξαρτήτων
  18. ↑ Τα σύνολα ποσοστών και ψήφων και εδρών αντιστοιχούν στους υποψηφίους του LR που στηρίζονται από την εθνική επιτροπή ανάδειξης των Ρεπουμπλικάνων (γαλλικά: commission nationale d'investiture des Républicains), συμπεριλαμβανομένων ορισμένων υποψηφίων που βρίσκονται σε άμεση αντιπαράθεση με τον ίδιο τον Σιοτί και άλλων υποψηφίων που παρουσιάστηκαν από τη συμμαχία του με την Εθνική Συσπείρωση σε ορισμένες εκλογικές περιφέρειες.
  19. ↑ Περιλαμβάνει 37 υποψηφίους των Ρεπουμπλικάνων, 5 υποψηφίους της Ensemble, 3 υποψηφίους της Ένωσης της Ακροδεξιάς, 2 αντιφρονούντες υποψηφίους των Ρεπουμπλικανών, 1 υποψήφιο του Δημοκρατικού Κινήματος που δεν ανήκει στην Ensemble, 1 υποψήφιο της Ένωσης Δημοκρατών και Ανεξαρτήτων που δεν ανήκει στην Ensemble και 1 αντιφρονούντα υποψήφιο της Ensemble σε σύνολο 190 υποψηφίων[11]
  20. ↑ Περιλαμβάνει 9 υποψηφίους του ΝΛΜ, 1 υποψήφιο της Ensemble, 11 διαφωνούντες υποψηφίους του ΝΛΜ και 1 μη υποψήφιο του ΝΛΜ από κόμμα-μέλος του ΝΛΜ σε σύνολο 140 υποψηφίων[11]
  21. ↑ Περιλαμβάνει 8 υποψηφίους της Ensemble, 13 υποψηφίους της Ένωσης Δημοκρατών και Ανεξαρτήτων που δεν ανήκουν στην Ensemble από τους 38 συνολικά υποψηφίους της ΕΔΑ, 5 από τους 7 υποψηφίους των Οι Κεντρώοι, 2 υποψηφίους των Ρεπουμπλικάνων, 1 υποψήφιο του Ριζοσπαστικού Κόμματος που δεν ανήκει στην Ensemble και 1 διαφωνούντα της Ensemble από τους 149 συνολικά υποψηφίους.
  22. ↑ Περιλαμβάνει 549 από τους 550 υποψηφίους του Αγώνα Εργατών, 29 από τους 30 υποψηφίους του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος και 1 διαφωνούντα του ΝΛΜ σε σύνολο 654 υποψηφίων
  23. ↑ Includes 14 υποψήφιους από την Χώρα μας, 3 από την Ας φτιάξουμε την Κορσική, 3 από το Οξιτανικό Κόμμα, 3 από τους 13 υποψήφιους της Αντίσταση!, 3 υποψήφιους του Υπηρέτη του λαού (2 από τους οποίους είναι υποψήφιοι του ΝΛΜ), 2 ακόμα υποψήφιους του ΝΛΜ και 2 από το Κόμμα του Κορσικού Έθνους από τους 132 συνολικούς υποψήφιους[11]
  24. ↑ Συμπεριλαμβάνονται 19 από τους 23 υποψηφίους της Οικολογία στο Κέντρο, 2 μη υποψήφιοι της Ensemble αλλά της Ένωσης Δημοκρατών και Ανεξάρτητων σε σύνολο 38 υποψηφίων, 1 μη υποψήφιος του ΝΛΜ από κόμμα-μέλος του ΝΛΜ και 1 υποψήφιος του ΝΛΜ σε σύνολο 144 υποψηφίων[11]
  25. ↑ Συμπεριλαμβάνει 1 υποψήφιο της Ensemble, 1 υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών και 1 διαφωνούντα του ΝΛΜ σε σύνολο 215 υποψηφίων[11]
  26. ↑ Συμπεριλαμβάνει 74 από τους 76 υποψηφίους της Όρθια Γαλλία! που ταξινομεί η Le Monde (αν και το κόμμα υποστηρίζει επίσημα ότι έχει 107 υποψηφίους) σε σύνολο 114 υποψηφίων της κυριαρχικής δεξιάς, με την ΟΓ να υποστηρίζει επίσημα τους υποψηφίους της ΕΣ στην πλειοψηφία των εκλογικών περιφερειών[11][16][17]
  27. ↑ Συμπεριλαμβάνονται 3 υποψήφιοι της Εθνικής Συσπείρωσης και 2 υποψήφιοι της Ανακατάληψης από τους 23 συνολικά υποψηφίους[11]
  28. ↑ Το Ριζοσπαστικό Κόμμα της Αριστεράς, συντομογραφία PRG (δεν πρέπει να συγχέεται με τους Ριζοσπάστες της Αριστεράς, γαλλικά: les Radicaux de gauche‎‎, με συντομογραφία LRDG αλλά δεν σχετίζεται με τον κωδικό RDG που αποδίδεται στο PRG), δεν είναι επίσημα μέλος ή υποστηρικτής του ΝΛΜ, αλλά υποστηρίζει έναν αριστερό συνασπισμό και κυρίως αριστερούς υποψήφιους. Αυτός ο κωδικός που αντιστοιχεί στο PRG, RDG, έχει αποδοθεί μόνο σε 4 υποψηφίους από το Υπουργείο Εσωτερικών, συμπεριλαμβανομένου 1 υποψηφίου του Ensemble,[11][22] ενώ μία υποψήφιος, η Κίρα Μπακάρ Αντάκολο, είναι μέλος του PRG και υποστηρίζεται από το ΝΛΜ, αλλά κατατάσσεται ως υποψήφιος των διάφορων αριστερών από το Υπουργείο Εσωτερικών.[23][11]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Nationale, Assemblée. «Constitution». Assemblée nationale (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2022. 
  2. ↑ «IPU PARLINE database: FRANCE (Assemblée nationale), Electoral system». archive.ipu.org. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2022. 
  3. ↑ Bernard, Mathias (20 Ιουνίου 2022). «Parliamentary elections shock France's political order to its core». The Conversation (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2024. 
  4. ↑ «Elisabeth Borne utilise l’article 49.3 pour la 23e fois de la législature». Libération. Agence France-Presse. 19 Δεκεμβρίου 2023. https://www.liberation.fr/politique/elisabeth-borne-utilise-larticle-493-pour-la-23e-fois-de-la-legislature-20231219_AWQGDOD7L5CB5OQ2ROID7PCCPE/. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2024. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «French President Macron dissolves parliament, calls snap elections». euronews (στα Αγγλικά). 9 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2024. 
  6. ↑ Kennedy, Niamh· Edwards, Christian (9 Ιουνίου 2024). «Macron calls snap parliamentary election after crushing loss to far-right in European election poll». CNN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2024. 
  7. ↑ Henley, Jon (10 Ιουνίου 2024). «Three possible outcomes of Macron's shocking snap election». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2024. 
  8. ↑ Jones, Sam· Henley, Jon· Rankin, Jennifer· O'Carroll, Lisa (10 Ιουνίου 2024). «French parties hold emergency talks with possible allies for snap election». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2024. 
  9. ↑ «Législatives anticipées : "On commence ce matin une campagne, rien n'est joué, ce sera projet contre projet", assure Clément Beaune». franceinfo. 10 Ιουνίου 2024. https://www.francetvinfo.fr/politique/parlement-francais/assemblee-nationale/dissolution/legislatives-anticipees-on-commence-ce-matin-une-campagne-rien-n-est-joue-ce-sera-projet-contre-projet-assure-clement-beaune_6595692.html. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2024. 
  10. ↑ «Législatives 2024 : la majorité sous la bannière «Ensemble pour la République»». Europe 1. 13 Ιουνίου 2024. https://www.europe1.fr/politique/legislatives-2024-la-majorite-sous-la-banniere-ensemble-pour-la-republique-4252533. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2024. 
  11. ↑ 11,00 11,01 11,02 11,03 11,04 11,05 11,06 11,07 11,08 11,09 11,10 11,11 11,12 11,13 11,14 11,15 11,16 11,17 11,18 Sanchez, Léa; Derœux, Iris; Pateman, Lili; Parienté, Jonathan; Audureau, William; Imbach, Romain; Tovo, Françoise; Durand, Anne-Aël και άλλοι. (19 Ιουνίου 2024). «Découvrez la liste des candidats aux élections législatives 2024 dans votre circonscription». Le Monde. https://www.lemonde.fr/les-decodeurs/article/2024/06/19/qui-sont-les-candidats-aux-elections-legislatives-2024-decouvrez-la-liste-circonscription-par-circonscription_6241357_4355770.html. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2024.  Οι υποσημειώσεις που χρησιμοποιούν αυτή την αναφορά μπορούν επίσης να χρησιμοποιούν δεδομένα JSON embedded στο πλαίσιο αυτής της σελίδας, η οποία περιλαμβάνει τους κωδικούς που αποδίδονται από το Υπουργείο Εσωτερικών, καθώς και τα πολιτικά κόμματα και τις συμμαχίες (Νέο Λαϊκό Μέτωπο και Ensemble), όπως αναλύθηκαν από τη Le Monde για το σύνολο των 4.010 υποψηφίων.
  12. ↑ REV | Révolution Écologique pour le Vivant [@REVPourLeVivant] (15 Ιουνίου 2024). «La Révolution Écologique pour le Vivant (REV) investit 5 candidates et candidats antispécistes, antifascistes et écologistes au sein du #NouveauFrontPopulaire. Découvrez leurs portraits ⤵️» (Tweet). Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2024 – μέσω Twitter. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Législatives anticipées : "chaque voix va compter et représente une possibilité de sauver la République"». Imaz Press Réunion. 24 Ιουνίου 2024. https://imazpress.com/legislatives-2024/le-nouveau-front-populaire-devoile-son-programme. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2024. 
  14. ↑ «Élections législatives 2024». Place Publique. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2024. 
  15. ↑ «Législatives 2024 : qui est le ou la candidat.e Nouveau Front populaire dans votre circonscription ?». L’Humanité. 18 Ιουνίου 2024. https://www.humanite.fr/politique/legislatives-2024/legislatives-2024-qui-est-le-ou-la-candidat-e-nouveau-front-populaire-dans-votre-circonscription. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2024. 
  16. ↑ 16,0 16,1 «Élections législatives 2024 : Nicolas Dupont-Aignan appelle à voter pour l'alliance LR-RN». CNews. 14 Ιουνίου 2024. https://www.cnews.fr/france/2024-06-14/elections-legislatives-2024-nicolas-dupont-aignan-appelle-voter-pour-lalliance-lr. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2024. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «Debout la France est fier de vous présenter ses 107 candidats aux élections législatives 2024». Debout la France. 19 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2024. 
  18. ↑ 18,0 18,1 «Législatives : LR investit tous ses députés sortants, à l'exception d'Éric Ciotti et une de ses proches». Le Figaro. Agence France-Presse. 12 Ιουνίου 2024. https://www.lefigaro.fr/politique/legislatives-lr-investit-tous-ses-deputes-sortants-a-l-exception-d-eric-ciotti-et-une-de-ses-proches-20240612. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2024. 
  19. ↑ Legavre-Jérôme, Ulysse (14 Ιουνίου 2024). «Législatives 2024 : la justice invalide l'exclusion d'Eric Ciotti de LR». Les Echos. https://www.lesechos.fr/elections/legislatives/legislatives-2024-la-justice-invalide-lexclusion-deric-ciotti-des-republicains-2101700. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2024. 
  20. ↑ Azzi, Joy (16 Ιουνίου 2024). «Législatives : Reconquête présentera 330 candidats, annonce Éric Zemmour». Le Journal du Dimanche. https://www.lejdd.fr/politique/legislatives-reconquete-presentera-330-candidats-annonce-eric-zemmour-146465. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2024. 
  21. ↑ 21,0 21,1 «Publication des candidatures et des résultats aux élections». Ministère de l'Intérieur. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2024. 
  22. ↑ de Corbier, Florent (20 Ιουνίου 2024). fr/politique/1ere-circonscription-de-vaucluse-EE16126736 «Un autre parti de gauche rejoint Pascal». La Marseillaise. Αρχειοθετήθηκε από lamarseillaise.fr/politique/1ere-circonscription-de-vaucluse-EE16126736 το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2024. https://web.archive.org/web/20240620173710/https://www.lamarseillaise. fr/politique/1ere-circonscription-de-vaucluse-EE16126736. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2024. 
  23. ↑ Minas, Bruno (8 Φεβρουαρίου 2022). «Kira Bacar Adacolo : " Je veux être député, je connais les rouages législatifs "». Outre-mer La 1ère. Αρχειοθετήθηκε από fr/mayotte/kira-bacar-adacolo-je-veux-etre-depute-je-connais-les-rouages-legislatifs-1225086.html το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2024. https://web.archive.org/web/20240630221701/https://la1ere.francetvinfo.fr/mayotte/kira-bacar-adacolo-je-veux-etre-depute-je-connais-les-rouages-legislatifs-1225086.html. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2024. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γαλλικές_βουλευτικές_εκλογές_2024&oldid=10659656"