Ανακατάληψη (πολιτικό κόμμα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ανακατάληψη
Reconquête
ΠρόεδροςΕρίκ Ζεμούρ
ΑντιπρόεδροιΓκιγιόμ Πελτιέ
Μαριόν Μαρεσάλ
Νικολά Μπε
ΙδρυτήςΕρίκ Ζεμούρ
Ίδρυση5 Δεκεμβρίου 2021
Έδρα10, rue Jean-Goujon, Παρίσι
Πτέρυγα νεολαίαςGénération Z
ΙδεολογίαΕθνικισμός[1]
Εθνικός συντηρητισμός[2]
Δεξιός λαϊκισμός[3]
Ευρωσκεπτικισμός[4]
Πολιτικό φάσμαΑκροδεξιά[5]
Ομάδα Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΕυρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές
Χρώματα
Εθνοσυνέλευση
0 / 577
Γερουσία
2 / 348
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
1 / 79
Περιφερειακά συμβούλια
15 / 1.758
Διαμερισματικά συμβούλια
9 / 4.108
Ιστότοπος
www.parti-reconquete.fr
Πολιτικό σύστημα στη Γαλλία
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Η Ανακατάληψη[6][7] (γαλλικά: Reconquête‎‎) (R!) είναι ένα εθνικιστικό πολιτικό κόμμα στη Γαλλία που ιδρύθηκε στα τέλη του 2021 από τον Ερίκ Ζεμούρ, ο οποίος από τότε υπηρετεί ως αρχηγός του. Ήταν υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του 2022, στις οποίες κατέλαβε την τέταρτη θέση με λίγο περισσότερο από το 7% των ψήφων.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τον Σεπτέμβριο του 2021, οι δημοσκοπήσεις για τις προεδρικές εκλογές του 2022 έδειξαν μια απότομη άνοδο υπέρ του ακροδεξιού δημοσιογράφου και συγγραφέα Ερίκ Ζεμούρ τους μήνες πριν επισημοποιήσει την υποψηφιότητά του. Μια σειρά από δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι μπορεί να φτάσει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, ανταγωνιζόμενος τον νυν πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν.[8][9] Αν και υπήρχαν εικασίες για μια πιθανή υποψηφιότητα με τους Ρεπουμπλικανούς, ο Ζέμουρ επέλεξε να προβάλει το όνομά του ως νέος υποψήφιος για το κόμμα.[10]

Ο Ερίκ Ζεμούρ ανακοίνωσε επίσημα την υποψηφιότητά του για την προεδρία στις 30 Νοεμβρίου 2021 μέσω ενός βίντεο που δημοσιεύτηκε στο YouTube.[11][12]

Η Ανακατάκτηση κυκλοφόρησε στις 5 Δεκεμβρίου 2021.[13] Στην ιδρυτική συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στο Βιλπέντ, ο Ζεμούρ πρότεινε μια "ανάκτηση της μεγαλύτερης χώρας στον κόσμο" μπροστά σε 15.000 ανθρώπους.[14][15] Το όνομα του κόμματος είναι άμεση αναφορά στην ισπανική Ρεκονκίστα.[16] Η πτέρυγα νεολαίας της Ανακατάκτησης, η Génération Z, η οποία είχε δημιουργηθεί για να κινητοποιήσει τη νεολαία γύρω από μια πιθανή προεδρική υποψηφιότητα του Ζεμούρ, εισήλθε στη δομή του κόμματος εκ των υστέρων.[17][18]

Τον Δεκέμβριο του 2021, ο Joachim Son-Forget, εξελέγη στην Εθνοσυνέλευση το 2017 για Γάλλους κατοίκους στο εξωτερικό ως La République En Marche! υποψήφιος, ήταν ο πρώτος βουλευτής που υποστήριξε τον Ερίκ Ζεμούρ.[19][20] Ο πρώην υποψήφιος για την προεδρία Φιλίπ ντε Βιλιέ ανακοίνωσε επίσης την υποστήριξή του στο Ζεμούρ και το κόμμα.[21]

Τον Ιανουάριο του 2022, το κόμμα απέκτησε το δεύτερο μέλος του στην Εθνοσυνέλευση, τον Γκιγιόμ Πελτιέ, που είχε εκλεγεί προηγουμένως ως μέλος των Ρεπουμπλικανών,[22] καθώς και δύο ευρωβουλευτών όταν ο Ζερομ Ριβιέρ και ο Ζιλμπέρ Κολλάρ αυτομόλησαν από την Εθνική Συσπείρωση. Ο Ριβιέρ προήδρευσε της γαλλικής αντιπροσωπείας στην ομάδα Ταυτότητα και Δημοκρατία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέχρι να ενταχθεί στην Ανακατάκτηση.[23][24] Στις αρχές Φεβρουαρίου 2022, το κόμμα κέρδισε έναν τρίτο ευρωβουλευτή όταν η Maxette Grisoni-Pirbakas αποχώρησε από την Εθνική Συσπείρωση, ενώ ο ευρωβουλευτής Nicolas Bay προσχώρησε στα μέσα Φεβρουαρίου.[25][26] Ο Stéphane Ravier έγινε ο πρώτος γερουσιαστής του κόμματος αφού αποχώρησε από την Εθνική Συσπείρωση στα μέσα Φεβρουαρίου 2022, ενώ ο Sébastien Meurant έγινε ο δεύτερος Γερουσιαστής τον Μάρτιο του 2022.[27][28] Τον Μάιο του 2022 η Myriane Houplain έγινε η δεύτερη βουλευτής του κόμματος.[29]

Άλλα αξιόλογα άτομα που έχουν εμπλακεί γύρω από την υποψηφιότητα του Ζεμούρ περιλαμβάνουν τους πρώην βουλευτές Marion Maréchal,[30] Christine Boutin,[31] Nicolas Dhuicq,[32] Jean-Frédéric Poisson[33] και Jacques Bompard,[34] καθώς και πρώην ευρωβουλευτές Jean-Yves Le Gallou,[35] Paul-Marie Coûteaux[36] και Bruno Mégret.[37]

Ιδεολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ανακατάκτηση υπόσχεται να ενισχύσει τη γαλλική οικονομία σύμφωνα με αυτό που ορισμένοι παρατηρητές έχουν αποκαλέσει κολμπερτιστική προσέγγιση,[38] καθώς και να αποφύγει αυτό που αποκαλεί τη «Μεγάλη Αντικατάσταση» του γαλλικού λαού.[39] Τα κύρια θέματα της εκστρατείας του είναι η ταυτότητα, η εκπαίδευση, οι φόροι, η βιομηχανία και η ανεξαρτησία.[40] Υποστηρίζει τη μείωση του αριθμού των μεταναστών, τον αποισλαμισμό, την ασφάλεια μέσω της νέας νομοθεσίας απέλασης, τη βελτίωση των επιπέδων δημόσιας εκπαίδευσης με αναθεώρηση του συστήματος των <i id="mw4A">κολεγίων</i>, χαμηλότερους φόρους για τους λιγότερο ευημερούντες Γάλλους, καθώς και υψηλότερη οικονομική ανταγωνιστικότητα.[41] Μιλώντας στην ιδρυτική εκδήλωση, ο Ζεμούρ υποσχέθηκε «να μειώσει τη μετανάστευση σχεδόν στο μηδέν», να απελάσει ανθρώπους που ζήτησαν ανεπιτυχώς άσυλο και παράνομους μετανάστες, καθώς και να απομακρύνει τη Γαλλία από την ολοκληρωμένη διοίκηση του ΝΑΤΟ.[15][42]

Όσον αφορά την οικονομική πολιτική, η Ανακατάκτηση επιδιώκει να εφαρμόσει ένα "country-score" που θα έδειχνε ξεκάθαρα στον καταναλωτή εάν ένα προϊόν είναι γαλλικό ή όχι.[43]

Στην εξωτερική πολιτική, το κόμμα επιδιώκει να ενισχύσει τη γαλλική δημοσιονομική και πολιτική αυτονομία έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης.[44] Ο Ζεμούρ έχει εκφράσει την υποστήριξή του για το Brexit και την ψήφο του Ηνωμένου Βασιλείου να αποχωρήσει από την ΕΕ, αλλά υποστήριξε ότι η κατάσταση της Γαλλίας ήταν διαφορετική και ότι δεν θα επιδιώξει να αποσύρει τη Γαλλία από την ΕΕ. Αντίθετα, συνόψισε τη θέση του ως «Θέλω η Γαλλία να είναι στην Ευρώπη, αλλά θέλω η Γαλλία να είναι πρώτη πριν από την Ευρώπη» και δεσμεύτηκε να ασκήσει βέτο σε οποιαδήποτε περαιτέρω σχέδια επέκτασης της ΕΕ. Δήλωσε επίσης ότι η πλατφόρμα θα περιλαμβάνει την απόσυρση της Γαλλίας από τις πολιτικές της ΕΕ για τη μετανάστευση και το άσυλο, τη διασφάλιση ότι το γαλλικό τρίχρωμο θα εμφανίζεται πάντα πάνω από τη σημαία της ΕΕ, τη θέση της γαλλικής νομοθεσίας πάνω από τη νομοθεσία της ΕΕ και τη διακοπή των ενταξιακών συνομιλιών με χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που επιθυμούν να ενταχθούν.[45][46] Η Reconquête είναι επίσης αντίθετη στην ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.[44] Το κόμμα τηρεί μια φιλο-ισραηλινή στάση, με τον Ζέμουρ να περιγράφει τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς ως «μάχη του πολιτισμού μας», να ζητά απαγόρευση της μητρικής οργάνωσης της Χαμάς, τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.[47] [48]

Το κόμμα υποστηρίζει την απαγόρευση του χιτζάμπ σε όλους τους δημόσιους χώρους.[49]

Η Ανακατάκτηση επιδιώκει να απαγορεύσει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και τις συνδεδεμένες οργανώσεις. Το κόμμα θέλει επίσης να απαγορεύσει τις δομές που επιδιώκουν να προωθήσουν τη τζιχάντ. Θα ήθελε να θέσει σε εφαρμογή έναν αυστηρότερο έλεγχο των ιμάμηδων και των ισλαμιστών κηρύκων σε τζαμιά και άλλους ισλαμικούς χώρους στη Γαλλία, συμπεριλαμβανομένου του αυστηρότερου ελέγχου της εξωτερικής χρηματοδότησης για αυτούς τους χώρους λατρείας και τους ιεροκήρυκες.[49]

Αποτελέσματα εκλογών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προεδρικές εκλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Υποψήφιος Πρώτος γύρος Δεύτερος γύρος
Ψήφοι % Θέση Ψήφοι % Θέση
2022 Ερίκ Ζεμούρ 2.485.226 7,07 4η N/A

Εθνοσυνέλευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Ηγέτης Πρώτος γύρος Δεύτερος γύρος Έδρες +/−
Ψήφοι % Ψήφοι %
2022 Ερίκ Ζεμούρ 964.868 4,24% N/A
0 / 577
 0

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Vaugoude, Martin (30 Νοεμβρίου 2021). «"Eric Zemmour n'est ni bonapartiste ni gaulliste"». Le Télégramme (στα Γαλλικά). 
  2. ↑ Levenson, Claire (2 Φεβρουαρίου 2022). «"National Conservatisme: l'extrême droite américaine fan d'Eric Zemmour"». Marianne (στα Γαλλικά). 
  3. ↑ Boutin, Christophe (6 Φεβρουαρίου 2022). «Le Pen / Zemmour : des rubans différents mais sous l'emballage, un même populisme conservateur pour 2022» (στα Γαλλικά). Atlantico. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2022. 
  4. ↑ Laubacher, Paul (19 Ιανουαρίου 2022). «Le Pen et Zemmour, deux nuances d'euroscepticisme» (στα Γαλλικά). l'Opinion. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2022. 
  5. ↑ «French far-right election candidate Zemmour wins backing of Marine Le Pen's niece». SWI swissinfo.ch (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2024. 
  6. ↑ Reuters (18 Φεβρουαρίου 2022). «Γαλλία: Στα άδυτα του κόμματος του Ζεμούρ». Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2024. 
  7. ↑ Τσερεζόλε, Ελένη (22 Δεκεμβρίου 2023). «Γαλλική ακροδεξιά: και ριζώνει και κανονικοποιείται». Η Αυγή. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2024. 
  8. ↑ «Présidentielle: Zemmour bondit à 10% des intentions de vote». Challenges (στα Γαλλικά). 14 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2021. 
  9. ↑ «Sondage présidentielle : Éric Zemmour, avec 15% des intentions de vote, passe devant la droite». leparisien.fr (στα Γαλλικά). 1 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2021. 
  10. ↑ "Pas d'Eric Zemmour au Congrès des LR: «Il n'est pas dans notre famille politique»", La Voix du Nord (in French), 28 September 2021.
  11. ↑ «Éric Zemmour se déclare candidat à l'élection présidentielle de 2022». LEFIGARO (στα Γαλλικά). 30 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2021. 
  12. ↑ «Eric Zemmour officialise sa candidature à l'élection présidentielle» (στα γαλλικά). Le Monde.fr. 2021-11-30. https://www.lemonde.fr/election-presidentielle-2022/article/2021/11/30/election-presidentielle-eric-zemmour-annoncera-sa-candidature-a-la-mi-journee-selon-son-entourage_6104129_6059010.html. Ανακτήθηκε στις 2021-12-07. 
  13. ↑ Galindo, Gabriela (5 Δεκεμβρίου 2021). «They're off: Jean-Luc Mélenchon and Eric Zemmour launch French presidential bids». Politico. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2021. 
  14. ↑ «Zemmour promises 'reconquest' at huge Paris rally». Euractiv.com (στα Αγγλικά). 6 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2021. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «Zemmour pledges to 'reconquer' France». EUobserver (στα Αγγλικά). 6 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2021. 
  16. ↑ Bassets, Marc (5 Δεκεμβρίου 2021). «Zemmour invoca la Reconquista para batir a Macron». El País (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2024. 
  17. ↑ «Jeunes et fans de Zemmour : qui est la " Génération Z " ?» (στα Γαλλικά). Elle. 21 Οκτωβρίου 2021. 
  18. ↑ ""Génération Z" : à quoi pensent les jeunes avec Zemmour ?", France Culture (in French), 23 September 2021.
  19. ↑ ""Si Éric Zemmour était d'extrême droite, je ne le soutiendrais pas !
  20. ↑ "Joachim Son-Forget prépare-t-il son retour à la maison", JHM.fr (un French), 9 February 2022.
  21. ↑ "Philippe de Villiers, premier soutien de poids pour Eric Zemmour", Le Progrès (in French), 11 December 2021.
  22. ↑ «Présidentielle : le député LR Guillaume Peltier annonce rejoindre Eric Zemmour». Europe 1 (στα Γαλλικά). 9 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2022. 
  23. ↑ «Two Le Pen allies defect to join Zemmour's presidential bid». Reuters.com. 20 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2022. 
  24. ↑ «Gilbert Collard quitte le RN et rejoint Éric Zemmour». Lefigaro.fr. 21 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2022. 
  25. ↑ «Twitter». Twitter (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2022. 
  26. ↑ Caulcutt, Clea (16 Φεβρουαρίου 2022). «Far-right National Rally suspends MEP Nicolas Bay from party roles». Politico. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2022. 
  27. ↑ Sapin, Charles (15 Μαρτίου 2022). «Présidentielle : le sénateur LR Sébastien Meurant apporte son soutien à Éric Zemmour». Le Figaro (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2022. 
  28. ↑ «Stéphane Ravier, sénateur RN, annonce son ralliement à Eric Zemmour» (στα γαλλικά). Le Monde.fr. 2022-02-13. https://www.lemonde.fr/election-presidentielle-2022/article/2022/02/13/stephane-ravier-senateur-rn-annonce-son-ralliement-a-eric-zemmour_6113478_6059010.html. Ανακτήθηκε στις 2022-02-13. 
  29. ↑ «Législatives : la situation se décante à l'extrême droite dans la 10e circonscription du Pas-de-Calais». La Voix du Nord (στα Γαλλικά). 8 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2022. 
  30. ↑ «Le Pen's niece joins forces with far-right rival Zemmour». France 24. 6 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2022. 
  31. ↑ "Christine Boutin: "J'ai une grande joie de pouvoir soutenir" Eric Zemmour", BFM TV (in French), 6 December 2021.
  32. ↑ «INFORMATION EUROPE 1 - Nicolas Dhuicq rejoint Éric Zemmour». Europe 1 (στα Γαλλικά). 20 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2022. 
  33. ↑ "Présidentielle : Jean-Frédéric Poisson en émissaire de Zemmour à Libourne", Sud Ouest (in French), 10 February 2022.
  34. ↑ "Présidentielle 2022 : conseillers, financiers, soutiens... Qui sont les membres de la galaxie Zemmour ?", francetvinfo.fr (in French), 4 December 2021.
  35. ↑ "Derrière Eric Zemmour, les cinquante lieutenants d'une campagne d'extrême droite, Le Monde (in French), 12 December 2021.
  36. ↑ Tésorière, Ronan (6 Δεκεμβρίου 2021). «Meeting d'Éric Zemmour : Qui sont les personnalités et soutiens politiques présents dimanche ?». Le Parisien (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2022. 
  37. ↑ "Presidential: Bruno Mégret supports Eric Zemmour", newsrnd.com, 29 January 2022.
  38. ↑ "Quelle place pour l'économie dans le programme d'Eric Zemmour ?", Europe 1 (in French), 2 December 2021.
  39. ↑ "Présidentielle : comment Éric Zemmour entend miser sur la proximité", Europe 1 (in French), 19 December 2021.
  40. ↑ «Priorités». Éric Zemmour 2022 (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2021. 
  41. ↑ «Economie». Éric Zemmour 2022 (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2021. 
  42. ↑ «Far-right French presidential candidate put in headlock by protester at rally» (στα αγγλικά). The Washington Post. ISSN 0190-8286. https://www.washingtonpost.com/world/2021/12/06/eric-zemmour-france-reconquest-headlock-attack/. Ανακτήθηκε στις 2021-12-07. 
  43. ↑ «Économie : Le programme d'Éric Zemmour». programme.zemmour2022.fr (στα Γαλλικά). RECONQUÊTE!. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2022. Mettre en place un Patrie-score pour indiquer clairement au consommateur la procenance française d'un produit 
  44. ↑ 44,0 44,1 «Europe». Programme.zemmour2022.fr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2022. 
  45. ↑ Calais, Adam Sage. «France lacks the bottle for Brexit, says Éric Zemmour». Thetimes.co.uk. https://www.thetimes.co.uk/article/france-lacks-the-bottle-for-brexit-says-ric-zemmour-mkfwqj00k. Ανακτήθηκε στις 27 January 2022. 
  46. ↑ Napolitano, Ardee (20 Ιανουαρίου 2022). «France first: Far-right challenger tears into Macron's European vision». Reuters.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2022. 
  47. ↑ «ATTAQUES DU HAMAS: POUR ZEMMOUR, "LE COMBAT D'ISRAËL EST CELUI DE NOTRE CIVILISATION"». BFMTV. 9 October 2023. https://www.bfmtv.com/politique/extreme-droite/attaques-du-hamas-pour-zemmour-le-combat-d-israel-est-celui-de-notre-civilisation_AN-202310090375.html. 
  48. ↑ «Depuis Israël, Éric Zemmour assure que l’affrontement contre le Hamas est un « grand combat de civilisation »». Le Parisien. 30 October 2023. https://www.leparisien.fr/politique/depuis-israel-eric-zemmour-assure-que-laffrontement-contre-le-hamas-est-un-grand-combat-de-civilisation-30-10-2023-BYPI2KZQJVGHNEK3MEMFD3QTJU.php. 
  49. ↑ 49,0 49,1 «Islam». programme.zemmour2022.fr (στα Γαλλικά). RECONQUÊTE!. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ανακατάληψη_(πολιτικό_κόμμα)&oldid=10428152"