Ελιζαμπέτ Μπορν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελιζαμπέτ Μπορν
Elisabeth Borne November 2022 close-up.jpg
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Élisabeth Borne (Γαλλικά)
Προφορά
Γέννηση18  Απριλίου 1961[1][2]
15ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Ύψος1,7 m Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
ΣπουδέςΠολυτεχνική Σχολή (από 1981)
Εθνική Σχολή Πολιτικών Μηχανικών
Collège des ingénieurs
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[3]
μηχανικός
κυβερνητικός αξιωματούχος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕδάφη Προόδου και Η Δημοκρατία Μπροστά
Οικογένεια
ΣύζυγοςOlivier Allix (1989–2008)[4]
ΤέκναNathan Allix
ΓονείςJoseph Borne και Marguerite Lescène
ΣυγγενείςMarcel Lescène (παππούς από την πλευρά της μητέρας) και Zélig Bornstein (παππούς από την πλευρά του πατέρα)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός της Γαλλίας (από 2022)[5]
νομάρχης της Βιέν (2013–2014)
président-directeur général (2015–2017, RATP)
υπουργός μεταφορών Της Γαλλίας (2017–2019)
Minister of Ecological and Solidary Transition (2019–2020)
Minister of Labour (France) (2020–2022)
μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (Ιουνίου 2022 – Ιουλίου 2022, Calvados' 6th constituency)
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής (12  Ιουλίου 2013)[6]
Αξιωματούχος του Εθνικού Τάγματος της Αξίας (14  Νοεμβρίου 2016)[7]
Commander of the Order of Maritime Merit (2017)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ελιζαμπέτ Μπορν (γαλλικά: Élisabeth Borne, 18 Απριλίου 1961) είναι Γαλλίδα πολιτικός, η οποία υπηρετεί ως πρωθυπουργός της χώρας της από τον Μάιο του 2022.

Πολιτική μηχανικός, κυβερνητική αξιωματούχος και διευθύντρια κρατικών επιχειρήσεων στους τομείς των μεταφορών και των κατασκευών, η Μπορν διετέλεσε στο παρελθόν υπουργός Μεταφορών (2017–2019) και υπουργός Οικολογίας (2019–2020). Έπειτα έγινε υπουργός Εργασίας, Απασχόλησης και Ένταξης στην κυβέρνηση Καστέξ από το 2020 έως το 2022.[8] Στις 16 Μαΐου 2022, ο πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν την διόρισε ως την επόμενη πρωθυπουργό της Γαλλίας, μετά την παραίτηση του Καστέξ, όπως είναι η παράδοση μετά τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία.[9] Η Μπορν είναι η δεύτερη γυναίκα που κατέχει τη θέση μετά την Εντίτ Κρεσόν, η οποία υπηρέτησε από το 1991 έως το 1992.[10] Είναι μέλος τόσο του κόμματος Αναγέννηση του Μακρόν όσο και του κεντροαριστερού κόμματος Εδάφη της Προόδου.

Έπειτα από τον ανασχηματισμό που ακολούθησε τις βουλευτικές εκλογές του 2022, η Μπορν επέζησε δύο απανωτών προτάσεων μομφής εναντίον της κυβέρνησής της, την μία τον Ιούλιο.[11]και μια δεύτερη στις 4 Νοεμβρίου 2022.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 elisabeth-borne_48685.
  2. 2,0 2,1 Roglo. p=elisabeth;n=borne.
  3. www.hatvp.fr/open-data/. Ανακτήθηκε στις 3  Φεβρουαρίου 2021.
  4. «Ingeniera de larga trayectoria, incansable y despiadada. Así describen los analistas franceses a Élisabeth Borne, la nueva primera ministra de Francia». (Ισπανικά) 16  Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 17  Μαΐου 2022.
  5. «Composition of the Government». (Αγγλικά) Ανακτήθηκε στις 26  Μαΐου 2022.
  6. PREX1316852D.
  7. PREX1631888D.
  8. «Gouvernement Castex en direct : Darmanin nommé ministre de l'intérieur, Dupond-Moretti garde des sceaux et Bachelot à la culture» (στα γαλλικά). Le Monde.fr. 2020-07-06. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 November 2020. https://web.archive.org/web/20201101162547/https://www.lemonde.fr/politique/live/2020/07/06/en-direct-la-composition-du-gouvernement-de-jean-castex-annoncee-a-19-heures_6045386_823448.html. Ανακτήθηκε στις 6 July 2020. 
  9. «Élisabeth Borne va être nommée Première ministre». INFO BFMTV. 16 May 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 May 2022. https://web.archive.org/web/20220516180910/https://www.bfmtv.com/politique/gouvernement/info-bfmtv-elisabeth-borne-va-etre-nommee-premiere-ministre_VN-202205160497.html. Ανακτήθηκε στις 17 May 2022. 
  10. «Élisabeth Borne becomes France's first female prime minister in 30 years». The Guardian (στα Αγγλικά). 16 Μαΐου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2022. 
  11. Benoit Van Overstraeten and Richard Lough (12 Ιουλίου 2022), France's Prime Minister survives no-confidence vote in parliament Reuters.