Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οι Οικολόγοι - Ευρώπη Οικολογία Οι Πράσινοι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι Οικολόγοι - Ευρώπη Οικολογία Οι Πράσινοι
Les Écologistes – Europe Écologie Les Verts
Εθνικός ΓραμματέαςΜαρίν Τοντελιέ
Πρόεδρος του Ομοσπονδιακού ΣυμβουλίουΑνρί Αρέβαλο
Ηγέτης στην ΓερουσίαΓκιγιόμ Γκοντάρ
Ηγέτης στο Ευρωπαϊκό ΚοινοβούλιοΤέρι Ράιντκε, Φίλιπ Λάμπερτς
ΕκπροσώποιΑλέν Κουλομπέλ, Κλοέ Σαγκασπέ
Ίδρυση13 Νοεμβρίου 2010, πριν 13 έτη (2010-11-13)
Συγχώνευση τωνΟι Πράσινοι
Ευρώπη Οικολογία
Νεοδημοκράτες
Έδρα3 Οδός Βινσέν
93100 Μοντρέιγ
Πτέρυγα νεολαίαςΝέοι οικολόγοι
Μέλη  (2022)11,106[1]
Πολιτικό φάσμαΚεντροαριστερά - Αριστερά
Εθνική προσχώρησηΟικολογικός Πόλος (2020-)
Νέο Λαϊκό Μέτωπο (2024-)
NUPES (2022-2024)
Ευρωπαϊκή προσχώρησηΕυρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα
Ομάδα Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΟι Πράσινοι-Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία
Διεθνής προσχώρησηΠαγκόσμιοι Πράσινοι
Χρώματα     Πράσινο
Εθνοσυνέλευση
16 / 577
Γερουσία
7 / 348
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
5 / 79
Ιστότοπος
lesecologistes.fr
Πολιτικό σύστημα στη Γαλλία
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Οι Οικολόγοι - Ευρώπη Οικολογία Οι Πράσινοι (γαλλικά: Les Écologistes - Europe Écologie Les Verts‎‎), κοινώς γνωστοί ως Οι Οικολόγοι (γαλλικά: Les Écologistes‎‎, LE) και παλαιότερα ως Ευρώπη Οικολογία Οι Πράσινοι'[2] (γαλλικά: Europe Écologie Les Verts‎‎, EELV) μέχρι το 2023, είναι ένα κεντροαριστερό[3] έως αριστερό[4][5] πράσινο κόμμα στην Γαλλία. Το κόμμα είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος.[6] Δημιουργήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2010 από τη συγχώνευση των Πράσινων και της Ευρώπης Οικολογίας.[7]

  1. «À l'heure du congrès, EELV se rêve en parti de masse». 22 Νοεμβρίου 2022. 
  2. Justine Guitton-Boussion et Mathieu Génon (photographies) (16 October 2023). «EELV devient Les Écologistes : ça va changer quoi ?» (στα γαλλικά). Repoerterre. https://reporterre.net/EELV-devient-Les-Ecologistes-ca-va-changer-quoi. 
  3. Humphries, Heather Elizabeth (Μάιος 2019). edu/102353/ Αποτελέσματα των κοινοβουλευτικών εκλογών της ΕΕ 2019 Check |url= value (βοήθεια). Κέντρο της ΕΕ στη Σιγκαπούρη. σελ. 6. 
  4. Bouthray, Éric (2 Οκτωβρίου 2019). «Le Creusot. Pierre-Étienne Graffard conduira une liste EELV aux municipales». www.lejsl.com (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2022. 
  5. Golder, Sona Nadenichek (2017). worldcat.org/oclc/988166861 Πολυεπίπεδη εκλογική πολιτική : πέρα από το εκλογικό μοντέλο δεύτερης τάξης Check |url= value (βοήθεια) (1 έκδοση). Oxford. ISBN 978-0-19-183391-5. OCLC 988166861.  Unknown parameter |other= ignored (|others= suggested) (βοήθεια)
  6. «The Political groups of the European Parliament». European Parliament (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2022. 
  7. Tom Lansford (20 Μαρτίου 2014). Political Handbook of the World 2014. SAGE Publications. σελ. 488. ISBN 978-1-4833-8626-3.