Γαλάνη Ξάνθης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 41°05′36″N 24°46′30″E / 41.09333°N 24.77500°E / 41.09333; 24.77500

Γαλάνη
Γαλάνη is located in Greece
Γαλάνη
Γαλάνη
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΑνατολική Μακεδονία και Θράκη
Περιφερειακή ΕνότηταΞάνθης
ΔήμοςΤοπείρου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘράκη
Υψόμετρο90
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας67100
Τηλ. κωδικός+30 25410

Η Γαλάνη είναι πεδινό χωριό της Θράκης στην Περιφερειακή Ενότητα Ξάνθης. [1]

Γεωγραφία - Αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γαλάνη βρίσκεται στα δυτικά όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Καβάλας, στη δυτική άκρη της πεδιάδας της Ξάνθης. Το χωριό είναι κτισμένο δίπλα στις ανατολικές όχθες του Νέστου σε υψόμετρο 90 μέτρα[2]. Απέχει 15 χλμ. Δ.-ΝΔ. από την Ξάνθη, 14 χλμ. Β.-ΒΔ. από το Εύλαλο (έδρα του δήμου) και 40 χλμ. ΒΔ. από την Καβάλα. Νοτιοανατολικά του χωριού είναι οι Τοξότες και αναμεσά τους ο σιδηροδρομικός σταθμός, νοτιότερα η Γέφυρα του Νέστου και η ΕΟ Ξάνθης - Καβάλας ενώ δυτικά του ξεκινούν τα Στενά ή Τέμπη του Νέστου (Θρακικά Τέμπη). Η περιοχή θεωρείται σημαντικό αξιοθέατο της Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης, συμπεριλαμβάνεται στις υγροτοπικές περιοχές Natura 2000[3] και έχει χαρακτηριστεί τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλους (Τ.Ι.Φ.Κ)[4] ενώ διαθέτει πεζοπορικές διαδρομές που κινούνται παράλληλα με τους μαιάνδρους του ποταμού. Πραγματοποιούνται οργανωμένα προγράμματα εναλλακτικού τουρισμού (πεζοπορίας, κατάβασης με κανόε καγιάκ, ιππασίας, ορεινής ποδηλασίας, παρατήρηση πουλιών, zip line, ράφτινγκ).[5][6]

Ιστορία - Διοικητικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η παλιά του ονομασία, από την περίοδο της τουρκοκρατίας, είναι Tσακιρλή ή Tσακιρλάρ και από το 1878 ως το 1912 ανήκε στο βιλαέτι Aδριανούπολης, στο σαντζάκι Γκιουμουλτζίνας (Kομοτηνής) και στον καζά Ξάνθης.[7] Μετά την απελευθέρωση, οι μουσουλμάνοι κάτοικοί του μετακινήθηκαν στην Τουρκία ενώ αρκετοί πρόσφυγες από τον Εύξεινο Πόντο ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στο χωριό.[8] Αναφέρεται επίσημα, μετά την απελευθέρωση της Θράκης, ως Tσακιρλή το 1919 στο ΦΕΚ 251Α - 20/11/1919 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Σαρνίτς (σημερινό Κρωμνικό) και το 1926 με το ΦΕΚ 413Α - 22/11/1926 να μετονομάζεται σε Γαλάνη. Το 1971 με το ΦΕΚ 182Α - 24/09/1971 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας.[9] Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» αποτελεί την τοπική κοινότητα Γαλάνης που υπάγεται στο Δήμο Τοπείρου και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει ως πληθυσμό 108 κατοίκους.[10]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φωτογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα στενά του Νέστου Ποταμού στην περιοχή της Γαλάνης
Τα στενά του Νέστου Ποταμού στην περιοχή της Γαλάνης  
Μαίανδροι στα στενά του Νέστου
Μαίανδροι στα στενά του Νέστου  

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 83, τομ. 8. 
  2. «ΓΑΛΑΝΗ (Χωριό) ΞΑΝΘΗ - GTP». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2021. 
  3. Περιφερειακή Ενότητα Ξάνθης. «Αξιοθέατα». www.pexanthis.eu. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2021. 
  4. «NatureBank - Τοπίο (ΤΙΦΚ) - Στενά Νέστου (Θρακικά Τέμπη)». filotis.itia.ntua.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2021. 
  5. «Visit Greece | Απόδραση στα Στενά του Νέστου». www.visitgreece.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2021. 
  6. IEFIMERIDA.GR, NEWSROOM (16 Αυγούστου 2019). «Ενας εξωτικός προορισμός... στην Ξάνθη -Κανόε καγιάκ, ποτάμι και φύση: Η μαγεία του Νέστου σε 20 φωτογραφίες | ΕΛΛΑΔΑ». iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2021. 
  7. «Θρακικός Ηλεκτρονικός Θησαυρός - Ιστορία». www.xanthi.ilsp.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2021. 
  8. Ποντίων διαδρομές. Σύλλογος Ποντίων Νομού Ξάνθης, σελ. 18 - 21. https://www.researchgate.net/profile/Maria-Vergeti/publication/329830238_Pontiakoi_oikismoi_n_Thrakes/links/5c1caef8458515a4c7ee23e7/Pontiakoi-oikismoi-n-Thrakes.pdf. 
  9. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2021. 
  10. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10501 (σελ. 27 του pdf)