Βέλιμπορ Βάσοβιτς

Βέλιμπορ Βάσοβιτς
	; Ο Βάσοβιτς το 1967
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης	3 Οκτωβρίου 1939
Τόπος γέννησης	Ποζάρεβατς, Γιουγκοσλαβία
Ημερ. θανάτου	4 Μαρτίου 2002
Τόπος θανάτου	Βελιγράδι, Σερβία
Ύψος	1,80 μ.
Θέση	Αμυντικός
Ομάδες νέων
1954-1958	Παρτιζάν
Επαγγελματική καριέρα*
Εθνική ομάδα
Προπονητική καριέρα
1971-1973	Παρτιζάν
1975	Ζρένιανιν
1975-1976	Ανζέ
1976-1977	Παρί Σεν Ζερμέν
1978-1979	Παρί Σεν Ζερμέν
1982-1983	Ζαμάλεκ ΣΚ
1983	Εθνικός Πειραιώς
1986-1988	Ερυθρός Αστέρας
1989	ΑΚ Μπελλιντσόνα
	* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.; † Συμμετοχές (Γκολ).;

Ο Βέλιμπορ Βάσοβιτς (Σερβικά: Велибор Васовић, 3 Οκτωβρίου 1939 – 4 Μαρτίου 2002) ήταν Σέρβος ποδοσφαιριστής και προπονητής και αποτελεί θρυλική μορφή για την Παρτιζάν Βελιγραδίου και τον Άγιαξ, 2 από τις αρκετές ομάδες που υπηρέτησε ως παίκτης και ως προπονητής. Θεωρείτε επίσης ένας από τους καλύτερους αμυντικούς της γενιάς του. Ήταν ένας αμυντικός που μπορούσε να παίξει και στη μεσαία γραμμή και ήταν διάσημος για την αμυντική του ικανότητα και για την τακτική του επίγνωση.

Πρώιμη ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στο Ποζάρεβατς τις παραμονές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από γονείς με καταγωγή από το Μαυροβούνιο, ο νεαρός Βέλιμπορ ήταν το 9ο παιδί του ζευγαριού. ^[1] Είχε τέσσερα μεγαλύτερα αδέρφια και τρεις μεγαλύτερες αδερφές ενώ μια από τις αδερφές του πέθανε πριν γεννηθεί. Με τη γερμανική εισβολή των Ναζί και τον επακόλουθο διαμελισμό του γιουγκοσλαβικού βασιλείου τον Απρίλιο του 1941, ο πατέρας του Βάσοβιτς συνελήφθη από τους Γερμανούς, περνώντας τέσσερα χρόνια αιχμάλωτος, ενώ τα μεγαλύτερα αδέρφια του εντάχθηκαν στο αντιστασιακό κίνημα των Παρτιζάνων. ^[1]

Ο νεαρός ολοκλήρωσε την πρωτοβάθμια εκπαίδευση στη γενέτειρά του, προτού μετακομίσει στην πρωτεύουσα, το Βελιγράδι, μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του. Ο Βάσοβιτς, ξεκίνησε τις σπουδές του στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με την εγγραφή του στο Πρώτο Γυμνάσιο του Βελιγραδίου. ^[1]

Καριέρα σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ταυτόχρονα με την έναρξη των σπουδών του στο γυμνάσιο, ο Βάσοβιτς άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο στην ΦΚ Νόβι Μπέογκραντ, μια μικρή τοπική ομάδα χαμηλών κατηγοριών.

Παρτιζάν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1955, ο προπονητής νέων της Παρτιζάν εντόπισε τα ταλέντα του νεαρού Βέλιμπορ, ξεκινώντας τη μεταγραφή του δεκαπεντάχρονου μέσω του συστήματος νεολαίας που είχε ο σύλλογος, φέρνοντας παράλληλα κι' άλλους ταλαντούχους εφήβους, όπως ο δεξιός μπακ Φαρούντιν Τζουσαφί και ο κεντρικός μέσος Βλαντίτσα. Η ταλαντούχα αυτή γενιά, έγινε σύντομα γνωστή με το χαϊδευτικό «Μωρά του Ματέκαλο».

Τον Ιούνιο του 1958, ο 18χρονος πλέον Βάσοβιτς, ανέβηκε στην πρώτη ομάδα. Πέρασε 5 σεζόν στη Παρτιζάν σε αυτό το διάστημα (Ιούνιος 1958 – Ιούνιος 1963) προτού μεταγραφεί στον αιώνιο αντίπαλο του συλλόγου, τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου, σηκώνοντας θύελλες αντιδράσεων, το καλοκαίρι του 1963.

Εξάμηνο στον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βάσοβιτς φέρεται να έλαβε 5 εκατομμύρια YUD από τον Ερυθρό Αστέρα. ^[2]

Στο ξεκίνημα της νέας σεζόν του πρωταθλήματος, ο Βάσοβιτς πήρε θέση βασικού στην άμυνα του Ερυθρού Αστέρα, μαζί με τους Μίλαν Τσοπ και Βόγιαν Μέλιτς. Ο πρώτος του αγώνας με τον Ερυθρό Αστέρα έγινε την 1η Σεπτεμβρίου του 1963, στα εγκαίνια του νέου γηπέδου του Ερυθρού Αστέρα, μπαίνονας ως αλλαγή στην νίκη της ομάδας του επί της Ριέκα με 2–1. Η ομάδα του αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Χειμώνα, όντας 5 βαθμούς μπροστά από τον 2ο στην διακοπή, ενώ η Παρτιζάν είχε μείνει πολύ πίσω.

Κατά τη διάρκεια της χειμερινής διακοπής, ακολούθησε μια ακόμη μεταγραφική ιστορία με τον Βάσοβιτς, καθώς ο πρόεδρος της Παρτιζάν, Ραντάκοβιτς, κατάφερε να πείσει τον παίκτη να επιστρέψει, με ακόμη περισσότερα χρήματα από όσα του έδωσε ο Ερυθρός Αστέρας. Ο Βάσοβιτς συμφώνησε, αλλά είχε συμβόλαιο με τον Ερυθρό Αστέρα και ο σύλλογος δεν είχε καμία διάθεση να τον αφήσει να φύγει, παρά το γεγονός ότι του προσφέρθηκαν κάποια χρήματα ως αμοιβή μεταγραφής. Ο Βάσοβιτς μάλιστα κατέφυγε σε προπόνηση με τον παλιό του σύλλογο προκαλώντας θυμό στους ανθρώπους του Ερυθρού.

Με την επανεκκίνηση της σεζόν του πρωταθλήματος μετά τη χειμερινή διακοπή, ο Βάσοβιτς βρισκόταν σε διάσταση με τον Ερυθρό Αστέρα, ήταν μονίμως εκτός της ενδεκάδας της ομάδας, αν και εξακολουθούσε να πληρώνεται τον μισθό του κανονικά από τον σύλλογο. Μετά από αρκετούς μήνες απουσίας, ο Βάσοβιτς έλαβε εντολή από τον αντιπρόεδρο της Παρτίζαν, Τσέντα Τζόμπα, να προσπαθήσει να συναντήσει την ανώτατη πολιτική αρχή στη ΣΔ Σερβία εκείνη την εποχή, τον ομοσπονδιακό γραμματέα Εσωτερικών Αλεκσάνταρ Ράνκοβιτς, προκειμένου να επιλυθεί οριστικά το θέμα. ^[1] Αρκετούς μήνες αργότερα, ο τεχνικός διευθυντής του Ερυθρού Αστέρα Ομπράντοβιτς συμφώνησε να αφήσει τον Βάσοβιτς να επιστρέψει στην Παρτιζάν, ενώ ως αντάλλαγμα, κυρίως για λόγους παρυγοριάς, ο πρόεδρος της ομάδας της Παρτιζάν επέτρεψε τη μεταγραφή του Ζβέζνταν Τσεμπινάτς στον Ερυθρό Αστέρα. ^[1]

Επιστροφή στην Παρτιζάν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτσι ο Βάσοβιτς κατάφερε να πάρει τόσο τα χρήματά του όσο και τις επιθυμίες του για επιστροφή, αλλά πολλοί εντός της Παρτιζάν δεν τον υποδέχτηκαν πίσω με ανοιχτές αγκάλες. Μερικοί από τους παίκτες θεώρησαν το κόλπο του ως εκβιασμό και ήταν δυσαρεστημένοι που ο σύλλογος έσκυψε προς τα πίσω για να φιλοξενήσει έναν τέτοιο παίκτη. Επιπλέον, η επιστροφή του έγινε εν καιρώ εσωτερικών διαμαχών στο διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου και πιο συγκεκριμένα, μεταξύ του προέδρου Radaković και του γενικού γραμματέα Mirko Nenezić.

Άγιαξ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βάσοβιτς μεταγράφηκε στον Άγιαξ, αμέσως μετά τον χαμένο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, από την Ρεάλ Μαδρίτης, σκοράροντας μάλιστα και το μοναδικό γκολ της ομάδας του (ήττα με 2-1). Έκανε το ίδιο στην ήττα με 4-1 από την Μίλαν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 1969, προτού οδηγήσει τον Άγιαξ ως αρχηγός στη νίκη με 2-0 και την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ επί του Παναθηναϊκού στον τελικό του 1971. ^[3]

Έπαιξε 5 σεζόν για τον "Αίαντα" (1966–1971) και έγινε ο πρώτος ξένος αρχηγός στην ιστορία του συλλόγου .

Έπαιξε 32 παιχνίδια για την εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Γιουγκοσλαβίας . Κατά τη διάρκεια της καριέρας του με την Παρτιζάν κέρδισε 4 πρωταθλήματα Γιουγκοσλαβίας ( 1960–61, 1961–62, 1962–63, 1964–65) και οδήγησε την Παρτιζάν ως αρχηγός στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 1966 .

Η καριέρα του Βάσοβιτς ήταν σχετικά σύντομη. Έπαιξε μόνο 13 επαγγελματικές σεζόν λόγω της ασθματικής κατάστασης από την οποία έπασχε.

Διεθνής καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην εθνική ομάδα της Γιουγκοσλαβίας ο Βάσοβιτς αγωνίστηκε από το 1961 έως το 1966 σε 32 αγώνες και σκόραρε 2 γκολ.

Οι βαθμολογίες και τα αποτελέσματα απαριθμούν πρώτα τον αριθμό τερμάτων της Γιουγκοσλαβίας, η στήλη σκορ δείχνει το σκορ μετά από κάθε γκολ του Βάσοβιτς.

Λίστα διεθνών γκολ που σημείωσε ο Βέλιμπορ Βάσοβιτς
Αριθμός	Ημερομηνία	Τόπος συναντήσεως	Αντίπαλος	Σκορ	Αποτέλεσμα	Διοργάνωση
1	4 Νοεμβρίου 1962	Βελιγράδι, Γιουγκοσλαβία	Βέλγιο	3–2	3–2	Προκριματικά UEFA Euro 1964
2	7 Νοεμβρίου 1965	Βελιγράδι, Γιουγκοσλαβία	Νορβηγία	1–1	1–1	1966 Πρόκριση για το Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA

Προπονητική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αφού τελείωσε την καριέρα του ως παίκτης το 1971, ξεκίνησε την προπονητική, αναλαμβάνοντας την Παρτιζάν (δεύτερο μέρος της σεζόν 1971–72, πλήρης 1972–73, και το πρώτο μέρος της 1973–74), την Ζρένιανιν, την Ανζέ (1975–1976), την Παρί Σεν Ζερμέν (πρώτο μέρος της σεζόν 1976-77 και το πρώτο μέρος της σεζόν 1978-79 ) μεταξύ άλλων. ^[4] Διεύθυνε επίσης την αιγυπτιακή Ζάμαλεκ (1982–1983), τον Εθνικό Πειραιώς (1983), τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου (1986–1988) και την Μπελιντσόνα (1989) ^[5], πριν επιστρέψει στο Βελιγράδι για να εργαστεί ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της προπονητικής του καριέρας, κατάφερε να κερδίσει ένα Γιουγκοσλαβικό Πρωτάθλημα, τη σεζόν 1987–88, με τον Ερυθρό Αστέρα.

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως παίκτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρτιζάν

Γιουγκοσλαβικό Πρωτάθλημα: 1960–61, 1961–62, 1962–63, 1964–65

Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου

Γιουγκοσλαβικό Πρωτάθλημα: 1963–64

Άγιαξ

Έρεντιβιζι: 1966–67, 1967–68, 1969–70
Κύπελλο Ολλανδίας: 1966–67, 1969–70, 1970–71
Τσάμπιονς Λιγκ: 1970–71

Ως πρώτος προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου

Γιουγκοσλαβικό Πρωτάθλημα: 1987–88

Άλλες ενέργειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βάσοβιτς ήταν ένας από τους ισχυρότερους και πιο επίμονους επικριτές της ηγεσίας της Ομοσπονδίας της Γιουγκοσλαβίας (FSJ), ειδικά επί προεδρίας Μίλιαν Μίλιανιτς. Η κριτική του εντάθηκε ιδιαίτερα μετά τη διάλυση της Σοσιαλιστικής δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας. Το 1997, ο Βάσοβιτς ίδρυσε μια οργάνωση με το όνομα "Udruženje za razvoj i prosperitet jugoslovenskog fudbala" (Οργανισμός για την ανάπτυξη και την ευημερία του γιουγκοσλαβικού ποδοσφαίρου), μέσω της οποίας διοχέτευσε την κριτική του για την ομοσπονδία της χώρας του.

Στις 10 Οκτωβρίου 2000, πέντε ημέρες μετά την ανατροπή του καθεστώτος του Μιλόσεβιτς στη Σερβία, ο Βάσοβιτς και περίπου 12 σωματοφύλακες, εισέβαλαν στα γραφεία της ομοσπονδίας στην πλατεία Τεράζιγιε στο κέντρο του Βελιγραδίου. ^[6]

Φοίτησε επίσης στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου .

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βέλιμπορ Βάσοβιτς παντρεύτηκε 2 φορές, πρώτα με τη Mirjana Preradović ^[7] και στη συνέχεια με την Branka Zorić. Απέκτησε 2 γιους, και οι 2 με την πρώτη του σύζυγο, τον Βλαντιμίρ (1963) και τον Αλεξάνταρ (1968). Από τον μικρότερο γιο του έχει μια εγγονή, την Τάρα (2009) και έναν εγγονό, τον Στέφαν (2015).

Πέθανε το 2002 μετά από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 62 ετών ^[8] και κηδεύτηκε στο σοκάκι των Διακεκριμένων Πολιτών στο Νέο Νεκροταφείο του Βελιγραδίου. ^[9] ^[10]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Velibor Vasović - Kako je milicija pendrečila Milaneze!;Duga, 1986
↑ Biography in Serbian;reprezentacija.rs
↑ «Βέλιμπορ Βάσοβιτς Αρχεία». Sports365 (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2022.
↑ «France – Trainers of First and Second Division Clubs». RSSSF. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2008.
↑ «Switzerland – Trainers of First and Second Division Clubs». RSSSF. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2008.
↑ VELIBOR VASOVIC UPAO U FSJ;B92, 10 October 2000
↑ «Archiefkaarten: Velibor Vasović» (στα Ολλανδικά). Stadsarchief Amsterdam. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2021.
↑ «Ajax great Vasovic dies». UEFA.com. 4 Μαρτίου 2002. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2021.
↑ Team, Flash (3 Μαρτίου 2002). «Πέθανε ο Βέλιμπορ Βάσοβιτς | Flash.gr». www.flash.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2022.
↑ «Βέλιμπορ Βάσοβιτς: Μαχητής μέσα κι έξω από τα γήπεδα | Novasports». https://www.novasports.gr/. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2022. Εξωτερικός σύνδεσμος στο |website= (βοήθεια)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Βέλιμπορ Βάσοβιτς

Velibor Vasović at Reprezentacija.rs (in Serbian)
Βέλιμπορ Βάσοβιτς στην ιστοσελίδα National-Football-Teams.com
(Αγγλικά) Βέλιμπορ Βάσοβιτς στο WorldFootball.net
Βέλιμπορ Βάσοβιτς στο fussballdaten.de (Γερμανικά)

[vaske-duga-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 Velibor Vasović - Kako je milicija pendrečila Milaneze!;Duga, 1986

[2] Biography in Serbian;reprezentacija.rs

[3] «Βέλιμπορ Βάσοβιτς Αρχεία». Sports365 (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2022.

[4] «France – Trainers of First and Second Division Clubs». RSSSF. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2008.

[5] «Switzerland – Trainers of First and Second Division Clubs». RSSSF. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2008.

[6] VELIBOR VASOVIC UPAO U FSJ;B92, 10 October 2000

[7] «Archiefkaarten: Velibor Vasović» (στα Ολλανδικά). Stadsarchief Amsterdam. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2021.

[8] «Ajax great Vasovic dies». UEFA.com. 4 Μαρτίου 2002. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2021.

[9] Team, Flash (3 Μαρτίου 2002). «Πέθανε ο Βέλιμπορ Βάσοβιτς | Flash.gr». www.flash.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2022.

[10] «Βέλιμπορ Βάσοβιτς: Μαχητής μέσα κι έξω από τα γήπεδα | Novasports». https://www.novasports.gr/. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2022. Εξωτερικός σύνδεσμος στο |website= (βοήθεια)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]