Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Γρηγόριος
| Αρχιεπίσκοπος Γρηγόριος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γρηγόριος Θεοχάρους Χατζηττοφής (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 28 Οκτωβρίου 1928 Μαραθόβουνος/Ουλούκισλα |
| Θάνατος | 20 Νοεμβρίου 2019 Λονδίνο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Θρησκεία | Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Κυπριακή Διάλεκτος της Ελληνικής Γλώσσας |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα Αγγλικά αρχαία ελληνικά |
| Σπουδές | Παγκύπριο Γυμνάσιο (1951–1954) Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1954–1959) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | χριστιανός ιερέας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γρηγόριος (κατά κόσμον Θεοχάρους, 28 Οκτωβρίου 1928 – 20 Νοεμβρίου 2019) ήταν Έλληνας θεολόγος και ιεράρχης, ο οποίος υπηρέτησε ως Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας για 31 χρόνια, από το 1988 ως το 2019.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γρηγόριος γεννήθηκε στο κυπριακό χωριό Μαραθόβουνος της Επαρχίας Αμμοχώστου στις 28 Οκτωβρίου 1928[1]. Ήταν το ένατο και τελευταίο παιδί του οικοδόμου Θεοχάρη και της συζύγου του Μαρίας Χατζητόφη. Όταν ήταν τριών ετών, ο πατέρας του πέθανε και έτσι τον μεγάλωσαν η μητέρα του και τα οκτώ μεγαλύτερα αδέλφια του. Σε συνέντευξή του στο Hellenic TV στο Ηνωμένο Βασίλειο ανέφερε ότι ο πατέρας του ήθελε να τον βαφτίσει Βαρνάβα, ωστόσο αργότερα αποφάσισε να τον ονομάσει Γρηγόριο, από τον αδερφό του που πέθανε στη Μικρά Ασία. Στα 13α γενέθλιά του (28 Οκτωβρίου 1941) άκουσε στο μοναδικό ραδιόφωνο του χωριού ότι η Ελλάδα είχε μπει στον πόλεμο αρνούμενη να επιτρέψει στα στρατεύματα του Άξονα να εισέλθουν στο έδαφός της. Η μητέρα του πέθανε το 1961, ένα χρόνο μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου από τη Βρετανία.
Πήγε στα Βαρώσια Αμμοχώστου σε ηλικία 18 ετών και δούλευε ως τσαγκάρης στο μαγαζί του κουνιάδου του. Σε ηλικία 20 ετών αποφάσισε να παρακολουθήσει σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Γράφτηκε το 1949 στην Ανώτατη Εμπορική Σχολή του Λευκονικού που τότε είχε μόνο πέντε τάξεις. Έγινε δεκτός στη δευτέρα. Το 1951 μεταγράφηκε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο Λευκωσίας, από το οποίο αποφοίτησε το 1954. Κατόπιν πήγε στην Αθήνα για να σπουδάσει στη Θεολογική Σχολή, από την οποία αποφοίτησε το 1958[1].
Το 1951 εκάρη μοναχός στη Μονή Σταυροβουνίου[1] ενώ σπούδαζε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο. Στις 24 Ιουνίου 1953 χειροτονήθηκε διάκονος την Κυριακή της Πεντηκοστής στον Ιερό Ναό του Αγίου Σάββα Λευκωσίας από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ'[1].
Τον Απρίλιο του 1959 πήγε στο Λονδίνο και διορίστηκε στον Καθεδρικό Ναό των Αγίων Πάντων στο Κάμντεν Τάουν. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηναγόρα (Καβαδά) στις 19 Απριλίου του ίδιου έτους[1]. Το 1964 διορίστηκε πρωτοσύγκελλος της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων.
Στις 12 Δεκεμβρίου 1970 εξελέγη από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου τιτουλάριος Επίσκοπος Τροπαίου, Βοηθός Επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας. Χειροτονήθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηναγόρα (Κοκκινάκη) την Κυριακή των Βαΐων (11 Απριλίου 1971) στον Καθεδρικό Ναό των Αγίων Πάντων στο Κάμντεν Τάουν.
Στις 16 Απριλίου 1988 εξελέγη ομόφωνα από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Αρχιεπίσκοπος Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας και η ενθρόνισή του έγινε στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας στο Λονδίνο. Υπηρέτησε την Ελληνορθόδοξη κοινότητα της Μεγάλης Βρετανίας για 31 χρόνια. Παραιτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2019 για λόγους υγείας[1] και τον διαδέχθηκε ο Νικήτας (Λούλιας)[2].
Απεβίωσε στις 20 Νοεμβρίου 2019[3]. Η κηδεία του έγινε στις 5 Δεκεμβρίου 2019 στον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Wood Green.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Αρχιεπισκοπή.
- ↑ communications (17 Ιουνίου 2019). «Metropolitan Nikitas Named Archbishop of Thyateira and Great Britain». Graduate Theological Union (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2022.
- ↑ «Obituary: His Eminence Archbishop Gregorios». www.churchtimes.co.uk. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2022.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «πρώην Αρχιεπίσκοποι». Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2024.