Αντώνιος Λεονταρίδης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Αντώνιος Λεονταρίδης | |
|---|---|
 Αντώνιος Λ. Λεονταρίδης | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Αντώνιος Λ. Λεονταρίδης 1840 Μαρώνεια |
| Θάνατος | 1912 Αλεξανδρούπολη |
| Εθνικότητα | ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | ελληνική |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Τραπεζίτης & ευεργέτης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Λέων Λεονταρίδης |
| Συγγενείς | Χαράλαμπος, Παναγιώτης, Αναστάσιος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Χρυσός Σταυρός του Σωτήρος |
Ο Αντώνιος Λεονταρίδης (1840-1912) ήταν Έλληνας τραπεζίτης και ευεργέτης της Αλεξανδρούπολης.
Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αντώνιος Λεονταρίδης γεννήθηκε στην Μαρώνεια, το 1840. Ένα από τα τέσσερα παιδιά του εύπορου έμπορου Λέοντος Λεονταρίδη, ο οποίος ένα από τα ταξίδια του προς την Αδριανούπολη μαζί με τα δυο του παιδιά - Αντώνη & Χαράλαμπο, έπεσε σε ενέδρα από Τούρκους μεταμφιεσμένους σε ληστές, κοντά στα σημερινά Λουτρά και σκοτώθηκε επι τόπου. Τα παιδιά κατέφυγαν στην Αίνο όπου απο κει μπήκαν σε φορτηγίδα και κατέφτασαν στην Οδησσό. Το 1880 περίπου, ο Αντώνης με τον αδερφό του Χαράλαμπο απόφασισαν να κατέβουν προς το νότο και να εγκατασταθούν στο Δεδεαγάτς - σημερινή Αλεξανδρούπολη.
Δράση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αντώνιος Λεονταρίδης ασχολήθηκε με τραπεζικές και χρηματιστηριακές εργασίες, ως εκπρόσωπος της Τράπεζας Ανατολής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπου συναλασσόταν μάλιστα με όλους τους κατοίκους του νέου αστικού κέντρου, Έλληνες, Τούρκους, Εβραίους, Βούλγαρους και όχι μόνο. Συνδέθηκε με τον Ίωνα Δραγούμη, στον οποίο ενέπνευσε τις ιδέες του αγώνα κατά των Βουλγάρων κομιτατζήδων, έτσι ώστε να γίνει ένα από τα πρώτα μέλη του θρακικού κομιτάτου.
Φιλανθρωπικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά σύσταση του Ίωνα Δραγούμη, ο εύπορος Αντώνης Λεονταρίδης αγόραζε γη και ότι άλλο, με προοπτική να περιέρχονται τελικά οι περιουσίες Τούρκων ή και άλλων μειονοτήτων στα χέρια των Ελλήνων. Το 1907, ο Λεονταρίδης, συντάσσει συμβόλαιο δωρεάς με πληρεξούσιο τον υποπρόξενο της Ρωσίας, Αλέξανδρο Κρήτη, Έλληνα υπήκοο, προς το ελληνικό δημόσιο όπου περιέγραφε λεπτομερώς και αναλυτικά το ποσόν. Η δωρεά αυτή ήταν έμμεση προσφορά προς το Ελληνικό Δημόσιο, για ευνόητους λόγους, και τα χρήματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν από τον Ελεύθεριο Βενιζέλο για την αγορά πλοίων προς ενίσχυση του ελληνικού στόλου.
Πολλές δωρεές και κληροδοτήματα που άφησε ο Λεονταριδης, έγιναν γνωστά μέσα από τα Μνημόσυνα του Μητροπολίτη Αλεξανδρούπολης Γερβασίου. Εκτός από 1.000 χρυσές τούρκικες λίρες, που χρησιμοποιήθηκαν για την ανέγερση της Ανωτέρας Αστικής Σχολής Αρρενων, πρόσφερε ομόλογα και κληροδότησε ενοίκια, και 2.000 τούρκικες λίρες για τη συντήρηση της Λεονταριδείου Σχολής. Τέλος κληροδότησε ποσά για προικοδότηση φτωχών κοριτσιών, για ενίσχυσητων εκπαιδευτηρίων της γενέτειρας του Μαρώνειας και συνέταξε συμπληρωματική δωρεά (1908) με σκοπό την υποστήριξη του Ελληνισμού της Θράκης.
Για αυτό το λόγο, το 1912, δόθηκε στον Λεονταρίδη και ο χρυσός σταυρός του Τάγματος του Σωτήρος από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών. Το Φεβρουάριο του 1912, συνέταξε, λίγο πριν πεθάνει τη Μυστική διαθήκη.
Λεονταρίδειος Σχολή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά το 1907 σε οικόπεδο κοντά στην Μητρόπολη, που παραχωρήθηκε τότε από τον Τούρκο Μπέη Χατζησαφέτ στην ελληνική κοινότητα για ξεκίνανε εργασίες ανέγερσης του κτιρίου. Χτίσθηκε κυρίως με δωρεά του μεγαλέμπορου Αντώνη Λεονταρίδη ή Αντωνάκη Εφέντη, από όπου πήρε και το όνομά του. Οι εργασίες προχώρησαν ικανοποιητικά και ένα μεγάλο κτίσμα νεοκλασικό ξεπρόβαλε, το 1909. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 μετακομίζουν οι μαθητές των Γυμνασίων από την Λεονταρίδειο Σχολή Αρρένων στα νέα σχολικά κτίρια. Το κτίριο παραχωρείται στην Ιερά Μητρόπολη Αλεξανδρούπολης, όπου από το 1980 και μετά αρχίζει η αναπαλαίωση του σχολείου αυτού και έκτοτε μέχρι σήμερα λειτουργεί ως Εκκλησιαστικό Μουσείο της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κριτός Αθανάσιος, ΄΄Έρευνα: Αλεξανδρούπολη, η εκατοντάχρονη ιστορία της΄΄, 1978
- Καταγραφή γεγονοτών από τον κ. Χάρη Καρυωτάκη
- Δήμος Αλεξανδρούπολης, ΄΄Πρόσωπα & Μορφές της Αλεξανδρούπολης΄΄, Αθήνα, 2007