Ότφοτσκ

Ότφοτσκ
; Σημαία	; Έμβλημα
	Ότφοτσκ 52°7′0″N 21°16′0″E
Χώρα	Πολωνία
Διοικητική υπαγωγή	Πόβιατ Ότφοτσκ
Ίδρυση	1877
Έκταση	47,33 km²
Υψόμετρο	100 μέτρα
Πληθυσμός	44.524 (31 Μαρτίου 2021)
Ταχ. κωδ.	05-400–05-402
Ζώνη ώρας	ώρα Κεντρικής Ευρώπης; UTC+01:00 (επίσημη ώρα); UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 52°7′N 21°16′E / 52.117°N 21.267°E / 52.117; 21.267

Το Ότφοτσκ (πολωνικά: Otwock, γίντις: אָטוואָצק) είναι πόλη και η έδρα του Πόβιατ Ότφοτσκ, στο Βοεβοδάτο Μασοβίας της ανατολικής-κεντρικής Πολωνίας. Βρίσκεται περίπου 23 χλμ. νοτιοανατολικά της Βαρσοβίας και ο πληθυσμός του είναι 44.096 κάτοικοι (2022).^[2] Το Ότφοτσκ είναι μέρος της μητροπολιτικής περιοχής της Βαρσοβίας. Βρίσκεται στη δεξιά όχθη του ποταμού Βιστούλα, κάτω από τις εκβολές του ποταμού Σφίντερ. Το Ότφοτσκ φιλοξενεί ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό στυλ που ονομάζεται Σφιντερμάγερ (Świdermajer).

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόλο που η πρώτη αναφορά ενός χωριού που ονομάζεται Otwosko προέρχεται από τις αρχές του 15ου αιώνα, το Ότφοτσκ αναπτύχθηκε πλήρως μέχρι το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, όταν το 1877 άνοιξε ο σιδηρόδρομος του ποταμού Βιστούλα, ο οποίος είχε διαδρομή από τη Μουάβα μέσω της Βαρσοβίας έως το Λούμπλιν και το Χέουμ. Το Ότφοτσκ, το οποίο βρίσκεται κατά μήκος της γραμμής, έγινε ένα δημοφιλές προάστιο, με πολλά σπα και αρκετούς αξιόλογους επισκέπτες, όπως ο Γιούζεφ Πιουσούτσκι και ο Βουαντίσουαφ Ρέιμοντ, ο οποίος έγραψε εκεί το βραβευμένο με Νόμπελ μυθιστόρημά του, Chłopi («Οι Χωριάτες»). Το Σανατόριο Ζοφιούφκα άνοιξε στο Ότφοτσκ το 1908. Το 1916, το Ότφοτσκ ενσωματώθηκε ως πόλη και έγινε η έδρα ενός πόβιατ.

Κατά τη Μάχη της Βαρσοβίας (1920), το Ότφοτσκ, μαζί με τον κοντινό Κάρτσεφ, αποτελούσαν την άκρη της δεξιάς πτέρυγας της πρώτης γραμμής της Πολωνικής άμυνας και επανδρώθηκε από την Πολωνική 15η Μεραρχία Πεζικού, ενώ η δεύτερη γραμμή Πολωνικής άμυνας ξεκίνησε στην σημερινή γειτονιά του Σφίντρι Βιέλκιε (Świdry Wielkie). Ωστόσο, δεν υπήρξε καμία Πολωνο-Ρωσική μάχη στο Ότφοτσκ.^[3]

Το 1936 η σιδηροδρομική σύνδεση Βαρσοβίας - Ότφοτσκ ηλεκτροδοτήθηκε ως η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή στην Πολωνία.

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη γερμανοσοβιετική εισβολή στην Πολωνία, η οποία ξεκίνησε το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το Σεπτέμβριο του 1939, η πόλη καταλήφθηκε από τη Γερμανία. Το Δεκέμβριο του 1939, οι γερμανικές αρχές ίδρυσαν ένα εβραϊκό γκέτο στο Ότφοτσκ. Ένα δολοφονικό Πρόγραμμα Ευθανασίας T-4 πραγματοποιήθηκε από τους Ναζί στο τοπικό Σανατόριο Ζοφιούφκα για τους ψυχιατρικούς ασθενείς, προκειμένου να περιοριστεί ο εβραϊκός πληθυσμός του με σκοπό τη δίωξη και την εκμετάλλευση.^[4] Το γκέτο εκκαθαρίστηκε μεταξύ Αυγούστου και 19 Σεπτεμβρίου 1942, όταν το 75% του εβραϊκού του πληθυσμού των 12.000–15.000, που αριθμούσε περίπου 8.000, συγκεντρώθηκε από τους Ναζί σε μια αυλή στο Ότφοτσκ (φωτογραφία) και μεταφέρθηκε με φορτηγά βοοειδών σε στρατόπεδα εξόντωσης στην Τρεμπλίνκα και στο Άουσβιτς. Οι Εβραίοι που παρέμειναν πυροβολήθηκαν συνοπτικά στην οδό Ρέιμοντ αμέσως μετά.

Το Ότφοτσκ είναι η πατρίδα της Ιρένα Σέντλερ (1910 – 2008), της Πολωνής ανθρωπίστριας που έσωσε χιλιάδες εβραιόπουλα κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος. Όπως και στην Κριστίνα Ντάνκο, και στις δύο απονεμήθηκαν οι τίτλοι του Δικαίου των Εθνών από το Γιαντ Βασσέμ. Ο συγγραφέας Τσάλελ Περεχόντνικ, ένας Εβραίος αστυνομικός του γκέτο καταγόταν επίσης από αυτή την πόλη. Μετά την απελευθέρωση, ιδρύθηκε στο Ότφοτσκ ένα ορφανοτροφείο για επιζώντες του Ολοκαυτώματος.^[5]

Μεταπολεμική περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1952, τα όρια της πόλης επεκτάθηκαν συμπεριλαμβάνοντας τις Σφίντερ, Σφίντρι Βιέλκιε, Τέκλιν και Ζάμλοντς ως νέες γειτονιές. Μετά τον Πόλεμο της Κορέας, το 1953–1959, η Πολωνία δέχθηκε 200 ορφανά από τη Βόρεια Κορέα στο Σφίντερ.

Από το 1975 έως το 1998, βρισκόταν διοικητικά στο Βοεβοδάτο Βαρσοβίας.