Άσια Αρτζέντο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άσια Αρτζέντο
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Asia Argento (Ιταλικά)
Γέννηση20  Σεπτεμβρίου 1975[1]
Ρώμη
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία[2][3]
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου[4], ηθοποιός, disc jockey, τραγουδιστής[5], σεναριογράφος[6][7], μοντέλο, συγγραφέας, ηθοποιός ταινιών[6][8], τηλεοπτικός παρουσιαστής[9], ηθοποιός φωνής[10][11], παραγωγός[2] και ακτιβιστής
ΣύζυγοςΜικέλε Τσιβέτα (2008–2012)[12]
ΤέκναAnna Lou Castoldi
ΓονείςΝτάριο Αρτζέντο[5] και Ντάρια Νικολόντι[5]
ΑδέλφιαFiore Argento (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα)
ΣυγγενείςΚλαούντιο Αρτζέντο (θείος) και Σαλβατόρε Αρτζέντο (παππούς)
Όργαναφωνή
Είδος τέχνηςηλεκτρονική μουσική
Σημαντικά έργαBits and Pieces
Βραβεύσειςβραβεία Νταβίντ ντι Ντονατέλο 1994 και βραβεία Νταβίντ ντι Ντονατέλο 1997
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Άσια Αρτζέντο[13][14][15][16][17] (ιταλικά: Asia Argento, πραγματικό όνομα: Άρια Μαρία Βιτόρια Ρόσα Αρτζέντο, 20 Σεπτεμβρίου 1975 - ) είναι Ιταλίδα ηθοποιός και σκηνοθέτρια. Ως κόρη του σκηνοθέτη Ντάριο Αρτζέντο, είχε ρόλους σε πολλές ταινίες του πατέρα της και σημείωσε επιτυχία με τις εμφανίσεις στα xXx: Ο απόλυτος πράκτορας (2002), Η γη των ζωντανών νεκρών (2005) και Μαρία Αντουανέτα (2006). Άλλες αξιοσημείωτες ταινίες της είναι τα Βασίλισσα Μαργκό (1994), Perdiamoci di vista (1994), Compagna di viaggio (1996), Τελευταίες μέρες (2005) και Isole (2011). Η Αρτζέντο έχει λάβει πολλές διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένων δύο Βραβείων Νταβίντ ντι Ντονατέλο για καλύτερης ηθοποιού και τρεις ιταλικές Χρυσές Σφαίρες.[18] Τα σκηνοθετικά της έργα περιλαμβάνουν τα The Heart Is Deceitful Above All Things (2004) και Incompresa (2014).

Μετά το σκάνδαλο Γουάνστιν το 2017, πρωτοστάστησε στο κίνημα #MeToo. Τον Αύγουστο του 2018, η εφημερίδα The New York Times ανέφεραν ισχυρισμούς ότι η Αρτζέντο επιτέθηκε σεξουαλικά στον ηθοποιό Τζίμι Μπένετ το 2013, όταν εκείνος ήταν 17 ετών και εκείνη 37.[19]

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Άσια και ο πατέρας της Ντάριο Αρτζέντο στο Φεστιβάλ Καννών το 1993

Το πραγματικό όνομα της Άσια Αρτζέντο είναι Άρια Μαρία Βιτόρια Ρόσα Αρτζέντο. Γεννήθηκε στη Ρώμη στις 20 Σεπτεμβρίου 1975. Ο πατέρας της είναι ο Ιταλός σκηνοθέτης Ντάριο Αρτζέντο, γνωστός για τη δουλειά του σε ταινίες giallo και για την επιρροή του στις σύγχρονες ταινίες τρόμου και σλάσερ.[20] Η μητέρα της ήταν η ηθοποιός Ντάρια Νικολόντι.[21]

Όταν γεννήθηκε η Αρτζέντο, το ληξιαρχείο της Ρώμης αρνήθηκε να αναγνωρίσει το «Άσια» ως κατάλληλο όνομα, και αντ' αυτού έγραφε επίσημα το όνομά της ως «Άρια».[22] Τη φώναζαν Άσια, όνομα το οποίο αργότερα χρησιμοποίησε και επαγγελματικά.[22] Η Αρτζέντο έχει δηλώσει ότι ως παιδί ήταν μοναχική και καταθλιπτική, εν μέρει λόγω της δουλειάς των γονιών της.[23] Ο πατέρας της της διάβαζε τα σενάρια από τις ταινίες τρόμου του ως παραμύθια πριν κοιμηθεί. Σε ηλικία οκτώ ετών, η Αρτζέντο δημοσίευσε ένα βιβλίο με ποιήματα. Στα 14 της έφυγε από το σπίτι της.[23]

Η Αρτζέντο έχει αναφέρει σε συνεντεύξεις της ότι δεν έχει στενή σχέση με τον πατέρα της.[24] Έχει αναφέρει ότι εκείνος απουσίαζε όταν ήταν μικρή και ότι, εξαιτίας αυτού, δεν είχε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια.[25]

Σε συνέντευξή της στο περιοδικό Filmmaker, δήλωσε ότι, κάποτε, «ήμουν άρρωστη για κάποιο διάστημα· ήμουν αγοραφοβική. Φοβόμουν να βγω από το διαμέρισμά μου για πολύ καιρό, μπορούσα να πηγαίνω μόνο στη δουλειά».[25]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Άσια Αρτζέντο άρχισε να παίζει σε ηλικία εννέα ετών,[26] όταν πήρε έναν μικρό ρόλο σε μια ταινία του Σέρτζιο Τσίτι. Όταν ήταν 16 ετών, πρωταγωνίστησε στην ταινία του πατέρα της Trauma (1993), όπου έπαιζε και η Πάιπερ Λόρι.[25] Έλαβε Βραβείο Νταβίντ ντι Ντονατέλο (ιταλική εκδοχή του Όσκαρ) Α΄ Γυναικείου Ρόλου το 1994 για την ερμηνεία της στο Perdiamoci di vista και ξανά το 1996 για το Compagna di viaggio όπου συμπρωταγωνιστούσε με τον Μισέλ Πικολί, που της χάρισε επίσης ένα βραβείο Grolla d'oro. Η Αρτζέντο στη συνέχεια άρχισε να εμφανίζεται σε αγγλόφωνες ταινίες, όπως τα Άγρια ομορφιά (1998, μαζί με τον Ρούπερτ Έβερετ) και Σταυροδρόμι κατασκόπων (1998, μαζί με τους Κρίστοφερ Γουόκεν και Γουίλεμ Νταφόε). Η Αρτζέντο έπαιξε και γαλλόφωνους ρόλους, αρχής γενομένης με τη Σαρλότ ντε Σοβ στη Βασίλισσα Μαργκό (1994).[25]

Την ίδια περίοδο, έκανε την πρώτη της σκηνοθετική απόπειρα με τις μικρού μήκους ταινίες Prospettive και A ritroso (και οι δύο του 1994) και ένα ντοκιμαντέρ για τον πατέρα της (1996) και τον Έιμπελ Φεράρα (1998).[25] Το 2000, η Αρτζέντο σκηνοθέτησε και έγραψε την πρώτη της ταινία μυθοπλασίας με τίτλο Pοζ ντίβα (2000),[25] στην οποία συμπαραγωγός ήταν ο πατέρας της.[25] Σε μια κριτική, το περιοδικό Filmmaker χαρακτήρισε την ταινία «ασύλληπτα αστεία» και ονόμασε τον Αρτζέντο «πολλά υποσχόμενη σκηνοθέτρια».[25]

Η Αρτζέντο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το 2007

Πέτυχε ευρύτερη αναγνώριση όταν ερμήνευσε τη Ρωσίδα μυστική πράκτορα Γιελένα στη χολιγουντιανή ταινία δράσης xXx: Ο απόλυτος πράκτορας (2002),[27] μαζί με τον Βιν Ντίζελ.[28] Η ταινία απέφερε έσοδα 277,4 εκατομμυρίων δολαρίων και απογείωσε την καριέρα της Αρτζέντο διεθνώς. Το 2004, σκηνοθέτησε τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της, The Heart Is Deceitful Above All Things.[24]

Εκτός από τα κινηματογραφικά της έργα, η Αρτζέντο έχει γράψει μια σειρά από ιστορίες για περιοδικά όπως τα Dynamo και L'Espresso, ενώ το πρώτο της μυθιστόρημα, με τίτλο I Love You Kirk, κυκλοφόρησε στην Ιταλία το 1999. Έχει κάνει το μοντέλο για τη μάρκα ρούχων Miss Sixty.[29] Έγινε θαυμάστρια του συγκροτήματος Hondo Maclean όταν έγραψαν ένα κομμάτι με το όνομά της και της άρεσε τόσο πολύ που τους έστειλε φωτογραφίες τις οποίες χρησιμοποίησαν στο εξώφυλλο του άλμπουμ τους Plans for a Better Day του 2003.[30]

Εμφανίστηκε στο μουσικό βίντεο των Placebo "This Picture" και στη διασκευή του τραγουδιστή των Placebo Μπράιαν Μόλκο στο "Je t'aime... moi non plus". Η Αρτζέντο έχει επίσης πρωταγωνιστήσει στο δράμα εποχής Η ερωμένη.[31][32]

Τον Μάιο του 2013 κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ της Αρτζέντο, με τίτλο Total Entropy, από τη Nuun Music.[33]

Το 2014, η Αρτζέντο έπαιξε έναν δεύτερο ρόλο στη βρετανική ταινία Shongram, ένα φανταστικό ρομαντικό δράμα που βασίζεται στα πραγματικά και ιστορικά γεγονότα του Απελευθερωτικού Πολέμου του Μπαγκλαντές το 1971.[34][35]

Επίσης το 2014, σκηνοθέτησε την τρίτη μεγάλου μήκους ταινία της, με τίτλο Incompresa (2014), επιλέχθηκε να διαγωνιστεί στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα στο Φεστιβάλ Καννών εκείνης της χρονιάς.[36] Την ίδια χρονιά, κατά την προώθηση της ταινίας, η Αρτζέντο δήλωσε ότι δεν επρόκειτο να ξαναπαίξει και ότι είχε αποφασίσει να επικεντρωθεί στο σενάριο και τη σκηνοθεσία.[37]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αρτζέντο στο Φεστιβάλ Καννών 2009

Εκτός από ιταλικά, η Αρτζέντο μιλά αγγλικά και γαλλικά, τα οποία έμαθε για τον ρόλο της στο Η αγάπη δαγκώνει.[25]

Το 2009, η Αρτζέντο υπέγραψε μια αίτηση για την υποστήριξη του σκηνοθέτη Ρόμαν Πολάνσκι, ζητώντας την απελευθέρωσή του μετά τη σύλληψή του στην Ελβετία σε σχέση με κατηγορίες του 1977 για τη νάρκωση και τον βιασμό ενός 13χρονου κοριτσιού.[38] Το 2017, εξέφρασε τη λύπη της για την υπογραφή της αίτησης, αποκαλώντας τη «λάθος».[39][40]

Η Αρτζέντο μετακόμισε στη Γερμανία το 2017 λόγω ενοχοποίηση θύματος στην Ιταλία μετά από τις κατηγορίες της εναντίον του Χάρβεϊ Γουάινστιν.[41]

Σχέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο της παιδί γεννήθηκε το 2001. Ο Ιταλός ροκ μουσικός Μόργκαν (τραγουδιστής των Bluvertigo), είναι ο πατέρας.

Η Αρτζέντο παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη Μικέλε Τσιβέτα στις 27 Αυγούστου 2008 στο Αρέτσο. Το δεύτερο παιδί της γεννήθηκε το 2008 στη Ρώμη. Το ζευγάρι χώρισε το 2013.[23] Ζει στη Ρώμη με τα παιδιά της.[26]

Η Αρτζέντο συνεργάστηκε και έκανε ερωτική σχέση με τον Άντονι Μπουρντέν το 2016 κατά την παραγωγή ενός επεισοδίου της σειράς Parts Unknown.[42][43][44]

Καταγγελίες για σεξουαλική επίθεση από την Αρτζέντο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αρτζέντο ισχυρίστηκε στο περιοδικό The New Yorker τον Οκτώβριο του 2017 ότι είχε δεχτεί σεξουαλική επίθεση από τον Χάρβι Γουάνστιν τη δεκαετία του 1990. Αργότερα είχε συναινετικές, αν και «μονόπλευρες» σεξουαλικές σχέσεις μαζί του. Επιβεβαίωσε ότι μια σκηνή στην ταινία Pοζ ντίβα ήταν πράγματι αναφορά στον Γουάνστιν. Αργότερα, η Αρτζέντο δήλωσε ότι «το άρθρο έκανε τεράστιο κακό σε εμένα και στην αλήθεια μου απλοποιώντας όλα αυτά» και κατηγόρησε τον συντάκτη του άρθρου ότι «παρερμήνευσε» αυτό που της συνέβη.[45]

Η Αρτζέντο εκφώνησε μια ομιλία στις 20 Μαΐου 2018, μετά το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, αποκαλώντας το φεστιβάλ «κυνηγότοπο» του Γουάνστιν, ισχυριζόμενη ότι βιάστηκε από αυτόν στις Κάννες όταν ήταν 21 ετών. Πρόσθεσε: «Και ακόμη και απόψε, ανάμεσά σας κάθονται εκείνοι που πρέπει να λογοδοτήσουν για τη συμπεριφορά τους εναντίον των γυναικών».[46]

Στις 24 Ιανουαρίου 2021, η Αρτζέντο ισχυρίστηκε ότι ο σκηνοθέτης Ρομπ Κόεν την είχε ναρκώσει με Γ-υδροξυβουτυρικό οξύ και τη βίασε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του xXx: Ο απόλυτος πράκτορας. Εκπρόσωπος του Κόεν αρνήθηκε την κατηγορία της επίθεσης στην Αρτζέντο ως «απόλυτα ψευδή».[47]

Καταγγελία για σεξουαλική επίθεση κατά της Αρτζέντο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 19 Αυγούστου 2018, η εφημερίδα The New York Times δημοσίευσε ότι η Αρτζέντο επιτέθηκε σεξουαλικά στον ηθοποιό Τζίμι Μπένετ.[19] Η Αρτζέντο είχε γνωρίσει τον Μπένετ όταν έπαιξε τον γιο της στην ταινία του 2004 The Heart Is Deceitful Above All Things όταν εκείνος ήταν 7 ετών.[19] Η υποτιθέμενη επίθεση σημειώθηκε το 2013, όταν ήταν δύο μήνες μετά τα 17α γενέθλιά του σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στην Καλιφόρνια όπου η ηλικία συναίνεσης είναι 18. Η Αρτζέντο ήταν τότε 37 ετών.[19] Σύμφωνα με τον Μπένετ, στη συνάντησή τους η Αρτζέντο του έδωσε αλκοόλ, του έκανε στοματικό σεξ και ήρθε σε συνουσία μαζί του.[19] Αν αληθεύει, αυτό θα αποτελούσε νομικά βιασμό, καθώς ο Μπένετ ήταν ανήλικος σύμφωνα με τη νομοθεσία της Καλιφόρνιας.[48]

Η Αρτζέντο κανόνισε αθόρυβα διακανονισμό ύψους 380.000 δολαρίων με τον Μπένετ τους μήνες μετά τις αποκαλύψεις της σχετικά με τον Γουάινστιν.[19] Ο Μπένετ είπε ότι όταν η Αρτζέντο μίλησε δημόσια κατά του Γουάινστιν, ανακίνησε αναμνήσεις από τη δική του εμπειρία το 2013. Είπε ακόμη ότι είχε προσπαθήσει να επιλύσει το ζήτημα ιδιωτικά,[49] και δεν είχε μιλήσει νωρίτερα «επειδή ντρεπόμουν και φοβόμουν να είμαι μέρος της δημόσιας αφήγησης».[50]

Η Αρτζέντο αρνήθηκε τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας ότι δεν είχε ποτέ σεξουαλική επαφή με τον Μπένετ και ότι όταν της ζήτησε χρήματα, ο σύντροφός της Άντονι Μπουρντέν τον πλήρωσε για να αποφύγει την αρνητική δημοσιότητα.[51]

Στις 22 Αυγούστου, δήλωσε: «Διαψεύδω και αντιτίθεμαι σθεναρά στο περιεχόμενο του άρθρου των New York Times της 20ής Αυγούστου 2018, όπως κυκλοφορεί επίσης σε εθνικά και διεθνή δελτία ειδήσεων. Είμαι βαθιά σοκαρισμένη και πληγωμένη που διάβασα ειδήσεις που είναι απολύτως ψευδείς. Ουδέποτε είχα σεξουαλική σχέση με τον Μπένετ».[52] Εκπρόσωπος των Times απάντησε: «Είμαστε σίγουροι για την ακρίβεια του άρθρου μας, το οποίο βασίστηκε σε επαληθευμένα έγγραφα και πολλαπλές πηγές».[50] Μία ακόμη εκπρόσωπος του κινήματος #MeToo, η Ρόουζ Μακ Γκάουαν, εξέφρασε αρχικά την υποστήριξή της στον Αρτζέντο και δήλωσε: «Κανείς μας δεν γνωρίζει την αλήθεια της κατάστασης και είμαι σίγουρη ότι θα αποκαλυφθούν περισσότερα».[52] Η Μακ Γκάουαν δέχτηκε κριτική στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τα σχόλιά της, τα οποία έρχονται σε αντίθεση με το μήνυμα του κινήματος #MeToo.[52]

Μετά την άρνηση των κατηγοριών από την Αρτζέντο, δημοσιεύτηκε μια φωτογραφία της τόπλες στο κρεβάτι με τον Μπένετ, καθώς και μια υποτιθέμενη παραδοχή της σεξουαλικής επαφής μαζί του σε γραπτά μηνύματα προς στο μοντέλο Ρέιν Νταβ. Στα στιγμιότυπα, η Αρτζέντο φέρεται να δήλωσε: "Έκανα σεξ μαζί του, ένιωθα περίεργα. Δεν ήξερα ότι ήταν ανήλικος μέχρι την επιστολή".[53]

Σε επιστολή που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο τον Σεπτέμβριο του 2018, δικηγόρος της Αρτζέντο παραδέχτηκε ότι υπήρξε σεξουαλική επαφή, αλλά ισχυρίστηκε ότι ο Μπένετ «επιτέθηκε σεξουαλικά» στην Αρτζέντο.[54] Εν μέσω των καταγγελιών, η Αρτζέντο απομακρύνθηκε από την κριτική επιτρολή του ιταλικού X-Factor.

Φιλμογραφία ως ηθοποιός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα ελληνικά Ρόλος
1986 Dèmoni 2... l'incubo ritorna Δαίμονες 2 Ίνγκριντ Χόλερ
1988 Zoo Μαρτίνα
1989 La chiesa Ο ναός Λότε
Palombella rossa Βαλεντίνα
1992 Le amiche del cuore Σιμόνα
1993 Trauma Άουρα Πετρέσκου
Condannato a nozze Ολίβια
1994 Perdiamoci di vista Αριάνα
Queen Margot Βασίλισσα Μαργκό Σαρλότ ντε Σοβ
DeGenerazione Αλέσια / Άσια Αρτζέντο / Λόρνα
1996 La sindrome di Stendhal Το σύνδρομο του Σταντάλ[55] ντετέκτιβ Άννα Μάνι
Compagna di viaggio Κόρα
1998 Viola bacia tutti Η γόησσα Βιόλα
New Rose Hotel Σταυροδρόμι κατασκόπων Σαντί
B. Monkey Άγρια ομορφιά Μπίατρις
Il fantasma dell'opera Το φάντασμα της όπερας Κριστίν Νταέ
2000 Scarlet Diva Pοζ ντίβα Άννα Μπατίστα
2001 Les Morsures de l'aube Η αγάπη δαγκώνει Βιολέν Σαρλιέ
2002 La sirène rouge ντετέκτιβ Ανίτα Στάρο
xXx xXx: Ο απόλυτος πράκτορας Γιελένα
2004 The Heart Is Deceitful Above All Things Σάρα
The Keeper Τζίνα
2005 Last Days Τελευταίες μέρες Άσια
Cindy: The Doll Is Mine Σίντι Σέρμαν / μοντέλο
Land of the Dead Η γη των ζωντανών νεκρών[15] Σλακ
2006 Live Freaky! Die Freaky! Χάμπαγκεϊλ Φόγκερ (φωνή)
Marie Antoinette Μαρία Αντουανέτα μαντάμ ντι Μπαρί
Transylvania Τρανσυλβανία Ζινγκαρίνα
Friendly Fire κυρία
2007 Boarding Gate Γυναίκα παγίδα Σάντρα
Go Go Tales Μονρόε
Une vieille maîtresse Η ερωμένη Βελίνι
La terza madre Η μητέρα των λυγμών Σάρα Μάντι
2008 De la guerre Περί πολέμου Ούμα
2009 Diamant 13 Καλούν
2011 Cavalli μητέρα
Isole Μαρτίνα
Baciato dalla fortuna Μπέτυ
Gli sfiorati Μπεατρίτσε Πλάνα
2012 Dracula 3D Λούσι Κίσλινγκερ
Do Not Disturb Μόνικα
Firmeza Άσια
2013 The Voice Thief Νάγια
Cadences obstinées Μαργκό
2014 Shongram Σάρα
2017 Shadow
2018 Alien Crystal Palace Σίμπιλ Ατλάντε
2020 The Executrix Ιζιντόρα
2021 Sans soleil Λέα
2022 Occhiali neri Μαύρα γυαλιά Ρίτα
Padre Pio ψηλός
Vera Βέρα Άσια

Συγγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αρτζέντο δημοσίευσε την αυτοβιογραφία της με τίτλο Anatomy of a wild heart, το 2021.[56]

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αλμπουμ Κυκλοφορία
Asia Argento (1 Disco Sux / 2 U Just Can't Stop the Rock / 3 Sad Core) 2008
Total Entropy 2013
Music From My Bed 2021

Αναγνώριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2012, το Μουσείο Τεχνών και Σχεδίου στη Νέα Υόρκη διοργάνωσε ρετροσπεκτίβα για την Αρτζέντο με τίτλο Argento: Il Cinema Nel Sangue.[57] Η ρετροσπεκτίβα τίμησε την επιρροή της οικογένειας Αρτζέντο στη δημιουργία ταινιών στην Ιταλία και σε όλο τον κόσμο. Τόνισε τη συμβολή της Άσια καθώς και της μητέρας της, του πατέρα, του παππού (Σαλβατόρε) και του θείου της (Κλαούντιο).[58][59][60]

Στις 25 Νοεμβρίου 2007, στο πλαίσιο του 48ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, προβλήθηκε ως ταινία-έκπληξη Η μητέρα των λυγμών σε σκηνοθεσία Ντάριο Αρτζέντο με πρωταγωνίστρια την Άσια. Προηγήθηκε εκδήλωση προς τιμήν της, κατά την οποία ο πρόεδρος του φεστιβάλ, Γιώργος Χωραφάς, της απένειμε τιμητική πλακέτα.[61]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. GeneaStar. argentoaria.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουνίου 2022.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουνίου 2022.
  4. LUMIERE. 4638. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 (Αγγλικά) Discogs. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουνίου 2022.
  6. 6,0 6,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουνίου 2022.
  7. (Αγγλικά) Allmovie. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουνίου 2022.
  8. Jean-David Blanc: (Γαλλικά) AlloCiné. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουνίου 2022.
  9. Ανακτήθηκε στις 17  Ιουνίου 2019.
  10. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  11. (Γερμανικά) Deutsche Synchronkartei. Ανακτήθηκε στις 16  Ιουνίου 2022.
  12. web.archive.org/web/20180820234811/https://www.diredonna.it/asia-argento-si-e-separata-da-michele-civettta-1637536.html.
  13. «Άσια Αρτζέντο: Ο Μπουρντέν πλήρωσε τον Μπένετ για να μας αφήσει ήσυχους». www.news247.gr. 22 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  14. «Η Άσια Αρτζέντο αρνείται τις κατηγορίες για σεξουαλική επίθεση». www.naftemporiki.gr. 22 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  15. 15,0 15,1 «Άσια Αρτζέντο ταινίες στις οποίες έχει πάρει μέρος». www.athinorama.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  16. «Εκδίκηση του Γουαϊνστάιν το σκάνδαλο με την Ασια Αρτζέντο». Τα Νέα. 24 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  17. «ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ». Ριζοσπάστης. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  18. Sisavat, Monica (13 October 2017). «Fast Facts About Asia Argento, the Actress Accusing Harvey Weinstein of Rape(Report)» (στα αγγλικά). POPSUGAR. https://www.popsugar.com/celebrity/Who-Asia-Argento-44133444. Ανακτήθηκε στις 9 June 2021. 
  19. 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 19,5 Severson, Kim (19 August 2018). «Asia Argento, Who Accused Weinstein, Made Deal With Her Own Accuser» (στα αγγλικά). The New York Times (New York City). https://www.nytimes.com/2018/08/19/us/asia-argento-assault-jimmy-bennett.html. Ανακτήθηκε στις 20 August 2018. 
  20. Noh, Jean (5 October 2014). «Asia Argento discusses her father» (στα αγγλικά). Screen Daily (London, England: Media Business Insight). https://www.screendaily.com/comment/asia-argento-discusses-her-father-/5078292.article. Ανακτήθηκε στις 27 December 2017. 
  21. Kemp, Ella (27 Νοεμβρίου 2020). «'Suspiria' co-writer and Asia Argento's mother Daria Nicolodi has died». nme.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2021. 
  22. 22,0 22,1 «'E COSI' LA MIA PICCOLA DIVENTO' ARIA ARGENTO ... '». La Repubblica (Rome, Italy: GEDI Gruppo Editorial). 10 December 1997. http://ricerca.repubblica.it/repubblica/archivio/repubblica/1997/10/12/cosi-la-mia-piccola-divento-aria.html?refresh_ce. Ανακτήθηκε στις 21 August 2018. 
  23. 23,0 23,1 23,2 Rose, Steve (8 July 2005). «Wild Child». The Guardian (London, England). http://film.guardian.co.uk/interview/interviewpages/0,,1523446,00.html. Ανακτήθηκε στις 20 August 2018. 
  24. 24,0 24,1 «SuicideGirls». SuicideGirls. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  25. 25,0 25,1 25,2 25,3 25,4 25,5 25,6 25,7 25,8 "Dangerous Beauty". Filmmaker Magazine. Retrieved on 16 February 2008.
  26. 26,0 26,1 «Asia Argento at Cannes: A modern heroine bares all - almost - International Herald Tribune». web.archive.org. 23 Μαΐου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. CS1 maint: Unfit url (link)
  27. Hawker, Philippa (16 September 2014). «Asia Argento's poignant exploration of childhood to screen at Italian Film Festival» (στα αγγλικά). The Sydney Morning Herald. http://www.smh.com.au/entertainment/movies/asia-argentos-poignant-exploration-of-childhood-to-screen-at-italian-film-festival-20140916-10hkky.html. Ανακτήθηκε στις 27 December 2017. 
  28. KJB (7 Αυγούστου 2002). «Asia Argento Talks xXx». IGN (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2017. 
  29. «Asia Argento In Miss Sixty Ad Campaign». Denimology.com. 4 Μαρτίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  30. «Hondo Maclean biography». BBC. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2008. 
  31. «Therapy for Paralysis: Controversial Film (Published 2007)» (στα αγγλικά). 2007-01-28. https://www.nytimes.com/2007/01/28/movies/28hohe.html. Ανακτήθηκε στις 2023-08-06. 
  32. " Peut-on jouer Barbey ? ", Anne-Elisabeth Blateau, in Carré d'art : Byron, Barbey d'Aurevilly, Dalí, Hallier, Jean-Pierre Thiollet, Anagramme Editions, 2008, p. 143–149. (ISBN 978-2-35035-189-6)
  33. «Total Entropy». Discogs. 2013. 
  34. Wright, Danielle (2 April 2014). «Asia Argento brings her star appeal to the movie "Shongram"». Fan Share. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-08-06. https://web.archive.org/web/20230806141342/https://www.fansshare.com/news/asia-argento-brings-her-star-appeal-to-movie-shongram/. Ανακτήθηκε στις 12 April 2014. 
  35. «Anupam Kher to act with Asia Argento in 'Shongram'». Cinema Hour. 13 August 2013. http://www.cinemahour.com/news/bollywood/13233/anupam-kher-to-act-with-asia-argento-in-shongram.html. Ανακτήθηκε στις 13 April 2014. 
  36. «2014 Official Selection». Cannes. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2014. 
  37. Nigel M. Smith (26 May 2014). «Cannes: Asia Argento on Saying Goodbye to Crap and No Longer Feeling 'Misunderstood'». IndieWire. http://www.indiewire.com/article/cannes-asia-argento-on-saying-goodbye-to-the-crap-and-no-longer-feeling-misunderstood. Ανακτήθηκε στις 21 September 2015. 
  38. Shoard, Catherine; agencies (29 September 2009). «Release Polanski, demands petition by film industry luminaries». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 January 2018. https://archive.today/20180108124633/https://www.theguardian.com/film/2009/sep/29/roman-polanski-petition. Ανακτήθηκε στις 29 August 2021. 
  39. Kale, Sirin (21 February 2018). «Natalie Portman Is One of the Few Celebrities to Apologize for Supporting Roman Polanski». VICE. https://www.vice.com/en/article/evm59e/natalie-portman-apology-for-roman-polanski-petition. Ανακτήθηκε στις 25 February 2022. 
  40. Freeman, Hadley (30 January 2018). «What does Hollywood's reverence for child rapist Roman Polanski tell us?». The Guardian. https://www.theguardian.com/film/2018/jan/30/hollywood-reverence-child-rapist-roman-polanski-convicted-40-years-on-run. Ανακτήθηκε στις 25 February 2022. 
  41. «Weinstein accuser Asia Argento leaves Italy due to 'victim-shaming'». Deutsche Welle. 20 October 2017. https://www.dw.com/en/weinstein-accuser-asia-argento-leaves-italy-due-to-victim-shaming/a-41052365. Ανακτήθηκε στις 29 August 2021. 
  42. «Anthony Bourdain shows off romance with Italian star Asia Argento». FoxNews.com. 16 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2017. 
  43. Wong, Brittany (17 Μαΐου 2017). «Anthony Bourdain And Girlfriend Asia Argento Make It Instagram Official». HuffPost. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2017. 
  44. «Inside Anthony Bourdain and Asia Argento's Romantic Relationship». Us Weekly. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2017. 
  45. Shanahan, Mark (14 April 2018). «Actress Asia Argento speaks at Harvard about Weinstein backlash». The Boston Globe. https://www.bostonglobe.com/lifestyle/names/2018/04/13/actress-asia-argento-speaks-harvard-about-weinstein-backlash/ExsLx9vf0Hjd7TRKvqMAhM/story.html. Ανακτήθηκε στις 17 April 2018. 
  46. Silva, Daniela (21 Μαΐου 2018). «Asia Argento delivers searing speech calling Cannes festival Weinstein's 'hunting ground'». NBC News. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2018. 
  47. Vivarelli, Nick (24 Ιανουαρίου 2021). «Asia Argento Accuses 'Fast And The Furious' Director Rob Cohen of Sexual Assault». Variety (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2021. 
  48. Ma, Alexandra. «Harvey Weinstein's lawyer slams Asia Argento's 'stunning level of hypocrisy' after #MeToo campaigner was accused of sexually assaulting a 17-year-old». Insider (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  49. Jagannathan, Meera (22 Αυγούστου 2018). «Why #MeToo will survive Asia Argento's sexual assault allegation». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2021. 
  50. 50,0 50,1 Severson, Kim (22 August 2018). «Jimmy Bennett Says He Feared Speaking Out About Asia Argento». The New York Times. https://www.nytimes.com/2018/08/22/us/jimmy-bennett-statement-asia-argento.html. 
  51. Mumford, Gwilym; Kirchgaessner, Stephanie (21 August 2018). written at Washington, D.C.. «Asia Argento denies sexual assault of 17-year-old actor» (στα αγγλικά). The Guardian (London, England). https://www.theguardian.com/film/2018/aug/21/asia-argento-denies-sexual-assault-claims-anthony-bourdain. Ανακτήθηκε στις 16 February 2022. 
  52. 52,0 52,1 52,2 France, Lisa Respers (21 Αυγούστου 2018). «Rose McGowan facing backlash for urging 'Be Gentle' with Argento». CNN. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2018. 
  53. Arkin, Daniel (22 August 2018). «Photo, text messages appear to contradict Asia Argento's denial of relationship». NBC News. https://www.nbcnews.com/pop-culture/celebrity/photo-text-messages-appear-contradict-asia-argento-s-denial-relationship-n902876. Ανακτήθηκε στις 27 August 2018. 
  54. Melas, Chloe (5 Σεπτεμβρίου 2018). «Asia Argento's attorney says 17-year-old sexually 'attacked' her». CNN. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2018. 
  55. «La Sindrome Di Stendhal (Το Σύνδρομο Του Σταντάλ)». cinemaclub.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 
  56. News, World Today (22 January 2021). «Asia Argento: In her autobiography the abuses, violence and love that saved her». World Today News. https://www.world-today-news.com/asia-argento-in-her-autobiography-the-abuses-violence-and-love-that-saved-her/. 
  57. «The Museum of Arts and Design». Madmuseum.org. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2017. 
  58. «Argento: Il Cinema Nel Sangue». Museum of Arts and Design. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2015. 
  59. Dollar, Steve (12 April 2012). «Importing Cinema of Great Import». Wall Street Journal (Dow Jones Inc). https://www.wsj.com/articles/SB10001424052702304444604577338071983627842. Ανακτήθηκε στις 5 August 2015. 
  60. Kasman, Daniel (3 Αυγούστου 2015). «The Design and Architecture of Terror: Dario Argento's "Deep Red"». Notebook. MUBI. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2015. 
  61. Μουράτης, Θωμάς (26 Νοεμβρίου 2007). «48ο ΦΚΘ: ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΖΙΑ ΑΡΤΖΕΝΤΟ-ΤΑΙΝΙΑ ΕΚΠΛΗΞΗ». Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2023. 

Eξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]