Ιβάν Πάβλοφ
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Ιβάν Πετρόβιτς Πάβλοφ (Ρωσ. Иван Петрович Павлов, ΔΦΑ: [ɪˈvan pʲɪˈtrovʲɪt͡ɕ ˈpavləf], 26 Σεπτεμβρίου, 1849 Ριαζάν, χωριό της Κεντρικής Ρωσίας – 27 Φεβρουαρίου, 1936 Λένινγκραντ) ήταν Ρώσος φυσιολόγος και ιατρός. Τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής το 1904 για έρευνες σχετικές με τη φυσιολογία του πεπτικού συστήματος. Είναι ευρύτατα γνωστός για το πείραμα του στο φαινόμενο των εξαρτημένων ανακλαστικών. Ο Πάβλοφ, παρόλο που αντιμετώπιζε με σκεπτικισμό τη νεαρή για την εποχή του επιστήμη της ψυχολογίας, θεωρούσε πως η θεωρία της κλασικής εξαρτημένης μάθησης θα μπορούσε να ερμηνεύσει την ψυχωσική συμπεριφορά. Από αυτή την άποψη, οι ιδέες του έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη συμπεριφοριστική θεωρία της ψυχολογίας, την οποία εισήγαγε ο Τζον Γουότσον το 1913[7].
Το αρχικό ενδιαφέρον του Πάβλοφ ήταν η θεολογία, καθώς ο πατέρας του ήταν ο εφημέριος του χωριού. Στην πορεία της ζωής του ωστόσο διαπίστωσε, ότι ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τη χημεία και τη φυσιολογία. Σπούδασε καταρχήν στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης, στην Αυτοκρατορική Ιατρική Ακαδημία και έκανε τις μεταδιδακτορικές σπουδές του στη Γερμανία. Επιστρέφοντας στη Ρωσία, εργάστηκε στο Εργαστήριο Μπότκιν της Αγίας Πετρούπολης και αργότερα ανέλαβε την έδρα της Φυσιολογίας στην Αυτοκρατορική Ιατρική Ακαδημία.
Ο Πάβλοφ, αν και ανδρώθηκε ως επιστήμονας υπό το τσαρικό καθεστώς, παρέμεινε στη χώρα του μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης το 1917 και -παρότι διαφώνησε ευθέως με τις μαζικές διώξεις και εκτελέσεις, ακόμη και διαμαρτυρόμενος εγγράφως στον Στάλιν ή αρνούμενος στον Μπουχάριν την είσοδό του στο εργαστήριό του[8]- συνέχισε τις έρευνές του, χρηματοδοτούμενες ανελλιπώς από το κομμουνιστικό καθεστώς έως την ηλικία των 87 ετών, καθώς εργαζόταν κυριολεκτικά ως το τέλος της ζωής του.
Σημειώσεις παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Педагоги и психологи мира» (Ρωσικά)
- ↑ (Τσεχικά) Olomouc City Library regional database. tritius
.kmol .cz /authority /865090. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2024. - ↑ 3,0 3,1 3,2 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12275842k. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2024.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Ivan-Pavlov. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118592297. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2024.
- ↑ A Science Odyssey: Ivan Pavlov
- ↑ Ζήκα Χρ. «Ιβάν Πέτροβιτς Πάβλοφ» Το ΒΗΜΑ, 07/07/2002, σελ. Y12[νεκρός σύνδεσμος]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κλασική εξάρτηση
- Βασίλης Κ. Γεωργούλης, ΙΒΑΝ Π. ΠΑΒΛΟΦ. Ο μεγαλοφυής επιστήμονας - ερευνητής. Η ζωή και το έργο του, Εκδ. ΕΝΤΟΣ, Αθήνα 2020, σσ. 234
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Ivan Pavlov στο Wikimedia Commons
- άρθρο του PBS
- Βιογραφικό του Πάβλοφ στον δικτυακό τόπο Nobel Prize Αρχειοθετήθηκε 2001-10-04 στο Wayback Machine.
- Άρθρο του Ινστιτούτου Πειραματικής Ιατρικής για τον Πάβλοφ
- Σύνδεσμός στο πλήρες κείμενο των διαλέξεων του Πάβλοφ
- Κατάλογος των σκύλων του Πάβλοφ με ορισμένες φωτογραφίες