Seven (τηλεοπτικός σταθμός)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Seven TV
Ίδρυση23 Ιανουαρίου 1990
Πρώτη λειτουργίαΔεκέμβριος του 1989
Έναρξη λειτουργίαςΟκτώβριος του 1990
Τέλος λειτουργίας1 Απριλίου 2006
ΙδιοκτήτηςΟικογένεια Κουλουκουντή (1989-1999)
Γιώργος Μπατατούδης (1999-2005)
Όμιλος ΣΚΑΪ (2005-2006)
Σημαντικά πρόσωπαΠέτρος Φυσσούν
Νατάσα Ράγιου
Γιάννης Βούρος
Λιάνα Κανέλλη
ΙδρυτήςΌμιλος Κουλουκουντή
Χώρα Ελλάδα
ΓλώσσαΕλληνικά
Περιοχή εκπομπήςΠανελλαδικά
Κεντρικά γραφείαΛεωφόρος Κηφισίας 7-9, Μαρούσι, Αθήνα, Ελλάδα[1]
Πρώην ονομασίεςChannel Seven X (1992-1999)
ΑντικατέστησεSeven X (1989-1992)
Αντικαταστάθηκε απόΣΚΑΪ (2006-σήμερα)
Λήψη
Επίγεια Αναλογικά
ΣυχνότηταΠανελλαδικά σε κατά τόπους συχνότητες
(π  σ  ε )

Το Seven ήταν ιδιωτικός τηλεοπτικός σταθμός περιφερειακής εμβέλειας που εξέπεμπε τα πρώτα χρόνια μόνο στην περιοχή της Αττικής. Ξεκίνησε την εκπομπή του τον Δεκέμβριο του 1989, με την ονομασία Channel Seven X. Το 1999 μετονομάστηκε σε Seven και η άδεια του σταθμού μετατράπηκε επισήμως σε πανελλαδικής εμβέλειας (αν και δεν εξέπεμψε ποτέ σε όλη την χώρα, παρά μόνο στην Αττική, την Θεσσαλονίκη και σε αρκετές μεγάλες πόλεις) ενώ επί κυβέρνησης Μητσοτάκη είχε ήδη αποκτήσει προσωρινή, όπως για όλους τους σταθμούς εθνικής εμβέλειας, άδεια το 1993. Παρότι το Seven, είχε άδεια εθνικής εμβέλειας δεν την αξιοποίησε ποτέ.

Το 1999 το κανάλι εξαγοράστηκε από τον επιχειρηματία Γιώργο Μπατατούδη μέσω τρίτων εταιρειών ο οποίος σκόπευε να τον κάνει συνδρομητικό, αλλά τελικά, προέκυψαν οικονομικές αντιπαραθέσεις. Μετά το 2000 το κανάλι είχε αρχίσει να έχει μεγάλα οικονομικά προβλήματα, από τα οποία δεν ανέκαμψε και εν τέλει, το 2005, η συχνότητα, πωλήθηκε στην οικογένεια Αλαφούζου και στις 1 Απριλίου 2006 εξέπεμψε η νέα τηλεόραση του ΣΚΑΪ αξιοποιώντας την άδεια εθνικής εμβέλειας που διέθετε το Seven.[2][3]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κανάλι βγήκε στον αέρα τον Δεκέμβριο του 1989 με την ονομασία Seven X έχοντας στην κατοχή του και ραδιοφωνικό σταθμό με την ίδια ονομασία στους 98,7 αλλά την πρώτη του εκπομπή την πραγματοποίησε τον Οκτώβριο του 1990. Το 1992 ο σταθμός μετονομάστηκε σε Channel Seven X και το 1999 σε Seven ενώ απέκτησε εμβέλεια και στην περιοχή της Θεσσαλονίκης.

Τον Ιούνιο του 1999, το κανάλι πουλήθηκε στον επιχειρηματία Γιώργο Μπατατούδη μέσω τρίτων εταιρειών.[4][5][6] Γενικός διευθυντής προγράμματος ανέλαβε ο Δημήτρης Κωνσταντάρας ο οποίος άλλαξε τη φυσιογνωμία του με τη συνεργασία προσωπικοτήτων, καλλιτεχνών και δημοσιογράφων.

Ακολούθησε ο σχεδιασμός της πρώτης δορυφορικής πλατφόρμας στην Ελλάδα από την Intersat, με κεντρικό άξονα το Seven υπό την ευθύνη του Κωνσταντάρα, πράγματα που δεν έγιναν πραγματικότητα, παρότι το κανάλι απέκτησε και τυπικά πανελλαδική εμβέλεια. Το πείραμα κράτησε μόνο για λίγους μήνες καθώς όλες οι εκπομπές που είχε τελευταία σταμάτησαν λόγω κόστους, οι συνεργάτες και τα διευθυντικά στελέχη αποχώρησαν και το κανάλι πέρασε εξ ολοκλήρου, λόγω χρεών, στον έλεγχο της Αγροτικής Τράπεζας.[7]

Το 2005 και ενώ στην ουσία δεν εξέπεμπε πρόγραμμα παρά μόνο παλιές κινηματογραφικές ταινίες και παλαιότερες εκπομπές από το αρχείο του, η συχνότητά του αγοράστηκε από την οικογένεια Αλαφούζου η οποία αρχικά είχε εξαγοράσει και τον τηλεοπτικό σταθμό Smart και προγραμμάτιζε να εκπέμψει το νέο πρόγραμμα του ΣΚΑΪ από τις συχνότητες του δεύτερου, κάτι που δεν έγινε ποτέ, επειδή έχει άδεια περιφερειακής εμβέλειας και μη ενημερωτικού - ψυχαγωγικού χαρακτήρα για την Αττική σε αντίθεση με το πανελλαδικό και ενημερωτικό Seven. Ο Smart παρέμεινε στην ιδιοκτησία του ομίλου Αλαφούζου, μέχρι το 2008, όπου εξαγοράστηκε από τον επιχειρηματία Βίκτωρα Ρέστη ο οποίος το λειτουργεί μέχρι και σήμερα με την ονομασία RISE TV.

Πρόγραμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η φυσιογνωμία του άλλαζε κατά διαστήματα. Αρχικά, το κανάλι ως Seven X πρόβαλε πολλή μουσική και μουσικές εκπομπές ενώ από το 1992 εμπλουτίστηκε το πρόγραμμα του με εκπομπές πολιτικού, πολιτιστικού και καλλιτεχνικού περιεχομένου και στην πορεία με ελληνικές κλασικές ταινίες περασμένων δεκαετιών. Για μεγάλο διάστημα αναμετέδιδε μεγάλο και μετέπειτα περιορισμένο μέρος από το πρόγραμμα του γαλλικού μουσικού καναλιού MCM ενώ ως Seven μετέδιδε μέσω της ομόσταβλης τότε Intersat (νυν Techland)[8] τους αγώνες του ΠΑΟΚ όπου ο Γιώργος Μπατατούδης ήταν συμμέτοχος και πρόεδρος.

Ιδιοκτησία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 23 Ιανουαρίου 1990 συστάθηκε η Ξενία Ραδιοφωνική και Τηλεοπτική Ανώνυμος Εταιρεία με τον διακριτικό τίτλο Ξενία TV Α.Ε. για την ίδρυση και διαχείριση του καναλιού με την ονομασία Seven X από την οικογένεια Κουλουκουντή που πρωτοξεκίνησε το καλοκαίρι του 1989 τον ομότιτλο ραδιοφωνικό σταθμό στη συχνότητα 98.7 υπό διαφορετική επιχείρηση έχοντας την ίδια οντότητα ο οποίος στην πορεία μετονομάστηκε στον Cool FM.[9][10][11] Το κανάλι πήρε άδεια τοπικής εμβέλειας στην περιοχή της Αττικής και ειδική άδεια τεχνικής δικτύωσης για πανελλαδική εμβέλεια με αριθμό πρωτοκόλλου 19210/Ε/9.9.1993.[12][13]

Το 1996, ανακοινώθηκε ότι το κανάλι πουλήθηκε σε Αμερικανό και Έλληνα επιχειρηματία της Ευαγγελικής Εκκλησίας έναντι του ποσού των 1,8 δισεκατομμυρίων δραχμών,[14] ενώ η ιδιοκτήτρια εταιρεία διέψευσε την είδηση, κάνοντας λόγο για νέους μετόχους, οι οποίοι θα βοηθούσαν στα οικονομικά της με συνεχόμενες αυξήσεις στο μετοχικό κεφάλαιο.[15][16][17][18][19][20][21] Τον Απρίλιο του 1997 τέθηκε αλλαγή στο διοικητικό συμβούλιο ενώ την επόμενη χρονιά μετοχές του καναλιού πήραν ο Νίκος Ρίζος και ο Δημήτρης Ρίζος, με τις μετοχές της εκκλησίας να παραμένουν και να τίθεται αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και αλλαγή διοικητικού συμβουλίου.[22][23][24][25][26][27][28][29][30]

Το 1999 το κανάλι πέρασε στα χέρια του Γιώργου Μπατατούδη ενώ ο Cool FM 98.7 πουλήθηκε στον όμιλο Τσοτσορού για το στήσιμο του Alpha News (νυν Alpha 98.9). Μετέπειτα προχώρησε ξανά σε αλλαγές στο μετοχικό κεφάλαιο και στην αλλαγή του διοικητικού συμβουλίου.[31][32][33] Στα μέσα της επόμενης χρονιάς, μεταβλήθηκε η επωνυμία σε Seven Ραδιοφωνική και Τηλεοπτική Ανώνυμος Εταιρεία και ο διακριτικός τίτλος σε Seven TV Α.Ε.[34] η οποία εταιρεία προχώρησε ξανά σε αλλαγές στο μετοχικό κεφάλαιο, στο διοικητικό συμβούλιο και σε επέκταση των δραστηριοτήτων της.[35][36][37][38][39][40][41][42][43][44][45][46]

Πέντε μέρες μετά τη μετατροπή του στον νέο ΣΚΑΪ, το κανάλι πουλήθηκε με συμβολαιογραφική πράξη από την παραπάνω εταιρεία στην Ειδήσεις Ντοτ Κομ Ανώνυμη Εμπορική Εταιρία Παροχής Πληροφοριών και Ενημέρωσης[47][3] η οποία άλλαξε επωνυμία και διακριτικό τίτλο και χρησιμοποιεί την παραπάνω άδεια που διέθετε, ενώ η Seven TV Α.Ε. συνεχίζει να υφίσταται σε λειτουργία.[48][49]

Οι ονομασίες του καναλιού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διάστημα Τίτλος Σταθμού
1989 μέχρι 1992 Seven X
1992 μέχρι 1999 Channel Seven X
1999 μέχρι 1 Απριλίου 2006 Seven
1 Απριλίου 2006 μέχρι σήμερα ΣΚΑΪ (νέος)

Λογότυπα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1989-1992 1992-1999 2000-01.04.2006

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 6658/2001». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 31 Ιουλίου 2001. 
  2. «ΣΚΑΪ ... στο SEVEN». Ριζοσπάστης. 4 Απριλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2019. 
  3. 3,0 3,1 «Ο ΣΚΑΪ αγόρασε και τυπικά το SEVEN». Ριζοσπάστης. 8 Απριλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2019. 
  4. «Στην "ψηφιακή" του χρηματιστηρίου». Ριζοσπάστης. 10 Ιουνίου 1999. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2019. 
  5. «Αποδοκίμασε την τηλεοπτική αθλιότητα». Ριζοσπάστης. 20 Φεβρουαρίου 2003. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2019. 
  6. «Μετοχολόγια ... εταιριών». Ριζοσπάστης. 21 Ιανουαρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2019. 
  7. «ΑΤΕ για «SEVEN»». Ριζοσπάστης. 26 Απριλίου 2005. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2019. 
  8. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 1787/2007». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 14 Μαρτίου 2007. 
  9. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 2993/1989». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 24 Ιουλίου 1989. 
  10. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 171/1990». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 24 Ιανουαρίου 1990. 
  11. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 42/1993». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 8 Ιανουαρίου 1993. 
  12. «ΦΕΚ B 713/1993». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 10 Σεπτεμβρίου 1993. 
  13. «Ποιοι πήραν τότε, και ποιοι θέλουν τώρα τηλεοπτικές άδειες». e-tetRadio.gr. 10 Ιουλίου 2016. 
  14. «Πουλήθηκε το SEVEN X». Ριζοσπάστης. 10 Οκτωβρίου 1996. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2019. 
  15. «"Νέοι μέτοχοι" στο SEVEN X». Ριζοσπάστης. 11 Οκτωβρίου 1996. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2019. 
  16. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 7188/1996». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 30 Οκτωβρίου 1996. 
  17. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 7191/1996». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 30 Οκτωβρίου 1996. 
  18. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 3493/1997». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 18 Ιουνίου 1997. 
  19. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 3500/1997». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 18 Ιουνίου 1997. 
  20. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 8569/1997». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 10 Δεκεμβρίου 1997. 
  21. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 8576/1997». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 10 Δεκεμβρίου 1997. 
  22. «ΑΤΙΤΛΟ». Ριζοσπάστης. 20 Μαρτίου 1998. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2019. 
  23. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 3494/1997». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 18 Ιουνίου 1997. 
  24. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 5322/1998». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 6 Ιουλίου 1998. 
  25. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 5328/1998». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 6 Ιουλίου 1998. 
  26. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 5329/1998». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 6 Ιουλίου 1998. 
  27. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 2450/1999». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 7 Μαΐου 1999. 
  28. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 2452/1999». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 7 Μαΐου 1999. 
  29. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 6990/1999». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 27 Αυγούστου 1999. 
  30. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 6992/1999». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 27 Αυγούστου 1999. 
  31. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 116/2000». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 7 Ιανουαρίου 2000. 
  32. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 2586/2000». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 10 Απριλίου 2000. 
  33. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 2597/2000». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 10 Απριλίου 2000. 
  34. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 3621/2000». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 26 Μαΐου 2000. 
  35. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 7717/2000». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 16 Αυγούστου 2000. 
  36. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 7933/2000». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 25 Αυγούστου 2000. 
  37. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 8340/2000». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 11 Σεπτεμβρίου 2000. 
  38. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 970/2001». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 13 Φεβρουαρίου 2001. 
  39. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 1603/2001». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 16 Μαρτίου 2001. 
  40. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 792/2002». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 1 Φεβρουαρίου 2002. 
  41. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 1749/2002». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 7 Μαρτίου 2002. 
  42. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 3213/2002». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 8 Μαΐου 2002. 
  43. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 3238/2002». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 8 Μαΐου 2002. 
  44. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 3244/2004». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 23 Απριλίου 2004. 
  45. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 13326/2004». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 3 Νοεμβρίου 2004. 
  46. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 7475/2005». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 13 Ιουλίου 2005. 
  47. «Απόφαση Αριθ. 394/2009». Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. 28 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2009. 
  48. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 13023/2009». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 6 Νοεμβρίου 2009. 
  49. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 14379/2010». Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 22 Δεκεμβρίου 2010.