Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιουσέιν Μπολτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιουσέιν Μπολτ
2009
Προσωπικές Πληροφορίες
Πλήρες όνομαΓιουσέιν Σεντ Λέο Μπολτ (Usain St Leo Bolt)
ΨευδώνυμαLightning Bolt
Γέννηση21 Αυγούστου 1986 (1986-08-21) (38 ετών)
Τρελόνι, Τζαμάικα
Έτη δραστηριοποίησης2001 – 2017
Ύψος1,95 μέτρα
Βάρος94 κιλά
Άθλημα
ΧώραΤζαμάικα Τζαμάικα
ΆθλημαΣτίβος
Αγώνισμα100 μ., 200 μ.
ΣύλλογοςRacers Track Club
Μετάλλια
Διοργάνωση 1ο 2ο 3ο
Ολυμπιακοί Αγώνες 8 0 0
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 11 2 1
Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου 0 1 0
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκυταλοδρομιών 0 1 0
Πρωτάθλημα Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής 1 0 0
Σύνολο 20 4 1
Ολυμπιακοί Αγώνες
Χρυσό 2008 Πεκίνο 100 μέτρα
Χρυσό 2008 Πεκίνο 200 μέτρα
Χρυσό 2012 Λονδίνο 100 μέτρα
Χρυσό 2012 Λονδίνο 200 μέτρα
Χρυσό 2012 Λονδίνο 4×100 μέτρα
Χρυσό 2016 Ρίο 100 μέτρα
Χρυσό 2016 Ρίο 200 μέτρα
Χρυσό 2016 Ρίο 4×100 μέτρα

Ο Γιουσέιν Μπολτ (Usain Bolt, γεννήθηκε 21 Αυγούστου 1986) είναι Τζαμαϊκανός πρώην αθλητής στίβου στους δρόμους ταχύτητας. Είναι κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ στο αγώνισμα των 100 μέτρων, των 200 μέτρων και στη σκυταλοδρομία των 4 × 100 μέτρων. Με βάση τα επιτεύγματά του θεωρείται ως ο κορυφαίος σπρίντερ όλων των εποχών[1][2] και από τους μεγαλύτερους όλων των αθλημάτων της σύγχρονης εποχής.[3][4][5][6] Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή τον περιγράφει ως «έχοντα πρωταρχική θέση στην επιλογή του κορυφαίου αθλητή όλων των εποχών».[1]

Ασυνήθιστα ψηλός για τα αγωνίσματα που τον έκαναν παγκόσμιο αθλητικό είδωλο (1,95 μέτρα), αψήφησε τη συμβατική σοφία ότι οι πολύ ψηλοί δρομείς ταχύτητας είναι σε μειονεκτική θέση, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008, έγινε ο πρώτος άνθρωπος που έτρεξε τα εκατό μέτρα σε χρόνο κάτω των 9,70 δευτερολέπτων, ενώ στην ίδια διοργάνωση έγινε ο πρώτος (και ο μόνος μέχρι σήμερα) αθλητής που κατέχει ταυτόχρονα τα παγκόσμια ρεκόρ στα 100, στα 200 μέτρα και στη σκυταλοδρομία 4 × 100 μέτρων. Το 2009 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου του Βερολίνου, κατάφερε και πάλι να βελτιώσει το παγκόσμιο ρεκόρ, τόσο στα 100 μέτρα με επίδοση 9,58 δευτερόλεπτα, όσο και στα 200 μέτρα με επίδοση 19,19 δευτερόλεπτα. Το ίδιο έτος, ψηφίστηκε ως ο καλύτερος αθλητής της χρονιάς από την Διεθνή Ένωση Αθλητικών Συντακτών, διάκριση που κέρδισε άλλες τέσσερις φορές στην καριέρα του. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012, κατέκτησε άλλα τρία χρυσά μετάλλια (σε 100 μ., 200 μ. και στην 4 × 100 μ. σκυταλοδρομία), επίτευγμα που επανέλαβε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016, φτάνοντας τα εννέα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια στο σύνολο. Έγινε έτσι και παραμένει ο μόνος αθλητής στα ατομικά δρομικά αγωνίσματα του κλασικού αθλητισμού με τρεις ολυμπιακούς τίτλους.[7][8] Έντεκα φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, κέρδισε διαδοχικά τις διοργανώσεις στα 100 μέτρα, 200 μέτρα και 4 × 100 μέτρα από το 2009 έως το 2015, με εξαίρεση τα 100 μέτρα λόγω άκυρης εκκίνησης το 2011. Είναι ο πιο επιτυχημένος αθλητής του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος: είναι ο πρώτος που κέρδισε τέσσερις τίτλους στη διοργάνωση στα 200 μέτρα και ο πιο επιτυχημένος από κοινού στα 100 μέτρα με τρεις τίτλους. Η Διεθνής Ένωση Ομοσπονδιών Κλασικού Αθλητισμού (IAAF) τον επέλεξε έξι φορές για αθλητή της χρονιάς, το 2008, 2009, 2011, 2012, 2013 και 2016, περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο αθλητή. Προπονητής του ήταν ο Γκλεν Μιλς.

Ο Γιουσέιν Μπολτ το 2016 στον χαρακτηριστικό του σχηματισμό μετά τις νίκες του.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Τρελόνι της Τζαμάικα (αγροτική περιοχή στα βορειοδυτικά της χώρας), στις 21 Αυγούστου του 1986 από γονείς παντοπώλες. Είναι o πρωτότοκος του Γουέλσλι και της Τζένιφερ, οι οποίοι απέκτησαν και την Σερίν, με τον Γιουσέιν να έχει έναν ακόμη αδελφό, 8 μήνες νεότερο από άλλη μητέρα. Ως παιδί παρακολούθησε το δημοτικό σχολείο Βαλντέσια, όπου άρχισε να δείχνει τις δυνατότητές του στους αγώνες ταχύτητας, όταν έτρεξε στην ετήσια εθνική συγκέντρωση του δημοτικού σχολείου της ενορίας του. Μέχρι την ηλικία των δώδεκα ετών, είχε γίνει ο ταχύτερος δρομέας στα 100 μέτρα.[9][10] Παρ' όλα αυτά, ξεκίνησε τον αθλητισμό στα προεφηβικά του χρόνια παίζοντας κρίκετ και στο ποδόσφαιρο, όντας οπαδός του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.[11][12] Φοίτησε στο Γυμνάσιο Γουίλιαμ Nιμπ το οποίο είχε ιστορία επιτυχίας στον στίβο με προηγούμενους μαθητές, συμπεριλαμβανομένου του σπρίντερ Μάικλ Γκριν. Ο Μπολτ κέρδισε το πρώτο του μετάλλιο πρωταθλημάτων γυμνασίου το 2001: πήρε το ασημένιο στα 200 μέτρα με χρόνο 22,04 δευτερόλεπτα.[13] Βλέποντας την πορεία του, ο προπονητής του κρίκετ τον προέτρεψε να δοκιμάσει σοβαρά στον στίβο, ενώ πρόσωπα - «κλειδιά» για την μετέπειτα πορεία του «ανθρώπου αστραπή», αποδεικνύονται τελικά ο Πάμπλο ΜακΝιλ, πρώην ολυμπιονίκης σπρίντερ και ο Ντουέιν Τζάρετ, οι οποίοι τον καθοδηγούσαν προκειμένου να βελτιώσει τις ικανότητές του.[9][14]

Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην παγκόσμια σκηνή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων της IAAF το 2001 στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας. Τρέχοντας στον αγώνα των 200 μέτρων, δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό, αλλά βελτίωσε το χρόνο του στα 21,73 δευτερόλεπτα.[15] Ωστόσο, δεν έπαιρνε τον αθλητισμό ακόμα στα πολύ σοβαρά. Στους αγώνες του Πρωταθλήματος Νέων Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής του 2003 κατέκτησε τέσσερα χρυσά μετάλλια, σημείωσε ρεκόρ πρωταθλήματος στα 200 και τα 400 μέτρα με χρόνους 21,12 δευτερόλεπτα και 47,33 δευτερόλεπτα, αντίστοιχα, κερδίζοντας και τον τίτλο του καλύτερου αθλητή των αγώνων.[16][17] Συνέχισε να σημειώνει ρεκόρ με 20,61 δευτερόλεπτα και 47,12 δευτερόλεπτα στο Πρωτάθλημα της Κεντρικής Αμερικής και της Καραϊβικής.[18][19] Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων που διεξήχθη το 2002 στη Τζαμάικα μπροστά σε 36.000 θεατές, σε ηλικία 15 ετών και 332 ημερών, έγινε ο νεότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στην ιστορία των 200 μέτρων σε χρόνο 20,61 δευτερόλεπτα.[2][20][21]

Ο Μπολτ είναι ένας από τους εννέα αθλητές (μαζί με τους Γελένα Ισινμπάγιεβα, Βάλερι Άνταμς, Βερόνικα Καμπελ-Μπράουν, Ζακ Φράιταγκ, Γιάννα Πίτμαν, Ντάνι Σάμιουελς, Ντέιβιντ Στορλ και Κιράμι Τζέιμς), που κέρδισε παγκόσμια πρωταθλήματα σε επίπεδο νέων, κατώτερου και ανώτερου επιπέδου ενός αθλητικού αγωνίσματος. Σε ηλικία 15 ετών κέρδισε ένα χρυσό και δύο ασημένια μετάλλια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων του 2002 στην πατρίδα του, στο Κίνγκστον. Το όνομά του αλλά και οι επιδόσεις του έκαναν τα ΜΜΕ να του αποδώσουν τα προσωνύμια The Lightning Bolt, (στα ελληνικά αποδόθηκε ως «το αστροπελέκι»[22])[23] και «ο ταχύτερος άνθρωπος στον κόσμο».[24][25] Ο ίδιος καθιέρωσε μία εμβληματική στάση μετά τις νίκες του, με τα χέρια τεντωμένα σαν τοξότης που πυροβολεί για τα αστέρια.[26] Σταθερό σημείο στην αγωνιστική του παρουσία και ο σταύρος που κάνει ως Καθολικός κατά την τοποθέτησή του στους βατήρες εκκίνησης.[27] Είχε επίσης εντυπωσιάσει την ιεραρχία του αθλητισμού και έλαβε το βραβείο IAAF Rising Star για το 2002 έχοντας κερδίσει και τους 12 αγώνες 200 μέτρων που είχε συμμετάσχει όπως και τους 7 των 400 μέτρων.[28][29] Το 2003 κατέκτησε ένα ακόμα χρυσό μετάλλιο στα 200 μέτρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων με χρόνο 20,40 δευτερόλεπτα παρά τον αντίθετο άνεμο.[30] Στις 21 Ιουλίου 2003 ισοφάρισε το παγκόσμιο ρεκόρ εφήβων στα 200 μέτρα με χρόνο 20,13 δευτερόλεπτα στο Πρωτάθλημα Εφήβων της Αμερικανικής Ηπείρου κατακτώντας και το χρυσό μετάλλιο.[31] Ο Μπολτ ήλπιζε να αγωνιστεί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου στο Παρίσι το 2003. Ωστόσο, υπέστη σοβαρή επιπεφυκίτιδα πριν από τους αγώνες συμβάν, και αυτό κατέστρεψε το πρόγραμμα προπόνησής του.[13] Συνειδητοποιώντας ότι δεν θα ήταν σε κατάλληλη κατάσταση, η Ομοσπονδία της Τζαμάικα δεν του επέτρεψε τη συμμετοχή.

Στις 11 Απριλίου 2004 ο νεαρός αθλητής πέτυχε χρόνο 19,93 δευτερόλεπτα στα 200 μέτρα στους αγώνες CARIFTA που διοργανώθηκαν στη Βερμούδα και έγινε ο πρώτος έφηβος που κατέρριψε το φράγμα των 20 δευτερολέπτων, με προηγούμενο ρεκόρ αυτό του Λορέντσο Ντάνιελ στους εφήβους. Κέρδισε για δεύτερη συνεχή χρονιά τον τίτλο του καλύτερου αθλητή των αγώνων.[18][32][33] Το ρεκόρ αυτό διατηρήθηκε για 17 χρόνια.[34] Ένας τραυματισμός στους οπίσθιους μηριαίους το Μάιο εξαφάνισε τις πιθανότητες του Μπολτ να αγωνιστεί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων του 2004, αλλά εξακολουθούσε να επιλέγεται για την ολυμπιακή ομάδα της Τζαμάικας. Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 σε ηλικία 18 ετών με αρκετή αυτοπεποίθηση και ένα νέο ρεκόρ μαζί του. Ωστόσο, δυσκολεύτηκε από έναν τραυματισμό στο πόδι και αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο των 200 μέτρων με τον απογοητευτικό χρόνο 21,05 δευτερόλεπτα.[35][36][37] Μετά τους Αγώνες του 2004, θα συμφωνήσει με τον αρχιπροπονητή στο σύλλογο Racers Track Club Γκλεν Μιλς να τον αναλάβει.[9][25] Τα αμερικανικά κολέγια του πρόσφεραν υποτροφίες στον για εκπαίδευση στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ συνέχιζε να εκπροσωπεί την Τζαμάικα στη διεθνή σκηνή, αλλά ο ταλαντούχος έφηβος τους αρνήθηκε όλους, δηλώνοντας ότι ήταν ικανοποιημένος με το να μείνει στην πατρίδα του, την Τζαμάικα. Επέλεξε αντί αυτών το περιβάλλον του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου της Τζαμάικα, ως το επαγγελματικό του προπονητικό έδαφος, μένοντας με τον στίβο και την αίθουσα βαρών του Πανεπιστημίου που τον είχαν εξυπηρετήσει ικανοποιητικό στα πρώτα του χρόνια.[38] Το 2005 κατέγραψε τη δεύτερη επίδοση στην καριέρα του κάτω από 20 δευτερόλεπτα τερματίζοντας σε 19,99 για να πάρει τη δεύτερη θέση στο Γκραν Πρι του Λονδίνου. Ωστόσο, ο νεαρός Τζαμαϊκανός δεν μπόρεσε να εμφανιστεί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου του Ελσίνκι και μετά βίας έφτασε στον τελικό, όπου τραυματίστηκε και τερμάτισε στην όγδοη θέση στον αγώνα.[39] Το 2006 επελέγη να εκπροσωπήσει την ήπειρο της Αμερικής στο Παγκόσμιο Παγκόσμιο Κύπελλο της IAAF στην Αθήνα και κατατάσσεται δεύτερος στα 200 μέτρα με χρόνο 19,96 δευτερόλεπτα.[40][41]

Πορεία προς την επιτυχία - Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2008

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2007 στο εθνικό πρωτάθλημα της Τζαμάικα, ο Μπολτ σημείωσε χρόνο 19,75 δευτερόλεπτα στα 200 μέτρα, καταρρίπτοντας το 36ετές εθνικό ρεκόρ του Ντον Κουόρι (19,86 δευτερόλεπτα). Ο παλιός Ολυμπιονίκης του 1976 ήταν παρών στο στάδιο και τον συνεχάρη.[25][42] Στην Οσάκα στις 30 Αυγούστου, ο νέος πρωταθλητής κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στα 200 μέτρα με χρόνο 19,91 δευτερόλεπτα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου του 2007 «φοβίζοντας» με την κούρσα του τον νικητή Αμερικανό Τάισον Γκέι, ενώ στη σκυταλοδρομία 4 × 100 μέτρων, οι Τζαμαϊκανοί πέτυχαν νέο εθνικό ρεκόρ στον τελικό με 37,89 δευτερόλεπτα κερδίζοντας το ασημένιο μετάλλιο πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες.[43][44][45] Στις 3 Μαΐου του 2008 έτρεξε τα 100 μέτρα σε 9,76 δευτερόλεπτα (με άνεμο +1,8 μ/δ) στο Τζαμάικα Ινβιτέισιοναλ και πέτυχε τη δεύτερη ταχύτερη επίδοση στην ιστορία, πίσω μόνο από το παγκόσμιο ρεκόρ το συμπατριώτη του Ασάφα Πάουελ (9,74).[17][46] Παρά το μικρό αριθμό αγώνων που είχε τρέξει μέχρι τότε στα 100 μέτρα (μόλις ο τέταρτος αγώνας), φάνηκε ότι θα ήταν βασικός διεκδικητής του χρυσού μεταλλίου στην επερχόμενη Ολυμπιάδα.[47][48]

Το 2008 πέτυχε νέα παγκόσμια επίδοση στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο, στις 16 Αυγούστου του 2008 με 9,69 δευτερόλεπτα (με άνεμο +0,0 μ/δ) στα 100 μέτρα.[49][50][51] Κατέρριψε με χαρακτηριστική άνεση το δικό του ρεκόρ των 9,72 δευτερολέπτων που είχε πετύχει στις 31 Μαΐου της ίδιας χρονιάς στη Νέα Υόρκη.[36][44][52] Είχε προκριθεί εύκολα στον τελικό, με χρόνους 9,92 δευτερόλεπτα στους προημιτελικούς και 9,85 στους ημιτελικούς. Όχι μόνο σημείωσε το ρεκόρ χωρίς ευνοϊκό άνεμο, αλλά και ορατά επιβράδυνε πριν το τέλος για να πανηγυρίσει, ενώ το κορδόνι του ήταν αποσυνδεδεμένο.[53][54][55] Ήταν ξεκάθαρα μπροστά από όλους στα 50 μέτρα, και με 20 μέτρα απόσταση να διανύσει ακόμη, έριξε τα χέρια του, κοίταξε γύρω και ακόμη και χτύπησε το στήθος του.[56][57][58] Καθώς έφτασε στη γραμμή τερματισμού, οι κοντινότεροι ανταγωνιστές του ήταν δύο βήματα πίσω του. «Δεν ήξερα ότι έτρεχα τόσο γρήγορα», είπε μετά τον αγώνα. «Αλλά βγήκα για να είμαι πρωταθλητής και ήμουν». Και συμπλήρωσε ότι επιβράδυνε γιατί ήταν πρώτα από όλα ενθουσιασμένος.[59] Ο ανταγωνισμός δεν υστερούσε με τρεις δρομείς να σημειώνουν τις καλύτερες επιδόσεις της καριέρας τους και ένας ήταν στην κορυφή του καλύτερου χρόνου της χώρας του.[58] Ο προπονητής ανέφερε ότι με βάση την ταχύτητα του ανοίγματος των 60 μέτρων, θα μπορούσε να είχε τρέξει σε χρόνο 9,52 δευτερολέπτων. Μετά από επιστημονική ανάλυση της κούρσας από το Ινστιτούτο Θεωρητικής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Όσλο, ο Χανς Έρικσεν και οι συνάδελφοί του προέβλεψαν επίσης τον χρόνο των 9,60 δευτερολέπτων. Λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως η θέση του, η επιτάχυνση και η ταχύτητα σε σύγκριση με τον τερματισμό του δεύτερου, η ομάδα των Νορβηγών επιστημόνων υπολόγισε ότι ο Μπολτ θα μπορούσε να τερματίσει στα 9,55 ± 0,04 δευτερόλεπτα αν δεν είχε επιβραδύνει πριν από τη γραμμή τερματισμού.[59][60] Στη δεύτερη θέση ήταν ο Ρίτσαρντ Τόμσον από το Τρίνινταντ και Τομπάγκο με χρόνο 9,89 δευτερόλεπτα και τρίτος ο Αμερικανός Ουόλτερ Ντιξ με 9,91.[59][61] Η διαφορά των 20 εκατοστών του δευτερολέπτου από το δεύτερο είναι η μεγαλύτερη που έχει σημειωθεί σε τελικό των 100 μέτρων των Ολυμπιακών Αγώνων.[21]

Από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008

Στη συνάντηση στίβου Τσικλητήρεια της Αθήνας, στις 13 Ιουνίου 2008, ο Τζαμαϊκανός πρωταθλητής πέτυχε εθνικό ρεκόρ καθώς και ρεκόρ Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής στα 200 μέτρα με 19,67 δευτερόλεπτα, που ήταν επίσης η κορυφαία επίδοση στον κόσμο για εκείνη τη χρονιά.[62] Η επίδοση αυτή καταρρίφθηκε από τον ίδιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο στις 20 Αυγούστου του 2008, με χρόνο 19,30 δεύτερα (και ρεκόρ Ολυμπιακών Αγώνων), βελτιώνοντας- μετά από 12 χρόνια- το παγκόσμιο ρεκόρ του Μάικλ Τζόνσον κατά 0,02 δευτερόλεπτα.[63][64] Η επίδοση του Τζόνσον είχε θεωρηθεί από τα πλέον δύσκολα ρεκόρ να καταρριφθούν και ο αγώνας του Τζαμαϊκανού στα 100 μέτρα, οδήγησε στην πρόβλεψη για ένα σχεδόν δεδομένο χρυσό μετάλλιο και στα 200 μέτρα, με το ερώτημα μίας νέας επιτυχούς προσπάθειας κατάρριψης του παγκοσμίου ρεκόρ να είναι στην προσμονή όλων. Τα προηγούμενα χρόνια ο πιο γρήγορος χρόνος που είχε επιτευχθεί ήταν 19,62 δευτερόλεπτα, αρκετά μακριά από την επίδοση του Τζόνσον. Ο Τζαμαϊκανός έκανε το καλύτερο δυνατό πέφτοντας στο νοητό νήμα με τη μέγιστη των προσπαθειών του και ο φωτεινός πίνακας σταμάτησε στο 19,31 αρχικά, χρόνος που ήταν όμως παγκόσμιο ρεκόρ (σε λίγο ο επίσημος ανακοινώθηκε στα 19,30 δευτερόλεπτα).[57][65][66] Ο αέρας ήταν αντίθετος (−0,9 μ/δ) και οι επόμενοι του βάθρου ήταν ο Αμερικανός Σον Κρόφορντ με 19,96 δευτερόλεπτα και ο συμπατριώτης του Ντιξ με 19,98. Η διαφορά του πρώτου με το δεύτερο ήταν η μεγαλύτερη που έχει σημειωθεί στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων στο συγκεκριμένο αγώνισμα.[64][67][68] Ο Μπολτ έγινε επίσης ο πρώτος άνδρας αθλητής που κατέχει και τα δύο παγκόσμια ρεκόρ των 100 μέτρων και των 200 μέτρων ταυτόχρονα, από τη στιγμή που οι χρόνοι επικυρώθηκαν μόνο στο εκατοστό του δευτερολέπτου στην ηλεκτρονική χρονομέτρηση (1976).[69]

Στις 22 Αυγούστου του 2008 ο Μπολτ κατέκτησε και τρίτο χρυσό μετάλλιο με την εθνική ομάδα της χώρας του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου με χρόνο 37,10 δευτερόλεπτα (παγκόσμιο ρεκόρ) στη σκυταλοδρομία 4 × 100 μέτρα. Την προηγούμενη παγκόσμια επίδοση κρατούσαν οι Αμερικανοί από το 1992 με 37,40.[46][70] Έγινε ο πρώτος αθλητής δρόμων ταχύτητας στην ιστορία που κατέκτησε τρία χρυσά μετάλλια καταρρίπτοντας και τα τρία παγκόσμια ρεκόρ.[71] Στις 25 Ιανουαρίου 2017 αφαιρέθηκε το χρυσό μετάλλιο από την ομάδα της Τζαμάικα γιατί ο σκυταλοδρόμος Νέστα Κάρτερ βρέθηκε να έχει κάνει χρήση απαγορευμένης ουσίας.[72][73][74]

«Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανένας αγώνας που είχε αυτό το απόλυτο σοκ, λόγω της φύσης της επιτάχυνσής του, του πανηγυρισμού στο τέλος και του μεγέθους της σκηνικού». - Ο τέσσερις φορές Ολυμπιονίκης δρόμων ταχύτητας Άτο Μπόλντον στο Ολυμπιακό Κανάλι.[53]

Η αγωνιστική παρουσία του Μπολτ στην κινέζικη πρωτεύουσα επισκιάσε τα ιστορικά οκτώ χρυσά μετάλλια του μεγάλου κολυμβητή, Μάικλ Φελπς.[68] Τα ρεκόρ του προκάλεσαν τους σχολιαστές και ειδικούς του στίβου όχι μόνο να επαινέσουν τα επιτεύγματά του αλλά και να εικάσουν για το ενδεχόμενο να γίνει ένας από τους πιο επιτυχημένους δρομείς αγώνων ταχύτητας στην ιστορία, μάλιστα αρκετά διαφορετικός και ίσως μοναδικός στα αγωνίσματά του. Οι κριτικοί χαιρέτησαν την ολυμπιακή επιτυχία του ως μία νέα αρχή για ένα άθλημα που είχε υποφέρει από καιρό μέσω υψηλού προφίλ σκάνδαλων αναβολικών. Τα προηγούμενα έξι χρόνια είδε το φως της δημοσιότητας το σκάνδαλο BALCO, από τους Αμερικανικούς Τιμ Μοντγκόμερι και ο Τζάστιν Γκάτλιν αφαιρέθηκαν τα παγκόσμια ρεκόρ των 100 μέτρων, ενώ η Μάριον Τζόουνς επέστρεψε τρία χρυσά ολυμπιακά μετάλλια. Και οι τρεις σπρίντερ αποκλείστηκαν από την αθλητική δραστηριότητα μετά από δοκιμασίες φαρμάκων που ανίχνευσαν απαγορευμένες ουσίες στον οργανισμό τους.[48][75][76] Τρεις από τους πέντε τελευταίους Ολυμπιονίκες των 100 μέτρων βρέθηκαν θετικοί σε απαγορευμένες ουσίες και δύο από τους τέσσερις προηγούμενους κατόχους παγκόσμιων ρεκόρ βρέθηκαν στην ίδια κατάσταση.[47]

Στο τέλος της χρονιάς του στίβου του 2008, ο Μπολτ αγωνίστηκε στο Γκόλντεν Λιγκ, ξεκινώντας από τη Ζυρίχη στις 29 Αυγούστου. Παρά το γεγονός ότι είχε την πιο αργή εκκίνηση μεταξύ των ανταγωνιστών του στον αγώνα των 100 μέτρων, πέρασε τη γραμμή του τερματισμού πρώτος σε 9,83 δευτερόλεπτα.[77] Στον τελικό του Σούπερ Γκραν Πρι στις 2 Σεπτεμβρίου στη Λωζάνη, ο Μπολτ έτρεξε το δεύτερο ταχύτερο διακοσάρι με χρόνο 19,63 δευτ., ισοφαρίζοντας το ρεκόρ αγώνα.[78] Το τελευταίο αθλητικό γεγονός του Μπολτ της σεζόν ήρθε τρεις μέρες αργότερα στον τελικό του Γκόλντεν Λιγκ στις Βρυξέλλες. Αυτός ήταν ο πρώτος αγώνας 100 μέτρων με τον Μπολτ και τον Πάουελ από τον τελικό στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και οι δύο Τζαμαϊκανοί κατέρριψαν το ρεκόρ σταδίου, αλλά ο χρυσός Ολυμπιονίκης βγήκε πρώτος με χρόνο 9,77 δευτ., νικώντας τον Πάουελ με 0,06 δευτ. διαφορά χρόνου.[79] Στις 23 Νοεμβρίου του 2008 ανακηρύχθηκε από την IAAF ως ο κορυφαίος αθλητής της χρονιάς εκείνης.[80] Το Δεκέμβριο του 2008 ανακηρύχθηκε επίσης από τη γαλλική εφημερίδα L'Équipe ως ο «πρωταθλητής των πρωταθλητών» (γαλλικά: Champion des champions de L'Équipe) για το έτος 2008, τίτλος που απονέμεται στον κορυφαίο αθλητή όλων των αθλημάτων.[22][81]

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2009

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπολτ επέστρεψε στις πίστες του στίβου το 2009 στις 21 Απριλίου στο Κίνγκστον, επιλέγοντας να αγωνιστεί στα 400 μέτρα για να βελτιώσει την τελική του ταχύτητα. Κέρδισε τους δύο αγώνες του σε 46,35 και 45,54 δευτερόλεπτα.[82] Στις 17 Μαΐου αγωνίστηκε σε έναν εκθεσιακό αγώνα στα 150 μέτρα ευθείας στους δρόμους του Μάντσεστερ. Σημείωσε χρόνο 14,35 δευτερόλεπτα, η καλύτερη επίδοση που επιτεύχθηκε ποτέ στην απόσταση.[83] Στις 17 Ιουνίου του 2009 στο Γκόλντεν Σπάικ της Οστράβας έτρεξε τα 100 μέτρα σε 9,77 δεύτερα με ευνοϊκό άνεμο. Στο πρωτάθλημα στίβου της Τζαμάικα, στις 28 Ιουνίου του 2009, και στο ίδιο αγώνισμα, πέτυχε νέο ρεκόρ για εκείνη τη χρονιά, με 9,86 δευτερόλεπτα.[84]

Ο τρόπος που κέρδισε ο Τζαμαϊκανός τα 100 μέτρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, οδήγησε στην παρατήρηση ότι θα μπορούσε ο ίδιος να καταρρίψει το δικό του παγκόσμιο ρεκόρ.[85] Το 2009 (ξανά στις 16 Αυγούστου) στο τελικό των 100 μέτρων στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου στο Βερολίνο, ο Μπoλτ πέτυχε νέα παγκόσμια επίδοση με 9,58 δευτερόλεπτα, στα 100 μέτρα (με άνεμο +0,9 μ/δ). Σύμφωνα με μετρήσεις η μέγιστη ταχύτητα που ανέπτυξε έφτασε στα 44,72 χλμ/ώρα (μεταξύ 60 και 80 μέτρων), ενώ η μέση ταχύτητα του ήταν 37,58 χλμ/ώρα.[86][87][88] Η ταχύτητα αυτή είναι η υψηλότερη που έχει καταγραφεί ποτέ από άνθρωπο.[89] Ωστόσο, αν αφαιρεθεί ο χρόνος αντίδρασής του στα 0,148 δευτερόλεπτα, ο χρόνος του ήταν 9,44 δευτερόλεπτα, με αποτέλεσμα η μέση ταχύτητά του να είναι 38,18 χλμ/ώρα.[90] Πήρε τον έλεγχο του αγώνα περίπου 30 μέτρα μετά την εκκίνηση και συνέχισε να διασχίζει το στίβο σε ρυθμό που ούτε καν οι πιο παθιασμένοι φίλαθλοι δεν θα φαντάζονταν πριν από αυτό το απόγευμα. Ήταν μία σειρά παρόμοια με την εμφατική νίκη του στο Πεκίνο πριν από ένα χρόνο, με την δύο ευδιάκριτη διαφορά ότι αυτή τη φορά έτρεξε στο μέγιστο δυνατό μέχρι τη γραμμή τερματισμού.[91] Ο Μπολτ κατέβασε το ρεκόρ περισσότερο από ένα δέκατο του δευτερολέπτου από την προηγούμενη καλύτερη επίδοση του, και αυτό ήταν η μεγαλύτερη βελτίωση που έγινε ποτέ στο παγκόσμιο ρεκόρ των 100 μέτρων από την αρχή της ηλεκτρονικής χρονομέτρησης.[92] Κατέβασε μόνος του μέσα σε δύο χρόνια το παγκόσμιο ρεκόρ κατά 16 εκατοστά του δευτερολέπτου, ένα χρόνο που είχε βελτιωθεί μόλις 21 εκατοστά από το θρυλικό 9,95 του Τζιμ Χάινς στο υψόμετρο του Μεξικού το 1968, φθάνοντας ίσως κοντά στα όρια της ανθρώπινης ταχύτητας, σύμφωνα με τον διεθνούς φήμης μαθηματικό Ρεζά Νουμπάρι του Πανεπιστημίου Μπλούμσμπεργκ στην Πενσιλβάνια. Ο Νουμπάρι υπολόγιζε το 2008 ότι ο καλύτερος δυνατός χρόνος στα 100 μέτρα ήταν 9,44 δευτερόλεπτα.[93][94] Ο χρόνος αντίδρασής του στην εκκίνηση (reaction time) ήταν μόλις ο 6ος καλύτερος από τους 8 του τελικού, γεγονός που αποδεδειγμένα σχετίζεται με το μέγεθος του κορμιού του. Ξεκίνησε τη διοργάνωση προκρινόμενος εύκολα στον τελικό των 100 μέτρων, αφού κέρδισε τους δύο πρώτους γύρους και πέτυχε τον ταχύτερο χρόνο στους ημιτελικούς σε 9,89 δευτ.[95][96] Έγινε ο πρώτος σπρίντερ στην ιστορία που κατέρριψε τρεις συνεχόμενες φορές το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα. Η επίδοση θεωρήθηκε εξωπραγματική και χαρακτηριστικά η εμβληματική γαλλική αθλητική εφημερίδα L'Équipe βρήκε εξήγηση στην παραψυχολογία: «Πιο γρήγορος κι απ΄ τον χρόνο! Μια τρελή κούρσα, σαν παραίσθηση. Στον πολυαναμενόμενο αγώνα ο Τάισον Γκέι και ο Ασάφα Πάουελ ξεπέρασαν τον εαυτό τους, ωστόσο δεν ήταν αρκετό για να τερματίσουν μπροστά από τον εξωγήινο Μπολτ».[97]

Αμέσως μετά τον τελικό των 100 μέτρων στο Βερολίνο και το 9,58

Στις 20 Αυγούστου του 2009 σημείωσε νέο ρεκόρ κόσμου στα 200 μέτρα, με χρόνο 19,19 δευτερολέπτων. Κέρδισε τον αγώνα με τη μεγαλύτερη διαφορά στην ιστορία του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος (0,62 δευτ.[98]), παρόλο που ο τελικός είχε τρεις άλλους αθλητές να τρέχουν κάτω από 19,90 δευτερόλεπτα, ο μεγαλύτερος αριθμός που είχε συμβεί ποτέ στο αγώνισμα, και πέντε κάτω από τα 20 δευτερόλεπτα.[95][99][100] Η βελτίωση των χρόνων του αποδίδεται στον παράγοντα εκκίνησή του στους αγώνες του 2009 σε σχέση με το 2008: οι χρόνοι αντίδρασης του στα 100 μέτρα (0,146) και 200 μέτρα (0,133) ήταν σημαντικά γρηγορότεροι από αυτά που είχε παραγάγει στα παγκόσμια ρεκόρ του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.[101][102]

Μαζί με τα άλλα μέλη της ομάδας της Τζαμάικα στη σκυταλοδρομία 4 × 100 μέτρα στις 22 Αυγούστου, κατέκτησε ένα ακόμα χρυσό μετάλλιο με 37,31 δευτερόλεπτα, ρεκόρ αγώνων και ο δεύτερος ταχύτερος χρόνος στην ιστορία μέχρι εκείνη την ημερομηνία.[103][104]

Η χρονιά έκλεισε εξαιρετικά με τρεις ακόμα νίκες, στη Ζυρίχη με 9,81 δευτ. στα 100 μέτρα, στις Βρυξέλλες με 19,57 δευτερόλεπτα στα 200 μέτρα (5 Σεπτεμβρίου, σημειώνοντας την τέταρτη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών)[105][106] και στη Θεσσαλονίκη με 19,68 δευτερόλεπτα, στον τελικό των γκραν πρι, πάλι στα 200 μέτρα.[107][108] Η ισχυρή του φιλοδοξία να γίνει θρύλος του παγκόσμιου αθλητισμού ήταν ξεκάθαρη στις δηλώσεις του.[106] Στις 19 Οκτωβρίου του 2009 τιμήθηκε από την πατρίδα του με το Τάγμα της Τζαμάικα, ο νεότερος πολίτης της χώρας που του έγινε αυτή η τιμή.[109]

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2011

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές της σεζόν του 2010, ο Μπολτ έτρεξε σε 19,56 δευτερόλεπτα στα 200 μέτρα στο Κίνγκστον της Τζαμάικα επιτυγχάνοτας την τέταρτη ταχύτερη επίδοση όλων των εποχών.[110] Η χρονιά συνεχίστηκε με σειρά εντυπωσιακών νικών σε συναντήσεις στίβου (9,82 δευτ. στη Λωζάννη, 9,84 δευτ. στο Παρίσι) αλλά και την πρώτη του ήττα στα 100 μέτρα μετά από δύο χρόνια, στη Στοκχόλμη από τον Τάισον Γκέι. Στο ίδιο στάδιο είχε υποστεί και την τελευταία του ήττα από τον συμπατριώτη του Πάουελ.[111][112]

Ο Μπολτ αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου του 2011 που διεξήχθη στη Νταεγού της Νότιας Κορέας. Μέχρι τη διοργάνωση ήταν αήττητος στους αγώνες του τόσο στα 100, όσο και στα 200 μέτρα.[113] Στις 28 Αυγούστου στον τελικό των 100 μέτρων ακυρώθηκε λόγω πρόωρης εκκίνησης: αποκλείστηκε σπάζοντας «γελοία νωρίς», (σύμφωνα με τον εκκινητή σε συνέντευξη του) και έλαβε ποινή αποκλεισμού. Αυτό αποδείχθηκε ότι ήταν ο ταχύτερος αποκλεισμός για λανθασμένη εκκίνηση, καθώς η IAAF άλλαξε τους κανόνες που στο παρελθόν επέτρεπαν μία εσφαλμένη εκκίνηση ανά αγώνα. Ο αποκλεισμός προκάλεσε ορισμένους να αμφισβητήσουν τον νέο κανόνα, με τον πρώην παγκόσμιο πρωταθλητή Κιμ Κόλινς να δηλώνει ότι ήταν «μια θλιβερή βραδιά για τον αθλητισμό».[114][115] Στα 200 μέτρα, στις 3 Σεπτεμβρίου, θριάμβευσε με χρόνο 19,40, πετυχαίνοντας την τέταρτη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών, με τον Αμερικανό Ντιξ να βλέπει από μακριά την πλάτη του με 19,70 δευτερόλεπτα.[116][117][118] Την επομένη μέρα κατέκτησε και άλλο χρυσό μετάλλιο, αυτή τη φορά με την ομάδα της Τζαμάικα στη σκυταλοδρομία 4 × 100 μέτρα με χρόνο 37,04, επίδοση που ήταν το μοναδικό παγκόσμιο ρεκόρ του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος εκείνης της χρονιάς.[119][120]

Στις 16 Σεπτεμβρίου σημείωσε την καλύτερη επιδόση της χρονιάς και στα 100 μέτρα τρέχοντας στο μίτινγκ των Βρυξελλών την απόσταση σε 9,76 δευτερόλεπτα.[121] Για τρίτη χρονιά ήταν ο κορυφαίος αθλητής του στίβου της χρονιάς, ο δεύτερος που κατάφερε κάτι τέτοιο μετά τον Χισάμ Ελ Γκερούζ.[122]

Ολυμπιακοί Αγώνες 2012

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε τη σεζόν του 2012 με κορυφαίο χρόνο στα 100 μέτρα 9,82 δευτερόλεπτα τον Μάιο. Νίκησε τον Πάουελ με χρόνους 9,76 δευτερολέπτων στη Ρώμη και 9,79 στο Όσλο.[123][124] Στο Πρωτάθλημα της Τζαμάικα του 2012, έχασε από τον Γιόχαν Μπλέικ, πρώτα στα 200 μέτρα και μετά στα 100 μέτρα, γεγονός που αύξησε το ενδιαφέρον για τους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες.[125][126]

Τέσσερα χρόνια μετά το Πεκίνο, ο Μπολτ δεν ήταν μόνο ο μεγαλύτερος αστέρας των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, αλλά αυτός που τους ενσάρκωνε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο. Κατά την τελετή έναρξης, στις 27 Ιουλίου, η εικόνα της νίκης του στο Πεκίνο επαναλήφθηκε στις γιγαντοοθόνες του γηπέδου και στις τηλεοράσεις σε πέντε ηπείρους.[127] Κέρδισε το χρυσό μετάλλιο των 100 μέτρων με χρόνο 9,63 δευτερολέπτων, βελτιώνοντας το δικό του Ολυμπιακό ρεκόρ και διπλασίασε το χρυσό του μετάλλιο από τους Ολυμπιακούς του 2008. Ο Μπλέικ ήταν δεύτερος με χρόνο 9,75 δευτερόλεπτα και ο χρυσός Ολυμπιονίκης της Αθήνας του 2004 Τζάστιν Γκάτλιν τρίτος με 9,79. Επτά από τους οκτώ του τελικού έτρεξαν σε χρόνο κάτω από 10 δευτερόλεπτα. [128][129][130] Με τον τελικό των 100 μέτρων των Ολυμπιακών Αγώνων να είναι το δημοφιλέστερο αθλητικό γεγονός ξεπερνώντας σε τηλεθέαση και τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου, η Οργανωτική Επιτροπή των Αγώνων του Λονδίνου έλαβε περισσότερα από ένα εκατομμύριο αιτήματα για τον τελικό του αγωνίσματος, που είχε προγραμματιστεί για την Κυριακή 5 Αυγούστου. Μόνο 40.000 θέσεις ήταν διαθέσιμες, με τον Τζαμαϊκανό υπερπρωταθλητή να αποτελεί όχι μόνο «τον πιο γρήγορο άνθρωπο στον κόσμο» αλλά και επωνυμία, λογότυπο, σλόγκαν.[127] Ο γύρος του θριάμβου στο Ολυμπιακό Στάδιο, συνοδευόμενος από τον προπονητικό του συνεργάτη και συμπατριώτη Γιόχαν Μπλέικ βρήκε λογικά το κοινό σε έκσταση, να φωνάζει το πρώτο όνομα του πιο διάσημου Τζαμαϊκανού στον κόσμο.[130][131]

Με τη νίκη του 2012, ο Μπολτ έγινε ο πρώτος δρομέας που υπερασπίστηκε επιτυχώς τον τίτλο των 100 μέτρων μετά από τον Καρλ Λιούις το 1988. Ακολούθησε μια επιτυχημένη επανάληψη του ολυμπιακού του τίτλου των 200 μέτρων με χρόνο 19,32 δευτερολέπτων, ακολουθούμενος και πάλι από τον Μπλέικ με 19,44 και τον επίσης Τζαμαϊκανό Ουόρεν Γουάιρ στα 19,84 για να ολοκληρωθεί η τριπλή νίκη για την Τζαμάικα. Με αυτό, ο Μπολτ έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία που υπερασπίστηκε τους τίτλους στον αγώνα ταχύτητας τόσο των 100 μέτρων, όσο και των 200 μέτρων.[14][132][133] Ήταν εντυπωσιακός στη δεύτερη αυτή τη νίκη: στα τελευταία μέτρα του αγώνα των 200 μέτρων, έβαλε τα δάχτυλά του στα χείλη του, ζητώντας ησυχία και αφού πέρασε τη γραμμή ολοκλήρωσε πέντε push-ups - ένα για κάθε ένα από τα ολυμπιακά του χρυσά μετάλλια. Η στόχευση που είχε εκφράσει στο παρελθόν να γίνει θρύλος όπως ο Πελέ και ο Μοχάμεντ Άλι είχε πραγματοποιηθεί κατά δήλωσή του μετά τον αγώνα.[125][134][135] Ο πρόεδρος της ΔΟΕ Ζακ Ρογκ αναγνώρισε το Μπολτ ως θρύλο και ως τον κορυφαίο σπρίντερ όλων των εποχών.[136]

Την τελευταία ημέρα των Ολυμπιακών, ο Μπολτ συμμετείχε στην ομάδα σκυταλοδρομίας 4 × 100 μέτρων που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο της Τζαμάικα μαζί με τους Κάρτερ, Φρέιτερ και Μπλέικ. Με χρόνο 36,84 δευτερολέπτων, κατέβασαν κατά δύο δέκατα του δευτερολέπτου από το προηγούμενο παγκόσμιο ρεκόρ τους από το 2011. Η αμερικανική ομάδα κατετάγη δεύτερη ισοφαριζοντας τιο προηγούμενη επίδοση των Τζαμαικανών.[137][138] Στη μνήμη πολλών από τα εκατοντάδες εκατομμύρια θεατών της τηλεόρασης έμειναν οι στιγμές μετά τον τερματισμό της σκυταλοδρομίας με τον Μπολτ να αρνείται να παραδώσει τη σκυτάλη στους κριτές θέλοντας να την κρατήσει για ενθύμιο, κάτι που τελικά δεν πέτυχε καθώς δεν επιτρέπεται από τους κανονισμούς.[139] Η χρονιά έκλεισε με τον τίτλο του άνδρα αθλητή της χρονιάς από την IAAF για τέταρτη φορά, ο μόνος που κατάφερε κάτι τέτοιο.[140]

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2013

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2013

Το 2013 δεν ξεκίνησε καλά για τον Μπολτ με τον Τζάστιν Γκάτλιν να τον νικά τον Ιούνιο στη Ρώμη με χρόνο 9,94, με ένα εκατοστό του δευτερολέπτου διαφορά. Ο Μπολτ αρνήθηκε ότι η ήττα οφειλόταν σε πρόβλημα με τους μηριαίους του που είχε στις αρχές εκείνης της χρονιάς και ο Αμερικανός διευκρίνησε: «Δεν ξέρω πόσοι άνθρωποι έχουν νικήσει τον Μπολτ, αλλά είναι τιμή».[141]

Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2013 στη Μόσχα, η ομάδα της Τζαμάικα βρέθηκε στο στόχαστρο αιφνιδιαστικού ελέγχου ντόπινγκ από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Αντιντόπινγκ (WADA) λόγω των πρόσφατων θετικών κρουσμάτων. Συνέβη λίγες μέρες πριν την έναρξη των αγώνων στη ρωσική πρωτεύουσα. Δεν είχε γίνει κάτι ανάλογο στο παρελθόν.[142] Στις 11 Αυγούστου ο Μπολτ κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα και ανέκτησε τον τίτλο του ταχύτερου ανθρώπου στον κόσμο με χρόνο 9,77 δεύτερα (−0,3 μ/δ άνεμος) αφήνοντας το Γκάτλιν δεύτερο με 9,85.[143][144] Οι πέντε πρώτοι κατέβηκαν τα 10 δευτερόλεπτα, παρά το βρεγμένο ταρτάν που ουδόλως φάνηκε να επηρεάζει τον Τζαμαϊκανό πρωταθλητή.[145][146] Στις 17 Αυγούστου κέρδισε και στα 200 μέτρα με χρόνο 19,66 δευτερόλεπτα, που ήταν ο όγδοος ταχύτερο χρόνος όλων των εποχών.[46][147][148] Ακολούθησε ένα τρίτο μετάλλιο, και πάλι χρυσό, στη σκυταλοδρομία 4 × 100 μέτρα με χρόνο 37,36 δευτερόλεπτα, με το οποίο ο Μπολτ έγινε ο πιο επιτυχημένος αθλητής στην 30χρονη ιστορία του παγκοσμίου πρωταθλήματος.[149][150]

Έχοντας κερδίσει τους 10 από τους 11 αγώνες του στα 100 μέτρα μένοντας αήττητος στους πέντε αγώνες του πάνω από τα 200 μέτρα, το Νοέμβριο του 2013, στο γκαλά του στίβου στο Μονακό ανακηρύχθηκε κορυφαίος αθλητής του στίβου για το 2013, για 5η φορά στην καριέρα του.[151][152]

Ο τερματισμός των 100 μέτρων στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με τον Μπολτ αριστερά στην εικόνα

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2015

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές του 2014 ο Μπολτ τραυματίστηκε και χρειάστηκε να χειρουργηθεί στο πόδι του[153] με αποτέλεσμα να χάσει το Πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκυταλοδρομιών της IAAF, που διοργανώθηκε στο Νασσάου, στις Μπαχάμες το Μάιο. Επέστρεψε στις πίστες του στίβου τον Αύγουστο για τους Αγώνες της Κοινοπολιτείας στη Γλασκώβη της Σκωτίας. Ο τελευταίος της ομάδας της Τζαμάικα στη σκυταλοδρομία 4 × 100 μέτρα, κέρδισε το χρυσό μετάλλιο, μπροστά από την Αγγλία και το Τρινιντάντ και Τομπάγκο, σημειώνοντας νέο ρεκόρ Αγώνων στα 37,58 δευτερόλεπτα.[154] Στις 23 Αυγούστου, έτρεξε σε 9,98 δευτερόλεπτα τα 100 μέτρα στο Εθνικό Στάδιο της Βαρσοβίας που ήταν καλυμμένο στην οροφή του, οδηγώντας στη συνέχεια ορισμένα μέσα ενημέρωσης να αποκαλέσουν το γεγονός ως «η νέα καλύτερη παγκόσμια επίδοση όλων των εποχών στα 100 μέτρα κλειστού χώρου».[155][156] Αλλά αυτή η οροφή δεν απέτρεψε την παρουσία ενός ελαφρά δυσμενούς ανέμου (−0,6 μ/δ), που οδήγησε την IAAF να θεωρήσει αυτόν τον αγώνα ως αγώνα εξωτερικού χώρου.[157] Αυτός ήταν ο τελευταίος αγώνας της χρονιάς για τον Μπολτ. Στις αρχές του 2015 ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αποχωρήσει από τους στίβους μετά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου του 2017.[158]

Στις 3 Μαΐου του 2015 έλαβε μέρος στη δεύτερη Παγκόσμια σκυταλοδρομία στο Νασσάου, στις Μπαχάμες. Ο τελευταίος (ως συνήθως) στη σκυταλοδρομία 4 × 100 μέτρα με την ομάδα της Τζαμάικα που τερμάτισε δεύτερη στη διοργάνωση, πίσω από αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών, με χρόνο 37,68 δευτερόλεπτα.[159] Μικρής σημασίας τραυματισμός τον κράτησε μακριά από αρκετές μετέπειτα εμφανίσεις. Οι επιδόσεις του μετά την επάνοδό του ήταν χαμηλές στη αρχή, σταδιακά όμως βελτιώθηκαν.[160] Πριν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Πεκίνου, συμμετείχε σε δύο μόνο αγώνες των 100 μέτρων, με καλύτερη επίδοση τα 9,87 δευτερόλεπτα στο Λονδίνο. Στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος πέτυχε χρόνο 9,96 δευτερόλεπτα, έναντι 9,77 του κυριότερου αντίπαλου του Τζάστιν Γκάτλιν. Τελικά, στις 23 Αυγούστου κατέκτησε τον τρίτο παγκόσμιο τίτλο του στα 100 μέτρα με χρόνο 9,79, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ των Καρλ Λιούις και Μορίς Γκριν.[161][162][163] Ο Γκάτλιν τερμάτισε δεύτερος με 9,80 δευτερόλεπτα, με το Τζαμαϊκανό να χαρακτηρίζει τη νίκη αυτή ως την πιο δύσκολη στην καριέρα του.[164] Παράλληλα, στις 27 Αυγούστου πέτυχε ένα άνευ προηγουμένου ρεκόρ κερδίζοντας εύκολα και τα 200 μέτρα με χρόνο 19,55 δευτερόλεπτα για τέταρτο συνεχές παγκόσμιο πρωτάθλημα.[55][165] Τέλος, κέρδισε και έναν τέταρτο συνεχή παγκόσμιο τίτλο στη σκυταλοδρομία 4 × 100 μέτρα με την ομάδα της Τζαμάικα.[166] Στο τέλος της χρονιάς επελέγη από τη γαλλική L'Équipe ως αθλητής της χρονιάς όλων των αθλημάτων για τέταρτη φορά στην καριέρα του (είχαν προηγηθεί οι χρονιές 2008, 2009 και 2012), ο μόνος που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο (τρεις τίτλους είχαν μέχρι τότε οι Ρότζερ Φέντερερ και Καρλ Λιούις).[81] Τέλος, για πέμπτη φορά στη καριέρα του (είχαν προηγηθεί το 2008, 2009, 2011, 2012, 2014) ψηφίστηκε Αθλητής της Χρονιάς όλων των αθλημάτων από την ιταλική La Gazzetta dello Sport ξεπερνώντας τις τέσσερις διακρίσεις που είχε ο Λιούις.[167]

Ολυμπιακοί Αγώνες 2016

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ντόπινγκ στον αθλητισμό ήταν πρωταρχικό θέμα πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στο Ρίο, δεδομένης της απαγόρευσης της ρωσικής ομάδας στίβου για κρατικό ντόπινγκ. Ο Μπολτ σχολίασε ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα με τους ελέγχους ντόπινγκ.[168][169] Ενόψει των επερχόμενων Ολυμπιακών Αγώνων κέρδισε τα 200 μέτρα στους Επετειακούς Αγώνες του Λονδίνου με χρόνο 19,89 δευτερόλεπτα. Ήταν το πρώτο 200άρι της χρονιάς του Τζαμαϊκανού. Αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τις δοκιμές της Τζαμάικα νωρίτερα τον Ιούλιο με τραυματισμό στο μηρό, αλλά οι όποιες αμφιβολίες για την φυσική του κατάσταση και τη φόρμα του αμβλύνθηκαν με αυτή τη νίκη.[170][171] Ο ίδιος είχε διευκρινήσει ότι θα ήταν οι τελευταίοι Ολυμπιακοί Αγώνες της καριέρας του.[172]

Ο 30χρονος Τζαμαϊκανός ήταν αποφασισμένος να βάλει τον εαυτό του στο πάνθεον των μεγαλύτερων του παγκοσμίου αθλητισμού πριν αποσυρθεί, και ήταν στόχος του η κατάκτηση τριών χρυσών μεταλλίων στους επερχόμενους Αγώνες της Βραζιλίας. Σε σύγκριση με τους δύο ίσως μεγαλύτερους αθλητικούς μύθους του 20ού αιώνα,[173] όπως ο Πελέ, ο Μπολτ έχει αντιμετωπίσει τις πρώτες προσδοκίες σε νεαρή ηλικία και έχει εκπληρώσει τις προσδοκίες, και όπως ο Μοχάμεντ Άλι έχει συνδυάσει τα επιτεύγματά του με μία προσωπικότητα που λίγοι από τους συνομηλίκους του μπορούν να πλησιάσουν.[174] Στην Ολυμπιάδα του Ρίο το 2016 στις 14 Αυγούστου, έφτασε μέχρι τον τελικό με τον καλύτερο χρόνο (9,86 δευτερόλεπτα) και κέρδισε τα 100 μέτρα με 9,81 δευτερόλεπτα. Κατέκτησε έτσι το χρυσό μετάλλιο και έγινε ο πρώτος αθλητής που πέτυχε να κερδίσει στο αγώνισμα αυτό τρεις φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεύτερος ο σημαντικότερος αντίπαλός του μετά το 2012 Τζάστιν Γκάτλιν με 9,89 δευτερόλεπτα.[175][176][177] Όπως και σε προηγούμενους αγώνες, ζήτησε ησυχία από το κοινό φέρνοντας το δείκτη μπροστά από το στόμα του, γονάτισε, έκανε το σταυρό του, έδειξε προς τον ουρανό και ξεκίνησε. Δεν ήταν από την αρχή στην πρώτη θέση, αλλά μετά τα 60 μέτρα αναπτύσσοντας την απαράμιλλη ταχύτητά του ήταν ξεκάθαρα ο χρυσός Ολυμπιονίκης.[178][179][180] Η υποστήριξη του κόσμου προς το Τζαμαϊκανό ήταν πρωτοφανής απέναντι στον Αμερικανό αντίπαλό του που είχε δύο φορές τιμωρηθεί για χρήση αναβολικών ουσιών.[181][182] Την επιτυχία και το ρεκόρ των τριών ολυμπιακών νικών επανέλαβε και με τη νίκη του στον τελικό των 200 μέτρων στις 18 Αυγούστου με χρόνο 19,72, ο μόνος που κατέβηκε τα 20 δευτερόλεπτα στον αγώνα.[183][184] Ο χρόνος του ήταν ο πιο αργός σε σύγκριση με προηγούμενες νίκες του σε μεγάλες διοργανώσεις με τον ίδιο να παραδέχεται ότι η ηλικία του πλέον δεν του επιτρέπει ανάλογες επιδόσεις με το παρελθόν παρά την ισχυρή επιθυμία του.[185]

Ο τερματισμός του αγώνα των 200 μέτρων στο Ρίο

Τέλος, ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου με την εθνική του ομάδα και στη σκυταλοδρομία 4 × 100 μέτρα για τρίτη συνεχή Ολυμπιάδα, πετυχαίνοντας το «τριπλό τριπλό» ρεκόρ.[95][186][187] Με την κατάκτηση και των τριών αυτών μεταλλίων έφτασε στην κορυφή του κλασικού αθλητισμού ως ο τρίτος αθλητής στην ιστορία που έφτασε τα εννέα χρυσά μαζί με τον Πάαβο Νούρμι και τον Καρλ Λιούις,[174][188] ενώ έγινε ο τρίτος Ολυμπιονίκης που κέρδισε δύο ατομικά αγωνίσματα σε τρεις Ολυμπιάδες, μαζί με τον κολυμβητή Μάικλ Φελπς και τον άλτη Ρέι Γιούρι.[57] Για 6η φορά ψηφίστηκε από την IAAF ως κορυφαίος αθλητής του στίβου για τη χρονιά του 2016.[189][190] Για 5η φορά ψηφίστηκε κορυφαίος αθλητής του κόσμου από τη γαλλική L'Équipe, ο μόνος αθλητής που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο.[81]

Το τέλος το 2017

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές του 2017 αφαιρέθηκε από το Μπολτ το χρυσό μετάλλιο στη σκυταλοδρομία 4 × 100 μέτρων από τους αγώνες του Πεκίνου το 2008 και έτσι στον Μπολτ έμειναν 8 χρυσά ολυμπιακά μετάλλια.[72][191][192] Στις 10 Ιουλίου έτρεξε για τελευταία φορά στην πατρίδα του μπροστά σε 30.000 θεατές σε μία διοργάνωση προς τιμή του με τίτλο "Salute to A Legend" («Αφιέρωμα σε Ένα Θρύλο») παρουσία του πρωθυπουργού της χώρας και του προέδρου της IAAF Σεμπάστιαν Κόου. Ήταν νικητής με χρόνο 10,03 δευτερόλεπτα.[193][194]

Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2017, ο Μπολτ ηττήθηκε στον ημιτελικό από τον ανερχόμενο Αμερικανό Κρίστιαν Κόλμαν με 0,01 δευτερόλεπτα διαφορά. Αυτός ο αγώνας σταμάτησε την τετράχρονη αήττητη συνέχεια του Μπολτ στα 100 μέτρα. Στον τελευταίο του ατομικό αγώνα στον τελικό, ο Τζαμαϊκανός κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο με 9,95 δευτερόλεπτα, 0,01 δευτ. πίσω από τον Κόλμαν και 0,03 δευτ. πίσω από το νέο παγκόσμιο πρωταθλητή Τζάστιν Γκάτλιν.[195][196] Μπροστά σε ένα δισεκατομμύριο τηλεθεατές,[197] είχε μία από τις χειρότερες εκκινήσεις στην καριέρα του (χρόνος αντίδρασης 0,183 δευτερόλεπτα), συγκριτικά πολύ πίσω από τους δύο Αμερικανούς προερχόμενος από έναν ακόμη τραυματισμό.[198] Αξιομνημόνευτη παραμένει η υπόκλιση του νικητή στον Τζαμαϊκανό αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα. Ήταν η πρώτη φορά που ο Μπολτ έχασε σε μία παγκόσμια διοργάνωση από τη σκυταλοδρομία 4 × 100 μ. του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος το 2007.[76][199][200][201] Σε αυτό που προοριζόταν να είναι ο τελευταίος αγώνας του, ο Μπολτ έπεσε μετά από 50 μέτρα της κούρσας του στην πίστα- αργότερα επιβεβαιώθηκε ότι ήταν ένας άλλος τραυματισμός. Πέρασε τη γραμμή τερματισμού για τελευταία φορά με τη βοήθεια των συναθλητών του, αρνούμενος τη βοήθεια αναπηρικού καροτσιού.[202][203][204] Αυτές οι ήττες δεν μειώνουν ούτε στο ελάχιστο μία μεγάλη καριέρα γεμάτα διακρίσεις και ανεπανάληπτα ρεκόρ, ούτε την αξιολόγηση του ως κορυφαίου σπρίντερ όλων των εποχών.[199][200]

Ολοκλήρωσε την καριέρα του με συνολικά 53 αγώνες με χρόνο κάτω των 10 δευτερολέπτων στα 100 μέτρα (μόνο ο Ασάφα Πάουελ έχει τρέξει περισσότερες), με την πρώτη να έρχεται στις 3 Μαΐου 2008 και την τελευταία του στις 5 Αυγούστου 2017 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Το μεγαλύτερο αήττητο σερί του στα 200 μέτρα ήταν σε 17 τελικούς, που διήρκησε από τις 12 Ιουνίου 2008 έως τις 3 Σεπτεμβρίου 2011. Είχε επίσης σειρά νικών που κάλυψε 14 τελικούς 100 μέτρων από τις 16 Αυγούστου 2008 έως τις 16 Ιουλίου 2010.[205] Έχει 12 φορές τρέξει κάτω από 9,80 δευτερόλεπτα, τρία από τα πέντε ταχύτερα και τα δύο ταχύτερα από όλους, το παγκόσμιο ρεκόρ του 9,58 δευτερόλεπτα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2009 στο Βερολίνο και το Ολυμπιακό του ρεκόρ 9,63 δευτερόλεπτα από τον τελικό του 2012 στο Λονδίνο. Στα 200 μέτρα έχει κατέβει τα 20 δευτερόλεπτα 34 φορές, περισσότερες από οποιοδήποτε άλλο και 9 από τις 16 επιδόσεις κάτω από τα 19,60 δευτερόλεπτα. Οι πίνακες σύγκρισης της IAAF, που έχουν σχεδιαστεί για να βοηθούν στην κατάταξη των επιδόσεων στα διαφορετικά αγωνίσματα στίβου δίνουν 1.356 πόντους στο παγκόσμιο ρεκόρ των 100 μέτρων, ενώ το παγκόσμιο ρεκόρ 200 μέτρων παίρνει 1.351 πόντους, τρίτο και τέταρτο στην ιστορία του στίβου.[206]

Η διαφορά από τους άλλους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κλείνοντας την καριέρα του ο Μπολτ, ήταν ένας από τους δύο μόνο δρομείς ταχύτητας που είχαν κατέβει τα 9,84 δευτερόλεπτα (σε σύνολο 12), που δεν είχαν σπιλώσει το όνομά τους με υποθέσεις ντόπινγκ και αποτυχημένους ελέγχους. Ο ένας (ο πρώτος της δωδεκάδας) είναι ο Τζαμαϊκανός, που παραμένει ο ταχύτερος όλων των εποχών. Ο δεύτερος άσπιλος του σχετικού πίνακα με τους ταχύτερους είναι ο 12ος κατά σειρά σπρίντερ, επίσης από την Καραϊβική. Πρόκειται για τον Ρίτσαρντ Τόμπσον από το Τρίνιντατ και Τομπάγκο, που τερμάτισε δεύτερος στα 100 μέτρα - πίσω από τον Μπολτ - στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο. Το ατομικό ρεκόρ του (9,82) είναι και εθνικό ρεκόρ. Μόνο 15 επιδόσεις στα 100 μέτρα, από τις κορυφαίες 50 όλων των εποχών, έχουν επιτευχθεί από αθλητή που δεν έχει εμπλακεί σε σκάνδαλο ντόπινγκ. Και οι 15 ανήκουν στον Μπολτ, ενώ από τις πέντε καλύτερες επιδόσεις είναι κάτοχος των τριών με τις άλλες δύο (9,69 δευτερόλεπτα) να έχουν επιτευχθεί από αθλητές που έχουν εμπλακεί σε υποθέσεις χρήσης απαγορευμένων ουσιών (Τάισον Γκέι, Γιόχαν Μπλέικ). Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά του με τους υπόλοιπους.[207][208]

Με την αποχώρησή του από την ενεργό δράση συμπληρώθηκε μία βραχεία περίοδος καταρρίψεων των ρεκόρ αγώνων ταχύτητας με πρωταγωνιστή αποκλειστικά τον ίδιο. Αντίστοιχη φαινόμενο παρατηρήθηκε μία εικοσαετία πριν από αυτόν με περισσότερους αθλητές να επιτυγχάνουν βελτιώσεις των παγκοσμίων επιδόσεων στις μικρότερες των δρομικών αγωνισμάτων. Για πολλούς λόγους οι αθλητές των άμεσων μετέπειτα χρόνων θα μπορούσαν να γίνονται πιο γρήγοροι. Οι στρατηγικές και οι τεχνικές εξελίσσονται πάντα, όπως και η κατανόηση της αθλητικής επιστήμης και της διατροφής. Οι περισσότερες εξηγήσεις, ωστόσο, φαίνονται από τα παπούτσια. Το 2017 η μεγάλη εταιρεία αθλητικών ειδών κυκλοφόρησε μοντέλο με πλάκα από ανθρακονήματα στην ενδιάμεση σόλα που λειτουργεί ως καταπέλτης, επιτρέφοντας πιο αποτελεσματικά ενέργεια στον χρήστη. Μία ανάλυση της εφημερίδας The New York Times διαπίστωσε ότι οι δρομείς που φορούσαν αυτά και παρόμοια παπούτσια έτρεχαν 4 έως 5 % γρηγορότερα από τους δρομείς που φορούσαν ένα μέσο παπούτσι.[209] Παρ' αυτά, μία δεκαετία μετά και την επίτευξη του ολυμπιακού ρεκόρ στο Λονδίνο το 2012 (επίδοση που είναι η δεύτερη καλύτερη της καριέρας του), κανένας αθλητής στα 100 μέτρα δεν έχει πετύχει χρόνο ούτε πλησίον του πρώτου ρεκόρ κόσμου του Μπολτ το 2008.[210]

Από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2013 στη Μόσχα

Ο οκτώ φορές χρυσός Ολυμπιονίκης και πολλάκις Παγκόσμιος πρωταθλητής έχει μεγάλη απήχηση σε όλον τον κόσμο. Εξωστρεφής και φιλικός με τον κόσμο, εντυπωσίασε τους πάντες και μόνο που βγαίνει φωτογραφίες με πλήθος φιλάθλων, ενώ οι δηλώσεις του αποθεώνονται. Είναι λογικό και αναμενόμενο να παρουσιάζεται ως ο πλέον επιδραστικός αθλητής στον κόσμο σε όλα τα επίπεδα. Τα εντυπωσιακά στατιστικά στοιχεία της σταδιοδρομίας του, και η φυσική του παρουσία που τονίζεται από τον ισχυρό του χαρακτήρα, τον έχουν αναγάγει σε άλλο επίπεδο. Με 24 μετάλλια μεγάλων διοργανώσεων, 5 παγκόσμια ρεκόρ σε ατομικά αγωνίσματα και χαρισματική παρουσία, θεωρείται κορυφαία αθλητική προσωπικότητα.[3][211][212][213] Παρά το γεγονός ότι οι Ολυμπιακοί του τίτλοι δεν βρίσκονται αριθμητικά σε κορυφαία θέση στους πίνακες με τους μεγαλύτερους Ολυμπιονίκες,[211][214] η συνολική του εικόνα σε σύγκριση με άλλους θρύλους του παγκόσμιου αθλητισμού, του έδωσαν την πρωταγωνιστική θέση σε τρεις συνεχόμενες Ολυμπιάδες.[1][48] Συγκέντρωνε τα βλέμματα 80.000 θεατών όποτε έμπαινε σε ένα στάδιο και στη συνέχεια έδινε τη μία θεαματική παράσταση μετά την άλλη, προκαλώντας ενθουσιασμό και κατακτώντας τις καρδιές, είτε εντός είτε εκτός αγωνιστικού χώρου ξεσηκώνοντας τον κόσμο. Για πολλούς οι Ολυμπιακοί Αγώνες απέκτησαν άλλο νόημα.[18][212][215] Η δημοτικότητα που απέλαυσε ήταν τέτοια που ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα συναντήθηκε μαζί του στις 8 Απριλίου 2015, κατά την πρώτη επίσκεψη Αμερικανού Προέδρου στο νησί της Καραϊβικής μετά από περισσότερες από τρεις δεκαετίες.[216]

Η συνολική του παρουσία έγινε αντικείμενο και επιστημονικών μελετών. Από εμβιομηχανική άποψη, οι ταχύτεροι δρομείς αυτών των αποστάσεων είναι σχετικά κοντοί και οι μύες τους είναι γεμάτοι με ίνες ταχείας συστολής για γρήγορη επιτάχυνση. Ο Τζαμαϊκανός είναι ένας σωματώδης αθλητής, όχι ένας ψηλός και αδύνατος. Δεδομένου του μεγέθους του - το κεφάλι και οι ώμοι του ήταν συνήθως πάνω από τους ανταγωνιστές του - ο Μπολτ θα πρέπει να είναι τελευταίος από τους βατήρες εκκίνησης και τελευταίος στη γραμμή τερματισμού. Κι όμως είναι ο πιο γρήγορος άνθρωπος στον κόσμο.[217] Ο ίδιος έχει διευκρινήσει ότι το ύψος του τον βοήθησε, τονίζοντας όμως το ρόλο της σκληρής δουλειάς που χρειάστηκε στην καριέρα του.[218] Ομάδα Φυσικών από το Εθνικό Πανεπιστήμιο του Μεξικού κατάφεραν να δημιουργήσουν μαθηματικό μοντέλο που έδωσε απαντήσεις. Μιλώντας στη Huffington Post, ο δρ. Χόρχε Χερνάντες, καθηγητής βιοφυσικής στο πανεπιστήμιο «Σύμφωνα με τη μελέτη μας, φαίνεται πως ο Μπολτ είναι σε θέση να αναπτύξει περισσότερη δύναμη από ότι οι άλλοι δρομείς. Ένας τρόπος να το κάνει αυτό είναι ότι βρίσκει έναν τρόπο να μειώσει την έκταση (διατομή, όπως την αποκαλούμε) του σώματος του που εκτίθεται στον αέρα, μειώνοντας έτσι την αντίσταση. Ίσως υιοθετώντας μία συγκεκριμένη θέση πορείας που μειώνει αυτή την έκταση αλλά όχι την απόδοση του και την ικανότητα να αναπτύξει όλη του τη δύναμη». Οι ερευνητές κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα: Από τη συνολική ενέργεια που αναπτύσσει ο Μπολτ, μόνο το 7,79 % χρησιμοποιείται για να επιτύχει κίνηση, ενώ το 92,21 % χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση της αεροδυναμικής οπισθέλκουσας. Η εν λόγω έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό European Journal of Physics στις 25 Ιουλίου 2013.[219]

Με το βραβείο της IAAF του καλύτερου αθλητή το 2009

Ερευνητές από τη Μεγάλη Βρετανία έβαλαν στο μικροσκόπιο το σώμα του, και έβγαλαν ένα συμπέρασμα που φαίνεται να είναι ασφαλές: τα συμμετρικά γόνατά του θα μπορούσαν να είναι μια επαρκής απάντηση. Όπως δήλωσε ο καθηγητής Τζον Μάνινγκ, του Πανεπιστημίου Northumbria στο Νιούκασλ, «σε σύγκριση με τους Ευρωπαίους, οι Τζαμαϊκανοί έχουν πιο συμμετρικά πόδια, ιδιαιτέρως στα γόνατα. Αυτό τους κάνει να υπερέχουν στους αγώνες ταχύτητας». Η συγκεκριμένη μελέτη, για τη συμμετρία των οστών, ξεκίνησε το 1996, συνεχίζεται και περιλαμβάνει περίπου 300 παιδιά δημοτικών σχολείων από τις αγροτικές Τζαμάικα, με μέσο όρο ηλικίας τα οκτώ χρόνια. Οι ερευνητές έχουν μεταβεί στην Τζαμάικα μετρώντας επανειλημμένα τα παιδιά. Όπως εξηγεί ο κ. Μάνινγκ: «Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μικρές αποκλίσεις από τη συμμετρία σε κάθε χαρακτηριστικό». Η συμμετρία του σώματος θεωρείται ότι είναι ένα σημάδι της συνολικής γενετικής κατάστασης και της καλής σωματικής ανάπτυξης. Συνεχίσει ο καθηγητής Μάνινγκ: «όσον αφορά το τρέξιμο, βρήκαμε παιδιά με συμμετρικά πόδια από το 1996. Τα αποτελέσματα των ερευνών μας έδειξαν πως τα παιδιά από την Τζαμάικα τρέχουν πιο γρήγορα από τα αντίστοιχα της Μ. Βρετανίας. Νομίζω ότι αυτό μπορεί εν μέρει να εξηγήσει την επιτυχία των Τζαμαϊκανών στο στίβο». Ιδιαίτερα για τον Γιουσέιν Μπολτ οι ερευνητές σημειώνουν: δεν έχει τη σωματική διάπλαση ενός τυπικού σπρίντερ. Είναι πολύ πιο ψηλός και λεπτός από πολλούς προηγούμενους κατόχους παγκοσμίων ρεκόρ. Πάντως, το ύψος και το μήκος του ποδιού του σημαίνει ότι έχει ένα πολύ μεγάλο άλμα, το οποίο είναι πλεονέκτημα στα μεσαία στάδια του αγώνα, όταν έχει φτάσει η μέγιστη ταχύτητά του - αλλά πρέπει να έχει και τη δύναμη για να διατηρήσει την ταχύτητά του, μέχρι τη γραμμή του τερματισμού. Οι Τζαμαϊκανοί αθλητές με καταγωγή από τη Δυτική Αφρική έχουν σημαντικά ταχύτερη συστολής των μυϊκών ινών του από τους δρομείς άλλων χωρών.[220] Στο τεχνικό κομμάτι, το ύψος του του επέτρεπε να τελειώνει τα 100 μέτρα σε 40 ή 41 διασκελισμους έναντι 42,5 έως 46 των άλλων δρομέων ταχύτητας.[97][221][222]

Μετά το στίβο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2018 προσπάθησε να αγωνιστεί ως ποδοσφαιριστής και προπονήθηκε με την Μπορούσια Ντόρτμουντ, στη συνέχεια με τη νορβηγική ομάδα Στρέμσγκοντσετ ΙΦ και με την Μαμελόντι Σάνταουνς της Νότιας Αφρικής. Τελικά, έκανε ένα οριστικό τεστ στην Αυστραλία με την Central Coast Mariners Football Club, αγωνίστηκε ως επιθετικός σημειώνοντας δύο γκολ σε αγώνες προετοιμασίας αλλά αφέθηκε ελεύθερος από το συμβόλαιό του πριν την έναρξη του πρωταθλήματος το Νοέμβριο του 2018, καθώς η ομάδα δεν κατάφερε να βρει χορηγούς προκειμένου να υπογράψει συμβόλαιο.[223][224][225]

Λοιπά βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αυτοβιογραφία του Μπολτ, με τίτλο My Story: 9.58: Being the World's Fastest Man, κυκλοφόρησε το 2010. επανεκδόθηκε ως The Fastest Man Alive: The True Story of Usain Bolt το 2012.[2][226] Από το 2002 ξεκίνησε τη συνεργασία με μεγάλη αθλητική εταιρεία, ενώ μετά το 2008 με την εκτόξευσή του στον κόσμο των σπορ συνεργάστηκε με πολλές εταιρείες αποτελώντας τον εκλεκτό τους και αποκτώντας ιδιαίτερα υψηλά εισοδήματα, τα υψηλότερα στην ιστορία των αθλητών του στίβου.[107][227][228] Η συμμετοχή του σε αγώνες σε όλο τον κόσμο ήταν εξαιρετικά προσοδοφόρα με δεδομένη την οικονομική επιτυχία των διοργανωσεων που συμμετείχε.[107] Μείζονος σημασία για αυτό ήταν το ότι τρέχοντας με ευχαρίστηση, πάθος και ψυχή, απέκτησε σπάνια δημοτικότητα που του πρόσφερε παγκόσμια αναγνώριση, ανοίγοντας δρόμους αναζωογόνησης στο σύγχρονο αθλητισμό λειτουργώντας ενωτικά.[229]

Έχει δημιουργήσει ίδρυμα στην Τζαμάικα με το όνομά του που στόχο έχει να βοηθήσει τα νέα παιδιά, βελτιώνοντας τις αθλητικές υποδομές και χρηματοδοτώντας ταλαντούχους αθλητές, προκειμένου να διακριθούν σε ότι έχουν επιλέξει.[9] Χάρη στις ενέργειες του Μπολτ, το μεγαλύτερο νοσοκομείο Παίδων εξοπλίστηκε με ειδικά μηχανήματα για σοβαρές επεμβάσεις το 2017. Κάθε χρόνο θα μοιράζει αθλητικό εξοπλισμό σε σχολεία, ενώ στο γυμνάσιο που τον ανέδειξε είχε δωρίσει 1,3 εκατ. δολάρια, θέλοντας να πει το δικό του ευχαριστώ σε καθηγητές και προπονητές.[26][212] Στην προσωπική του ζωή είναι πατέρας τριών παιδιών από τη μόνιμη (από το 2014[25]) σύντροφό του, ενός κοριτσιού και δύο διδύμων αγοριών.[230][231]

Επιδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καλύτερες ατομικές επιδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αγώνισμα Τόπος Επίδοση (δευτ.) Ημερομηνία
100 μέτρα Βερολίνο, Γερμανία 9,58 (Παγκόσμιο Ρεκόρ) 16 Αυγούστου 2009
150 μέτρα Μελβούρνη, Αυστραλία 15,28 11 Φεβρουαρίου 2017
200 μέτρα Βερολίνο, Γερμανία 19,19 (Παγκόσμιο Ρεκόρ) 20 Αυγούστου 2009
300 μέτρα Οστράβα, Τσεχία 30,97 27 Μαΐου 2010
400 μέτρα Κίνγκστον, Τζαμάικα 45,28 5 Μαΐου 2007
Σκυταλοδρομία 4 × 100 μέτρα Λονδίνο, Μεγάλη Βρετανία 36,84 (με την ομάδα της Τζαμάικα) 11 Αυγούστου 2012
Σκυταλοδρομία 4 × 400 μέτρα Φιλαδέλφεια, ΗΠΑ 3:01,10 24 Απριλίου 2004

Πηγή : World Athletics

Παγκόσμια ρεκόρ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αγώνισμα Επίδοση (δευτ.) Διοργάνωση Τόπος Ημερομηνία
100 μέτρα 9,72 Γκραν Πρι Νέα Υόρκη, ΗΠΑ 31 Μαΐου 2008
9,69 Ολυμπιακοί Αγώνες 2008 Πεκίνο, Κίνα 16 Αυγούστου 2008
9,58 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2009 Βερολίνο, Γερμανία 16 Αυγούστου 2009
200 μέτρα 19,30 Ολυμπιακοί Αγώνες 2008 Πεκίνο, Κίνα 20 Αυγούστου 2008
19,19 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2009 Βερολίνο, Γερμανία 20 Αυγούστου 2009
Σκυταλοδρομία 4 × 100 μέτρα 37,04 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2011 Νταεγού, Νότια Κορέα 4 Σεπτεμβρίου 2011
36,84 Ολυμπιακοί Αγώνες 2012 Λονδίνο, Μεγάλη Βρετανία 11 Αυγούστου 2012

Πηγή : World Athletics

Ο Γιουσέιν Μπολτ προ του τερματισμού στα 100 μέτρα της Ολυμπιάδας του Πεκίνου το 2008.

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διεθνείς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Διοργάνωση Τόπος Αποτέλεσμα Αγώνισμα Χρόνος (δευτ.)
2002 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων Κίνγκστον, Τζαμάικα 1ος 200 μ. 20,61
2ος Σκυταλοδρομία 4×100 μ. 39,15 (Εθνικό ρεκόρ Εφήβων)
2ος Σκυταλοδρομία 4x400 μ. 3.04,06 (Εθνικό ρεκόρ Εφήβων)
2003 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων Σέρμπρουκ, Καναδάς 1ος 200 μ. 20,40
2005 Πρωτάθλημα Κεντρικής Αμερικής και Καραϊβικής Νασάου, Μπαχάμες 1ος 200 μ. 20,03
2006 Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου Αθήνα, Ελλάδα 2ος 200 μ. 19,96
2007 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2007 Οσάκα, Ιαπωνία 2ος 200 μ. 19,91
2ος Σκυταλοδρομία 4×100 μ. 37,89 (Εθνικό ρεκόρ)
2008 Γκραν Πρι 2008 Νέα Υόρκη, ΗΠΑ 1ος 100 μ. 9,72 (Παγκόσμιο ρεκόρ)
Ολυμπιακοί Αγώνες 2008 Πεκίνο, Κίνα 1ος 100 μ. 9,69 (Παγκόσμιο ρεκόρ)
Πεκίνο, Κίνα 1ος 200 μ. 19,30 (Παγκόσμιο ρεκόρ)
Πεκίνο, Κίνα 1ος DQ Σκυταλοδρομία 4×100 μ. 37,10 (Παγκόσμιο ρεκόρ)
2009 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2009 Βερολίνο, Γερμανία 1ος 100 μ. 9,58 (Παγκόσμιο ρεκόρ)
1ος 200 μ. 19,19 (Παγκόσμιο ρεκόρ)
1ος Σκυταλοδρομία 4×100 μ. 37,31
2011 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2011 Νταεγού, Νότια Κορέα 1ος 200 μ. 19,40
1ος Σκυταλοδρομία 4×100 μ. 37,04
2012 Ολυμπιακοί Αγώνες 2012 Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο 1ος 100 μ. 9,63 (Ολυμπιακό ρεκόρ)
1ος 200 μ. 19,32
1ος Σκυταλοδρομία 4×100 μ. 36,84 (Παγκόσμιο ρεκόρ)
2013 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2013 Μόσχα, Ρωσία 1ος 100 μ. 9,77
1ος 200 μ. 19,66
1ος Σκυταλοδρομία 4×100 μ. 37,36
2015 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκυταλοδρομιών Νασάου, Μπαχάμες 2ος Σκυταλοδρομία 4×100 μ. 37,68
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2015 Πεκίνο, Κίνα 1ος 100 μ. 9,79
1ος 200 μ. 19,55
1ος Σκυταλοδρομία 4×100 μ. 37,36
2016 Ολυμπιακοί Αγώνες 2016 Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία 1ος 100 μ. 9,81
1ος 200 μ. 19,78
1ος Σκυταλοδρομία 4×100 μ. 37,27
2017 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2017 Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο 3ος 100 μ. 9,95

Πηγή : World Athletics

Εθνικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωταθλητής Τζαμάικα :

  • 100 μέτρα (3) : 2008, 2009, 2013
  • 200 μέτρα (5) : 2003, 2005, 2007, 2008, 2009

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Αθλητής της χρονιάς του στίβου (6) : 2008, 2009, 2011, 2012, 2013 και 2016.
  • Βραβείο για τον αθλητή της χρονιάς του Track and Field (2) : 2008, 2009
  • Laureus World Sports Awards (4) : 2009, 2010, 2013 και 2017
  • Πρωταθλητής των πρωταθλητών της L'Équipe (5) : 2008, 2009, 2012, 2015 και 2016
  • Αθλητής της Χρονιάς της La Gazzetta dello Sport (6) : 2008, 2009, 2011, 2012, 2015, 2016
  • ESPY Καλύτερος αθλητής του κόσμου : 2013
  • Marca Leyenda : 2009
  • Αθλητής της χρονιάς στη Τζαμάικα (5) : 2008, 2009, 2011, 2012, 2013

Τιμές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Τάγμα της Τζαμάικα ( Order of Jamaica) : 2009
  • Τάγμα Διάκρισης (Τζαμάικα)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «IOC : Usain Bolt values his eight Olympic gold medals over his world records» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica : Usain Bolt». Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «L'ÉQUIPE : Après son triplé sur 100m, où se situe Usain Bolt parmi les plus grands sportifs de l'histoire des Jeux Olympiques ?» (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  4. ↑ «Los deportistas mundiales adelantados a su época» (στα Ισπανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2021. 
  5. ↑ «Usain Bolt's time finally runs out, but he departs as the greatest champion of all» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2023. 
  6. ↑ «DIE 10 BESTEN SPORTLER ALLER ZEITEN: ZWEI STARS STEHEN VOR MICHAEL SCHUMACHER» (στα Γερμανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2023. 
  7. ↑ «Rio Olympics 2016: Usain Bolt wins ninth Olympic gold as Jamaica take 4x100m relay» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2021. 
  8. ↑ «Top 20: Οι κορυφαίοι Ολυμπιονίκες της ιστορίας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Αυγούστου 2024. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2024. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 «Γιουσέιν Μπολτ: Υπόκλιση σε έναν θρύλο». Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  10. ↑ «Bolt's Sherwood on 'gold alert» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  11. ↑ «Usain Bolt : 'Beijing is where everything changed for me'» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  12. ↑ «Άρθρο Γιουσέιν Μπολτ στην «Κ»: Στο Πεκίνο άλλαξαν όλα για μένα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  13. ↑ 13,0 13,1 «Usain BOLT» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  14. ↑ 14,0 14,1 «IOC : Usain BOLT» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2021. 
  15. ↑ «Debrecen : 200m official results» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  16. ↑ «Bolt named outstanding athlete of 32nd Carifta Games» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2020. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «IAAF World Championships: How Usain Bolt became a global superstar» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2021. 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 «Olimpiadi, atletica. Bolt: "Io il più grande. Voglio fare come Alì e Pelè"» (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2022. 
  19. ↑ «CENTRAL AMERICAN AND CARIBBEAN JUNIOR CHAMPIONSHIPS (UNDER 17)» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  20. ↑ «Bolt wins 100m gold in world record» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  21. ↑ 21,0 21,1 «Atletica: fenomeno Bolt, l'uomo più veloce della terra» (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2022. 
  22. ↑ 22,0 22,1 «Ο κορυφαίος αθλητής Γιουσέιν Μπολτ γεννιέται στις 21 Αυγούστου του 1986». Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022. 
  23. ↑ «IAAF : Focus on Jamaica - Usain Bolt». iaaf.org (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2008. 
  24. ↑ «Jamaican sprinter is now the world's fastest man» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2008. 
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 25,3 «Usain Bolt» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2022. 
  26. ↑ 26,0 26,1 «Usain Bolt: The greatest athlete of all time?» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  27. ↑ «Vatican invites Usain Bolt to address religious liberty conference» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. 
  28. ↑ «Two years ago in Kingston...Usain Bolt» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  29. ↑ «Bolt leaves door open to 2017 sprint double at worlds» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  30. ↑ «IAAF : 200m final results» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  31. ↑ «Bolt equals World junior 200m record, as USA dominates Pan Am Junior Champs» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  32. ↑ «Bolt is set for Athens 200m» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2022. 
  33. ↑ «IAAF : Bolt dashes to 19.93 World Junior 200m record» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  34. ↑ «"He Was So Far in Front"- Four Times Olympic Medalist Knew Usain Bolt Will Become the King of Track and Field» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2022. 
  35. ↑ «Injury forces Usain Bolt to withdraw from World Junior Championships» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  36. ↑ 36,0 36,1 «Lightning' Bolt storms to record in 100 metres» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  37. ↑ «Flashback: Usain Bolt at the Athens 2004 Olympics» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2022. 
  38. ↑ «USAIN ST. LEO BOLT (1986-)» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2022. 
  39. ↑ «2005 - End of Year Reviews - SPRINTS» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  40. ↑ «WORLD CUP - ATHENS» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. 
  41. ↑ «IAAF : Historic Shaheen – IAAF World Cup in Athletics» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  42. ↑ «Bolt to glory in 2009» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2022. 
  43. ↑ «Osaka 2007 - Men's 200m: Gay - too tired even to celebrate» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. 
  44. ↑ 44,0 44,1 «Flashback to Usain Bolt's 'forgotten world record'» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2021. 
  45. ↑ «L'ÉQUIPE : Calendrier et résultats Championnats du monde Osaka 2007, Athlétisme, 200m hommes» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  46. ↑ 46,0 46,1 46,2 «Les grandes dates de la carrière de Bolt» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2022. 
  47. ↑ 47,0 47,1 «Athletics: Cheats and liars cast cloud over Bolt's new 100m record» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2022. 
  48. ↑ 48,0 48,1 48,2 «The New York Times : Bolt Needed Little Time to Revitalize Track» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2016. 
  49. ↑ «Jamaica's Bolt wins 100 meters in 9.69 seconds, sets world record» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2021. 
  50. ↑ «Olympics: Usain Bolt takes Olympic glory with new 100m world record» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  51. ↑ «Usain BOLT» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2021. 
  52. ↑ «Usain Bolt celebrates 13-year anniversary of first world record» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  53. ↑ 53,0 53,1 «IOC : Back to Beijing: Usain Bolt's 100m world record with an untied shoelace» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2021. 
  54. ↑ «Όταν ο Μπολτ "τρέλανε" τα χρονόμετρα (VIDEO)». Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2021. 
  55. ↑ 55,0 55,1 «Usain Bolt's premature celebrations, ranked» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2022. 
  56. ↑ «"It was crazy, phenomenal" - Bolt's 9.69 100m stuns the Bird's Nest» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2022. 
  57. ↑ 57,0 57,1 57,2 «The best races of Usain Bolt's career? Let's count them down ...» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2022. 
  58. ↑ 58,0 58,1 «Remembering Usain Bolt's 100M Gold in 2008: The Day He Became a Legend» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  59. ↑ 59,0 59,1 59,2 «The New York Times: Bolt Is World's Fastest — by a Mile» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  60. ↑ «Γιουσέιν Μπολτ: Τόσο θα είχε κάνει παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 αν δεν πανηγύριζε νωρίτερα – Τι λένε οι ειδικοί». Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2022. 
  61. ↑ «IOC : BEIJING 2008 ATHLETICS 100M MEN RESULTS» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  62. ↑ «Bolt runs 200m in 19.67sec in Athens – IAAF World Athletics Tour» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. 
  63. ↑ «Γιουσέιν Μπολτ: Ο άνθρωπος-«αστραπή» κατακτά τον κόσμο». Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  64. ↑ 64,0 64,1 «Bolt Again! 19.30sec World 200m Record in Beijing!» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  65. ↑ «The New York Times : Unstoppable Bolt Breaks Record in 200-Meter, Too» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  66. ↑ «My favourite game: Usain Bolt wins Olympic 200m gold at Beijing 2008» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  67. ↑ «IOC : BEIJING 2008 ATHLETICS 200M MEN RESULTS» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  68. ↑ 68,0 68,1 «Le Monde : Usain Bolt, l'homme fusée» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  69. ↑ «Le Monde : Usain Bolt remporte le 200 m et bat le record du monde» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2022. 
  70. ↑ «NEWS FLASH - World 4x100m record, 37.10 sec – BOLT and JAMAICA again!» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  71. ↑ «Lightning Bolt scorches to 100m gold» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2023. 
  72. ↑ 72,0 72,1 «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : IOC sanctions two athletes for failing anti-doping test at Beijing 2008» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  73. ↑ «Usain Bolt's 2008 Olympic 4x100m gold medal finally resolved as Cas throws out Nesta Carter's appeal» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  74. ↑ «Usain Bolt loses an Olympic gold medal after teammate's doping punishment is upheld» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  75. ↑ «The THG scandal explained» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2020. 
  76. ↑ 76,0 76,1 «TIME magazine : Usain Bolt» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  77. ↑ «No fireworks, or lightning, but Bolt eases to another triumph» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2008. 
  78. ↑ «IAAF : Powell improves to 9.72, Bolt dashes 19.63 in Lausanne – IAAF World Athletics Tour» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2008. 
  79. ↑ «Bolt win rounds off a golden summer» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  80. ↑ «Μπολτ και Ισινμπάγιεβα οι κορυφαίοι του 2008». Contra.gr. 23 Νοεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2008. 
  81. ↑ 81,0 81,1 81,2 «L'Équipe Champion of Champions Winners» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022. 
  82. ↑ «Bolt maintains improvement over longer sprint» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2022. 
  83. ↑ «Bolt runs 14.35 sec for 150m; covers 50m-150m in 8.70 sec!» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2022. 
  84. ↑ «Usain Bolt dismisses Tyson Gay's 100m record challenge» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2021. 
  85. ↑ «Usain Bolt sets 100-meter dash world record» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  86. ↑ ««Πύραυλος» ο Μπολτ!». sport-fm.gr. 17 Αυγούστου 2009. 
  87. ↑ «Bolt again! 9.58 World record in Berlin! - UPDATED» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  88. ↑ «Σαν σήμερα ο Μπολτ άλλαξε την ιστορία της... ταχύτητας (video)». Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  89. ↑ « The New York Times : How Fast Can a Human Run?» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2022. 
  90. ↑ «IAAF World Championships – Berlin 2009 – 100 Metres Men Final» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  91. ↑ «Event Report - Men's 100m - Final» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  92. ↑ «The New York Times : Bolt Shatters 100-Meter World Record» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  93. ↑ «World Record Progression of 100 Metres» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  94. ↑ «Πέρα από τα όρια». Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. 
  95. ↑ 95,0 95,1 95,2 «IOC : Usain Bolt's records: best strikes from the Lightning Bolt» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2021. 
  96. ↑ «L'ÉQUIPE : Calendrier et résultats Championnats du monde Berlin 2009, Athlétisme, 100m hommes» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  97. ↑ 97,0 97,1 «Ο αθλητής που διέψευσε την επιστήμη». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  98. ↑ «L'ÉQUIPE : Calendrier et résultats Championnats du monde Berlin 2009, Athlétisme, 200m hommes» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  99. ↑ «Ο «κεραυνός» χτύπησε δύο χρονιές την ίδια μέρα». Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2021. 
  100. ↑ «Event Report - Men's 200m - Final» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2022. 
  101. ↑ «12th IAAF World Championships in Athletics: 100 Metres men» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  102. ↑ «12th IAAF World Championships in Athletics: 200 Metres men» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  103. ↑ «4x100 Metres Relay men» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  104. ↑ «Jamaica dominates the 400 meter relays». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  105. ↑ «Golden League - Bruxelles : Infatigable Bolt» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  106. ↑ 106,0 106,1 «'I want to be a legend,' says Usain Bolt as he eyes more world records» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2022. 
  107. ↑ 107,0 107,1 107,2 «Ο χρυσοθήρας Μπολτ και άλλα (τέως) είδωλα…». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  108. ↑ «Ο Ουσέιν Μπολτ σημείωσε 19.68 στα 200μ. στη Θεσσαλονίκη». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  109. ↑ «Bolt officially receives Order of Jamaica as Prime Minister defends honour» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. 
  110. ↑ «Bolt sizzles 19.56 in 200m opener in Kingston» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  111. ↑ «Stockholm packs in tight to see Gay finish well clear of Bolt, 9.84-9.97 - REPORT – Samsung Diamond League» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  112. ↑ «Tyson Gay beats Usain Bolt over 100m for first time» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  113. ↑ «IAAF : SENIOR OUTDOOR 2011 - 100 METRES MEN» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  114. ↑ «World Athletics 2011: Bolt disqualified as Blake wins gold» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. 
  115. ↑ «The disqualification of Usain Bolt» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2022. 
  116. ↑ «Άπιαστος ο Μπολτ στα 200μ». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  117. ↑ «Usain Bolt runs fourth-fastest 200m and claims he was 'conservative'» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2022. 
  118. ↑ «L'ÉQUIPE : Calendrier et résultats Championnats du monde Daegu 2011, Athlétisme, 200m hommes» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  119. ↑ «Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου: Παγκόσμιο ρεκόρ για την Τζαμάικα του Μπολτ». Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  120. ↑ «Men's 4x100m Relay - Final - 37.04 World record for Jamaica!» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022. 
  121. ↑ «Senior Outdoor 2011: 100 Metres Men» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  122. ↑ «Bolt and Pearson are World Athletes of the Year – 2011 World Athletics Gala» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022. 
  123. ↑ «IAAF : BOLT'S 9.82 100M SEASON'S DEBUT ONE OF FOUR WORLD LEADING PERFORMANCES IN KINGSTON – IAAF WORLD CHALLENGE» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  124. ↑ «Usain Bolt pips Asafa Powell in Diamond League 100m» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. 
  125. ↑ 125,0 125,1 «Usain Bolt up there with Muhammad Ali, Pele and Michael Jordan as 'greatest' sportsman of all time» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2012. 
  126. ↑ «Le Monde : Usain Bolt continue d'écrire sa légende» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. 
  127. ↑ 127,0 127,1 «Le Monde : Usain Bolt, produit d'appel» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. 
  128. ↑ «Most unbreakable Olympic records: Bolt, Phelps, more» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2024. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2024. 
  129. ↑ «Λονδίνο 2012: Αστραπή ο Μπολτ, νικητής στα 100μ». Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  130. ↑ 130,0 130,1 «Le Monde : Usain Bolt foudroie la concurrence sur 100 m» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. 
  131. ↑ «Zu gut für diese Welt» (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2023. 
  132. ↑ «Big Finish: Usain Bolt chasing three more golds in his final Olympics» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  133. ↑ «L'ÉQUIPE : La victoire de Bolt en 3 chiffres» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  134. ↑ «Bolt makes history with 200m triumph at London Olympics» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  135. ↑ «Bolt Wins 200, Declares he's a "Legend"» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  136. ↑ «IOC chief: Bolt is 'active performance legend'» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. 
  137. ↑ «Jamaica crush 4x100m Relay World record - 36.84 in London!» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022. 
  138. ↑ «IOC : LONDON 2012 ATHLETICS 4X100M RELAY MEN RESULTS» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. 
  139. ↑ «Le Monde : Bolt et son encombrant témoin» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. 
  140. ↑ «Usain Bolt and Allyson Felix win IAAF athlete of the year awards» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022. 
  141. ↑ «Justin Gatlin edges Usain Bolt in 100» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. 
  142. ↑ «Bolt dopingtestet i Moskva» (στα Νορβηγικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022. 
  143. ↑ «Usain Bolt regains 100-meter gold at world» (στα Αγγλικά). AP. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2013. 
  144. ↑ «IAAF : Results 14th IAAF World Championships (100 Metres - men)» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2014. 
  145. ↑ «Report: Men's 100m final – Moscow 2013» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  146. ↑ «L'ÉQUIPE : Calendrier et résultats Championnats du monde Moscou 2013, Athlétisme, 100m hommes» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  147. ↑ «Gold for Usain Bolt in 200m» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2022. 
  148. ↑ «Report: Men's 200m final – Moscow 2013» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2022. 
  149. ↑ «JAMAICA SWEEPS 6 SPRINT EVENTS WITH RELAY GOLDS» (στα Αγγλικά). AP. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2013. 
  150. ↑ «L'ÉQUIPE : Calendrier et résultats Championnats du monde Moscou 2013, Athlétisme, 4x100m hommes» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  151. ↑ «Bolt and Fraser-Pryce are crowned 2013 World Athletes of the Year» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022. 
  152. ↑ «Μπολτ και Φρέιζερ οι κορυφαίοι αθλητές του στίβου για το 2013». Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. 
  153. ↑ «TIME magazine : Usain Bolt Makes Olympic-Sized Statement at World Championships» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2022. 
  154. ↑ «Usain Bolt, Jamaica Win Gold Medal in Commonwealth Games Men's 4X100 Relay» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  155. ↑ «9"98: USAIN BOLT DEVIENT LE PREMIER HOMME SOUS LES 10 SECONDES SUR 100M... EN SALLE» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  156. ↑ «Athlétisme : Usain Bolt bat le record sur 100 m en salle» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  157. ↑ «Senior Outdoor 2014: 100 Metres Men» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  158. ↑ «Usain Bolt to retire after 2017 Worlds Championships in London» (στα Αγγλικά). 14 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2015. 
  159. ↑ «MONDIAUX 2015 : LA JAMAÏQUE REMPORTE LE 4X100M MASCULIN, LA FRANCE RATE LE PODIUM» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  160. ↑ «IAAF : Senior outdoor 2015 100 Metres men» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2016. 
  161. ↑ «L'ÉQUIPE : Usain Bolt champion du monde du 100m devant Justin Gatlin !» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  162. ↑ «Usain Bolt beats Justin Gatlin by one hundredth of a second in 100m World Championship final» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2015. 
  163. ↑ Johnson, Len (23 Αυγούστου 2015). «IAAF : Report: men's 100m final – IAAF World Championships, Beijing 2015» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2016. 
  164. ↑ «L'ÉQUIPE : Champion du monde du 100m à Pékin, Usain Bolt évoque sa «victoire la plus difficile»» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  165. ↑ Jalava, Mirko (27 Αυγούστου 2015). «IAAF : Report: men's 200m final – IAAF World Championships, Beijing 2015» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2016. 
  166. ↑ «IAAF : Report: men's 4x100m final – IAAF World Championships, Beijing 2015» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  167. ↑ «Bolt's the Gazzetta's King for the 5th time. "Let's get tough on those who cheats"» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2022. 
  168. ↑ «Usain Bolt Comments on Efforts to Clean Up Track and Field» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2022. 
  169. ↑ «Usain Bolt on doping and marriage: 'Girls are throwing themselves at you... it's hard to say no'» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2020. 
  170. ↑ «Usain Bolt storms to victory in 200m and puts down Rio marker» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2022. 
  171. ↑ «Usain Bolt's injury could change landscape of Rio Olympics» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  172. ↑ «Usain Bolt: If track and field needs me for the 2020 Olympics I might not retire» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2022. 
  173. ↑ «Pele named NOC's Top Athlete» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. 
  174. ↑ 174,0 174,1 «Bolt targets Olympic triple-triple in bid to rival Ali, Jordan and Pele» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. 
  175. ↑ «IOC : Lightning strikes again as Bolt cruises to another gold» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  176. ↑ «Report: men's 100m semi-finals – Rio 2016 Olympic Games» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. 
  177. ↑ «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : RIO 2016 ATHLETICS 100M MEN RESULTS» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  178. ↑ «Ο Μπολτ δεν έχει αντίπαλο!». Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  179. ↑ «Usain Bolt surges past Justin Gatlin to win historic Olympic 100m gold in Rio» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. 
  180. ↑ «Rio Olympics 2016: Usain Bolt wins 100m gold, Justin Gatlin second» (στα Αγγλικά). BBC. http://www.bbc.co.uk/sport/olympics/36689475. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2016. 
  181. ↑ «TIME magazine : Usain Bolt Defends Title as World's Fastest Man in Rio» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2022. 
  182. ↑ «Usain Bolt: 'I feel good because I know I've done it clean'» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  183. ↑ «IOC : RIO 2016 ATHLETICS 200M MEN RESULTS» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  184. ↑ «How Usain Bolt won his third consecutive Olympic gold in the 200m» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2016. 
  185. ↑ «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : Triple double for His Majesty Usain Bolt!» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. [νεκρός σύνδεσμος]
  186. ↑ « L'ÉQUIPE : La Jamaïque remporte le 4x100m devant le Japon, Usain Bolt réussit un fabuleux «triple-triplé»» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2022. 
  187. ↑ «Report: men's 4x100m final – Rio 2016 Olympic Games» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2022. 
  188. ↑ «Olimpiadi, atletica, Bolt chiude col trionfo nella 4x100, il suo 9° oro» (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2020. 
  189. ↑ «Fab five: multiple winners of the World Athlete of the Year award» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2022. 
  190. ↑ «Μπολτ και Αγιάνα κορυφαίοι της χρονιάς, σπουδαία διάκριση για Αργειτάκη». Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2022. 
  191. ↑ «Bolt in Beijing and Freeman's spacesuit - 10 of the greatest moments in Olympics history» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2022. 
  192. ↑ «Bolt verliert Staffel-Gold von Peking» (στα Γερμανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2022. 
  193. ↑ «Usain Bolt clocks 10.03 to win final race in Jamaica» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2022. 
  194. ↑ «Η Τζαμάικα τίμησε το μεγάλο Γιουσέιν Μπολτ». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  195. ↑ «World Championships 2017: Usain Bolt beaten by Justin Gatlin in 100m final» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  196. ↑ «IOC : Usain Bolt thinks he could have won 100m gold at Tokyo Olympics» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2023. 
  197. ↑ «Atletica, l'addio di Usain Bolt: gli ultimi 100 metri del Fulmine» (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  198. ↑ «Ο Μπολτ αποκάλυψε γιατί έχασε στην τελευταία του κούρσα». Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  199. ↑ 199,0 199,1 «Let's remember Usain Bolt, not this other Bolt we saw at worlds» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  200. ↑ 200,0 200,1 «Και οι υπεραθλητές χάνουν - O Γιουσέιν Μπολτ ηττήθηκε στο τελευταίο «κατοστάρι» της καριέρας του». Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  201. ↑ «Γιουσέιν Μπολτ: Ο άνθρωπος-αστραπή που έτρεχε πιο γρήγορα από όλους». Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022. 
  202. ↑ «Usain Bolt collapses in final race; team doctor says it was a cramp, but he'll have MRI Sunday» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  203. ↑ «Αυτή η ήττα του Μπολτ είναι τελικά η μεγαλύτερη νίκη του!». Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2021. 
  204. ↑ «Το τέλος ενός μύθου». Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022. 
  205. ↑ «Usain Bolt» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  206. ↑ «BOLT BY NUMBERS» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  207. ↑ «Η λίστα με τους κορυφαίους σπρίντερ έχει μόνο δύο καθαρούς». Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  208. ↑ «Dope and glory» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022. 
  209. ↑ «The New York Times : Records Fell at the Track Worlds. A Trend? Not So Fast» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2022. 
  210. ↑ «100 Metres Men» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2022. 
  211. ↑ 211,0 211,1 «Is Usain Bolt the Greatest Sportsman of All Time?» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. 
  212. ↑ 212,0 212,1 212,2 «Goodbye, Usain Bolt!». Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  213. ↑ «Top ten greatest sports people» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2021. 
  214. ↑ «Von Phelps bis Werth: Die 13 erfolgreichsten Olympioniken» (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2022. [νεκρός σύνδεσμος]
  215. ↑ «The New York Times : Catching Up With Usain Bolt» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2021. 
  216. ↑ «When Barack Obama met Usain Bolt» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  217. ↑ «Encyclopædia Britannica : How Fast Is the World's Fastest Human?». Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2022. 
  218. ↑ «INTERNATIONAL OLYMPIC COMMITTEE : Usain Bolt: "I don't think anyone is near my records"» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2023. 
  219. ↑ «Γιατί είναι τόσο γρήγορος ο Γιουσέιν Μπολτ; Μαθηματικό μοντέλο εξηγεί την ταχύτητα του». Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. 
  220. ↑ «Οι επιστήμονες βρήκαν το μυστικό του Γιουσέιν Μπολτ -Να γιατί είναι ο πιο γρήγορος άνθρωπος στον κόσμο». Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  221. ↑ «Big Finish: Usain Bolt chasing three more golds in his final Olympics» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022. 
  222. ↑ «Was Michael Phelps (und Usain Bolt) so stark macht» (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2022. [νεκρός σύνδεσμος]
  223. ↑ «L' ÉQUIPE : Australie : Usain Bolt quitte les Mariners qui ont mis fin à sa période d'essai» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. 
  224. ↑ «Foot : Usain Bolt marque un doublé pour sa première titularisation» (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. 
  225. ↑ «Τέλος και το ποδόσφαιρο για τον Μπολτ -Θα γίνει επιχειρηματίας». Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. 
  226. ↑ «Lightning Bolt strikes Paris» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. 
  227. ↑ «Usain Bolt: How the world's fastest man built a business empire» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. 
  228. ↑ «How Usain Bolt Earns $33 Million A Year--A Whopping 10 Times More Than Any Other Track Star» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2023. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2022. 
  229. ↑ «TIME magazine : A unifier on the track» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. 
  230. ↑ «Usain Bolt and Kasi Bennett welcome baby girl» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2022. 
  231. ↑ «Ο Γιουσέιν Μπολτ και η σύντροφός του καλωσόρισαν τους δίδυμους γιους τους - Η φωτογραφία στο Instagram». Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βραβεία
Προκάτοχος
Ρότζερ Φέντερερ 		Πρωταθλητής των Πρωταθλητών της L'Équipe
2008 		Διάδοχος
Γιουσέιν Μπολτ
Προκάτοχος
Γιουσέιν Μπολτ 		Πρωταθλητής των Πρωταθλητών της L'Équipe
2009 		Διάδοχος
Ραφαέλ Ναδάλ
Προκάτοχος
Λιονέλ Μέσι 		Πρωταθλητής των Πρωταθλητών της L'Équipe
2012 		Διάδοχος
Ραφαέλ Ναδάλ
Προκάτοχος
Ρενό Λαβιλενί 		Πρωταθλητής των Πρωταθλητών της L'Équipe
2015 		Διάδοχος
Γιουσέιν Μπολτ
Προκάτοχος
Γιουσέιν Μπολτ 		Πρωταθλητής των Πρωταθλητών της L'Équipe
2016 		Διάδοχος
Ραφαέλ Ναδάλ / Ρότζερ Φέντερερ
Προκάτοχος
Τάισον Γκέι 		Αθλητής της χρονιάς της IAAF
2008 		Διάδοχος
Γιουσέιν Μπολτ
Προκάτοχος
Γιουσέιν Μπολτ 		Αθλητής της χρονιάς της IAAF
2009 		Διάδοχος
Ντέιβιντ Ρουντίσα
Προκάτοχος
Ντέιβιντ Ρουντίσα 		Αθλητής της χρονιάς της IAAF
2011 		Διάδοχος
Γιουσέιν Μπολτ
Προκάτοχος
Γιουσέιν Μπολτ 		Αθλητής της χρονιάς της IAAF
2012 		Διάδοχος
Γιουσέιν Μπολτ
Προκάτοχος
Γιουσέιν Μπολτ 		Αθλητής της χρονιάς της IAAF
2013 		Διάδοχος
Ρενό Λαβιλενί
Προκάτοχος
Άστον Ίτον 		Αθλητής της χρονιάς της IAAF
2016 		Διάδοχος
Μουτάζ Εσά Μπαρσίμ
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιουσέιν_Μπολτ&oldid=10702098"