Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χι Ρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το σύμβολο Χι Ρο

Το Χι Ρο (επίσης γνωστό ως chrismon)[1] είναι μια από τις πρώτες μορφές του χριστογράμματος, που σχηματίζεται με την τοποθέτηση των δύο πρώτων (κεφαλαίων) γραμμάτων - Χι και Ρω (ΧΡ) - της ελληνικής λέξης ΧΡΙΣΤΟΣ (Χριστός) με τέτοιο τρόπο ώστε η κατακόρυφη διαδρομή του Ρο να τέμνει το κέντρο του Χι.[2]

Το σύμβολο Χι-Ρο χρησιμοποιήθηκε από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α΄ (β. 306-337 μ.Χ.) ως μέρος του στρατιωτικού προτύπου (vexillum). Το πρότυπο του Κωνσταντίνου ήταν γνωστό ως Λάβαρο. Τα πρώτα σύμβολα παρόμοια με το Χι Ρο ήταν το Σταυρόγραμμα () και το μονόγραμμα IX ().

Στην προχριστιανική εποχή, το σύμβολο Χι-Ρο ήταν επίσης να σηματοδοτήσει ένα ιδιαίτερα πολύτιμο ή σχετικό απόσπασμα στο περιθώριο μιας σελίδας, συντομεύοντας το chrēston (καλό).[3] Μερικά νομίσματα του Πτολεμαίου Γ΄ Ευεργέτη (περ. 246–222 π.Χ.) σημειώθηκαν με Χι-Ρο.[4]

Αν και σχηματίζεται από ελληνικούς χαρακτήρες, η συσκευή (ή τα ξεχωριστά μέρη της) βρίσκεται συχνά ως συντομογραφία σε λατινικό κείμενο, με προσλήψεις προστιθέμενες κατάλληλες σε ένα λατινικό ουσιαστικό, έτσι το XPo, που σημαίνει Christo, "to Christ", την Δοτική μορφή του Christus.[5]

Το σύμβολο Χι Ρο έχει δύο σημεία κωδικού Unicode: U+2627 ☧ CHI RHO in the Miscellaneous symbols block and U+2CE9 ⳩ COPTIC SYMBOL KHI RO in the Coptic block.

Προέλευση και υιοθέτηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Missorium που απεικονίζει τον γιο του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μεγάλου Κωνσταντίνος Β΄ συνοδευόμενο από έναν φύλακα με το Χι Ρο που απεικονίζεται στην ασπίδα του (αριστερά, πίσω από το άλογο).

Σύμφωνα με τον Λακτάντιο,[6] ένας Λατινός ιστορικός Βορειοαφρικανικής καταγωγής που σώθηκε από τη φτώχεια από τον Μέγα Κωνσταντίνο (β. 306–337), ο οποίος τον έκανε δάσκαλο στον γιο του Κρίσπο, ο Κωνσταντίνος είχε ονειρευτεί να διατάξει να βάλει "ουράνιο θεϊκό σύμβολο" (λατινικά: coeleste signum dei‎‎) στις ασπίδες των στρατιωτών του. Η περιγραφή του πραγματικού συμβόλου που επέλεξε ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος το επόμενο πρωί, όπως ανέφερε ο Λακτάντιος, δεν είναι πολύ σαφής: μοιάζει πολύ με ένα Tau-Rho ή ένα σταυρόγραμμα (), ένα παρόμοιο χριστιανικό σύμβολο. Εκείνη την ημέρα ο στρατός του Κωνσταντίνου πολέμησε τις δυνάμεις του Μαξέντιου και κέρδισε τη Μάχη της Μουλβίας γέφυρας (312), έξω από τη Ρώμη.

Το Λάβαρο του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μεγάλου, ένα πρότυπο που ενσωματώνει το στεφάνι Χι-Ρο, από ένα παλαιό ασημένιο μετάλλιο.
Το λεγόμενο "Chrismon του Αμβρόσιου Μεδιολάνων" (Chrismon Sancti Ambrosii), που εκτίθεται στον ανατολικό τοίχο του καθεδρικού ναού του Μιλάνου, ένα Χι Ρο σε συνδυασμό με το Άλφα και Ωμέγα σε κύκλο. Σύμφωνα με τον Landulf του Μιλάνου (12ος αιώνας), χρησιμοποιήθηκε από τον Αμβρόσιο Μεδιολάνων για να εισαγάγει τους κατηχούμενους στα μυστήρια της χριστιανικής πίστης (από όπου ονομάστηκε «μαντείο» ή chresmos του Αγιου Αμβροσίου, γραμμένο από τον Landulf ως crismon, όπου αργότερα ο Νέος λατινικός όρος για το σύμβολο Χι-Ρο).[7][8]

Ο Ευσέβιος της Καισάρειας (πέθανε το 339) έδωσε δύο διαφορετικούς λόγους για τα γεγονότα. Στην ιστορία της εκκλησίας του, που γράφτηκε λίγο μετά τη μάχη, όταν ο Ευσέβιος δεν είχε ακόμη επαφή με τον Κωνσταντίνο, δεν αναφέρει κανένα όνειρο ή όραμα, αλλά συγκρίνει την ήττα του Μαξέντιου (πνίγηκε στον Τίβερη) με εκείνη του βιβλικού φαραώ και πιστώνει τη νίκη του Κωνσταντίνου στη θεϊκή προστασία.

Σε ένα υπόμνημα του Ρωμαίου αυτοκράτορα που έγραψε ο Ευσέβιος μετά το θάνατο του Κωνσταντίνου (Βίος Μεγάλου Κωνσταντίνου, περίπου 337–339), μια θαυματουργή εμφάνιση λέγεται ότι είχε έρθει στην Γαλατία πολύ πριν από τη Μάχη της Μουλβίας γέφυρας. Σε αυτήν την μεταγενέστερη έκδοση, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας είχε σκεφτεί τις ατυχίες που αντιμετώπισαν οι διοικητές που επικαλέστηκαν τη βοήθεια πολλών διαφορετικών θεών και αποφάσισαν να ζητήσουν θεϊκή βοήθεια στην επικείμενη μάχη από τον Ένα Θεό. Το μεσημέρι, ο Κωνσταντίνος είδε ένα σταυρό φωτός επιβαλλόμενο πάνω από τον ήλιο. Σε αυτό, με ελληνικούς χαρακτήρες, ήταν το ρητό "Τούτῳ Νίκα!" ("Σε αυτό το σημάδι θα κατακτήσετε!").[9] Όχι μόνο ο Κωνσταντίνος, αλλά ολόκληρος ο στρατός είδε το θαύμα. Εκείνο το βράδυ, ο Χριστός εμφανίστηκε στον Ρωμαίο αυτοκράτορα σε ένα όνειρο και του είπε να κάνει ένα αντίγραφο του σημείου που είχε δει στον ουρανό, κάτι που θα αποτελούσε σίγουρη άμυνα στη μάχη.

Ο Ευσέβιος έγραψε στο Vita ότι ο ίδιος ο Κωνσταντίνος του είχε πει αυτή την ιστορία "και το επιβεβαίωσε με όρκους" αργά στη ζωή "όταν θεωρήθηκα άξιος της γνωριμίας και της συντροφιάς του." "Πράγματι", λέει ο Ευσέβιος, "αν είχε πει κάποιος άλλος αυτήν την ιστορία, δεν θα ήταν εύκολο να το αποδεχτούμε".

Ο Ευσέβιος άφησε επίσης μια περιγραφή του Λάβαρου, του στρατιωτικού προτύπου που ενσωμάτωσε το σύμβολο Χι Ρο, το οποίο χρησιμοποίησε ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος στους μετέπειτα πολέμους του εναντίον του Λικίνιου.[10]

Ύστερη αρχαιότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια πρώιμη οπτική αναπαράσταση της σύνδεσης μεταξύ της Σταύρωσης του Ιησού και της ανάστασής του, που παρατηρήθηκε στη σαρκοφάγο του Δομιτίλλα του 4ου αιώνα στη Ρώμη, η χρήση στεφανιού γύρω από το συμβολίζει τη νίκη της Αναστάσεως έναντι του θανάτου.

Μετά τον Κωνσταντίνο, το Χι-Ρο έγινε μέρος των επίσημων αυτοκρατορικών διακριτικών. Οι αρχαιολόγοι έχουν αποκαλύψει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το Χι-Ρο ήταν εθνόσημο στα κράνη μερικών στρατιωτών της υστερορωμαικης περιόδου. Νομίσματα και μενταγιόν που κόπηκαν κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορίας του Κωνσταντίνου έφεραν επίσης το Χι-Ρο μέχρι το 350, το Χι-Ρο άρχισε να χρησιμοποιείται σε χριστιανικές σαρκοφάγους και τις τοιχογραφίες. Ο σφετεριστής Μαγνέντιος φαίνεται να ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε το μονόγραμμα Χι-Ρο που πλαισιώνεται από το Άλφα και Ωμέγα, στο πίσω μέρος ορισμένων νομισμάτων που κόπηκαν το 353.[11] Στη Ρωμαϊκή Βρετανία, αποκαλύφθηκε ένα ψηφιδωτό πεζοδρόμιο στο Hinton St. Mary, Dorset, το 1963. Για στιλιστικούς λόγους χρονολογείται στον 4ο αιώνα. Ο κεντρικός του στρογγυλός αναπαριστά ένα γενειοφόρο αρσενικό κεφάλι και μια προτομή ντυμένη σε ένα παλλάδιο μπροστά από το σύμβολο Χι-Ρο, πλαισιωμένο από ρόδια, σύμβολα της αιώνιας ζωής. Ένα άλλο Romano-British Χι-Ρο, σε νωπογραφία, βρέθηκε στην τοποθεσία μιας βίλας στο Lullingstone (εικονογραφημένο). Το σύμβολο βρέθηκε επίσης στα ρωμαϊκά χριστιανικά δαχτυλίδια στη Βρετανία.[12]

Το 2020, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στη Βιντολάντα της βόρειας Αγγλίας ένα δισκοπότηρο του 5ου αιώνα καλυμμένο με θρησκευτική εικονογραφία, συμπεριλαμβανομένου του Χι-Ρο.[13][14]

Στα Insular Gospel books, η αρχή του Ματθαίου 1:18, στο τέλος του απολογισμού του σχετικά με τη γενεαλογία του Χριστού και η παρουσίαση του απολογισμού του για τη ζωή, που αντιπροσωπεύει έτσι τη στιγμή της ενσάρκωσης του Χριστού, συνήθως σημαδεύτηκε με μια βαριά διακοσμημένη σελίδα, όπου τα γράμματα της πρώτης λέξης "Christi" συντομεύονται και γράφονται στα ελληνικά ως "XPI", και συχνά σχεδόν βυθίζονται από διακόσμηση.[15] Αν και τα γράμματα γράφονται το ένα μετά το άλλο και τα "X" και "P" δεν συνδυάζονται σε ένα μονόγραμμα, αυτά είναι γνωστά ως σελίδες Χι-Ρο.

Διάσημα παραδείγματα είναι στο βιβλίο των Kells και στο βιβλίο της Lindisfarne.[16] Το "Χ" θεωρήθηκε ως το cruss decussata, σύμβολο του σταυρού. Αυτή η ιδέα βρίσκεται στα έργα του Ισίδωρου της Σεβίλλης και άλλων πατερικών και πρώιμων μεσαιωνικών συγγραφέων.[16] Το βιβλίο του Kells έχει μια δεύτερη συντομογραφία Χι-Ρο στο folio 124 στο λογαριασμό της Σταύρωσης του Χριστού,[16] και σε ορισμένα χειρόγραφα το Χι-Ρο εμφανίζεται στην αρχή του Ματθαίου παρά στο μεσαίο κείμενο στο Κατά Ματθαίον 1:18. Σε κάποια άλλα έργα όπως το Carolingian Godescalc Evangelistary, το "XPS" με διαδοχικά γράμματα, που αντιπροσωπεύει το "Christus", έχει μια εξέχουσα θέση.[16]

  1. From a supposed Middle Latin crismon), specifically applied to the "Chrismon of Saint Ambrose" in Milan Cathedral. Crismon Αρχειοθετήθηκε 2021-03-10 στο Wayback Machine. (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), in: du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, ed. augm., Niort: L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 621b. "CRISMON, Nota quæ in libro ex voluntate uniuscujusque ad aliquid notandum ponitur. Papias in MS. Bituric. Crismon vel Chrismon proprie est Monogramma Christi sic expressum ☧"; 1 chrismon Αρχειοθετήθηκε 2021-03-01 στο Wayback Machine. (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), in: du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, ed. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 2, col. 318c Αρχειοθετήθηκε 2016-08-26 στο Wayback Machine..
  2. Steffler 2002.
  3. Southern 2001; Grant 1998.
  4. von Reden 2007: "The chi-rho series of Euergetes' reign had been the most extensive series of bronze coins ever minted, comprising eight denominations from 1 chalkous to 4 obols."
  5. For example as inscribed on the monumental brass of Thomas de Camoys, 1st Baron Camoys (d.1421) in St George's Church, Trotton, Sussex, England
  6. Lactantius. On the Deaths of the Persecutors, Chapter 44.
  7. Kenelm Henry Digby, Mores Catholici, Or, Ages of Faith vol. 1 (1844), p. 300.
  8. A. L. Millin, Voyage dans le Milanais (1817), p. 51.
  9. The well known sentence In hoc signo vinces is simply a later Latin translation of Eusebius's Greek wording.
  10. Eusebius Pamphilius: Church History, Life of Constantine, Oration in Praise of Constantine, Chapter 31.
  11. Kellner 1968. See also Grigg 1977.
  12. Johns 1996.
  13. «Hadrian’s Wall dig reveals oldest Christian graffiti on chalice». theguardian. 29 August 2020. https://www.theguardian.com/uk-news/2020/aug/29/hadrians-wall-dig-reveals-oldest-christian-graffiti-on-chalice. 
  14. «Early Christian Chalice Unearthed in Northern England». archaeology.org. 31 August 2020. https://www.archaeology.org/news/8988-200831-vindolanda-christian-chalice. 
  15. In the Latin Vulgate the verse was "Christi autem generatio sic erat cum esset desponsata mater eius Maria Ioseph antequam convenirent inventa est in utero habens de Spiritu Sancto" ("Now the birth of Jesus Christ took place in this way. When his mother Mary had been betrothed to Joseph, before they came together she was found to be with child from the Holy Spirit")
  16. 16,0 16,1 16,2 16,3 Lewis 1980.

Βιβλιογραφία

Περαιτέρω ανάγνωση

  • Heiland, Fritz (1948). «Die astronomische Deutung der Vision Kaiser Konstantins». Sondervortrag Im Zeiss-Planatarium-Jena: 11–19. 
  • Latura, George (2012). «Plato's Visible God: The Cosmic Soul Reflected in the Heavens». Religions 3 (3): 880–886. doi:10.3390/rel3030880. 
  • Rahner, Hugo· Battershaw, Brian (translator) (1971). Greek Myths and Christian Mystery. New York, New York: Biblo & Tannen Booksellers and Publishers Incorporated. ISBN 0-8196-0270-1. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]