Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σαιν-Πιερ (Σαιν-Πιερ και Μικελόν)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 46°46′40″N 56°10′40″W / 46.77778°N 56.17778°W / 46.77778; -56.17778

Σαιν-Πιερ

Έμβλημα
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήΣαιν-Πιερ και Μικελόν
Ταχυδρομικός κώδικας97500[1]
Κωδικός Κοινότητας97502
Πληθυσμός5.412 (1  Ιανουαρίου 2016)[2]
Έκταση25 km²[3]
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Σαιν-Πιερ
46°46′40″N 56°10′40″W
Ιστότοποςhttp://www.mairie-stpierre.fr
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Σελίδα στο Facebook

Το Σαιν-Πιερ (γαλλικά: Saint-Pierre‎‎) είναι γαλλική κοινότητα στην υπερπόντια κτήση του Σαιν-Πιερ και Μικελόν.

Η κοινότητα πήρε το όνομά της από τον Απόστολο Πέτρο, προστάτη των ψαράδων,[4] και κάτοικοί της είναι γνωστοί ως Σαιν-Πιεραί (γαλ.: Saint-Pierrais).

Η κοινότητα του Σαιν-Πιερ αποτελείται από το ομώνυμο νησί και πολλά κοντινά μικρότερα νησιά, όπως το Ιλ-ω-Μαρέν. Αν και περιλαμβάνει σχεδόν το 90% των κατοίκων του Σαιν-Πιερ και Μικελόν, η κοινότητα του Σαιν-Πιερ είναι σημαντικά μικρότερη από άποψη έκτασης από την κοινότητα Μικελόν-Λανγκλάντ, η οποία βρίσκεται βορειοδυτικά της στο νησί Μικελόν.

Ο κύριος οικισμός και η κοινόχρηστη έδρα βρίσκεται στη βόρεια πλευρά ενός λιμένος ονόματι Μπαρασουά (γαλ.: Barachois), ο οποίος αντικρίζει τον Ατλαντικό Ωκεανό, στην ανατολική ακτή του νησιού Σαιν-Πιερ. Το στόμιο του λιμένος φυλάσσεται από μια μικρή αλυσίδα νησιών.

Ο Ζακ Καρτιέ διεκδίκησε τα νησιά για τη Γαλλία το 1536, αφότου ανακαλύφθηκαν από τους Πορτογάλους το 1520. Στο τέλος του Επταετούς Πολέμου το 1763, τα νησιά παραδόθηκαν στη Βρετανία, για να επιστραφούν στη Γαλλία το 1816.

Το Σαιν-Πιερ ήταν φυλάκιο που χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά αλκοόλ από τον Καναδά προς τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια της ποτοαπαγόρευσης.[5]

Μέχρι το 1945, υπήρχε μια τρίτη κοινότητα στο Σαιν-Πιερ και Μικελόν, ονόματι Λ'Ιλ-ω-Μαρέν. Η κοινότητα αυτή προσαρτήθηκε από την κοινότητα του Σαιν-Πιερ το 1945.

  1. «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1  Οκτωβρίου 2018.
  2. «Populations légales communales depuis 1968». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουνίου 2021.
  3. 3,0 3,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2015.
  4. Saint Pierre and Miquelon, Central Intelligence Agency, 2022-05-10, https://www.cia.gov/the-world-factbook/countries/saint-pierre-and-miquelon/, ανακτήθηκε στις 2022-05-18 
  5. Wortman, Marc (17 Ιανουαρίου 2018). «This Tiny French Archipelago Became America's Alcohol Warehouse During Prohibition». Smithsonian Magazine. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2022.