Ροσφόρ (Σαράντ-Μαριτίμ)
Συντεταγμένες: 45°56′31″N 0°58′1″W / 45.94194°N 0.96694°W
| Ροσφόρ | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Χώρα | Γαλλία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Σαράντ-Μαριτίμ και διαμέρισμα του Ροσφόρ | ||
| Ταχυδρομικός κώδικας | 17300[1] | ||
| Κωδικός Κοινότητας | 17299[2] | ||
| Πληθυσμός | 23.092 (1 Ιανουαρίου 2021)[3] | ||
| Έκταση | 21,95 km²[4] | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
  Ροσφόρ | |||
| Ιστότοπος | http://www.ville-rochefort.fr[5] | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
 | |||
| δεδομένα | |||
.svg)
Το Ροσφόρ (γαλλικά: Rochefort) ή Ροσφόρ-συρ-Μερ είναι κοινότητα και λιμάνι στη νοτιοδυτική Γαλλία, στις εκβολές του ποταμού Σαράντ. Είναι μία από τις 4 υπονομαρχίες του νομού Σαράντ-Μαριτίμ, στη διοικητική περιοχή της Νέας Ακουιτανίας.
Πρόκειται για μια «νέα πόλη» του 17ου αιώνα, η οποία οφείλει τη δημιουργία της το 1666 στην ίδρυση στρατιωτικών ναυπηγείων και ναυτικής βάσης. Από το ένδοξο παρελθόν, το Ροσφόρ διατήρησε μια πολιτιστική αστική κληρονομιά μεταξύ των πλουσιότερων και πιο αξιοσημείωτων της Σαράντ-Μαριτίμ, έχοντας χαρακτηριστεί «Πόλη τέχνης και ιστορίας». Μετά την αναχώρηση του Γαλλικού Ναυτικού, μεταμορφώθηκε σε μια τουριστική πόλη χάρη στα μουσεία της, τη ζωντανή πολιτιστική της ζωή και τα κέντρα θαλασσοθεραπείας, από τα μεγαλύτερα στα κεντρο-δυτικά της Γαλλίας.
Έχει πληθυσμό 24.047 κατοίκους (απογραφή του 2016) και είναι το κέντρο της ευρύτερης περιοχής με 55.740 κατοίκους (απογραφή του 2010).
Οι κάτοικοι ονομάζονται Ροσφορταί (ζ).[6]
Γεωγραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κοινότητα Ροσφόρ βρίσκεται στα δυτικά του νομού Σαράντ-Μαριτίμ, στη διοικητική περιοχή της Νέας Ακουιτανίας, ανάμεσα στη θάλασσα και την ενδοχώρα, αλλά όχι απευθείας στον Ατλαντικό Ωκεανό. Η πόλη έχει λιμάνι, αν και ο Ατλαντικός Ωκεανός βρίσκεται περίπου 20 χιλιόμετρα μακριά. Η σύνδεση με τη θάλασσα γίνεται μέσω των εκβολών του ποταμού Σαράντ, σε μία καμπή του οποίου και εξ ολοκλήρου στη δεξιά όχθη του είναι χτισμένη η πόλη. Η περιοχή ιστορικά ανήκε στην παλαιά επαρχία του Ωνί.
Βρίσκεται 135 χιλιόμετρα κατ'ευθεία γραμμή (173 οδικώς) νοτιοδυτικά από το Παρίσι [7]και 27 (οδικώς 35) χιλιόμετρα νότια από τη Λα Ροσέλ, [8]την πρωτεύουσα του νομού.
Έχει πληθυσμό 24.047 κατοίκους (απογραφή του 2016) και είναι το κέντρο της ευρύτερης περιοχής με 55.740 κατοίκους (απογραφή του 2010).
Η έκταση είναι 21,95 χιλιόμετρα και το μεγαλύτερο ύψος της πόλης 29 μέτρα.
Τα παράκτια νησιά Ιλ ντε Ρε, Ιλ ντ' Ολερόν και Ιλ ντ' Αι, προσφέρουν προστασία στις εκβολές του ποταμού Σαράντ, καθιστώντας το Ροσφόρ γεωγραφικά και στρατηγικά κατάλληλο για ναυτική αξιοποίηση.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πριν το 1666[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον 11ο αιώνα αναφέρεται η ύπαρξη ενός μεσαιωνικού φρουρίου αποκαλούμενου Ροκαφόρτις, που περιβάλλονταν από κάποια κτίσματα και βρίσκονταν σε μια από τις τελευταίες καμπές του ποταμού Σαράντ πριν από τις εκβολές του, στη μέση μιας βαλτώδους περιοχής. Κατά τη διάρκεια των Θρησκευτικών πολέμων, οι δύο πλευρές διεκδικούσαν το φρούριο για τη στρατηγική του θέση στο ποτάμι, ανάμεσα στη Λα Ροσέλ, προπύργιο των Ουγενότων και τη Μπρουάζ, βασιλικό και επομένως καθολικό στρατιωτικό οχυρό. Από το 1560, το φρούριο κυριαρχούνταν εναλλάξ και από τις δύο παρατάξεις, μέχρι που περιήλθε στην κυριαρχία του Βασιλικού Στέμματος πριν από το τέλος της σύγκρουσης. Ο βασιλιάς Ερρίκος Δ' το παραχώρησε το 1599 στον Αντριάν ντε Λοζερέ και το 1665 το Ροσφόρ ανήκε σε έναν Ουγενότο της μικρής αριστοκρατίας που είχε παντρευτεί την εγγονή του Λοζερέ.[9]
Ο Λουδοβίκος ΙΔ', με πρόθεση να ενισχύσει τη γαλλική κυριαρχία των θαλασσών και να προωθήσει τις εμπορικές σχέσεις με τις αμερικανικές αποικίες του, αποφάσισε να αναλάβει την κατασκευή νέων στρατιωτικών ναυπηγείων ικανών να κατασκευάσουν γρήγορα πλοία για το ναυτικό. Ο τόπος Ροσφόρ επιλέχθηκε για την κεντρική του θέση στη γαλλική ακτή του Ατλαντικού και για την προστασία που προσέφεραν τα παράκτια νησιά και ο ποταμός. Ο μελλοντικός θαλάσσιος λιμένας και ο στόλος του θα είχαν επίσης εγκαταστάσεις εφοδιασμού χάρη στο ποτάμιο λιμάνι του Τοναί-Σαράντ, που βρίσκεται σε μικρή απόσταση ανάντη, όπου πρώτες ύλες όπως το ξύλο και ο σίδηρος και άλλα προϊόντα συνέρρεαν από το εσωτερικό της χώρας ήδη από τον Μεσαίωνα.[10]
Τον Δεκέμβριο του 1665, το Ροσφόρ επιλέχθηκε από τον Ζαν Μπατίστ Κολμπέρ ως τόπος «καταφυγίου, άμυνας και εφοδιασμού» για το Γαλλικό Ναυτικό. Ο Λουδοβίκος ΙΔ' απαλλοτρίωσε την περιοχή του Ροσφόρ από τον ιδιοκτήτη της με αντάλλαγμα μια αποζημίωση που δεν καταβλήθηκε ποτέ. [9]
Από το 1666 μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Το 1666 ξεκίνησε η κατασκευή των ναυπηγείων και δημιουργήθηκε μια πρώτη πόλη με μεγάλους ευθύγραμμους δρόμους, αλλά με μέτρια ξύλινα και πλίθινα κτίρια όπου οι εργαζόμενοι και οι νέοι κάτοικοι προσελκύονταν από τις εγκαταστάσεις κατασκευής. Το 1669 τα έργα απασχολούσαν 2.000 εργαζόμενους. Κατασκευάστηκαν επίσης χυτήρια και το 1679 εγκαινιάστηκε η Βασιλική Σχοινοποιία, ένα ναυτικό εργοστάσιο σχοινιών που προμήθευε ολόκληρο τον στόλο. Το 1689 ο Μισέλ Μπεγκόν, διαχειριστής του λιμένος και ξάδελφος του Κολμπέρ, καθιέρωσε το πρώτο πολεοδομικό σχέδιο της πόλης και έδωσε στους κατοίκους ένα χρόνο προθεσμία να ξανακτίσουν τα σπίτια τους με πέτρα τοιχοποιίας. Κατασκευάστηκαν επίσης νοσοκομεία και νέοι δρόμοι. Η πόλη αναπτυσσόταν αλλά ο εργαζόμενος πληθυσμός εγκατέλειπε το κέντρο για να κατοικήσει τα προάστια. Από το 1689, ο γενικός Επίτροπος των οχυρώσεων έχτισε ένα τείχος που περιέβαλε το κέντρο της πόλης. Στις αρχές του 18ου αιώνα ο πληθυσμός είχε αυξηθεί και είχε ήδη 20.000 κατοίκους. [10] Μέχρι τότε η πόλη δεν ήταν παρά μια μικρή κοινότητα που εξαρτιόταν από τα ναυπηγεία, αλλά το 1693, δεδομένης της αυξανόμενης σημασίας της εμπορικής της δραστηριότητας, οι κάτοικοι του Ροσφόρ ζήτησαν και πέτυχαν η πόλη να γίνει δήμος. Τον επόμενο χρόνο, με διάταγμα του Βασιλιά επετράπη στην πόλη να ασχοληθεί με την επιβολή του νόμου και δημιουργήθηκε η πρώτη αστική πολιτοφυλακή.[11]
- Από τα τέλη του 17ου αιώνα, το Ροσφόρ επιβλήθηκε ως στρατιωτικό λιμάνι με ισχυρό αποικιακό χαρακτήρα: σε περιόδους πολέμου αφιέρωνε το ένα τέταρτο των εξοπλισμών του στις αποικίες και σε περιόδους ειρήνης, το σύνολο. Χρησίμευε ως οπισθοφυλακή για την προμήθεια των πόλεων που δημιούργησαν οι Γάλλοι άποικοι στη Νέα Γαλλία και συμμετείχε στην πρώιμη εκβιομηχάνιση του Καναδά. Από το Ροσφόρ αρματώθηκαν και ξεκίνησαν πολλές αποστολές για την Αμερική.
- Η φρεγάτα «Ερμιόνη», με την οποία ξεκίνησε ο Λαφαγιέτ το 1780 με ενισχύσεις για να στηρίξει τα στρατεύματα του στρατηγού Ουάσιγκτον στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών, είχε ναυπηγηθεί στο Ροσφόρ ένα χρόνο νωρίτερα.[12]
- Τον Σεπτέμβριο του 1757, το Ροσφόρ ήταν ο στόχος μιας φιλόδοξης βρετανικής επιδρομής κατά τη διάρκεια του Επταετούς Πολέμου
- Από το 1766 στο Ροσφόρ λειτουργούσε ένα σωφρονιστικό ίδρυμα, μια φυλακή υψηλής ασφάλειας με καταναγκαστικά έργα, τύπος φυλακών που υπήρχε εκείνη την εποχή σε εγκαταστάσεις σε στρατιωτικά λιμάνια και ναυτικές βάσεις, όπως η Τουλόν ή η Βρέστη, επειδή παρείχαν δωρεάν εργατικό δυναμικό. Κατά τη διάρκεια της περιόδου των Ιακωβίνων της Γαλλικής Επανάστασης (1790-94), πάνω από 800 ιερείς της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και άλλοι κληρικοί που αρνήθηκαν να πάρουν τον αντι-παπικό όρκο του «Πολιτικού Συντάγματος του Κληρικού» τοποθετήθηκαν σε ένα πλοίο των φυλακών στο λιμάνι της πόλης, όπου οι περισσότεροι πέθαναν εξαιτίας απάνθρωπων συνθηκών.
- Στα ανοιχτά του Ροσφόρ, στο νησί Ιλ ντ' Αι, όπου είχε περάσει αρκετές ημέρες περιμένοντας να φύγει στην Αμερική, ο Ναπολέων παραδόθηκε στις 17 Ιουλίου 1815 και τελείωσε η περίοδος «Εκατό Ημερών».
- Τα ναυπηγεία του Ροσφόρ λειτουργούσαν ως ναυτική βάση και ναυπηγεία έως το 1926.
Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Ροσφόρ είναι ο δεύτερος βιομηχανικός πόλος της Σαράντ-Μαριτίμ, μετά την πρωτεύουσα Λα Ροσέλ. Η οικονομική δραστηριότητα επικεντρώνεται κυρίως γύρω από την αεροναυπηγική κατασκευή και τη βιομηχανία πλαστικών, καθώς και από το εμπορικό του λιμάνι που εξακολουθεί να δραστηριοποιείται στον ποταμό Σαράντ. Το Ροσφόρ ανέπτυξε επίσης διοικητικό τριτογενή τομέα (δικαστικές υπηρεσίες, εμπορικό και βιομηχανικό επιμελητήριο, εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση) και καθίσταται όλο και περισσότερο ένα από τα κύρια εμπορικά κέντρα του νομού.
Η πόλη είναι η έδρα της γαλλικής αεροπορικής βάσης 721. Επίσης, λειτουργούν σχολές του Ναυτικού, της Αεροπορίας και της Αστυνομίας.
Ιαματικά λουτρά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Ροσφόρ είναι σήμερα η 7η μεγαλύτερη λουτρόπολη στη Γαλλία, με χωρητικότητα 25.000 ατόμων το χρόνο. Η αύξηση του αριθμού των επισκεπτών συνδέεται τόσο με την αύξηση των αναγκών φροντίδας όσο και με την ποιότητα της υποδομής για την κάλυψη αυτής της ζήτησης.[13]
Τα ιαματικά λουτρά της πόλης προσφέρουν ένα νερό με ευεργετικές ιδιότητες που αντλείται από βάθος 800 μέτρων. Αντιαλγικό, αντιφλεγμονώδες και θεραπευτικό, αυτό το νερό παρέχει εξαιρετικά αποτελέσματα στη θεραπεία ρευματισμών, δερματικών παθήσεων και προβλημάτων κυκλοφορίας αίματος. Η γειτνίαση του ποταμού Σαράντ φέρνει αναγνωρισμένες λάσπες θεραπείας που συμπληρώνουν τα θεραπευτικά οφέλη του νερού της θερμικής πηγής.
Στις αρχές του 19ου αιώνα ο Ναπολέων διέταξε την πρώτη διάτρηση για να βρεθεί πόσιμο νερό. Το 1866, βρέθηκε μια πηγή νερού σε μεγάλο βάθος, με θερμοκρασία άνω των 40 °, νερό με ορυκτές ιδιότητες για θερμική χρήση.
Τα ιαματικά λουτρά λειτουργούν επίσημα από το 1956.
Οι γέφυρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νότια της πόλης βρίσκονται δύο γέφυρες που ενώνουν τις δύο όχθες του ποταμού Σαράντ.
- Η παλαιότερη, σήμερα ταξινομημένη ως ιστορικό μνημείο, εγκαινιάστηκε τον Ιούλιο του 1900 και δεν είναι σε χρήση πλέον. Το 1994 ανακαινίστηκε και διασχίζεται με τα πόδια ή με ποδήλατο από τον Απρίλιο μέχρι το τέλος Οκτωβρίου.
- Η καινούργια, η οδογέφυρα Μαρτρού, δόθηκε στην κυκλοφορία το 1991.
Αυτές οι γέφυρες είναι χτισμένες στις πλημμυρικές και ελώδεις ζώνες της κοιλάδας του Σαράντ αλλά σε σημείο των εκβολών όπου ο ποταμός προσφέρει τις καλύτερες τεχνικές συνθήκες διάβασής του.
Αξιοθέατα-Μνημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η πλατεία Κολμπέρ, το πιο διάσημο μέρος του Ροσφόρ, είναι το νευρικό κέντρο της πόλης.
- Ένα ρολόι παλίρροιας έχει εγκατασταθεί στο κέντρο της πλατείας Κολμπέρ. Υποδεικνύει την κατάσταση της παλίρροιας και τον αριθμό των ωρών που απομένουν πριν από την πλημμυρίδα από μια σειρά φωτεινών σημείων.
- Μουσείο του συγγραφέα Πιέρ Λοτί
- Το ναυτικό μουσείο, πρώην μέγαρο Σες
- Η βασιλική σχοινοποιία και συναφή κτίρια (πύργος νερού, βρύση, φυλακή)
- Η γέφυρα Μαρτρού
- Το αστυνομικό τμήμα του ναυτικού στην αποβάθρα τροφίμων
- Το παλιό ναυτικό νοσοκομείο
- Μνημεία και ιστορικοί τόποι στο Ροσφόρ
-
Η πλατεία Κολμπέρ -
Το ρολόι της παλίρροιας -
Το ναυτικό μουσείο -
Το παλιό ναυτικό νοσοκομείο -
Παλιό ναυτικό διοικητήριο
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ (Γαλλικά) Code INSEE.
- ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ . «habitants.fr».
- ↑ . «distance.to/Paris».
- ↑ . «fr.distance.to».
- ↑ 9,0 9,1 Viaud, J. T.; Fleury, Elie Jérôme (1815). «Introducción». Histoire de la ville et du port de Rochefort. Tomo 1 . Mme. H. Fleury. p. I-XXVII.
- ↑ 10,0 10,1 . «histoire-de-rochefort».
- ↑ Viaud y Fleury, p. 92-94
- ↑ . «hermione.com».
- ↑ . «les-thermes-de-rochefort».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ροσφόρ και περιοχή (επιλογή γλώσσας)
- Ροσφόρ-Τουρισμός (επιλογή γλώσσας)
|
