Προεδρική εκλογή των Ηνωμένων Πολιτειών 1892
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Χάρτης των αποτελεσμάτων των προεδρικών εκλογών του 1892. Το κόκκινο υποδηλώνει πολιτείες που κέρδισαν οι Harrison / Reid. Το μπλε υποδηλώνει πολιτείες που κέρδισαν οι Cleveland / Stevenson Το ανοιχτό πράσινο υποδηλώνει πολιτείες που κέρδισαν οι Weaver / Field. /Οι αριθμοί δείχνουν τις εκλογικές ψήφους που δόθηκαν από κάθε πολιτεία. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Η προεδρική εκλογή των Ηνωμένων Πολιτειών του 1892 ήταν η 27η ανά τετραετία προεδρική εκλογή. Διεξάχθηκε την Τρίτη 8 Νοεμβρίου 1892. Πρακτικώς, εξελίχθηκε σε επανάληψη της οριακής εκλογής του 1888. Ο πρώην Πρόεδρος Γκρόβερ Κλίβελαντ και ο εν ενεργεία Πρόεδρος Μπέντζαμιν Χάρρισον αμφότεροι διαγωνίζονταν για μια δεύτερη θητεία. Το 1888 ο Κλίβελαντ είχε κερδίσει την λαϊκή ψήφο επί του Χάρρισον, αλλά έχασε στον αριθμό των εκλεκτόρων στο εκλεκτορικό κολλέγιο, ούτως χάνοντας την εκλογή.
Ο υποψήφιος των Δημοκρατικών, πρώην πρόεδρος Γκρόβερ Κλίβελαντ, νίκησε τον Ρεπουμπλικάνο εν ενεργεία πρόεδρο, Μπέντζαμιν Χάρρισον. Η νίκη του Κλίβελαντ τον έκανε τον πρώτο πρόεδρο στην αμερικανική ιστορία που εξελέγη σε μια μη συνεχόμενη δεύτερη θητεία, ένα κατόρθωμα που επαναλήφθηκε μετά μόλις μία φορά, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε τις εκλογές του 2024.
Επίσης, ήταν η πρώτη φορά που ένας Ρεπουμπλικανός πρόεδρος έχασε την επανεκλογή του. Οι Δημοκρατικοί δεν κέρδισαν άλλες προεδρικές εκλογές έως το 1912, οι οποίες είναι οι μόνες άλλες εκλογές με δύο υποψηφίους που υπηρέτησαν ως πρόεδροι. Η ήττα του Χάρρισον ήταν, επίσης, η δεύτερη φορά που ένας εκλεγμένος πρόεδρος έχασε τη λαϊκή ψήφο δύο φορές, η πρώτη ήταν ο Τζον Κουίνσι Άνταμς τη δεκαετία του 1820. Αυτό το κατόρθωμα δεν επαναλήφθηκε έως όταν ο Ντόναλντ Τραμπ έχασε τη λαϊκή ψήφο το 2016 και το 2020.[1]
Οριακές πολιτείες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Διαφορά νίκης μικρότερη του 5% (193 εκλεκτορικές ψήφοι):
- Καλιφόρνια, 0,05%
- Οχάιο, 0,13%
- Βόρεια Ντακότα, 0,50%
- Ιντιάνα, 1,29%
- Ντέλαγουερ, 1,35%
- Ουισκόνσιν, 1,68%
- Κάνσας, 1,81%
- Νεμπράσκα, 2,04%
- Δυτική Βιρτζίνια, 2,44%
- Μοντάνα, 2,66%
- Ιλινόι, 3,09%
- Κονέκτικατ, 3,26%
- Νέα Υόρκη, 3,41%
- Νιου Χάσαϊρ, 4,00%
- Ουαϊόμινγκ, 4,37%
- Νιου Τζέρσεϊ, 4,43%
- Μίσιγκαν, 4,52%
- Ρόουντ Άιλαντ, 4,96%
Διαφορά νίκης μεταξύ 5% και 10% (101 εκλεκτορικές ψήφοι):
- Αϊόβα, 5,29%
- Πενσυλβάνια, 6,36%
- Μασαχουσέτη, 6,65%
- Μιζούρι, 7,52%
- Ουάσινγκτον, 7,57%
- Μινεσότα, 8,20%
- Αϊντάχο, 9,90%
- Μέριλαντ, 9,91%
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Enten, Harry (January 10, 2021). «How Trump led Republicans to historic losses». CNN. https://www.cnn.com/2021/01/10/politics/trump-losses-analysis/index.html. Ανακτήθηκε στις February 3, 2021.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Knoles, George (1971). The Presidential Campaign and Election of 1892. Stanford University Press. ISBN 040450969X.
- Sherman, Richard (1973). The Republican Party and Black America From McKinley to Hoover 1896–1933. University of Virginia Press. ISBN 0813904676.
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ander, O. Fritiof. "The Swedish-American Press and the Election of 1892." Mississippi Valley Historical Review 23.4 (1937): 533–554. online
- Blaine, James G. "The Presidential Election of 1892." The North American Review 155#432 (1892): 513–525. online, a primary source
- Faulkner, Harold U. (1959). Politics, Reform and Expansion, 1890–1900. New York: Harper.
- Jensen, Richard (1971). The Winning of the Midwest: Social and Political Conflict, 1888–1896. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 0-226-39825-0.
- Josephson, Matthew (1938). The Politicos: 1865–1896. New York: Harcourt, Brace and Co.
- Keller, Morton (1977). Affairs of State: Public Life in Late Nineteenth Century America. Cambridge: Belknap Press. ISBN 0-674-00721-2.
- Kleppner, Paul (1979). The Third Electoral System 1853–1892: Parties, Voters, and Political Cultures. Chapel Hill: University of North Carolina Press. ISBN 0-8078-1328-1.
- Knoles, George Harmon. "Populism and Socialism, with Special Reference to the Election of 1892." Pacific Historical Review 12.3 (1943): 295–304. online
- Morgan, H. Wayne (1969). From Hayes to McKinley: National Party Politics, 1877–1896. Syracuse: Syracuse University Press.
- Nevins, Allan. Grover Cleveland: A Study in Courage (1932) Pulitzer Prize-winning biography, the major resource on Cleveland.
- Oberholtzer, Ellis Paxson. A History of the United States since the Civil War. Volume V, 1888–1901 (1937). pp 169–244.
- Sievers, Harry J. "The Catholic Indian school issue and the presidential election of 1892." Catholic Historical Review 38.2 (1952): 129–155. online
- Steelman, Joseph F. "Vicissitudes of Republican Party Politics: The Campaign of 1892 in North Carolina." North Carolina Historical Review 43.4 (1966): 430–442. online
- Rhodes, James Ford (1920). History of the United States from the Compromise of 1850 to the Mckinley–Bryan Campaign of 1896. 8. New York: Macmillan.
Κύριες πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Chester, Edward W A guide to political platforms (1977) online
- Porter, Kirk H. and Donald Bruce Johnson, eds. National party platforms, 1840–1964 (1965) online 1840–1956
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Presidential Election of 1892: A Resource Guide from the Library of Congress
- 1892 popular vote by counties
- 1892 State-by-state Popular vote
- Election of 1892 in Counting the Votes Αρχειοθετήθηκε March 4, 2016, στο Wayback Machine.
- Overview of 1892 Democratic National Convention
- How close was the 1892 election? — Michael Sheppard, Massachusetts Institute of Technology.