Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1954

9o Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων
Διοργανώτρια πόλη	Τίλμπουρχ, Ολλανδία
Ημερομηνία(ες)	30–31 Ιουλίου
Κύριο στάδιο	Gemeentelijk Sportpark Tilburg
Επίπεδο	Ανώτερο
Είδος	Ανοιχτός Στίβος
Μετέχουσες χώρες	8
Αγωνίσματα	18
Ρεκόρ	3 Ρεκόρ πρωταθλήματος
	← 1953 Βρυξέλλες Αθήνα 1955 → ; Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1954 ήταν η 9η^[4] διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Ενόπλων, που διεξήχθη υπό την εποπτεία του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM). Η διοργάνωση πραγματοποιήθηκε στο Gemeentelijk Sportpark Tilburg (πρώην έδρα της Βίλεμ Τβε), στο Τίλμπουρχ μεταξύ 30 και 31 Ιουλίου του 1954.^[1]^[2]

Στο πρωτάθλημα διεξήχθησαν 18 αγωνίσματα και έλαβαν μέρος αθλητές από 8 χώρες-μέλη του ΣΙΣΜ.^[1]^[2]^[3]

Στον πίνακα των μεταλλίων στην πρώτη θέση κυριάρχησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες με 7 χρυσά μετάλλια και 17 συνολικά.^[1]^[2] Η Τουρκία κέρδισε τη δεύτερη θέση με 3 χρυσά μετάλλια και 4 συνολικά.^[1]^[2] Την τρίτη θέση κατέκτησε η Ελλάδα με 2 χρυσά μετάλλια και 10 συνολικά.^[1]^[2] Στην επίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε η ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών αναδείχθηκε πρωταθλήτρια με 111 βαθμούς.^[1] Τη δεύτερη θέση κατέλαβε η Ελλάδα με 66 βαθμούς και την τρίτη η Γαλλία με 64 βαθμούς.^[1]

Αποτελέσματα

1952 | 1953 | 1954 | 1955 | 1956

Αγώνισμα	Χρυσό		Αργυρό		Χάλκινο
Αγωνίσματα πίστας και δρόμου
100 μέτρα^[1]^[2] λεπτομέρειες	Τζέιμς Γκόλιντεϊ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	10.5	Χιου Βαλεντίν Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	10.7	Άντ φαν Χάρντεβελντ Ολλανδία (NED)	10.7
200 μέτρα^[1]^[2] λεπτομέρειες	Τζέιμς Γκόλιντεϊ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	21.5	Χιου Βαλεντίν Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	21.7	Άντ φαν Χάρντεβελντ Ολλανδία (NED)	21.8
400 μέτρα^[1]^[2] λεπτομέρειες	Ζακ Ντεγκά Γαλλία (FRA)	48.1	Βασίλης Σύλλης Ελλάδα	48.4	Βιντσέντζο Λομπάρντο Ιταλία (ITA)	49.0
800 μέτρα^[1]^[2] λεπτομέρειες	Λυσιέν Ντε Μάινκ Βέλγιο (BEL)	1:50.3 ΡΠ	Βαγγέλης Δεπάστας Ελλάδα	1:52.4	Γιάνσεν Ολλανδία (NED)	1:55.3
1500 μέτρα^[1]^[2] λεπτομέρειες	Εκρέμ Κοτσάκ Τουρκία (TUR)	3:58.7	Κοκερό Βέλγιο (BEL)	3:58.8	Γιόνκερς Βέλγιο (BEL)	3:58.9
5000 μέτρα^[1]^[2] λεπτομέρειες	Αμπντουλάχ Κιουκπινάρ Τουρκία (TUR)	14:45.4	Αχμέντ Λαμπιντί Γαλλία (FRA)	15:12.6	Σωτήρης Λαχταρίδης Ελλάδα	15:14.8
110 μέτρα εμπόδια^[1]^[2] λεπτομέρειες	Τζιμ Φίλμπυ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	14.6	Ιωάννης Καμπαδέλης Ελλάδα	14.9	Γουίλιαμ Γουίλις Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	14.9
400 μέτρα εμπόδια^[1]^[2] λεπτομέρειες	Ιωάννης Καμπαδέλης Ελλάδα	53.5	Τζιμ Φίλμπυ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	53.6	Ντιρκ Στόκλετ Βέλγιο (BEL)	54.9
3000 μέτρα στιπλ^[1]^[2] λεπτομέρειες	Αμπντουλάχ Κιουκπινάρ Τουρκία (TUR)	9:15.6	Γεώργιος Παπαβασιλείου Ελλάδα	9:20.8	Ναζίμ Ισλί Τουρκία (TUR)	9:58.2
4 × 100 μέτρα σκυταλοδρομία^[1]^[2] λεπτομέρειες	Ηνωμένες Πολιτείες	41.2 ΡΠ	Ολλανδία	42.4	Βέλγιο	42.7
4 × 400 μέτρα σκυταλοδρομία^[1]^[2] λεπτομέρειες	Γαλλία	3:17.5	Βέλγιο	3:19.5	Ελλάδα^[5] Βασίλης Μητρόπουλος Βαγγέλης Δεπάστας Βασίλης Σύλλης Ιωάννης Καμπαδέλης	3:19.9
Αγωνίσματα αλμάτων και ρίψεων
Άλμα εις ύψος^[1]^[2] λεπτομέρειες	Τζέι Λιούις Χάλ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	1,98 μ. ΡΠ	Βάλτερ Χέρσενς Βέλγιο (BEL)	1,86 μ.	Τόμας Έλις Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	1,86 μ.
Άλμα επί κοντώ^[1]^[2] λεπτομέρειες	Γεώργιος Ρουμπάνης Ελλάδα	4,10 μ.	Ντικ Κόλεμαν Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	4,00 μ.	Ρήγας Ευσταθιάδης Ελλάδα	3,90 μ.
Άλμα εις μήκος^[1]^[2] λεπτομέρειες	Ρόμπερτ Τζόουνς Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	6,80 μ.	Σνόου Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	6,60 μ.	Ζωρζ Σαλμόν Βέλγιο (BEL)	6,56 μ.
Άλμα εις τριπλούν^[1]^[2] λεπτομέρειες	Βάλτερ Χέρσενς Βέλγιο (BEL)	14,58 μ.	Γουίλι Χόλι Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	14,40 μ.	Ντε Γιονγκ Ολλανδία (NED)	14,09 μ.
Σφαιροβολία^[1]^[2] λεπτομέρειες	Σίλντς Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	14,74 μ.	Άντριου Ροντέζ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	14,33 μ.	Ζαν Νταρό Γαλλία (FRA)	14,27 μ.
Δισκοβολία^[1]^[2] λεπτομέρειες	Τζουζέπε Τόζι Ιταλία (ITA)	51,17 μ.	Ζαν Νταρό Γαλλία (FRA)	46,86 μ.	Εκόφ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	44,38 μ.
Ακοντισμός^[1]^[2] λεπτομέρειες	Έιφ Κάμερμπεκ Ολλανδία (NED)	60,72 μ.	Αριστείδης Ρουμπάνης Ελλάδα	59,12 μ.	Τζοβάνι Λιεβόρε Ιταλία (ITA)	55,34 μ.
ΠΡ παγκόσμιο ρεκόρ \| ΡΗ ρεκόρ ηπείρου (Ασίας, Αφρικής, Βόρειας Αμερικής, Νότιας Αμερικής, Ευρώπης και Ωκεανίας) \| ΡΠ ρεκόρ πρωταθλήματος \| ΡΑ ρεκόρ αγώνων \| ΕΡ εθνικό ρεκόρ \| ΟΡ Ολυμπιακό ρεκόρ \| ΠΚ προσωπικό καλύτερο \| ΚΠ καλύτερο περιόδου \| ΕΚΑ ευρωπαίος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) \| ΠΚΑ παγκόσμιος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο)

Στατιστικά

Πίνακας μεταλλίων

Διοργανώτρια χώρα

Θέση	Χώρα	Χρυσά	Αργυρά	Χάλκινα	Σύνολο
1	Ηνωμένες Πολιτείες ! Ηνωμένες Πολιτείες	7	7	3	17
2	Τουρκία ! Τουρκία	3	0	1	4
3	Ελλάδα	2	5	3	10
4	Βέλγιο ! Βέλγιο	2	3	4	9
5	Γαλλία ! Γαλλία	2	2	1	5
6	Ολλανδία ! Ολλανδία	1	1	4	6
7	Ιταλία ! Ιταλία	1	0	2	3
Σύνολο (7 χώρες)		18	18	18	54

Βαθμολογία

Η επίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε ήταν:^[1]

Θέση	Χώρα	Βαθμοί
1	Ηνωμένες Πολιτείες ! Ηνωμένες Πολιτείες	111
2	Ελλάδα	66
3	Γαλλία ! Γαλλία	64
4	Βέλγιο ! Βέλγιο	57
5	Ολλανδία ! Ολλανδία	51
6	Ιταλία ! Ιταλία	33
7	Τουρκία ! Τουρκία	29
8	Αίγυπτος	7

Μετέχουσες χώρες

Στο πρωτάθλημα αγωνίστηκαν αθλητές από 8 χώρες-μέλη του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM).^[3]

Αίγυπτος
Βέλγιο ! Βέλγιο
Γαλλία ! Γαλλία
Ελλάδα (13)^[5]^[6]
Ηνωμένες Πολιτείες ! Ηνωμένες Πολιτείες (30)^[6]
Ιταλία ! Ιταλία
Ολλανδία ! Ολλανδία
Τουρκία ! Τουρκία

Παραπομπές

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 ^1,12 ^1,13 ^1,14 ^1,15 ^1,16 ^1,17 ^1,18 ^1,19 ^1,20 ^1,21 ^1,22 ^1,23 ^1,24 ^1,25 ^1,26 ^1,27 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 4/8/1954, σ. 4, ψηφ. σελ. 118^{[νεκρός σύνδεσμος]} parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021
↑ ^2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 ^2,11 ^2,12 ^2,13 ^2,14 ^2,15 ^2,16 ^2,17 ^2,18 ^2,19 ^2,20 ^2,21 ^2,22 ^2,23 ^2,24 ^2,25 Εφημερίδα: De Telegraaf, 02-08-1954, On weerstaanbare sprints van raket Golliday, Koninklijke Bibliotheek (1618–1995) (Delpher), Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 31/7/1954, σ. 1, ψηφ. σελ. 103^{[νεκρός σύνδεσμος]} parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021
↑ Armed Forces Sports - About CISM armedforcessports.defense.gov, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021
↑ ^5,0 ^5,1 Εφημερίδα «Απογευματινή», 30/7/1954, σ. 5, ψηφ. σελ. 477 parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021
↑ ^6,0 ^6,1 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 4/8/1954, σ. 1, ψηφ. σελ. 115^{[νεκρός σύνδεσμος]} parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021

[4/8/1954athlitikiixo-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 ^1,12 ^1,13 ^1,14 ^1,15 ^1,16 ^1,17 ^1,18 ^1,19 ^1,20 ^1,21 ^1,22 ^1,23 ^1,24 ^1,25 ^1,26 ^1,27 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 4/8/1954, σ. 4, ψηφ. σελ. 118^{[νεκρός σύνδεσμος]} parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021

[02/08/1954DeTelegraaf-2] 2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 ^2,11 ^2,12 ^2,13 ^2,14 ^2,15 ^2,16 ^2,17 ^2,18 ^2,19 ^2,20 ^2,21 ^2,22 ^2,23 ^2,24 ^2,25 Εφημερίδα: De Telegraaf, 02-08-1954, On weerstaanbare sprints van raket Golliday, Koninklijke Bibliotheek (1618–1995) (Delpher), Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021

[31/7/1954athlitikiixo-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 31/7/1954, σ. 1, ψηφ. σελ. 103^{[νεκρός σύνδεσμος]} parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021

[armedforcessports.defense.gov-4] Armed Forces Sports - About CISM armedforcessports.defense.gov, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021

[30/7/1954apogefmatini-5] 5,0 ^5,1 Εφημερίδα «Απογευματινή», 30/7/1954, σ. 5, ψηφ. σελ. 477 parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021

[4/8/1954athlitikiixopage1-6] 6,0 ^6,1 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 4/8/1954, σ. 1, ψηφ. σελ. 115^{[νεκρός σύνδεσμος]} parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

π σ ε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων
AFSC	Βερολίνο 1946 Βερολίνο 1947
CISM	Βρυξέλλες 1948 Μπορντώ 1949 Πω 1950 Ρώμη 1951 Κοπεγχάγη 1952 Βρυξέλλες 1953 Τίλμπουρχ 1954 Αθήνα 1955 Δυτικό Βερολίνο 1956 Αθήνα 1957 Βρυξέλλες 1958 Ρώμη 1959 Αθήνα 1960 Βρυξέλλες 1961 Ντεν Μπος 1962 Βρυξέλλες 1963 Α Κορούνια 1964 Θεσσαλονίκη 1965 Α Κορούνια 1966 Αθήνα 1968 Πουατιέ 1969 Βιαρέτζο 1970 Τούρκου 1971 Φλωρεντία 1973 Ρίο ντε Τζανέιρο 1976 Μικέλι 1978 Αλγέρι 1979 Σάο Πάολο 1980 Αλεξάνδρεια 1984 Ρώμη 1986 Βάρεντορφ 1987 Ρώμη 1989 Καγιάανι 1990 Τουρ 1993 Ρώμη 1995¹ Ζάγκρεμπ 1999¹ Βηρυτός 2001 Τίβολι 2002 Κατάνια 2003¹ Χαϊντεραμπάντ 2007¹ Σόφια 2009 Ρίο ντε Τζανέιρο 2011¹ Μάνγκεονγκ 2015¹ Γουχάν 2019¹
¹Μέρος των Παγκόσμιων Στρατιωτικών Αγώνων Δείτε επίσης: Διασυμμαχικοί Αθλητικοί Αγώνες 1919 Ρεκόρ Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Ενόπλων Κάτοχοι μεταλλίων (άνδρες · γυναίκες)