Οίκος του Νταμπιέρ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
.svg)
O Οίκος του Νταμπιέρ (γαλλ. Maison de Dampierre) έπαιξε σημαίνοντα ρόλο από τον 12ο ως τον 14ο αι. στην Καμπανία, όπου βρίσκεται η κυριότητα του Νταμπιέρ. Μέλη του Οίκου έγιναν κόμητες της Φλάνδρας, του Νεβέρ, του Αρτουά, της κομητείας της Βουργουνδίας (Φρανς-Κοντέ) και κόμητες -μετέπειτα δούκες- του Ρετέλ.
Το πρώτο γνωστό μέλος του Οίκου είναι ο Γκυ Α΄ κύριος του Νταμπιέρ. Ο κύριος κλάδος εξέλιπε το 1384 με τον Λουδοβίκο Β΄ κόμη της Φλάνδρας, Αρτουά, Βουργουνδίας, Ρετέλ, Νεβέρ, που τον διαδέχθηκε η κόρη του Μαργαρίτα Γ΄ κόμη της Φλάνδρας. Αυτή στον πρώτο γιο της Ιωάννη έδωσε τη Φλάνδρα, Αρτουά, Βουργουνδία, στον δεύτερο Αντώνιο το Ρετέλ και στον τρίτο Φίλιππο Β΄ το Νεβέρ. Ο πλάγιος κλάδος των κομήτων του Ναμύρ εξέλιπε το 1429 με τον Ιωάννη Γ΄ κόμη του Ναμύρ.
Ιστορία του Οίκου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Οίκος είχε μία ανταγωνιστική σχέση με τον Οίκο του Αβέν. Ο Βαλδουίνος Θ΄ κόμης της Φλάνδρας, ΣΤ΄ του Αινώ και Α΄ λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης είχε δεύτερη κόρη τη Μαργαρίτα Β΄ κόμισσα της Φλάνδρας, που παντρεύτηκε τον Μπουσάρ Δ΄ κόμη του Αβέν. Η πρώτη κόρη Ιωάννα διαμαρτυρήθηκε για το μερίδιό της και ήλθε σε αντιπαλότητα με τη Μαργαρίτα Β΄, ώσπου κατάφερε να ακυρώσει τον γάμο της με τον Μπουσάρ Δ΄, τον οποίο αιχμαλώτισε το 1219. Έπεισε τη Μαργαρίτα Β΄ να κάνει δεύτερο γάμο με τον Γουλιέλμο Β΄ κόμη του Νταμπιέρ. Η ακύρωση του πρώτου γάμου δεν ήταν ακριβώς νόμιμη και έτσι η εγκυρότητα του δεύτερου ήταν αμφίβολη. Το αν τα τέκνα μπορούσαν να θεωρηθούν νόμιμοι διάδοχοι προκάλεσε τον Πόλεμο για τη Διαδοχή της Φλάνδρας και του Αινώ.
Το 1246 ο Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας αποφάσισε το Αινώ να πάει στα τέκνα του πρώτου γάμου και η Φλάνδρα (της οποίας ήταν επικυρίαρχος) σε εκείνα του δεύτερου. Η Μαργαρίτα Β΄ έδωσε τη Φλάνδρα στα τέκνα του δεύτερου γάμου, όχι όμως το Αινώ. Τότε ο πρωτότοκος γιος της Ιωάννης Α΄ των Αβέν απευθύνθηκε στον αδελφό της συζύγου του, τον Γουλιέλμο Β΄, διεκδικητή βασιλιά της Γερμανίας (και ως εκ τούτου επικυρίαρχου του Αινώ), που τον έπεισε να καταλάβει το Αινώ. Το 1253 ο Ιωάννης Α΄ νίκησε τον ετεροθαλή αδελφό του Γκυ των Νταμπιέρ στη μάχη του Βεστ-Καπέλ, τον φυλάκισε και ανάγκασε τη μητέρα τους να του παραχωρήσει το Αινώ.
Η Μαργαρίτα Β΄ δεν έμεινε άπρακτη: παραχώρησε το Αινώ στον Κάρολο Α΄ των Καπετιδών-Ανζού, που το διεκδίκησε με πόλεμο, αλλά απέτυχε. Το 1254 επέστρεψε από τη Σταυροφορία ο Λουδοβίκος Θ΄, μεγαλύτερος αδελφός του Καρόλου Α΄ και επέβαλε την πρότερή του απόφαση. Έτσι έληξε και η τρίτη φάση του Πολέμου αυτού.
Γενεαλογία του Οίκου του Νταμπιέρ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Αρσαμπώ Ζ΄ κύριος του Μπουρμπόν 1ος ΟΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΜΠΟΝ | Γκυ Α΄ κύριος του Νταμπιέρ ΟΙΚΟΣ ΝΤΑΜΠΙΕΡ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Αρσιμπάλντ διάδοχος του Μπουρμπόν | Γουλιέλμος Α΄ κύριος του Νταμπιέρ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ματθίλδη κυρία του Μπουρμπόν | Γκυ Β΄ κύριος του Νταμπιέρ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Αρσαμμπώ Η΄ κύριος του Μπουρμπόν 2ος ΟΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΜΠΟΝ | Γουλιέλμος Β΄ κύριος του Νταμπιέρ | Μαργαρίτα Β΄ κόμισσα της Φλάνδρας ΟΙΚΟΣ ΤΗΣ ΦΛΑΝΔΡΑΣ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Αρσαμμπώ Θ΄ κύριος του Μπουρμπόν | Γουλιέλμος Β΄ κόμης της Φλάνδρας | Γκυ κόμης της Φλάδρας | 1.Ισαβέλλα των Λίμπουργκ-Λουξεμβούργου κόμισσα του Ναμύρ 2.Ματθίλδη του Μπετύν | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Αγνή των Νταμπιέρ κυρία του Μπουρμπόν ∞ Ιωάννης κύριος του Σαρολαί ΟΙΚΟΣ ΒΟΥΡΓΟΥΝΔΙΑΣ | (1) Ροβέρτος Γ΄ κόμης της Φλάνδρας | (1) Ιωάννης επίσκοπος Μετς, Λιέγης | (1) Φίλιππος κόμης του Κιέτι & Τεάνο | (2) Ιωάννης Α΄ μαρκήσιος του Ναμύρ | (2) Γκυ κόμης της Ζηλανδίας, κύριος του Ρονς | Μαργαρίτα ∞ Ιωάννης Α΄ δούκας της Βραβάντης | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Λουδοβίκος Α΄ κόμης του Νεβέρ | Ιωάννης Β΄ μαρκήσιος του Ναμύρ | Γκυ Β΄ μαρκήσιος του Ναμύρ | Φίλιππος Γ΄ μαρκήσιος του Ναμύρ | Γουλιέλμος Α΄ μαρκήσιος του Ναμύρ | Ροβέρτος ιππότης της Περικνημίδος | Μαρία ∞ Αμεδαίος Ε΄ δούκας της Σαβοΐας | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Λουδοβίκος Α΄ κόμης της Φλάνδρας | Γουλιέλμος Β΄ μαρκήσιος του Ναμύρ | Ιωάννης Γ΄ μαρκήσιος του Ναμύρ | Άννα της Σαβοΐας | Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος Αυτ. των Ρωμαίων | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Λουδοβίκος Β΄ κόμης της Φλάνδρας | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Μαργαρίτα Γ΄ κόμισσα της Φλάνδρας | 1.Φίλιππος Α΄ δούκας της Βουργουνδίας 2.Φίλιππος Β΄ των Βαλουά δούκας της Βουργουνδίας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Evergates, Theodore (2007). The Aristocracy in the County of Champagne, 1100-1300. University of Pennsylvania Press.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα House of Dampierre στο Wikimedia Commons
