Γκυ, κόμης της Φλάνδρας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Γκυ της Φλάνδρας)
Γκυ, κόμης της Φλάνδρας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Gui de Dampierre (Γαλλικά)
Γέννηση1225 (περίπου)[1][2]
Καμπανία
Θάνατος7  Μαρτίου 1305
Κομπιέν
Τόπος ταφήςFlines Abbey
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜατθίλδη του Μπετύν (από 1246)[3]
Ισαβέλλα του Λουξεμβούργου (από 1265)[3]
ΤέκναΡοβέρτος Γ΄, κόμης της Φλάνδρας
Μαργαρίτα της Φλάνδρας, δούκισσα της Βραβάντης
Φίλιππος του Κιέτι[4]
Βεατρίκη της Φλάνδρας[4]
Ιωάννης της Φλάνδρας[4]
Ιωάννης Α΄, μαρκήσιος του Ναμύρ
Γκυ του Ναμύρ[4]
Philippa of Flanders[4]
Ισαβέλλα της Φλάνδρας[4]
Beatrix of Flanders
Μαργαρίτα της Φλάνδρας, κόμισσα του Χέλρε
Henry, Count of Lodi[4]
William of Dendermonde[4][5]
Marie of Dampierre
Baudoin de Dampierre[4]
Jeanne de Dampierre[4]
ΓονείςΓουλιέλμος Β΄ του Νταμπιέρ και Μαργαρίτα Β΄ της Φλάνδρας
ΑδέλφιαΙωάννα του Νταμπιέρ
John I of Dampierre
Γουλιέλμος Β΄, κόμης της Φλάνδρας
Βαλδουίνος του Αβέν
Ιωάννης Α΄ του Αινώ
ΟικογένειαΟίκος του Νταμπιέρ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Στερλίνα του Γκυ, κόμη της Φλάνδρας από το Ναμύρ. Κόπηκε το 1295-96, επιγρ. + MARChIO NAMVRΕ. / G COMЄS FLADRЄ.
Μετάλλιο του Γκυ, κόμη της Φλάνδρας.

Ο Γκυ, κόμης της Φλάνδρας (Gwijde van Dampierre, 1226 - Καμπανία, 7 Μαρτίου 1305) από τον Οίκο του Νταμπιέρ ήταν κόμης της Φλάνδρας (1251 - 1305) και μαργράβος του Ναμύρ (1268 - 1297).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο δεύτερος γιος του Γουλιέλμου Β΄ κυρίου του Νταμπιέρ και της Μαργαρίτας Β΄ κόμισσαας της Φλάνδρας, μικρότερης κόρης του Βαλδουίνου Α΄ Λατίνου αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης. Ο Γκυ, ως αιχμάλωτος των Γάλλων, υπέστη αλλεπάλληλες ήττες και ταπεινώσεις από τον Φίλιππο Δ΄ της Γαλλίας.

Εχθροπραξίες με τον αντίπαλο Οίκο του Αβέν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τον πρόωρο θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του Γουλιέλμου Β΄ της Φλάνδρας σε ένα τουρνουά έγινε συμβασιλέας μαζί με τη μητέρα του. Ο Γκυ και η μητέρα του είχαν σκληρή διαμάχη με τον αντίπαλο Οίκο του Αβέν που βρισκόταν υπό την διοίκηση του Ιωάννη Α' του Αινώ. Οι δυο οικογένειες πολέμησαν για την διαδοχή της Φλάνδρας και του Αινώ αλλά ο Οίκος της Νταμπιέρ ηττήθηκε στην μάχη του Βαλχερέν (1253) και ο Γκυ συνελήφθη αιχμάλωτος.[6] Απελευθερώθηκε με την παρέμβαση του βασιλιά Λουδοβίκου Θ' της Γαλλίας (1256) ,στην συνέχεια ο θάνατος του Ιωάννη του Αινώ έφερε την ειρήνη (1257).

Μαργράβος του Ναμύρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τελευταίος Λατίνος Αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης Βαλδουίνος Β' ο οποίος είχε χάσει το Ναμύρ από τον Ερρίκος Ε΄, κόμη του Λουξεμβούργου (1257) πούλησε στον Γκυ και στην μητέρα του τα δικαιώματα του στην μαργραβία. Ο Φλαμανδικός στρατός κατέλαβε το Ναμύρ (1264) και ο Γκυ ανακηρύχθηκε μαργράβος, την επόμενη χρονιά ο Γκυ έκλεισε ειρήνη με τον Ερρίκο Ε' και παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο του την κόρη του Ερρίκου Ε' Ισαβέλλα (1265), η πρώτη σύζυγος του Μαρία του Μπεθάν είχε πεθάνει την προηγούμενη χρονιά. Το 1270 η μητέρα του Μαργαρίτα έκανε κατάσχεση στα είδη των Άγγλων εμπόρων λόγω άρνησης πληρωμής τελών, αυτό έφερε καταστροφή στο Φλαμανδικό εμπόριο αφού το περισσότερο μαλλί για τα υφαντά τους προερχόταν από την Αγγλία. Η διαμάχη έληξε στις 28 Ιουλίου 1274 με την Συνθήκη του Μοντρέιγ συρ Μερ με την οποία οι Άγγλοι έμποροι είχαν σχεδόν ολική απαλλαγή.[7]

Συνεχόμενες ήττες από τον βασιλιά της Γαλλίας Φίλιππο Δ' και αιχμαλωσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1288 ξεκίνησαν οι εντάσεις με τον βασιλιά της Γαλλίας Φίλιππο Δ', τα παράπονα για την υψηλή φορολογία οδήγησαν τον βασιλιά της Γαλλίας να απαιτήσει αυστηρότερο έλεγχο στην Φλάνδρα. Η ένταση έγινε ακόμα εντονότερη όταν ο Γκυ αποφάσισε να παντρέψει την κόρη του Φιλίππη με τον 10χρονο Εδουάρδο, πρίγκηπα της Ουαλίας (1294) διάδοχο του Αγγλικού θρόνου. Ο Φίλιππος Δ' φυλάκισε τον Γκυ μαζί με δυο γιους του πιέζοντας τον να ανακαλέσει την απόφαση του για τον γάμο ενώ κράτησε την ίδια την Φιλίππη φυλακισμένη μέχρι το τέλος της ζωής της (1306). Ο Γκυ οδηγήθηκε μπροστά στον Γάλλο βασιλιά (1296) ο οποίος τον ανάγκασε να δώσει όρκο υποτέλειας για όλες τις μεγάλες πόλεις της Φλάνδρας. Μετά από τις ταπεινώσεις ο Γκυ αποφάσισε να εκδικηθεί συμμαχώντας με τον Εδουάρδο Α' της Αγγλίας ο οποίος τότε βρισκόταν σε ένταση με τον Φίλιππο Δ' (1297), ο Φίλιππος του απάντησε με την προσάρτηση της Φλάνδρας στο Γαλλικό στέμμα. Ο Γαλλικός στρατός υπό την ηγεσία του Ροβέρτου Β' του Αρτουά τον συνέτριψε στην μάχη του Φούρν και ο Εδουάρδος Α' ο οποίος ήταν απασχολημένος με την Σκωτία έκλεισε ειρήνη με τον Φίλιππο Δ' (1298) αφήνοντας τον Γκυ στην τύχη του. Ο Φίλιππος Δ' του επιτέθηκε ξανά και τον φυλάκισε μαζί με τον γιο του Πέτρο τον Ιανουάριο του 1300. Ο Φίλιππος ηττήθηκε προσωρινά στην μάχη της Χρυσής Ορδής (1302) από τους Μογγόλους οι οποίοι είχαν συμμαχήσει με τον Γκυ αλλά λίγο αργότερα οι Φλαμανδοί γνώρισαν νέα μεγάλη συντριβή, ο ηλικιωμένος Γκυ αναγκάστηκε πριν τον θάνατο του να κλείσει ειρήνη με τους πιο ατιμωτικούς όρους, επέστρεψε στην φυλακή όπου και πέθανε. Οι μεγάλες πλούσιες της Φλάνδρας παραχωρήθηκαν στην κόμισσα του Αρτουά Μάο οι δυο κόρες της οποίας παντρεύτηκαν γιους του Φιλίππου.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τον πρώτο του γάμο τον Ιούνιο του 1246 με τη Ματθίλδη του Μπετύν (απεβ. στις 8 Νοεμβρίου 1264) [8], κόρη του Ροβέρτου Ζ΄ κυρίου του Μπετύν, απέκτησε :

Με τον δεύτερο γάμο του (Μάρτιος 1265) με την Ισαβέλλα των Λίμπουργκ (απεβ. τον Σεπτέμβριο του 1298) [10], κόρη του Ερρίκου Ε΄ κόμη του Λουξεμβούργου, παιδιά τους ήταν:

  • Βεατρίκη απεβ. 1307, παντρεύτηκε (1287) τον Ούγο Β΄ των Σατιγιόν κόμη του Μπλουά.[11]
  • Μαργαρίτα η Νεότερη απεβ. 1331, παντρεύτηκε πρώτα στις 14 Νοεμβρίου 1282 στο Ρόξμπουργκ τον Αλέξανδρο πρίγκιπα της Σκωτίας (γιο του Αλεξάνδρου Γ΄ της Σκωτίας) και σε δεύτερο γάμο στο Ναμύρ στις 3 Ιουλίου 1286 τον Ρέγκιναλντ Α΄ των Βάσενμπεργκ κόμη του Χέλρε.[11]
  • Ισαβέλλα απεβ. 1323, παντρεύτηκε (1307) τον Ιωάννη του Φιέν κύριο του Τινγκρί. Γιος της ο:
  • Φιλίππη απεβ. 1306 στο Παρίσι.
  • Ιωάννης Α΄ 1267-1330, μαρκήσιος του Ναμύρ.
  • Γκυ απεβ. 1311, κόμης της Ζηλανδίας. Νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα, κόρη του Θεοβάλδου Β΄ δούκα της Λωρραίνης, χωρίς να αποκτήσουν παιδιά.
  • Ερρίκος απεβ. 6 Νοεμβρίου 1337, κόμης του Λόντι. Νυμφεύτηκε το Μαργαρίτα, κόρη του Ντήτριχ Ζ΄ κόμη της Κλέβης.
  • Ιωάννα απεβ. 1296, μοναχή στο Φλιν.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Guy-count-of-Flanders. Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2020.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά, Γερμανικά) WikiTree. Dampierre-7. Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2020.
  3. 3,0 3,1 p10781.htm#i107810. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  6. Jim Bradbury, The Capetians: The History of a Dynasty, (Continuum Publishing, 2007), 207.
  7. C. Wyffels, "Economische oorlog tussen Vlaanderen en Engeland", in Doorheen de nationale geschiedenis (State Archives in Belgium, Brussels, 1980), pp. 54-56.
  8. J. F. Verbruggen, The Battle of the Golden Spurs (Courtrai, 11 July 1302), ed. Kelly DeVries, transl. David Richard Ferguson, (Boydell Press, 2002), 8.
  9. 9,0 9,1 9,2 Randall Fegley, The Golden Spurs of Kortrijk: How the Knights of France Fell to the Foot Soldiers of Flanders in 1302, (McFarland & Co., 2002), 104.
  10. J. F. Verbruggen, The Battle of the Golden Spurs (Courtrai, 11 July 1302), 8.
  11. 11,0 11,1 11,2 Randall Fegley, 105.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Jim Bradbury, The Capetians: The History of a Dynasty, (Continuum Publishing, 2007)
  • J. F. Verbruggen, The Battle of the Golden Spurs (Courtrai, 11 July 1302), ed. Kelly DeVries, transl. David Richard Ferguson, (Boydell Press, 2002)
  • Randall Fegley, The Golden Spurs of Kortrijk: How the Knights of France Fell to the Foot Soldiers of Flanders in 1302, (McFarland & Co., 2002)
  • C. Wyffels, "Economische oorlog tussen Vlaanderen en Engeland", in Doorheen de nationale geschiedenis (State Archives in Belgium, Brussels, 1980)


Γκυ, κόμης της Φλάνδρας
Γέννηση: 1226 Θάνατος: 7 Μαρτίου 1305
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Μαργαρίτα Β΄
Κόμης της Φλάνδρας

1251 - 1305
Με την μητέρα του Μαργαρίτα Β΄ (1251 - 1278)
Διάδοχος
Ροβέρτος Γ΄
Προκάτοχος
Ερρίκος Ε΄, κόμης του Λουξεμβούργου
Μαργράβος του Ναμύρ

1268 - 1305
Διάδοχος
Ιωάννης Α΄