Γουλιέλμος Β΄, κόμης της Ολλανδίας
| Γουλιέλμος Β΄, κόμης της Ολλανδίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 19 Ιουλίου 1228 ή Φεβρουάριος 1228[1] |
| Θάνατος | 28 Ιανουαρίου 1256 ή 28 Ιανουαρίου 1256[1][2] Hoogwoud |
| Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη[3] |
| Τόπος ταφής | Μίντελμπουρχ |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα[4] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ελισάβετ του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ (από 1252)[5][6] |
| Τέκνα | Φλόρις Ε΄ της Ολλανδίας[7] |
| Γονείς | Φλόρις Δ΄ της Ολλανδίας[7][5] και Ματθίλδη της Βραβάντης, κόμισσα της Ολλανδίας[7][5] |
| Αδέλφια | Φλόρις ντε Βόοχτ Αδελαΐδα της Ολλανδίας Μαργαρίτα της Ολλανδίας, Κόμισσα του Χένεμπεργκ |
| Οικογένεια | Οίκος της Ολλανδίας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλιάς των Ρωμαίων |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γουλιέλμος Β΄, (Φεβρουάριος 1227 - 28 Ιανουαρίου 1256) από τον Οίκο της Ολλανδίας ήταν κόμης της Ολλανδίας & Ζηλανδίας (1234-56). Διεκδίκησε το βασίλειο της Γερμανίας το 1247 και κυβέρνησε μόνος του το διάστημα 1254-56.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Φλόρις Δ΄ κόμη της Ολλανδίας και της Ματθίλδης των Ρέγκιναρ, κόρης του Ερρίκου Α΄ δούκα της Βραβάντης.[8]
Ο πατέρας του σκοτώθηκε σε κονταρομαχία (tournois) στο Κορμπή, όταν ο Γουλιέλμος Β΄ ήταν 7 ετών. Τότε οι θείοι του Γουλιέλμος και Όθωνας Γ΄ επίσκοπος της Ουτρέχτης έγιναν οι επίτροποί του ως το 1239.
Όταν ο πάπας Ιννοκέντιος Δ΄ αφόρισε τον Φρειδερίκο Β΄ των Χοενστάουφεν βασιλιά της Γερμανίας, εξελέγη αντίπαλος βασιλιάς ο Ερρίκος-Ράσπε το 1246, απεβίωσε όμως το επόμενο έτος. Στη θέση του εξελέγη ο Γουλιέλμος Β΄ με τη βοήθεια τού εξαδέλφου του Ερρίκου Β΄ δούκα της Βραβάντης και τού Κορράδου αρχιεπισκόπου της Κολωνίας.[9]
Αποφάσισε να επεκτείνει το κυνηγετικό περίπτερο τού πατέρα του σε ανάκτορο, που να ανταποκρίνεται στη νέα του θέση. Το κτήριο ονομάστηκε Μπίννενχοφ (Έσω Αυλή) και εξελίχθηκε στην πόλη της Χάγης. Εν τω μεταξύ πολιορκούσε το Άαχεν, που το κατείχαν οπαδοί του Φρειδερίκου Β΄ και έπειτα από έξι μήνες το κατέλαβε. Μόνο μετά από αυτό μπόρεσε να στεφθεί εκεί από τον αρχιεπίσκοπο Κορράδο. Με τον γάμο του το 1252 με την Ελισάβετ των Γουέλφων, κόρη του Όθωνα Α΄ δούκα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ απέκτησε θεωρητικά συμμάχους μερικούς Γερμανούς πρίγκιπες. Αν και είχε θάρρος και ιπποτικές ικανότητες, ωστόσο η εξουσία του δεν ξεπέρασε τα όρια της Ρηνανίας.[10]
Ως βασιλιάς έκανε τον εαυτό του κόμη της Ζηλανδίας, αλλά ήλθε σε διαμάχη με την κόμισσα της Φλάνδρας για τον έλεγχο της περιοχής αυτής. Το 1253 νίκησε τον Φλαμανδικό στρατό στο Βέστκαπελ και ένα έτος μετά ακολούθησε κατάπαυση του πυρός. Όμως η αντι-Φλαμανδική αυτή πολιτική του χειροτέρευσε τις σχέσεις του με τη Γαλλία.
Από το 1254 διεξήγε μερικές μάχες εναντίον των Δυτικών Φρισίων. Έκτισε μερικά ισχυρά κάστρα στο Χέεμσκερκ και το Χάαρλεμ· δημιούργησε δρόμους για τον πόλεμό του εναντίον των Φρισίων. Απέδωσε δικαιώματα άστεως στις πόλεις Χάαρλεμ, Ντελφτ, 'ς-Γκράβενζανντε και Άλκμααρ.
Το τέλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1256 σε μάχη κοντά στο Χόογκβοουτ, χάθηκε και προσπάθησε να διασχίσει μία παγωμένη λίμνη. Το άλογό του γλίστρησε και ο ίδιος βρέθηκε σε ευάλωτη θέση. Οι Φρίσιοι τον σκότωσαν και τον ενταφίασαν κρυφά κάτω από το δάπεδο ενός σπιτιού. Ο γιος του Φλόρις Ε΄ ανακάλυψε τη σορό του 26 έτη μετά και αφού εκδικήθηκε τρομερά τους Φρίσιους, την ενταφίασε στο Μίντελμπουρκ.[11] Οι πηγές της εποχής, όπως το χρονικό του Μέλις Στρόκε περιγράφουν τον Γουλιέλμο Β΄ ως έναν ήρωα στον τύπο του θρυλικού Αρθούρου.[12] Ένα χρυσό άγαλμά του έχει στηθεί στο Μπίννενχοφ της Χάγης, στην εσωτερική αυλή του Κοινοβουλίου των Κάτω Χωρών (Ολλανδίας).
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε το 1252 την Ελισάβετ των Γουέλφων, κόρη του Όθωνα Α΄ κόμη του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ και είχε τέκνα:
Αναφορές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 p11405.htm#i114048.
- ↑ «Kindred Britain» I3335.
- ↑ www
.hubert-herald .nl /William%20II%20of%20%20Holland .htm. - ↑ CONOR.SI. 204382307.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 «Kindred Britain»
- ↑ p11405.htm#i114048. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 8,0 8,1 M. A. Pollock, Scotland, England and France After the Loss of Normandy, 1204-1296, (The Boydell Press, 2015), xv.
- ↑ Germany and Flanders: Welfs, Hohenstaufen and Habsburgs, Michael Toch, The New Cambridge Medieval History: Volume 5, C.1198-c.1300, ed. David Abulafia, (Cambridge University Press, 1999), 391.
- ↑ Kantorowicz, Ernst, Frederick II, p. 638.
- ↑ Graaf, Ronald P. de (2004). Oorlog om Holland, 1000-1375. Verloren. σελίδες 231ff. ISBN 9789065508072.
- ↑ Tom Verschaffel, επιμ. (2000). Koningsmoorden. Leuven UP. σελίδες 150ff. ISBN 9789058670731.
|