Οίκος της Τουλούζης
Ο Οίκος της Τουλούζης ή Οίκος του Σαιν-Ζιλ, είναι ένας ευγενής Οίκος της Νότιας Γαλλίας, που κυβέρνησε την κομητεία της Τουλούζης. Πλάγιος κλάδος είναι αυτός των κομήτων του Ρουέργκ (Rouergue).
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]To 778 o Καρλομάγνος ηττήθηκε στα Πυρηναία από τους Βάσκους και έβαλε τον πρώτο κόμη της Τουλούζης για να προσέχει την άμυνα από αυτούς. Το 837 ο Φουλκοάλδος τοποθετήθηκε στην περιοχή με δικαίωμα κληρονομίας της κομητείας στους απογόνους του και έτσι έγινε ο ιδρυτής του Οίκου.
Οι κόμητες της Τουλούζης έπρεπε να αντιμετωπίσουν την εξάπλωση του δούκα της Ακουϊτανίας και του κόμη της Βαρκελώνης, ο οποίος ήθελε να επεκταθεί στην Λανγκεντόκ και στην Προβηγκία. Η πόλη της Τουλούζης ήταν από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη. Ο Ραϋμόνδος Δ΄ συμμετείχε στην Α΄ Σταυροφορία και σκοτώθηκε στην Τρίπολη.
Ο γιος του Ραϋμόνδος Ε΄ έπρεπε να αντιμετωπίσει τους Καθαρούς και ζήτησε τη βοήθεια του αββαείου του Σιτώ, στη Ντιζόν. Ο γιος του Ραϋμόνδος ΣΤ΄ αντιλήφθηκε ότι θα αποξενωνόταν από ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού του. Το 1208 σκοτώθηκε ο Πιέρ ντε Καστελνώ αντιπρόσωπος (legate) του πάπα και ο Ιννοκέντριος Γ΄ κήρυξε Σταυροφορία κατά των αιρετικών Καθαρών. Την εκτέλεσή της ανέλαβε ο τυχοδιώκτης Σίμων του Μονφόρ με σκοπό την υποταγή των πλούσιων αρχόντων της περιοχής. Το 1215 νίκησε τον στρατό της Τουλούζης και εισήλθε στην πόλη, αλλά σκοτώθηκε από τους κατοίκους της. Ο γιος του Ραϋμόνδου ΣΤ΄, Ραϋμόνδος Ζ΄, ήταν με το μέρος των υπηκόων του, αλλά όταν ο Λουδοβίκος Η΄ άρχισε εκστρατεία, υπέγραψε συνθήκη στο Μω το 1229.
Το μόνο τέκνο του Ραϋμόνδου Η΄, η κόρη του Ιωάννα νυμφεύτηκε τον Αλφόνσο, γιο του Λουδοβίκου Η΄, που κυβέρνησε την Τουλούζη από το Παρίσι. Τον άτεκνο Αλφόνσο κληρονόμησε ο ανιψιός του Φίλιππος Γ΄ και από τότε η Τουλούζη ενώθηκε με το στέμμα της Γαλλίας[1].
Ο κλάδος του Ρουέργκ: Την τελευταία κόμισσα του Ρουέργκ κληρονόμησε ο εγγονός του τέταρτου εξαδέλφου της Γουλιέλμος Δ΄ κόμης της Τουλούζης.
Ο κλάδος της Τρίπολης: Ο Ραϋμόνδος Δ΄ πήρε μέρος στην Α΄ Σταυροφορία και απεβίωσε στην πολιορκία της Τρίπολης. Ο γιος του Βερτράνδος έγινε πρώτος κόμης της Τρίπολης. Ο δισεγγονός του Ραϋμόνδος Γ΄ της Τρίπολης αποβιώνοντας το 1187 άτεκνος, άφησε την κομητεία σε έναν γιο του Βοϊμόνδου Γ΄ Πουατιέ πρίγκιπα της Αντιόχειας.
O ζωγράφος Τουλούζ-Λωτρέκ εθεωρείτο ότι κατάγεται από κάποιον πλάγιο κλάδο Λωτρέκ του Οίκου[2].
Γενεαλογία του Οίκου της Τουλούζης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Φουλκοάλδος κόμης του Ρουέργκ | |||||||||||||||||||||||||||||||
Φρεντέλο κόμης της Τουλούζης | Ραϋμόνδος Α΄ κόμης της Τουλούζης | ||||||||||||||||||||||||||||||
Βερνάρδος Β΄ κόμης της Τουλούζης | Όδων κόμης της Τουλούζης | ||||||||||||||||||||||||||||||
Ραϋμόνδος Β΄ κόμης της Τουλούζης | Ερμενγκόλ κόμης του Ρουέργκ ΚΛΑΔΟΣ ΡΟΥΕΡΓΚ | ||||||||||||||||||||||||||||||
Ραϋμόνδος Πονς κόμης της Τουλούζης | Ραϋμόνδος Β΄ κόμης του Ρουέργκ | ||||||||||||||||||||||||||||||
Ραϋμόνδος Γ΄ κόμης της Τουλούζης | Ραϋμόνδος Γ΄ κόμης του Ρουέργκ | ||||||||||||||||||||||||||||||
Ραϋμόνδος κόμης της Τουλούζης | Ούγκος κόμης του Ρουέργκ | ||||||||||||||||||||||||||||||
Γουλιέλμος Γ΄ κόμης της Τουλούζης | Μπέρθα κόμισσα του Ρουέργκ | ||||||||||||||||||||||||||||||
Πονς κόμης της Τουλούζης | |||||||||||||||||||||||||||||||
Γουλιέλμος Δ΄ κόμης της Τουλούζης | Ραϋμόνδος Δ΄ κόμης της Τουλούζης | ||||||||||||||||||||||||||||||
Φιλίππα σύζ. Γουλιέλμος Θ΄ των Πουατιέ δούκας της Ακουιτανίας | Βερτράνδος κόμης της Τουλούζης ΚΛΑΔΟΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ | Αλφόνσος-Ιορδάνης κόμης της Τουλούζης | |||||||||||||||||||||||||||||
Ραϋμόνδος των Πουατιέ σύζ. Κωνσταντία των Ωτβίλ πριγκίπισσα της Αντιόχειας | Πονς κόμης της Τρίπολης | Ραϋμόνδος Ε΄ κόμης της Τουλούζης | |||||||||||||||||||||||||||||
Βοημούνδος Γ΄ των Πουατιέ πρίγκιπας της Αντιόχειας | Ραϋμόνδος Β΄ κόμης της Τρίπολης | Ραϋμόνδος ΣΤ΄ κόμης της Τουλούζης | |||||||||||||||||||||||||||||
Ραϋμόνδος Δ΄ των Πουατιέ κόμης της Τρίπολης | Ραϋμόνδος Γ΄ κόμης της Τρίπολης | Ραϋμόνδος Ζ΄ κόμης της Τουλούζης | Λουδοβίκος Η΄ βασ. της Γαλλίας ΟΙΚΟΣ ΚΑΠΕΤΙΔΩΝ | ||||||||||||||||||||||||||||
Ιωάννα κόμισσα της Τουλούζης | Αλφόνσος κόμης του Πουατιέ | ||||||||||||||||||||||||||||||
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Le Roy Ladurie, Emmanuel (2001). Histoire de France des régions. Παρίσι: Seuil, σελ. 284.
- ↑ Philippe Zalmen Ben-Nathan - Une généalogie inédite des vicomtes de Lautrec - Annales du midi ISSN 0003-4398, 2002, vol 114, p. 369 à 379.