Ντόρα Γιαννακοπούλου
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Ντόρα Γιαννακοπούλου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ντόρα Γιαννακοπούλου (Ελληνικά) |
| Όνομα γεννήσεως | Θεοδώρα Κοτοπούλη |
| Γέννηση | 1937 Μυτιλήνη[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[1] ηθοποιός[1] τραγουδίστρια[1] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μηνάς Χρηστίδης[2] |
| Τέκνα | Λένος Χρηστίδης[2] |
Η Ντόρα Γιαννακοπούλου (Θεοδώρα Κοτοπούλη, 1937) είναι Ελληνίδα συγγραφέας και ηθοποιός, τραγουδίστρια.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Μυτιλήνη. Σπούδασε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και μόλις αποφοίτησε έπαιξε στο έργο "Ένας Όμηρος" του Μπρένταν Μπίαν, το οποίο ανέβασε ο Λεωνίδας Τριβιζάς στο Κυκλικό Θέατρο, με τραγούδια που είχε γράψει ο Μίκης Θεοδωράκης. Τότε άρχισε μια παράλληλη καριέρα στο θέατρο και στο τραγούδι, με εμφανίσεις στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στις πρώτες μπουάτ στην Πλάκα. Έβγαλε δίσκους με τραγούδια του Όμηρου και συνέχισε με Θεοδωράκη, Μποστ και Κακογιάννη. Λίγο αργότερα συνέχισε με τον Οδυσσέα Ελύτη.
Στην διάρκεια της χούντας έφυγε στο εξωτερικό, όπου με μια μικρή ομάδα έκανε τουρνέ σε χώρες της Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης, με ένα ιδιόμορφο πρόγραμμα βασισμένο στη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Μετά τη μεταπολίτευση σταμάτησε σχεδόν αμέσως το θέατρο και το τραγούδι.
Η πρόβα του νυφικού, που κυκλοφόρησε το 1993, [3] είναι το πρώτο της μυθιστόρημα. Στην πραγματικότητα είναι το πρώτο της γραπτό κείμενο με δεύτερο το διήγημα Ο πάπαρδος που δημοσιεύτηκε το 1995. Το δεύτερο μυθιστόρημά της, Ο μεγάλος θυμός, κυκλοφόρησε το 1996. [4] Και τα δύο μυθιστορήματα έγιναν σειρές για την τηλεόραση, το πρώτο στον ΑΝΤ1 και το δεύτερο στο MEGA, σε σκηνοθεσία Κώστα Κουτσομύτη. [5]
Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα Με τα μάτια του έρωτα (1999), [6] Οι τρεις χήρες (2001), [7] που έγινε σειρά στον ALPHA, Αμαρτωλέ μου άγγελε (2002), [8] Έρως μετ' εμποδίων (2004), [9] Το μενταγιόν (2007), [10] Ένοχα μυστικά (2009), Πεθαίνω για σένα (2011), [11] Στον γκρεμό (2013). [12] Όλα τα βιβλία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
Η Ντόρα Γιαννακοπούλου έκανε δυο γάμους. Από τον πρώτο σύζυγό της κράτησε το επίθετο Γιαννακοπούλου. Δεύτερος σύζυγός της ήταν ο ηθοποιός Μηνάς Χρηστίδης, με τον οποίο απέκτησε έναν γιο, τον συγγραφέα Λένο Χρηστίδη. Πρώτος ξάδελφός της ο Λάκης Κομνηνός και ανιψιός της ο Βασίλης Μαζωμένος.
Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1959 | Η λίμνη των στεναγμών | |
| Ψιτ... κορίτσια | Αλέκα | |
| 1962 | Τα σκαλοπάτια της ζωής | Βαρβάρα |
| 1963 | Οι σκανδαλιάρηδες [13] | Μαρίνα Τσακμάκη |
| 1964 | Το μεροκάματο του πόνου | |
| Έκλαψα πικρά για σένα | Μάρω | |
| 1965 | Καταιγίδα [14] | Μαρίνα Ράλλη |
| Ξαναγύρισε κοντά μου | Στέλλα Μαυράκη |
Παραστασιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| σεζόν | παράσταση | ρόλος | θίασος | θέατρο | σκηνοθέτης |
|---|---|---|---|---|---|
| Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1961/1962 | Ένας όμηρος | Τερέζα | Κυκλικό Θέατρο | Κυκλικό Θέατρο | Λεωνίδας Τριβιζάς |
| Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1961/1962 | Μια όμορφη Κυριακή του Σεπτέμβρη | Λία | Κυκλικό Θέατρο | Κυκλικό Θέατρο | Λεωνίδας Τριβιζάς |
| Ελληνική Θεατρική Περίοδος 1962/1963 | Νεκροί δίχως τάφο | Λουσι | Κυκλικό Θέατρο | Κυκλικό Θέατρο | Λεωνίδας Τριβιζάς |
Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 BiblioNet. 1279. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 BiblioNet. 45008. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ «Η πρόβα του νυφικού». Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Ο μεγάλος θυμός». Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Εκανε τη μικρή οθόνη… μεγάλη». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Με τα μάτια του έρωτα». Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Οι τρεις χήρες». Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Αμαρτωλέ μου άγγελε». Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Έρως μετ' εμποδίων». Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Το μενταγιόν». Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Πεθαίνω για σένα». Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Στον γκρεμό». Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «ΕΡΤ - Πρόγραμμα Τηλεόρασης & Ραδιοφώνου». ΕΡΤ. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Σολδάτος, Γιάννης (1991). Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, τομ. Β. Αθήνα: Αιγόκερως. σελ. 166.
|