Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νικολάε Γιόργκα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Νικολάε Γιόργκα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Nicolae Iorga (Ρουμανικά)
Γέννηση5  Ιουνίου 1871[1]
Μποτοσάνι[2]
Θάνατος27  Νοεμβρίου 1940[1][3][4]
Στρεϊζνίκου
Αιτία θανάτουτραύμα από πυροβολισμό
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Τόπος ταφήςκοιμητήριο Μπελού
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένα Πριγκηπάτα
Βασίλειο της Ρουμανίας
ΘρησκείαΡουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Γαλλικά[5]
Ρουμανικά[5]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Αλέξανδρος Ιωάννης Α' Κούζας
Πανεπιστήμιο της Λειψίας
Πανεπιστήμιο Χούμπολτ[6]
École pratique des hautes études[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
γλωσσολόγος
Γεωπολιτικός
ποιητής[8]
συγγραφέας
Ιστορικός της Ανατολικής Ευρώπης
ιστορικός[8]
φιλόσοφος
ιστορικός της λογοτεχνίας
θεατρικός συγγραφέας
κριτικός λογοτεχνίας
δημοσιογράφος
ανατολιστής
βιογράφος
συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας
κλασικιστής
μεταφραστής
διδάσκων πανεπιστημίου[9]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Παρισιού
Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου[10]
Πανεπιστήμιο Αλέξανδρος Ιωάννης Α' Κούζας[11]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα
Πολιτική ιδεολογίαεθνικός συντηρητισμός, Κοινωνικός συντηρητισμός, αγροτισμός, εθνοτικός εθνικισμός και Romanian nationalism
Οικογένεια
ΣύζυγοςEcaterina Iorga
ΤέκναLiliana Iorga
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρωθυπουργός της Ρουμανίας (1931–1932)
μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ρουμανίας
Πρόεδρος της Γερουσίας της Ρουμανίας
ΒραβεύσειςΛεγεώνα της Τιμής
doctor honoris causa from the University of Paris (1931)[12]
Doctor honoris causa of the University of Strasbourg (1925)[13]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Νικολάε Γιόργκα (17 Ιανουαρίου 1871 - 27 Νοεμβρίου 1940) είναι ένας από τους γνωστότερους Ρουμάνους ιστορικούς του 20ου αιώνα ενώ διετέλεσε και πρωθυπουργός της χώρας του.

Γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1871 στο Μποτοσάνι της Μολδαβίας. Από μικρή ηλικία θα δείξει την μελλοντική του εξέλιξη: στην τρίτη τάξη του δημοτικού σχολείου στο Μποτοσάνι παραδίδει ένα μαθήμα ιστορίας, ενώ 14 ετών δημοσιεύει το πρώτο του άρθρο σε τοπική εφημερίδα. Το Σεπτέμβριου του 1888 εγγράφεται στη φιλοσοφική σχολή του πανεπιστημίου του Ιασίου στο φιλολογικό τμήμα. Το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του επόμενου έτους δίνει όλεςτις εξετάσεις των ετών Α΄έως Γ΄, ενώ το Δεκέμβριο του ίδιου έτους η διπλωματική του εργασία που αφορούσε στην ελληνική λογοτεχνία αξιολογείται με magna cum laude. To Μάρτιο του 1890 δίνει την πρώτη του διάλεξη, με τίτλο «Η ηθική στην τέχνη». Την ίδια χρονιά του δίνεται μια υποτροφία για σπουδές στη Γαλλία και στη Γερμανία : παρακολουθεί μαθήματα στην École Pratique des Hautes Études στο τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας. Ως θέμα της διπλωματικής του εργασίας διάλεξε τη Λατινική ποίηση στη Νέα Ιταλία του Sannazar και Vida. To 1893 βρέθηκε στο Βερολίνο και στη Λειψία,όπου υπέβαλε με επιτυχία τη διδακτορική του διατριβή με θέμα, Thomas III, Marquis de Saluces. Études Historiques. Δυο χρόνια αργότερα διορίστηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου μέχρι το 1940. Τέλειος γνώστης των κλασικών γλωσσών, μιλούσε αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, γερμανικά, ιταλικά, ολλανδικά, νορβηγικά.

Ο πολιτικός Νικολάε Γιόργκα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 28 Μαΐου 1907 εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής. Το 1910 ίδρυσε δικό του κόμμα: το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα. Υπήρξε πρόεδρος της Βουλής στα τέλη του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου, πολλές φορές υπουργός,ενώ μεταξύ 1931 και 1932 διετέλσε πρωθυπουργός. Η δημοκρατική του στάση προκάλεσε τη δυσαρέσκεια των λεγεωναρίων της Σιδηράς Φρουράς. Θα τον δολοφονήσουν τη νύχτα της 27ης προς 28ης Νοεμβρίου 1940.

Η εργογραφία του Γιόργκα είναι κολοσιαία: μεταξύ 1884 και 1940 εξέδωσε 1.400 τίτλους βιβλίων και συλλογές εγγράφων, καθώς και άρθρα σε 700 πειοδικά, ρουμανικά και ξένα, θεατρικά έργα, ποιήματα, προσωπογραφίες, περιγραφές ταξιδιών, σκέψεις, αναπολήσεις, πολιτικούς λόγους, εκδόσις συγγραφέων, προλόγους, που αριθμούν περίπου 20.000 λήμματα. Από θεματική άποψη καλύπτει τα εξής θέματα: παγκόσμια ιστορία, ιστορία των Ρουμάνων, βοηθήματα της ιστορίας, λογοτεχνία, εθνογραφία, λαογραφία, ιστορία της τέχνης, ιστορία της λογοτεχνίας, πολιτικοί λόγοι.

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 13  Δεκεμβρίου 2014.
  3. (Αγγλικά) Find A Grave. 14260142. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0033815.
  5. 5,0 5,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12021705r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  7. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  8. 8,0 8,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/126063. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  9. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990003901. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  10. Ανακτήθηκε στις 3  Ιουλίου 2019.
  11. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2019.
  12. «Liste des docteurs honoris causa de l'Université de Paris de 1918 à 1933 inclus». (Γαλλικά) Annales de l'Université de Paris. 1934. σελ. 90-95.
  13. L'Information universitaire. 7  Μαρτίου 1925. gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k4585579v/f2.item.r=honoris.zoom.

Φλορίν Μαρινέσκου, "Για την ελληνική έκδοση του έργου του Ν. IORGA, «Το Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο»-Βιβλιογραφικό δοκίμιο", Βυζαντινός Δόμος, τομ. 2 (1988), σελ. 115-123.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]