Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου
Universitatea din București
ΡητόVirtute et Sapientia
Ρητό στα ελληνικάΑρετή και σοφία
Τύποςδημόσιο
Ίδρυση1864
ΣυνεργασίαIAU, EUA, UNICA
Προϋπολογισμός71 εκατομμύρια € (το 2018)
ΠρύτανηςMarian Preda
Ακαδημαϊκό προσωπικό1.300 (το 2019)
Φοιτητές31.444 (το 2019)
Προπτυχιακοί22.038 (το 2019)
Μεταπτυχιακοί9.406 (το 2019)
ΤοποθεσίαΒουκουρέστι
Αθλήματα20
Ιστότοποςunibuc.ro

Το Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου (ρουμαν. Universitatea din București), κοινώς γνωστό Ρουμανία με το απλό αρκτικόλεξο UB, είναι δημόσιο πανεπιστήμιο στην πρωτεύουσα της Ρουμανίας Βουκουρέστι, που ιδρύθηκε στις 4 Ιουλίου 1864 με διάταγμα του πρίγκιπα Αλεξάνδρου Ιωάννη Κούζα για την αναβίωση της Ηγεμονικής Ακαδημίας ως Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Με αυτή τη χρονολογία είναι το δεύτερο παλαιότερο πανεπιστήμιο της Ρουμανίας (μετά από εκείνο του Ιασίου). Είναι ένα από τα πέντε μέλη της «Κοινοπραξίας Universitaria» (η ομάδα των ελίτ πανεπιστημίων της Ρουμανίας). Το Πανεπιστήμιο προσφέρει προγράμματα σπουδών στη ρουμανική και στην αγγλική γλώσσα, και κατατάσσεται συνήθως από τα QS World University Rankings ως ένα από τα τέσσερα κορυφαία Α.Ε.Ι. της Ρουμανίας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της ιστορίας του αποτελεί κορυφαίο ακαδημαϊκό κέντρο της χώρας του και σημαντικό σημείο αναφοράς στη ρουμανική κοινωνία.

Το 1694 ο Κωνσταντίνος Μπρινκοβεάνου, ηγεμόνας της Βλαχίας, είχε ιδρύσει την Ηγεμονική Ακαδημία ή «Αυθεντική Ακαδημία» (Academia Domnească de la București), γνωστή και ως Λύκειο του Βουκουρεστίου, στο Βουκουρέστι, με τις παραδόσεις των μαθημάτων να γίνονται στην ελληνική γλώσσα. Το 1776 ο τότε ηγεμόνας της Βλαχίας Αλέξανδρος Υψηλάντης αναμόρφωσε το πρόγραμμα σπουδών της Ακαδημίας: κατά κάποιο τρόπο το έφερε πιο κοντά στη Δύση, προσθέτοντας την εκμάθηση της γαλλικής, της ιταλικής και της λατινικής γλώσσας. Τα μαθήματα γίνονταν εντός εντυπωσιακού οικοδομήματος πολλαπλών χώρων, που κτίσθηκε μέσα στη Μονή του Αγίου Σάββα. Με την ανοικοδόμηση αυτή του 1779, η Ακαδημία διέθετε πλέον χώρο και για πειράματα Φυσικής και Χημείας, τα οποία δίδασκε ο Μανασσής Ηλιάδης. Το έργο του Λυκείου διακόπηκε το 1821 μετά τον αποδεκατισμό του Ιερού Λόχου στο Δραγατσάνι και τη συνακόλουθη απόφαση της Υψηλής Πύλης να τερματίσει την εξουσία των Φαναριωτών και να καταργήσει τα ελληνικά δημόσια σχολεία. Κατά τα μέσα του 19ου αιώνα, στις κτιριακές εγκαταστάσεις του λειτούργησε το Ρουμανικό Εθνικό Κολέγιο του Αγίου Σάββα. Το 1857 ο Κάρολ Νταβιλά και ο Νικολάε Κρετσουλέσκου ίδρυσαν στο Βουκουρέστι την «Εθνική Σχολή Ιατρικής και Φαρμακευτικής», ενώ το 1859 ιδρύθηκε στην πόλη και ανεξάρτητη Νομική Σχολή.

Το αρχικό σχέδιο (1857) του παλαιού (κεντρικού) κτηρίου του Πανεπιστημίου

Στις 4 Ιουλίου (16 Ιουλίου με το νέο ημερολόγιο) του 1864 ιδρύθηκε με το διάταγμα αρ. 765 από τον πρίγκιπα Αλέξανδρο Ιωάννη Κούζα το σημερινό Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου, ενώνοντας τις Σχολές Νομικής, Επιστημών και Γραμμάτων σε ενιαίο σώμα. Το 1869 ιδρύθηκε η Ιατρική Σχολή με μετασχηματισμό της Εθνικής Σχολής Ιατρικής και Φαρμακευτικής. Τα επόμενα χρόνια, δημιουργήθηκαν κι άλλες, νέες σχολές: το 1884 η Θεολογική Σχολή, το 1906 το Ινστιτούτο Γεωλογίας, το 1913 το Ακαδημαϊκό Ινστιτούτο Ηλεκτροτεχνολογίας, το 1921 η Κτηνιατρική Σχολή, το 1923 η Φαρμακευτική Σχολή και το 1924 το Ινστιτούτο Ιατροδικαστικής «Μίνα Μινόβιτσι».

Το μεγαλύτερο μέρος του κυρίως κτηρίου του Πανεπιστημίου παρέμεινε ανέπαφο στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ωστόσο κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών του Βουκουρεστίου το 1944, το κεντρικό τμήμα του υπέστη σοβαρές ζημιές από βόμβες της γερμανικής πολεμικής αεροπορίας και κατεδαφίσθηκε (ανακατασκευάσθηκε μόλις το 1969-1971). Το 1956 μια ηγετική ομάδα φοιτητών, κυρίως από το Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου, σχεδίασε μια ειρηνική διαμαρτυρία εναντίον του τότε κομμουνιστικού καθεστώτος της Ρουμανίας, αλλά η αστυνομία τους εμπόδισε να την πραγματοποιήσουν. Για ένα διάστημα, από τη δεκαετία του 1950 μέχρι τις αρχές της επόμενης, το Πανεπιστήμιο ήταν γνωστό ως «Πανεπιστήμιο Κ.Ι. Παρχόν» προς τιμή του Κονσταντίν Ιοάν Παρχόν.

Η περιοχή γύρω από το παλαιό κτίριο του Πανεπιστημίου (Πλατεία Πανεπιστημίου) ήταν το επίκεντρο πολλών ταραχών, διαμαρτυριών και συγκρούσεων με τις δυνάμεις ασφαλείας κατά τη Ρουμανική Επανάσταση του 1989. Κατά τους μήνες Απρίλιο έως Ιούνιο του 1990, το Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου ήταν χώρος αντικομμουνιστικών διαδηλώσεων.

Το 1996, ο Εμίλ Κονσταντινέσκου, τότε πρύτανης (και πρώην απόφοιτος του Τμηματος Γεωλογίας) του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου, εξελέγη Πρόεδρος της Ρουμανίας, έχοντας νικήσει τον Ιόν Ιλιέσκου στις προεδρικές εκλογές εκείνου του έτους.

Οργάνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Κεντρική Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου, που στεγάζεται σε μέγαρο νεο-μπαρόκ. Το άγαλμα μπροστά είναι του Βασιλέως Καρόλου Α΄.

Τμήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου

Το Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου έχει τα εξής 19 τμήματα-σχολές:[1]

  • Τμήμα Διοικήσεως Επιχειρήσεων
  • Τμήμα Βιολογίας
  • Τμήμα Χημείας
  • Τμήμα Νομικής (Νομική Σχολή)
  • Τμήμα Φιλοσοφίας
  • Τμήμα Φυσικής
  • Τμήμα Γεωγραφίας
  • Τμήμα Γεωλογίας και Γεωφυσικής
  • Τμήμα Ιστορίας
  • Τμήμα Δημοσιογραφίας και Σπουδών επικοινωνίας
  • Τμήμα Ξένων Γλωσσών και Φιλολογιών
  • Τμήμα Ρουμανικής Φιλολογίας
  • Τμήμα Μαθηματικών και Επιστήμης Υπολογιστών
  • Τμήμα Ψυχολογίας και Παιδαγωγικής
  • Τμήμα Κοινωνιολογίας και κοινωνικού έργου
  • Τμήμα Πολιτικής επιστήμης
  • Τμήμα Ορθόδοξης Θεολογίας
  • Τμήμα Ρωμαιοκαθολικής Θεολογίας
  • Τμήμα Θεολογίας Βαπτιστών

Ερευνητικές και ακαδημαϊκές μονάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Πανεπιστήμιο έχει επιπλέον τις ακόλουθες ερευνητικές μονάδες-τμήματα:

  • Τεχνολογίας
  • Εξ αποστάσεως μαθήσεως
  • Διαπολιτισμικών και Διαθρησκειακών Ανταλλαγών της UNESCO
  • Εκπαιδευτικής Παιδαγωγικής
  • Γαλλόφωνη Διδακτορική Σχολή Κοινωνικών Επιστημών (γαλ. École Doctorale Francophone de l'Europe Centrale et de Sud-Est)

Το Πανεπιστήμιο διαθέτει επίσης τον δικό του εκδοτικό οίκο, διάφορα άλλα ερευνητικά ινστιτούτα και ερευνητικές ομάδες (όπως το Ινστιτούτο Πολιτικών Ερευνών, το Ινστιτούτο Μαθηματικών, το Κέντρο Βυζαντινών Σπουδών, το Σεμινάριο Αρχαιολογίας «Βασίλε Περβάν», το Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών, και άλλα), μεταπτυχιακά και διδακτορικά προγράμματα, καθώς και διάφορες εγκαταστάσεις και προγράμματα δια βίου μάθησης.

Συμφωνίες συνεργασίας έχουν συναφθεί από το Πανεπιστήμιο με περισσότερα από 50 πανεπιστήμια σε 40 χώρες, ενώ το ίδρυμα συμμετέχει και σε ευρωπαϊκά προγράμματα, όπως τα Erasmus, Lingua, Naric, Leonardo da Vinci, UNICA, AMOS, TEMPUS και TEMPRA.

Πανεπιστημιόπολη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το «Παλαιό Κτήριο» ή «Ανάκτορο του Πανεπιστημίου» είναι το κεντρικό κτήριο του Πανεπιστημίου.

Το Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου διαθέτει μια σειρά κτιρίων που είναι διάσπαρτα σε όλο το Βουκουρέστι, οπότε δεν έχει μία πανεπιστημιούπολη με την κλασική έννοια του όρου. Τα δύο κύρια κτήριά του είναι:

  • Το «Παλαιό Κτήριο» ή «Ανάκτορο του Πανεπιστημίου», στην Πλατεία Πανεπιστημίου στο κέντρο της πόλεως, στεγάζει τα τμήματα Μαθηματικών και Επιστήμης Υπολογιστών, Χημείας, Γεωγραφίας, Ιστορίας, Ρουμανικής Φιλολογίας και Ξένων Γλωσσών και Φιλολογιών.
  • Το Μέγαρο Kogălniceanu, κοντά στην Εθνική Όπερα Βουκουρεστίου, στεγάζει τη διοίκηση του Πανεπιστημίου και το Τμήμα Νομικής.

Μερικά τμήματα έχουν τα δικά τους ξεχωριστά κτήρια σε σημαντικές αποστάσεις από το κέντρο, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Τμήμα Φυσικής, που βρίσκεται στην κωμόπολη Μεγκουρέλε, 16 χιλιόμετρα νοτίως του Βουκουρεστίου.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «University of Bucharest - Culture and Discovery» (PDF). University of Bucharest. Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]