Μαργαρίτα Πολ, 8η κόμισσα του Σόλσμπερι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαργαρίτα Πολ, 8η κόμισσα του Σόλσμπερι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Margaret Pole (Αγγλικά)
Γέννηση14  Αυγούστου 1473 ή 1473[1][2]
Μπαθ
Θάνατος27  Μαΐου 1541 ή 1541[1][2]
Πύργος του Λονδίνου
Αιτία θανάτουαποκεφαλισμός
Συνθήκες θανάτουθανατική ποινή
Τόπος ταφήςChurch of St Peter ad Vincula, Tower Hamlets
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αγγλίας
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Eορτασμός αγίου28 Μαΐου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Κυρία επί των τιμών[3]
Οικογένεια
ΣύζυγοςSir Richard Pole[4][5]
ΤέκναUrsula Pole, Baroness Stafford[4]
Arthur Pole[6]
Geoffrey Pole[6][4]
Henry Pole, 1st Baron Montagu[6][4]
Ρέτζιναλντ Πόουλ[4]
ΓονείςΓεώργιος, 1ος δούκας του Κλάρενς[4] και Ισαβέλλα Νέβιλ, δούκισσα του Κλάρενς[4]
ΑδέλφιαΕδουάρδος Πλανταγενέτης, 17ος κόμης του Γουόρικ[4]
ΟικογένειαΟίκος της Υόρκης και Οίκος των Πλανταγενετών
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μαργαρίτα Πολ, 8η κόμισσα του Σόλσμπερι (14 Αυγούστου 1473 - 27 Μαΐου 1541) ήταν κόρη του Γεωργίου Πλανταγενέτη, 1ου δούκα του Κλάρενς και της Ισαβέλλας Νέβιλ, δούκισσας του Κλάρενς, ανιψιά των βασιλέων Εδουάρδου Δ΄ της Αγγλίας και Ριχάρδου Γ΄ της Αγγλίας. Η Μαργαρίτα ήταν μια από τις δυο γυναίκες στην Αγγλία τον 16ο αιώνα που κατείχαν τους τίτλους χάρη στα δικά τους δικαιώματα και όχι του συζύγου τους, ένα από τα τελευταία μέλη των Πλανταγενετών εκτελέστηκε με εντολή του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας γιου της πρώτης εξαδέλφης της Ελισάβετ της Υόρκης.[7] Ο Πάπας Λέων ΙΓ΄ φρόντισε για την αγιοποίηση της στις 29 Δεκεμβρίου 1886 ως μάρτυρας της Καθολικής εκκλησίας.[8]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μητέρα της ήταν κόρη του Ριχάρδου Νέβιλ, 16ου κόμητος του Γουόρικ και της Άννας Μποσάμπ, 16ης κόμισσας του Γουόρικ, ο από μητέρα παππούς της σκοτώθηκε στη μάχη του Μπάρνετ εναντίον του θείου της Εδουάρδου Δ΄ της Αγγλίας. Οι κομητείες του Σόλσμπερι και του Γουόρικ δημιουργήθηκαν για τον πατέρα της όταν ήταν ήδη δούκας του Κλάρενς, μετά την εκτέλεση του ο Εδουάρδος Δ΄ κήρυξε ότι ο μικρός αδελφός της Εδουάρδος Πλανταγενέτης, 17ος κόμης του Γουόρικ θα γίνει κόμης του Γουόρικ. Η Μαργαρίτα διεκδίκησε την κομητεία του Γουόρικ αλλά κατασχέθηκε για τον αδελφό της.[9] Η μητέρα της Μαργαρίτας πέθανε όταν ήταν τριών ετών και ο πατέρας της εκτέλεσε δυο υπηρέτριες για τις οποίες υποπτεύθηκε ότι την είχαν δηλητηριάσει. Ο πατέρας της εκτελέστηκε από τον μεγαλύτερο αδελφό του Εδουάρδο Δ΄ για προδοσία όταν ήταν η ίδια πέντε ετών (1478) όλα τα εδάφη του και οι τίτλοι του κατασχέθηκαν. Ο θείος της Εδουάρδος Δ΄ πέθανε όταν ήταν 10 ετών (1483), ο θείος της Ριχάρδος Γ’ κήρυξε τα παιδιά του Εδουάρδου Δ΄ με την Ελισάβετ Γούντβιλ μπάσταρδα ενώ για τη Μαργαρίτα και τον αδελφό της δήλωσε ότι τους αποκλήρωσε ο πατέρας τους. Ο Ριχάρδος του Γκλόστερ παντρεύτηκε τη θεία της Ισαβέλλα Νέβιλ, δούκισσα του Κλάρενς και ανέβηκε στον θρόνο ως Ριχάρδος Γ΄ της Αγγλίας.

Ο Ριχάρδος Γ΄ έστειλε τα παιδιά στο κάστρο του Χάτον στο Γιορκσάιρ, ηττήθηκε και σκοτώθηκε στη μάχη του Μπόσγουορθ από τον Ερρίκο Τυδώρ που ανέβηκε στον θρόνο ως Ερρίκος Ζ΄ της Αγγλίας. Ο Ερρίκος Ζ΄ παντρεύτηκε την πρώτη ξαδέλφη των παιδιών Ελισάβετ της Υόρκης μεγαλύτερη κόρη του Εδουάρδου Δ΄ και τα πήρε υπό την προστασία του, ο Εδουάρδος σύντομα διεκδίκησε τον θρόνο της Αγγλίας και μεταφέρθηκε στον Πύργο του Λονδίνου. Ο Εδουάρδος εμφανίστηκε σύντομα σε δημόσια θέα παρουσιάζοντας τον απατεώνα Λαμπέρτ Σίμνελ στους Ιρλανδούς λόρδους σαν "κόμη του Γουόρικ".

Γάμος με τον Ριχάρδο Πολ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ερρίκος Ζ΄ έδωσε σύζυγο στη Μαργαρίτα τον Σερ Ριχάρδο Πολ που η μητέρα του ήταν ετεροθαλής αδελφή της βασιλομήτωρος Μαργαρίτας Μπωφόρ. Ο Πέρκιν Γουάρμπεκ έκανε νέα εξέγερση εναντίον του βασιλιά, ο αδελφός της Μαργαρίτας Ερρίκος κατηγορήθηκε για συμμετοχή του στη συνωμοσία και εκτελέστηκε. Ο σύζυγος της Ριχάρδος Πολ πήρε μια σειρά από τίτλους ο σημαντικότερος ήταν Καγκελάριος για λογαριασμό του Αρθούρου, πρίγκιπα της Ουαλίας μεγαλύτερου γιου και διαδόχου του Άγγλου βασιλιά. Ο Αρθούρος της Ουαλίας παντρεύτηκε την Αικατερίνη της Αραγονίας και η Μαργαρίτα μπήκε στη συνοδεία της αλλά ο έφηβος Αρθούρος πέθανε το 1502. Όταν πέθανε ο σύζυγος της (1504) η Μαργαρίτα ήταν χήρα με πέντε μικρά παιδιά και η περιουσία που είχε κληρονομήσει ήταν περιορισμένη χωρίς προοπτικές, ο Ερρίκος Ζ΄ πλήρωσε την κηδεία του συζύγου της. Η Μαργαρίτα για να ανταποκριθεί οικονομικά αφιέρωσε τον τρίτο γιο της Ρέτζιναλντ Πολ στην εκκλησία στην οποία έκανε λαμπρή σταδιοδρομία σαν παπικός απεσταλμένος και αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι, δεν ξέχασε όμως ότι τον εγκατέλειψε η μητέρα του και το έφερε βαριά σε μεγάλη ηλικία.[10] Μετά τον θάνατο του συζύγου της χωρίς οικονομικούς πόρους για τον εαυτό της και τα παιδιά της αποσύρθηκε στο αβαείο της Σιών με τις Μπριτζετιανές μοναχές.[11]

Κόμισσα του Σόλσμπερι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα σύμβολα της Μαργαρίτας Πολ, 8ης κόμισσας του Σόλσμπερι

Επέστρεψε στη βασιλική αυλή με την άνοδο του Ερρίκου Η΄ και απέκτησε τη βασιλική εύνοια. Ο Ερρίκος Η΄ παντρεύτηκε την Αικατερίνη της Αραγωνίας χήρα του αδελφού του Αρθούρου και η Μαργαρίτα μπήκε στη συνοδεία της. Το Κοινοβούλιο επανέφερε στη Μαργαρίτα τα εδάφη του αδελφού της στο Σόλσμπερι πληρώνοντας 5000 μάρκα, ο Ερρίκος Η΄ εξακολουθούσε να τα ελέγχει όσο ήταν ανήλικος και στη συνέχεια όταν αιχμαλωτίστηκε για προδοσία κατασχέθηκαν. Η ίδια Κοινοβουλευτική πράξη παραχώρησε στη Μαργαρίτα την κομητεία του Σόλσμπερι ενώ το Γουόρικ και τα εδάφη των Ντεσπένσερ παρέμειναν ιδιοκτησία του στέμματος.[12][13] Η Μαργαρίτα διοικούσε άριστα τα εδάφη σαν κόμισσα του Σόλσμπερι και έγινε σύντομα η πέμπτη πλουσιότερη γυναίκα στην Αγγλία, προστάτης των γραμμάτων και της Αναγέννησης μεταφράστηκε στα Αγγλικά ο Έρασμος. Ο πρώτος γιος της Ερρίκος Πολ δημιούργησε τη βαρονία του Μοντανί έναν από τους τίτλους των Νέβιλ και μίλησε για την οικογένεια του στη Βουλή των Λόρδων. Ο δεύτερος γιος της Άρθουρ Πολ έκανε λαμπρή σταδιοδρομία σαν αυλικός και έγινε ένας από τους έξι κυρίους του βασιλικού συμβουλίου. Δέχτηκε ισχυρό πλήγμα όταν ο προστάτης της Εδουάρδος Στάφορντ, 3ος δούκας του Μπάκινγκχαμ κατηγορήθηκε για προδοσία και εκτελέστηκε (1521). Η κόρη της Μαργαρίτας Ούρσουλα παντρεύτηκε τον Ερρίκο Στάφορντ γιο του δούκα του Μπάκινγκχαμ αλλά μετά την πτώση του δούκα έχασε μεγάλο τμήμα της περιουσίας του.

Ο τρίτος γιος της Μαργαρίτας Ρέτζιναλντ Πολ σπούδασε στην Πάντοβα, έγινε πρύτανης στο Έξετερ, κανόνας στη Γιορκ και κέρδισε πολλούς ακόμα τίτλους αν και δεν είχε χριστεί ιερέας. Εκπροσώπησε τον Ερρίκο Η΄ στο Παρίσι (1529) και πίεσε τους θεολόγους της Σορβόνης να υποστηρίξουν το διαζύγιο του Ερρίκου με την Αικατερίνη της Αραγωνίας.[14] Ο μικρότερος γιος της Γοδεφρείδος Πολ παντρεύτηκε την Κωνσταντία κόρη του Εδμόνδου Πάκενχαμ και κληρονόμησε το Λόρντινγκτον στο Σάσσεξ. Η Μαργαρίτα είχε μια διαφωνία με τον βασιλιά ζητώντας από τον Ερρίκο Η΄ τα αμφισβητούμενα εδάφη των Σόμερσετ τα οποία ανήκαν στον παππού του Μπωφόρ αλλά ήταν τότε στην κατοχή του στέμματος. Η Μαργαρίτα ορίστηκε κηδεμόνας της κόρης του Ερρίκου Η΄ Μαρίας (1520), όταν οι γιοι της αναμείχθηκαν με τον Μπάκινγκχαμ έχασε την κηδεμονία αλλά σύντομα αποκαταστάθηκε. Η Μαρία κηρύχτηκε μπάσταρδη αλλά η Μαργαρίτα αρνήθηκε να δώσει στον πατέρα της το χρυσό πιάτο και τα κοσμήματα της, το νοικοκυριό της Μαρίας διαλύθηκε στο τέλος της χρονιάς, η Μαργαρίτα ζήτησε να την υπηρετήσει με δικό της κόστος αλλά ο Ερρίκος το αρνήθηκε. Ο αυτοκρατορικός απεσταλμένος Τσάπις ζήτησε από τον Ερρίκο να παραδώσει τη Μαρία στη Μαργαρίτα αλλά εκείνος το αρνήθηκε ξανά και δήλωσε ότι ήταν "μικρή και ανόητη". Η Μαργαρίτα αποκαταστάθηκε για σύντομο χρόνο στην αυλή (1536) όταν η βασίλισσα Άννα Μπολέυν συνελήφθη και εκτελέστηκε.[15]

Πτώση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάιο του 1536 ο Ρέτζιναλντ Πολ έσπασε οριστικά τους δεσμούς με τον βασιλιά, το 1531 τον είχε προειδοποιήσει για τον κίνδυνο του γάμου με την Μπόλευν, επέστρεψε στην Πάντοβα και δέχτηκε το τελευταίο αυτοκρατορικό δώρο τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς. Ο Τσάπις διαβεβαίωσε τον αυτοκράτορα Κάρολο Κουίντο ότι ο Ρέτζιναλντ θα παντρευτεί τη Μαρία και θα ενώσει τα δυναστικά δικαιώματα, επικοινώνησε επίσης με τον Ρέτζιναλντ μέσω του αδελφού του Γοδεφρείδου. Ο Ρέτζιναλντ απάντησε στο βιβλίο που του έστειλε ο Ερρίκος Η΄ με ένα φυλλάδιο στο οποίο τόνισε το σφάλμα που έκανε να παντρευτεί τη σύζυγο του αδελφού του και αρνήθηκε τη βασιλική υπεροχή, ταυτόχρονα έστειλε επιστολή σε όλους τους μεγάλους πρίγκιπες της Ευρώπης να τον εκθρονίσουν. Ο Ερρίκος Η΄ διαμαρτυρήθηκε έντονα στη μητέρα του Μαργαρίτα και εκείνη με τη σειρά της έστειλε γράμμα στον γιο της που τον επέκρινε για την "τρέλα" του.[16]

Ο Ρέτζιναλντ έγινε Καρδινάλιος (1537), ο Πάπας Παύλος Γ΄ τον χρησιμοποίησε με στόχο την τοποθέτηση Καθολικού βασιλιά στον θρόνο της Αγγλίας και την ανατροπή του Προτεστάντη Ερρίκου αλλά ούτε ο Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας ούτε ο αυτοκράτορας υποστήριξαν την προσπάθεια, απεστάλη στην αυλή του αυτοκράτορα (1539) για να οργανώσει εμπάργκο εναντίον της Αγγλίας.[17] Ο Γοδεφρείδος Πολ συνελήφθη τον Αύγουστο του 1538 με την κατηγορία της συνεννόησης με τον Ρέτζιναλντ κάτι που επιβεβαίωσε η έρευνα του Ερρίκου Κουρτεναί, μαρκησίου του Έξετερ. Ο Τόμας Κρόμγουελ ανέκρινε τον Γοδεφρείδο που ομολόγησε ότι ο μεγαλύτερος αδελφός του λόρδος του Μοντανί και η μαρκησία είχαν αλληλογραφία με τον Ρέτζιναλντ, η μαρκησία ο Έξετερ και ο Μοντανί συνελήφθησαν τον Νοέμβριο του 1538. Τον Ιανουάριο του 1539 ο Γοδεφρείδος συγχωρέθηκε αλλά ο γιος της Μαργαρίτας Ερρίκος, βαρόνος του Μοντανί και ο ξάδελφος του Έξετερ εκτελέστηκαν αργότερα για προδοσία, τον Μάιο του 1539 η Μαργαρίτα και οι γιοι της βρέθηκαν υπόδικοι με τις ίδιες κατηγορίες που είχε καταδικαστεί και ο πατέρας της, η περιουσία τους και οι τίτλοι τους κατασχέθηκαν. Ο Κρούμγουελ για να ενισχύσει τις κατηγορίες κατασκεύασε έναν κόκκινο χιτώνα με τις "πέντε πληγές του Χριστού" που συμβόλιζε την πίστη της Μαρίας στον Καθολικισμό, τη βασιλεία του γιου της Ρέτζιναλντ και της Καθολικής κόρης του βασιλιά Μαρίας. Η ανακάλυψη του χιτώνα στο σπίτι της έξι μήνες αργότερα ήταν μάλλον σκευωρία του Κρόμγουελ, καταδικάστηκε σε θάνατο για προδοσία και με την υπογραφή του βασιλιά εκτελέστηκε.

Εκτέλεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο καρδινάλιος Ρέτζιναλντ Πολ, γιος της Μαργαρίτας Πολ

Η Μαργαρίτα ντε Πολ κρατήθηκε στον Πύργο του Λονδίνου δυόμιση χρόνια, η ίδια και ο εγγονός της Ερρίκος ο γιος του γιου της Ερρίκου είχαν ακόμα την εύνοια του βασιλιά και δέχτηκε τον Μάρτιο του 1541 ένα μεγάλο δώρο από υφάσματα, ο Κρόμγουελ έπεσε από τη βασιλική χάρη (1541) και εκτελέστηκε. Το παρακάτω ποίημα χαράχτηκε στο κελί της από την ίδια :

"Γιατί οι προδότες πρέπει να πεθάνουν στο μπλοκ; Εγώ δεν είμαι προδότης Η πίστη μου είναι ισχυρή Εγώ δεν θα πάω στο μπλοκ Δεν θα κάνω ούτε βήμα Ο θεός να σας συγχωρέσει!"[18][19]

Το πρωί της 27ης Μαΐου 1541 η Μαργαρίτα άκουσε ότι θα πεθάνει σε μια ώρα αυτή έκπληκτη απάντησε ότι δεν έκανε κανένα έγκλημα, τη μετέφεραν στον περίβολο του Πύργου που είχε στηθεί ένα μικρό ξύλινο μπλοκ αντί για το συνηθισμένο ικρίωμα, επειδή ήταν μέλος της βασιλικής οικογένειας δεν έγινε η εκτέλεση της ενώπιον του λαού. Δυο γραπτές μαρτυρίες υπάρχουν : η πρώτη είναι του Γάλλου απεσταλμένου Μάριλλακ και η δεύτερη του αυτοκρατορικού απεσταλμένου Τσαπίς. Οι λογαριασμοί τους διαφέρουν σημαντικά, ο Μάριλλακ καταγράφει ότι η εκτέλεση έγινε στη γωνία του Πύργου με τόσο λίγο κόσμο που θεωρείται αμφίβολη, ο Τσαπίς αντίθετα γράφει ότι έγινε μπροστά σε 150 θεατές ανάμεσα στους οποίους και ο δήμαρχος του Λονδίνου. Ο Τσάπις σημειώνει "στην αρχή της φάνηκε πολύ παράξενο ότι θα την εκτελέσουν επειδή δεν γνώριζε τον λόγο που κατηγορείται" και συνεχίζει "ο επαγγελματίας δήμιος βρισκόταν σε αποστολή να αντιμετωπίσει τους επαναστάτες στον βορά γι'αυτό ανέλαβε την εκτέλεση ένας άξεστος νέος που τεμάχισε πολύ άτσαλα το κεφάλι και τους ώμους της.[20] Ένας απόκρυφος λογαριασμός στο "Γενεαλογικό δέντρο του Μπερκ" γράφει ότι η Μαργαρίτα αρνήθηκε να βάλει το κεφάλι της στο μπλοκ λέγοντας "Μόνο προδότες το κάνουν και εγώ δεν είμαι", στη συνέχεια είπε στο παιδί να τη σκοτώσει με όποιον τρόπο μπορούσε.[21][22][23][24][25] Η Μαργαρίτα ντε Πολ τάφηκε στο παρεκκλήσι του Αγίου Πέτρου μέσα στον Πύργο του Λονδίνου.[26]

Αρίθμηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πατέρας της και ο από μητέρα παππούς της ήταν κόμητες του Σόλσμπερι αλλά είναι ασαφές αν η κομητεία επανήλθε στην ίδια, τα κοινοβουλευτικά διατάγματα διαφέρουν αλλά σύμφωνα με τα περισσότερα αριθμείται 8η κόμισσα του Σόλσμπερι. Ο παππούς της Ριχάρδος Νέβιλ δεν είχε γιους, τα εδάφη μοιράστηκαν ανάμεσα στις κόρες του και επειδή η μικρότερη Άννα Νέβιλ σύζυγος του Ριχάρδου Γ΄ δεν είχε παιδιά η πλειοψηφία των εδαφών κληρονομήθηκε από τον αδελφό της Μαργαρίτας Εδουάρδο Πλανταγενέτη. Τον 15ο αιώνα ο σύζυγος της μεγαλύτερης κόρης στην περίπτωση αυτή ο Γεώργιος του Κλάρενς κληρονομούσε όλα τα εδάφη αλλά ο σύγχρονος νόμος απαιτούσε νέα δημιουργία, ο νόμος που είχε επινοηθεί από τους Στιούαρτ να μπορεί ο βασιλιάς να κηρύξει μια από τις κόρες του κόμη κατά βούληση κληρονόμο δεν εφαρμόστηκε. Τον 15ο αιώνα η μια κόρη μπορούσε να κληρονομούσε τους τίτλους και τα εδάφη του πατέρα της, αν οι κόρες ήταν πολλές και υπήρχαν συγκρούσεις η περιουσία πήγαινε στο στέμμα το οποίο έκανε τη διανομή στα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Ο Όρας Ράουντ σύμφωνα με τη Βίβλο των τίτλων γράφει ότι ο αδελφός της Εδουάρδος πήρε τον τίτλο του κόμη του Σόλσμπερι από τον πατέρα του και όχι από τον μητρικό παππού του και η ίδια η Μαργαρίτα καταγράφεται δεύτερη κόμισσα.[27]

Θρύλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο γιος της Ρέτζιναλντ Πολ δεν σταμάτησε ποτέ να λέει για τον εαυτό του ότι είναι "γιος μιας μάρτυρος", έγιναν πολλές προσπάθειες από την Καθολική εκκλησία να καθιερωθεί ως "Μάρτυρας", τις διαδικασίες ολοκλήρωσε ο πάπας Λέων ΙΓ΄ στις 29 Δεκεμβρίου 1886.[28]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαργαρίτα όταν δεν ζούσε στην αυλή έμενε στο κάστρο της στο Χαμσάιρ ή στη βίλα του Μπίσαμ στο Μπέρκσαϊρ, με τη σύζυγο της απέκτησε Ριχάρδο Πολ :[29]

  • Ερρίκος Πολ, 1ος βαρόνος του Μοντανί (1492 - 9 Ιανουαρίου 1539) ένας από τους δικαστές στη δίκη της Άννας Μπόλευν, παντρεύτηκε την Τζέιν Νέβιλ και αποκεφαλίστηκε από τον Ερρίκο Η΄, δισέγγονος του ήταν ο Τζων Μπικυρτσιερ, ένας από τους δολοφόνους του Καρόλου Α΄ της Αγγλίας.
  • Αρθούρος Πολ (πριν το 1499 - 1532) λόρδος της βόλας του Μπρόαντχαρστ στο Σάσσεξ, παντρεύτηκε την Τζέιν Λέουκνορ κόρη του Ρογήρου Λέουκνορ και της Ελεονώρας Τάκετ.
  • Ρέτζιναλντ Πολ (1500 - 17 Νοεμβρίου 1558), καρδινάλιος, παπικός απεσταλμένος και ο τελευταίος καθολικός αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι
  • Γοδεφρείδος Πολ (1501 - 1562), λόρδος της βίλας του Λόρντιγκτον στο Σάσσεξ, ήταν ύποπτος για προδοσία στον Ερρίκο Η΄ σε συνεργασία με τον Κάρολο Κουίντο, δραπέτευσε στην Ευρώπη και παντρεύτηκε την Κωνσταντία Πάκενχαμ εγγονή και διάδοχο του Σερ Τζων Πάκενχαμ
  • Ούρσουλα Πολ (1504 - 12 Αυγούστου 1570), παντρεύτηκε τον Ερρίκο Στάφορντ, 1ο βαρόνο του Στάφορντ.

Τέχνη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαργαρίτα εμφανίζεται στο έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σαν νεαρή κόρη του εκτελεσθέντος δούκα του Κλάρενς. Ο χαρακτήρας της εμφανίζεται στη σειρά "Οι Τυδώρ" με την ηθοποιό Κέιτ Ο' Τουλ (γεν. 1960) (2007, 2009). Η ηθοποιός Τζάνετ Χένφρυ (γεν. 1935) ενσαρκώνει τη Μαργαρίτα στο τέταρτο επεισόδιο ("Η σούβλα του διαβόλου") της σειράς "Η αίθουσα του λύκου", (BBC, 2015) που βασίστηκε στα μυθιστορήματα της Χίλαρυ Μαντελ (γεν. 1952) "Η αίθουσα του λύκου" (2009) και "Φέρνοντας τα σώματα" (2012).

Η Μαργαρίτα είναι πρωταγωνίστρια στο μυθιστόρημα της Φιλίπα Γκρέγκορι (γεν. 1954) "Η κατάρα του βασιλιά" (2014).[30] Εμφανίζεται επίσης στα μυθιστορήματα της Γκρέγκορι "Η Λευκή πριγκίπισσα" και "Η κόρη της παραγωγού βασιλέων" με τη μητέρα της και τη θεία της Άννα Νέβιλ, στην τηλεοπτική έκδοση του έργου "η Λευκή πριγκίπισσα" ενσαρκώνεται από την ηθοποιό Ρεμπέκα Μπένσον.[31] Η ηθοποιός Λάουρα Καρμιχλ (γεν. 1986) παριστάνει τη Μαργαρίτα στην "Ισπανή πριγκίπισσα" που θεωρείται συνέχεια της "Λευκής πριγκίπισσας".[32] Η Μαργαρίτα είναι τέλος πρωταγωνίστρια στο μυθιστόρημα της Σαμάνθα Ουίλκοξσον "Πιστός προδότης" (2016).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Dictionary of Women Worldwide» (Αγγλικά) Gale, Yorkin Publications. Ντιτρόιτ. 2006. ISBN-13 978-0-7876-7585-1.
  2. 2,0 2,1 2,2 «A Historical Dictionary of British Women» Routledge. 17  Δεκεμβρίου 2003. ISBN-13 978-1-85743-228-2.
  3. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 «Kindred Britain»
  5. p10167.htm#i101663. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  6. 6,0 6,1 6,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  7. ODNB; the other was Anne Boleyn, Marquess of Pembroke. The ODNB does not qualify the assertion, but is discussing sixteenth-century usage; sources which apply modern law retroactively will consider some women peeresses in their own right when their husbands sat in Parliament with their father's style and precedence.
  8. DWYER, J. G. "Pole, Margaret Plantagenet, Bl." New Catholic Encyclopedia. 2nd ed. Vol. 11. Detroit: Gale, 2003. pp. 455–56.
  9. ODNB.
  10. ODNB.
  11. Powell, Sue (November 1, 2005). "Margaret Pole and Syon abbey". Historical research : the bulletin of the Institute of Historical Research.
  12. ODNB, which argues that the restoration was a tacit admission of her brother's innocence; however, lands and titles had been restored to the heirs of guilty peers during the previous century.
  13. TNA, minsters' accounts, SC6/HENVIII.
  14. ODNB, Reginald Pole
  15. ODNB; quotation as given there.
  16. ODNB, "Reginald Pole"; "Geoffrey Pole". Pole and his hagiographers gave several later accounts of Pole's activities after Henry met Anne Boleyn. These are not consistent; and if — as he claimed at one point — Pole rejected the Divorce in 1526 and refused the Oath of Supremacy in 1531, he received benefits from Henry for a course of action for which others were sentenced to death.
  17. ODNB, Reginald Pole.
  18. https://www.theanneboleynfiles.com/the-execution-of-margaret-pole-countess-of-salisbury/5592/
  19. http://travellinghistorian.com/towa.html
  20. This was not, as some say, Cratwell, who had himself been executed three years earlier
  21. Pierce 1996, pp. 314–315
  22. The Complete Peerage, v. XII p. II, p. 393
  23. https://tudorhistory.org/people/mpole/
  24. http://www.executedtoday.com/2013/05/27/1541-margaret-pole-countess-of-salisbury/
  25. https://royalarmouries.org/
  26. https://web.archive.org/web/20131203003156/http://reginamag.com/downloads/Regina_Summer_2013_FINAL_073113.pdf
  27. Complete Peerage, "Salisbury, Earldom of" ::::::Co vol XI, pp. 399–402 and appendix F (supplementary pages 126–133)
  28. Camm, Bede, Lives of the English martyrs declared blessed by Pope Leo XIII in 1886 and 1895, (Burns and Oates Limited, 1904), ix.
  29. Ford, David Nash (2010). "Margaret Plantagenet, Lady Pole & Countess of Salisbury (1473–1541)"
  30. https://www.publishersweekly.com/978-1-4516-2611-7
  31. Bradley, Laura (13 June 2016). "Two More Game of Thrones Actors Just Joined Starz's The White Queen Follow-Up"
  32. Petski, Denise (17 May 2018). "The Spanish Princess: Charlotte Hope To Star In The White Princess Follow-Up On Starz"

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Dwyer, J.G. "Pole, Margaret Plantagenet, Bl." at New Catholic Encyclopedia. 2nd ed. Vol. 11. Detroit: Gale, 2003. pp. 455–456. Cited as New Catholic Encyclopedia.
  • Mayer, T.F. Pole, Reginald (1500–1558), Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 2004; online edn, Jan 2008, cited as ODNB, Reginald Pole.
  • Pierce, Hazel (1996), The life, career and political significance of Margaret Pole, Countess of Salisbury 1473-1541, Bangor University
  • Pierce, Hazel. "Pole, Margaret, suo jure countess of Salisbury (1473–1541)". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press.
  • Bernard, George W. (2005). The king's reformation: Henry VIII and the remaking of the English church. Yale University Press.
  • Herbermann, Charles, ed. (1913). "Blessed Margaret Pole". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton.
  • Pierce, Hazel (2003). Margaret Pole, Countess of Salisbury, 1473–1541: Loyalty, Lineage and Leadership, University of Wales Press