Λουί ντε Φυνές
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Λουί ντε Φυνές | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Louis de Funès (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 31 Ιουλίου 1914[1][2][3] Κουρμπεβουά[4][5] |
| Θάνατος | 27 Ιανουαρίου 1983[1][2][3] Νάντη[6][5] |
| Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Le Cellier |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Σπουδές | Λύκειο Κοντορσέ και Cours Simon |
| Ιδιότητα | κωμικός, ηθοποιός ταινιών, σκηνοθέτης κινηματογράφου, παραγωγός ταινιών, ηθοποιός μεταγλωτισμού, σεναριογράφος, ηθοποιός θεάτρου, πιανίστας[7], ηθοποιός τηλεόρασης και ηθοποιός |
| Σύζυγος | Germaine Carroyer (1936–1942)[8] και Jeanne de Funès (1943–1983)[9] |
| Τέκνα | Ολιβιέ ντε Φυνές και Daniel de Funès de Galarza[10] |
| Συγγενείς | Teolindo Soto Barro (παππούς από την πλευρά της μητέρας) και Julia de Funès (εγγονή) |
| Όργανα | πιάνο |
| Βραβεύσεις | Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (15 Μαρτίου 1973)[11] και βραβεία Σεζάρ |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
.jpg)
Ο Λουί ντε Φυνές (γαλλικά: Louis de Funès, 31 Ιουλίου 1914 - 27 Ιανουαρίου 1983) ήταν Γάλλος ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους κωμικούς ηθοποιούς στην ιστορία του γαλλικού κινηματογράφου.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η οικογένειά του ανήκε στην αριστοκρατία της Σεβίλλης (Sevilla). Ο πατέρας του Carlos Luis de Funes de Galarza, ήταν δικηγόρος και η μητέρα του Leonor Soto Reguera ήταν κόρη συμβολαιογράφου από την Ortigueira (La Coruña).
Το 1904 φεύγει ο πατέρας του για τη Γαλλία μαζί με τη νεότατη τότε σύζυγό του, παρά την αντίθεση της οικογένειάς της. Εκεί δεν μπορεί να ασκήσει το επάγγελμα του δικηγόρου και γι' αυτό γίνεται κοσμηματοπώλης. Αργότερα φεύγει για τη Βενεζουέλα και επιστρέφει μερικά χρόνια μετά, καταβεβλημένος από τη φυματίωση, για να πεθάνει το 1934 μόνος του στην Ισπανία.
Στα πέντε του χρόνια, ο Louis λαμβάνει από τη μητέρα του, τα πρώτα μαθήματα πιάνου. Περνάει τα παιδικά του χρόνια στο Villiers-sur-Marne. Το 1930, ολοκληρώνει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και με πρόταση του αδελφού του, ο οποίος ασχολείται με την πώληση της γούνας, μπαίνει στην Ανώτερη Σχολή Βυρσοδεψίας, αλλά αποβάλλεται μετά από συνεχείς διαπληκτισμούς. Ξεκίνησε τότε να εργάζεται σε διάφορα βυρσοδεψεία και ασκούσε επίσης και άλλα επαγγέλματα, από τα οποία γενικά απορρίπτεται εξαιτίας της τεμπελιάς του. Για το λόγο αυτό, οι γονείς του αποφάσισαν να τον στείλουν στην τεχνική ΣΧΟΛΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΚΑΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ, που σήμερα ονομάζεται Εθνική Ανώτατη Σχολή Louis-Lumière. Ο Louis επέλεξε το μάθημα "ταινία". Ο Louis εκδιώχθηκε από το ίδρυμα ένα χρόνο αργότερα, το 1933, λόγω ενός "αστείου" με θειϊκό νάτριο που προκάλεσε πυρκαγιά. Ο Louis ζει τότε μια περίοδο που κυμαίνεται μεταξύ ανεργίας και περιστασιακών εργασιών, όπου καταλήγει πάντα να απολύεται.
Ο Louis παντρεύτηκε την πρώτη σύζυγό του το 1936. Από τον γάμο αυτόν γεννιέται ένας γιος. Παίρνει διαζυγιο το 1942. Το 1943 ξαναπαντρεύεται, αυτή τη φορά με την Jeanne Augustine Bartholomee, εγγονή του Guy de Maupassant και αποκτά δύο γιους.
Η καλλιτεχνική ζωή του δεν αρχίζει καλά, δέχεται σύντομες εργασίες και υποαπασχόληση σε κακόφημα πιάνο μπαρ και καμπαρέ. Κατέχοντας ένα πολυ καλό μουσικό αυτί, που θα του χρησιμεύσει χρόνια αργότερα, σε ταινίες όπως το Le Corniaud, Le Grand Restaurant και L'Homme Orchestre. Επίσης, έχει καλή γνώση για τον κινηματογράφο. Σε εκείνα τα χρόνια, αναπτύσσει την κλαψιάρικη ματιά και τις νευρικές χειρονομίες του Donald Duck.
Από το 1945 μέχρι το 1957 μετείχε ως ηθοποιός σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες ως καρατερίστας ηθοποιός. Είναι γνωστός για τους νευρικούς, υπερκινητικούς χαρακτήρες που ερμήνευσε, όπως το "Αντώνιος και Αντουανέττα", "Το δηλητήριο", "Οι Ουσσάροι", "Διασχίζοντας το Παρίσι", "Ο Βασιλιάς του Μπλα-μπλα-μπλα", Ο Χωροφύλακας του Σαν-Τροπέ στην ομώνυμη σειρά ταινιών κ.ά. Έγινε περισσότερο γνωστός στην Ευρώπη, ενώ παρά την επιτυχία του στον κινηματογράφο δεν σταμάτησε να παίζει στο θέατρο, ειδικά μετά την επιστροφή του το 1972, που υπήρξε θριαμβευτική, μέχρι το τέλος της ζωής του.
Στην Ελλάδα συχνά αναφέρεται και σαν "Βέγγος της Γαλλίας" λόγω των πολλών κοινών τους σημείων. Πέθανε μετά από καρδιακή προσβολή στη πόλη Ναντ της Γαλλίας.
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Τίτλος | Ρόλος | Σκηνοθέτης | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|---|
| 1945 | La Tentation de Barbizon | Le portier du paradis | Jean Stelli | Uncredited |
| 1947 | Six heures à perdre | the driver | Alex Joffé and Jean Lévitte | |
| Le Château de la dernière chance | Bar Patron Hugging Yolande | Jean-Paul Paulin | Uncredited | |
| Dernier refuge | the driver | Alex Joffé | ||
| Antoine et Antoinette | Un garçon épicier / Un invité à la noce | Ζακ Μπεκέρ | Uncredited | |
| 1948 | Croisière pour l'inconnu | Le cuisinier | Pierre Montazel | Uncredited |
| 1949 | Du Guesclin | L'astrologue / Aymérigot Marches / un seigneur / un mendiant | Bernard de Latour | |
| Mission à Tanger | Le colonel espagnol | André Hunebelle | ||
| Je n'aime que toi | the orchestra's pianist | Pierre Montazel | ||
| Vient de paraître | Jacques Houssin | Uncredited | ||
| Millionnaires d'un jour | Philippe's solicitor | André Hunebelle | ||
| 1950 | Au revoir M. Grock | a spectator | Pierre Billon | Uncredited |
| Pas de week-end pour notre amour | Constantin, domestique du baron | Pierre Montazel | ||
| Mon ami Sainfoin | the guide | Paul-Adrien Schaye | ||
| Un certain monsieur | Thomas Boudeboeuf | Yves Ciampi | ||
| Rendez-vous avec la chance | the waiter | Emil-Edwin Reinert | ||
| Adémaï au poteau-frontière | Soldier | Paul Colline | Uncredited | |
| Father's Dilemma | Un prete | Alessandro Blasetti | ||
| His Last Twelve Hours | Nicolas | Luigi Zampa | Uncredited | |
| Quai de Grenelle | Monsieur Vincent – le quincailler | Emil E. Reinert | Uncredited | |
| Le roi du bla bla bla | Gino | Μορίς Λαμπρό | ||
| Fugitive from Montreal | Jean Devaivre | |||
| La rue sans loi | Hippolyte | Marcel Gibaud | ||
| Les joueurs | Piotr Petrovitch Spotniev | Claude Barma | TV movie | |
| 1951 | Bibi Fricotin | Le pêcheur | Marcel Blistène | |
| Folie douce | Jean-Paul Paulin | |||
| L'amant de paille | Bruno | Ζιλ Γκρέιντζερ | ||
| ...Sans laisser d'adresse | a father-to-be in the hospital | Jean-Paul Le Chanois | ||
| La rose rouge | Manito | Marcello Pagliero | ||
| Dr. Knock | Le malade qui a perdu 100 grammes | Guy Lefranc | Uncredited | |
| Boniface somnambule | Anatole | Maurice Labro | ||
| La passante | the lockmaster | Henri Calef | ||
| La vie est un jeu | Un voleur | Raymond Leboursier | ||
| Ils étaient cinq | Albert | Ζακ Πινοτό | ||
| Le Voyage en Amérique | un employee of Air France | Ανρί Λαβορέ | ||
| Pas de vacances pour Monsieur le Maire | the adviser | Maurice Labro | ||
| Le Dindon | the manager | Claude Barma | ||
| La poison | André Chevillard | Σάσα Γκιτρί | ||
| Ma femme est formidable | a skier | André Hunebelle | ||
| Un amour de parapluie | Jean Laviron | Short, Uncredited | ||
| Champions Juniors | Pierre Blondy | Short, Uncredited | ||
| Boîte à vendre | Claude André Lalande | Short, Uncredited | ||
| 1952 | Les loups chassent la nuit | Waiter | Μπερνάρ Μπορντερί | Uncredited |
| The Seven Deadly Sins | Martin Gaston, le Français | Ύβ Αλεγκρέ | (segment "Paresse, La / Sloth") | |
| Monsieur Leguignon Lampiste | Un habitant du quartier | Maurice Labro | ||
| Agence matrimoniale | Charles | Jean-Paul Le Chanois | ||
| Love Is Not a Sin | Monsieur Cottin | Claude Cariven | ||
| Le jugement de Dieu | an employee | Raymond Bernard | Uncredited | |
| Je l'ai été trois fois | the sultan's interpreter | Sacha Guitry | ||
| Monsieur Taxi | Le peintre qui voit rouge | André Hunebelle | ||
| La Putain respectueuse | the night club visitor | Charles Brabant | ||
| She and Me | the waiter | Guy Lefranc | ||
| La Fugue de Monsieur Perle | Le fou qui pêche dans un lavabo | Pierre Gaspard-Huit | ||
| Le Huitième Art et la Manière | Le mari fan de radio | Maurice Regamey | Short | |
| La jungle en folie | Claude André Lalande | |||
| 1953 | Le rire | Himself | Maurice Regamey | |
| Tambour battant | Le maître d'armes | Ζωρζ Κομπρέ | ||
| La Vie d'un honnête homme | Émile | Sacha Guitry | ||
| Les Dents longues | an employee | Daniel Gélin | ||
| Au diable la vertu | Monsieur Lorette | Jean Laviron | ||
| The Tour of the Grand Dukes | Le directeur de l'hôtel | André Pellenc | ||
| The Sparrows of Paris | Doctor | Maurice Cloche | ||
| Les Compagnes de la nuit | Client | Ραλφ Χαμπίμπ | Uncredited | |
| Innocents in Paris | Célestin | Gordon Parry | ||
| Capitaine Pantoufle | Monsieur Rachoux | Guy Lefranc | ||
| Dortoir des grandes | Monsieur Triboudot | Henri Decoin | ||
| Légère et court vêtue | Paul Duvernois | Jean Laviron | ||
| Mon frangin du Sénégal | Doctor | Guy Lacourt | ||
| Le Chevalier de la nuit | Adrien Péréduray | Robert Darène | ||
| 1954 | Huis clos | Jacqueline Audry | ||
| L'Étrange Désir de monsieur Bard | Monsieur Chanteau | Géza von Radványi | ||
| Le Blé en herbe | Le forain | Claude Autant-Lara | ||
| Les Intrigantes | Monsieur Marcange | Henri Decoin | ||
| Mam'zelle Nitouche | Un maréchal des logis | Υβ Αλεγκρέ | ||
| Tourments | Eddy Gorlier | Jacques Daniel-Norman | ||
| Le Secret d'Hélène Marimon | Le jardinier Ravan | Henri Calef | ||
| Faites-moi confiance | Tumlatum | Ζιλ Γκρέιντζερ | ||
| Les corsaires du Bois de Boulogne | Le commissaire | Νορμπέρ Καρμπονέ | ||
| Les hommes ne pensent qu'à ça | Monsieur Célosso | Ύβ Ρομπέρ | ||
| The Sheep Has Five Legs | Pilate | Ανρί Βερνέιγ | ||
| Poisson d'avril | Le garde-champêtre | Ζιλ Γκρέιντζερ | ||
| Escalier de service | Cesare Grimaldi | Carlo Rim | ||
| Scènes de ménage | Monsieur Boulingrin | André Berthomieu | ||
| Ah! Les belles bacchantes | Michel Lebœuf | Jean Loubignac | ||
| Les Impures | Le chef de train | Pierre Chevalier | Uncredited | |
| Queen Margot | René Bianchi | Ζαν Ντρεβίλ | Uncredited | |
| Papa, maman, la bonne et moi | Monsieur Calomel | Jean-Paul Le Chanois | ||
| 1955 | Ingrid – Die Geschichte eines Fotomodells | D'Arrigio | Géza von Radványi | |
| Les pépées font la loi | Jeannot la Bonne Affaire | Ραούλ Αντρέ | ||
| Napoléon | Soldier Laurent Passementier | Sacha Guitry | Uncredited | |
| Frou-Frou | Colonel Cousinet-Duval | Augusto Genina | ||
| L'impossible Monsieur Pipelet | Uncle Robert | André Hunebelle | ||
| Les Hussards | Luigi | Alex Joffé | ||
| Mädchen ohne Grenzen | Géza von Radványi | |||
| Papa, maman, ma femme et moi | Monsieur Calomel | Jean-Paul Le Chanois | ||
| 1956 | Si Paris nous était conté | Antoine Allègre | Sacha Guitry | |
| Bonjour sourire | Monsieur Bonoeil | Claude Sautet | ||
| La Bande à papa | L'inspecteur Victor Eugène Merlerin | Guy Lefranc | ||
| La Loi des rues | Paulo – les Chiens | Ralph Habib | ||
| Bébés à gogo | Monsieur Célestin Ratier | Πωλ Μενιέ | ||
| Courte tête | Prosper / Père Grazziani / Colonel Luc de la Frapinière / Le premier garçon de Turbolaria | Νορμπέρ Καρμπονέ | ||
| La Traversée de Paris | Jambier | Claude Autant-Lara | ||
| 1957 | Comme un cheveu sur la soupe | Pierre Cousin | Maurice Regamey | |
| 1958 | Ni vu, ni connu | Léon Blaireau | Υβ Ρομπέρ | |
| La Vie à deux | Maître Stéphane, le notaire | Clément Duhour | ||
| Taxi, Roulotte et Corrida | Maurice Berger | André Hunebelle | ||
| 1959 | Totò à Madrid | Prof. Francisco Montiel | Στέφανο Βαντζίνα | |
| I Tartassati | Hector "Ettore" Curto | Stefano Vanzina | ||
| Mon pote le gitan | Monsieur Védrines | François Gir | ||
| 1960 | Certains l'aiment froide | Ange Galopin | Ζαν Μπαστιά | |
| Candide ou l'optimisme au XXe siècle | Gestapo officer | Νορμπέρ Καρμπονέ | ||
| Les Tortillards | Emile Durand | Ζαν Μπαστιά | ||
| 1961 | Captain Fracasse | Scapin | Pierre Gaspard-Huit | |
| Η Ωραία Αμερικάνα | Viralot | Robert Dhéry | ||
| Dans l'eau qui fait des bulles | Paul Ernzer | Maurice Delbez | ||
| 1962 | Les Sept péchés capitaux | (several) | ||
| La Vendetta | Valentino Amoretti | Jean Chérasse | ||
| Le Crime ne paie pas | Le barman du 'Blue Bar' | Gérard Oury | (segment "L'homme de l'avenue") | |
| Le Diable et les Dix Commandements | Antoine Vaillant | Julien Duvivier | (segment "Bien d'autrui ne prendras") | |
| Αριστοκράτης απατεών | Γκασπάρ Ριπό | Ζιλ Γκρέιντζερ | ||
| Un clair de lune à Maubeuge | Jean Chérasse | Uncredited | ||
| Nous Irons A Deauville | Ludovic Lambersac | Francis Rigaud | ||
| 1963 | Les Veinards | Antoine Beaurepaire | Philippe de Broca and Jean Girault | (segment "Un gros lot") |
| Carambolages | Norbert Charolais | Marcel Bluwal | ||
| Pouic-Pouic | Léonard Monestier | Ζαν Ζιρό | ||
| 1964 | Let's Rob the Bank | Victor Garnier | Ζαν Ζιρό | |
| Des pissenlits par la racine | Jack | Ζωρζ Λοτνέρ | ||
| Une souris chez les hommes | Marcel Ravelais | Jacques Poitrenaud |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 119585633. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: «Louis de Funès» (Γερμανικά) 118536877. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6057n76. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 Fichier des personnes décédées mirror. sGYfVuVYl9PK. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2021.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2019.
- ↑ www
.estrepublicain .fr /actualite /2017 /01 /24 /daniel-de-funes-le-fils-de-louis-de-funes-est-decede. - ↑ «Paris Match». (Γαλλικά) Paris Match. Hachette Filipacchi Médias, Hachette.
- ↑ actu
.fr /auvergne-rhone-alpes /saint-etienne _42218 /le-saviez-vous-louis-de-funes-a-vecu-et-s-est-marie-a-saint-etienne _51313242 .html. - ↑ www
.slate .fr /story /174765 /louis-funes-cinematheque-francaise. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2023.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο Λουί ντε Φυνές στην IMDb
- Ο Λουί ντε Φυνές Αρχειοθετήθηκε 2013-07-31 στο Wayback Machine. στο Films de France
