Λαοδίκη ΣΤ΄ της Συρίας
| Λαοδίκη ΣΤ΄ της Συρίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Λαοδίκη ΣΤ΄ (Αρχαία Ελληνικά) |
| Γέννηση | 2ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | Δεκαετία του 110 π.Χ. |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυτοκρατορία των Σελευκιδών Βασίλειο του Πόντου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Mιθριδάτης Ε΄ Eυεργέτης |
| Τέκνα | Μιθριδάτης ΣΤ΄ Ευπάτωρ Λαοδίκη της Καππαδοκίας Μιθριδάτης Χρηστός Λαοδίκη Nysa |
| Γονείς | Αντίοχος Δ' Επιφανής και Λαοδίκη Δ' της Συρίας |
| Αδέλφια | Αντίοχος Ε' Ευπάτωρ Νύσσα του Πόντου Αλέξανδρος Α' Βάλας |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Σελευκιδών |
Η Λαοδίκη ήταν πριγκίπισσα της Συρίας κατά την ελληνιστική περίοδο. Ήταν κόρη του ηγεμόνα των Σελευκιδών, Αντίοχου Δ΄ του Επιφανούς και της Λαοδίκης Δ΄.[1] Οι παππούδες της από πατέρα ήταν προφανώς ο Αντίοχος Γ΄ ο Μέγας κορυφαίος βασιλιάς από την Δυναστεία των Σελευκιδών και η Λαοδίκη Γ΄ της Συρίας. Απέκτησε πολλά ετεροθαλή αδέλφια από τους προηγούμενους γάμους της μητέρας της, ανάμεσα τους και οι μετέπειτα βασιλείς της Συρίας Αντίοχος Ε΄ Ευπάτωρ and Αλέξανδρος Α΄ Βάλας. Η Λαοδίκη έγινε (152 π.Χ.) μια από τις φανατικότερες οπαδούς του αδελφού της Αλέξανδρου Βάλα με στόχο την ανατροπή του ικανού ξαδέλφου της Δημητρίου Α΄ Σωτήρα. Στην συνέχεια παντρεύτηκε τον βασιλιά του Ελληνιστικού Πόντου Μιθριδάτη Ε΄ τον Ευεργέτη. Η άλλη εναλλακτική υπόθεση αναφέρη ότι η Λαοδίκη ήταν νόθα κόρη του Αντίοχου Δ΄, ίσως μιά παλλακίδα του και είχε την ίδια μητέρα με τον Αλέξανδρο Βάλα, σε κάθε περίπτωση δεν συμφωνούν όλες οι πηγές ότι ήταν κόρη του.[2] Η θεωρία που έχει επικρατήσει είναι ότι συνόδευσε τον Αλέξανδρο Βάλα στην Ρώμη (153 π.Χ.) μια κόρη του Αντίοχου Δ΄ η οποία παντρεύτηκε αργότερα τον Μιθριδάτη Ε΄ του Πόντου.[2] Ο Αντίοχος Δ΄ είχε δύο κόρες, η μία ήταν η Λαοδίκη και η άλλη η Αντιοχίς από μία παλλακίδα του.[3][4] Η θεωρία δείχνει ότι ο Αντίοχος Δ΄ είχε άλλη μια κόρη με το όνομα Λαοδίκη αλλά αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί, επικρατεί μεγάλη σύγχυση και πολλές διαφωνίες σχετικά με την ταυτότητα της.[2]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όταν ανήλθε στον θρόνο των Σελευκίδων ο εξάδελφός της, Δημήτριος Α΄ ο Σωτήρ, αποδείχτηκε άνδρας με μεγάλο κουράγιο και σθεναρή αποφασιστικότητα. Αυτό ήταν αρκετό, εκτός από τη φυγή του χωρίς άδεια από τη Ρώμη, για να προκαλέσει την εχθρότητα της Συγκλήτου. Δυστυχώς, ανησύχησε και τους γειτονικούς βασιλείς. Τον εξάδερφό του, Πτολεμαίο ΣΤ΄ Φιλομήτορα, τον έκανε εχθρό με τα σχέδιά του να κατακτήσει την Κύπρο. Ο βασιλιάς της Περγάμου, Άτταλος Β΄, έφερε στο προσκήνιο ένα νέο διεκδικητή του θρόνου της Συρίας, τον Αλέξανδρο Α΄ Βάλα, έναν όμορφο νέο άντρα του οποίου η πραγματική καταγωγή είναι αμφίβολη, αλλά ο ίδιος υποστήριζε πως ήταν γιος του Αντίοχου Δ΄ του Επιφανούς. Την υπόθεση τη δική του και της φερόμενης ως αδελφής του Λαοδίκης Στ΄ προώθησε στη Ρώμη ο Ηρακλείδης, πρώην υπουργός του Αντίοχου Δ΄ και αδερφός του Τιμάρχου, επαναστάτη σατράπη της Μηδίας που εκθρόνισε ο Δημήτριος. Με εξασφαλισμένη την εύνοια της Συγκλήτου, ο Αλέξανδρος επέστρεψε στην ανατολή, για να κατακτήσει τη Συρία. Ο Πτολεμαίος Στ΄ έστειλε σε βοήθειά του στρατό. Ξέσπασε επανάσταση από τις συνδυασμένες δυνάμεις του Αλεξάνδρου, της πριγκίπισσας Λαοδίκης Στ΄, του Αττάλου Β΄, του Αριαράθη Ε΄ της Καππαδοκίας και του Πτολεμαίου Στ΄. Τελικά ο Δημήτριος ηττήθηκε και σκοτώθηκε το 150 π.Χ. κοντά στην Αντιόχεια.
Το χέρι της Λαοδίκης δόθηκε στον βασιλιά του Πόντου, Μιθριδάτη Ε΄ (152 π.Χ.).[5] Μαζί του απέκτησε επτά παιδιά : Μιθριδάτης ΣΤ΄ Ευπάτωρ, ένας από τους πιο αξιόλογους πολεμίους της Ρωμαϊκής παντοδυναμίας, Λαοδίκη Γ΄ του Πόντου που παντρεύτηκε με τον πρώτο, Μιθριδάτης Χρηστός ευνοούμενος της μητέρας του και Λαοδίκη της Καππαδοκίας που παντρεύτηκε τον Αριαράθη ΣΤ΄ της Καππαδοκίας. Απέκτησαν επιπλέον τρεις ακόμα κόρες την Νύσσα, την Ρωξάνη και την Στατίρη οι οποίες θανατώθηκαν με την πτώση του βασιλείου του Πόντου (63 π.Χ.). Ο σύζυγος της Μιθριδάτης Ε΄ πέθανε δηλητηριασμένος σε γεύμα πιθανότατα από την ίδια την Λαοδίκη σε ηλικία 84 ετών (120 π.Χ.), όρισε διαδόχους τους δύο γιους του Μιθριδάτη ΣΤ΄ και Μιθριδάτη Χριστό.[6] Οι δύο γιοι ήταν ακόμα ανήλικοι, για αυτό έπρεπε να κυβερνήσουν υπό την κηδεμονία της μητέρας τους μέχρι την ενηλικίωση τους.[7] Η Λαοδίκη ωστόσο ευνόησε προκλητικά τον δεύτερο γιο της και έθεσε τον μεγαλύτερο Μιθριδάτη στο περιθώριο με εμφανή στόχο να τον αποκλείσει από την εξουσία. Ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ εξοργίστηκε από το γεγονός αυτό όπως και για την μεγάλη συμπάθεια της για την Ρώμη, δραπέτευσε από την αυλή με τον φόβο ότι θα έχει την τύχη του πατέρα του (120 π.Χ. - 116/113 π.Χ.). Η περιπέτεια αυτή ανάγκασε τον Μιθριδάτη επίσης να ξεκινήσει τις δοκιμές με τις οποίες απέκτησε ανοσία από τα δηλητήρια, ο φόβος ότι θα δηλητηριαστεί από την μητέρα του. Η Λαοδίκη ζούσε προκλητικά πλούσια ζωή αφού δήλωσε υποτέλεια στην Ρωμαϊκή δημοκρατία, την δωροδόκησαν με πλούσια δώρα και παροχές με τις οποίες το Βασίλειο του Πόντου κατέρρευσε οικονομικά από τα χρέη.[7] Με την ενηλικίωση του (116/113 π.Χ.) ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ επέστρεψε, ανέτρεψε, φυλάκισε την μητέρα και τον αδελφό του και ανακηρύχτηκε ο ίδιος βασιλιάς του Πόντου. [8] Η μητέρα του πέθανε στην φυλακή ενώ ο αδελφός του δικάστηκε για προδοσία και εκτελέστηκε. [8] Ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ έθαψε και τους δύο με βασιλικές τιμές.[9]
Χρονολόγιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος (π.Χ.) | Γεγονός | ||
|---|---|---|---|
| Γέννηση της Λαοδίκης Στ΄ , κόρης του Αντίοχου Δ΄ του Επιφανούς και της Λαοδίκης Δ΄. | |||
| 162 π.Χ. | Ο Δημήτριος Α΄ Σωτήρ ανέρχεται στον θρόνο των Σελευκιδών. | ||
| 152 π.Χ. | Ο Αλέξανδρος Α΄ Βάλας υποκινεί επανάσταση με τη στήριξη των Ρωμαίων. Πολλοί ηγεμόνες τάσσονται στο πλευρό του, καθώς θεωρούν απειλή τον Δημήτριο. Μαζί του τάσσεται και η πριγκίπισσα Λαοδίκη. | ||
| 150 π.Χ. | Θάνατος του Δημητρίου Α΄ Σωτήρα κοντά στην Αντιόχεια. | ||
| Γάμος με τον Μιθριδάτη Ε΄ Ευεργέτη, βασιλιά του Πόντου, και γεννήσεις των παιδιών τους. | |||
| 120 π.Χ. | Θάνατος του Μιθριδάτη Ε΄. Στον θρόνο ανέρχεται ο γιος του, Μιθριδάτης Στ΄ Ευπάτωρ, ωστόσο επειδή ήταν ανήλικος, στο όνομά του κυβερνά η μητέρα του, Λαοδίκη. | ||
| 116 π.Χ. | Απομάκρυνση της Λαοδίκης από τον γιο της. | ||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ https://web.archive.org/web/20060618111930/http://www.livius.org/la-ld/laodice/laodice_vi.html
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Grainger, A Seleukid prosopography and gazetteer σ. 50
- ↑ https://web.archive.org/web/20060831113932/http://www.livius.org/la-ld/laodice/laodice_iv.html
- ↑ 2 Maccabees 4:30
- ↑ Walbank, Cambridge ancient history: The hellenistic world, Τομ. 7, σ. 491
- ↑ Mayor, The Poison King: the life and legend of Mithradates, Rome’s deadliest enemy, σ. 68
- ↑ 7,0 7,1 Mayor, The Poison King: the life and legend of Mithradates, Rome’s deadliest enemy, σ. 69
- ↑ 8,0 8,1 Mayor, The Poison King: the life and legend of Mithradates, Rome’s deadliest enemy, σ. 394
- ↑ Mayor, The Poison King: the life and legend of Mithradates, Rome’s deadliest enemy, σ. 100
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- www.livius.com, Laodice VI Αρχειοθετήθηκε 2016-11-08 στο Wayback Machine.
- www.livius.com, Mithridates Αρχειοθετήθηκε 2008-12-20 στο Wayback Machine.
- Το λήμμα Δημήτριος Α΄ Σωτήρ.