Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κόνραντ Λόρεντς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κόνραντ Λόρεντς
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Konrad Lorenz (Γερμανικά)
Γέννηση7  Νοεμβρίου 1903[1][2][3]
Βιέννη[1][4][5]
Θάνατος27  Φεβρουαρίου 1989[1][2][3]
Βιέννη[1]
Αιτία θανάτουνεφρική ανεπάρκεια
ΥπηκοότηταΑυστρία
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Κολούμπια και Πανεπιστήμιο της Βιέννης
ΣύζυγοςMargarethe Gebhardt
ΓονείςAdolf Lorenz
Βραβεύσειςβραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας (1973), Παγκόσμιο Βραβείο Τσίνο ντελ Ντούκα (1969), Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Γερμανίας, Τάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες (1969), βραβείο Καλίνγκα (1969), Βαυαρικό Μαξιμιλιανό Τάγμα για τις Επιστήμες και Τέχνες (1984), Prize of the City of Vienna for Natural Sciences (1959), Επίτιμος πολίτης της Βιέννης (1983), αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (23  Απριλίου 1964), Αυστριακή διάκριση για την επιστήμη και τη τέχνη (1964) και Pour le Mérite
Ιστοσελίδα
Κόνραντ Λόρεντς στην IMDb
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςηθολογία και φιλοσοφία
Αξίωμαψυχολόγος
Ιδιότηταηθολόγος, ζωολόγος, βιολόγος, διδάσκων πανεπιστημίου, συγγραφέας, ιατρός, φιλόσοφος, ψυχολόγος και φυσιοδίφης
Ακαδημαϊκός τίτλοςδιδάκτωρ ιατρικής και διδάκτωρ φιλοσοφίας

Ο Κόνραντ Λόρεντς (Konrad Zacharias Lorenz, 7 Νοεμβρίου 190327 Φεβρουαρίου 1989) ήταν Αυστριακός ζωολόγος, ηθολόγος και ορνιθολόγος που γεννήθηκε στη Βιέννη και έκανε σημαντκές μελέτες σχετικά με την συμπεριφορά των ζώων. Πραγματοποίησε μεγάλο αριθμό πειραμάτων και παρατηρήσεων για το ένστικτο και την ικανότητα μάθησής τους, καθώς και την ερωτοτροπία, την αναπαραγωγή και τη φροντίδα των μικρών. Η θεωρία, όμως που τον έκανε διάσημο ήταν εκείνη της εγχάραξης (imprinting), δηλαδή η διαδικασία που διενεργείται μόλις λίγες ώρες μετά την γέννηση, μέσω της οποίας ένας νεοσσός νιώθει ενστικτωδώς την έλξη προς την μητέρα του ή το άτομο που θα δει πρώτα μπροστά του. Επιπλέον, μελέτησε την επιθετικότητα ως μέσο που βοηθά στην επιβίωση των ειδών του ζωικού βασιλείου. Το πιο γνωστό του βιβλίο είναι το: «Μιλούσα με τα θηρία, τα ψάρια και τα πουλιά», τίτλος εμπνευσμένος από τον μύθο σύμφωνα με τον οποίο ο βασιλιάς Σολομώντας, με την βοήθεια ενός δαχτυλιδιού, μιλούσε με τα ζώα. Ο Λόρεντς υποστήριζε πως μπορούσε να τους μιλήσει χωρίς να χρειάζεται το δαχτυλίδι. Το 1973 μοιράστηκε με τους συναδέλφους του Καρλ φον Φρις και Νικολάας Τίνμπεργκεν, το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής ή Φυσιολογίας.