Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντανιέλ Μποβέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντανιέλ Μποβέ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση23  Μαρτίου 1907
Νοσατέλ
Θάνατος8  Απριλίου 1992
Ρώμη
Αιτία θανάτουκαρκίνος
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
ΚατοικίαΙταλία
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία (από 1947)
Ελβετία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕσπεράντο
Γαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕσπεράντο
Ιταλικά
Αγγλικά
Γαλλικά
Εκπαίδευσηδιδακτορικό δίπλωμα
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Γενεύης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταβιοχημικός
νευροεπιστήμονας
φαρμακολόγος
εσπεραντιστής
ιατρός
διδάσκων πανεπιστημίου
φαρμακοποιός
βιολόγος
ΕργοδότηςΙνστιτούτο Παστέρ
Πανεπιστήμιο Σαπιέντσα Ρώμης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦιλομένα Νίττι
ΤέκναDaniel Pierre Bovet
ΓονείςΠιέρ Μποβέ
ΣυγγενείςFélix Bovet (εγγονός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας (1957)
honorary doctorate of the University of Montpellier (1959)
doctor honoris causa from the University of Paris (1960)
αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (3  Μαΐου 1962)
doctor honoris causa from the University of Nancy (1962)
Doctor honoris causa of the University of Strasbourg (1963)
Βραβείο Κάμερον του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ντανιέλ Μποβέ (γαλλικά: Daniel Bovet, 23 Μαρτίου 19078 Απριλίου 1992) ήταν Ελβετός χημικός. Σπούδασε στη Γενεύη και από το 1932 στο Ινστιτούτο Παστέρ του Παρισιού. Από το 1947 ανέπτυξε την επιστημονική του δραστηριότητα στο Ανώτατο Ινστιτούτο Υγείας της Ρώμης και το 1957 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ για τη Φυσιολογία και την Ιατρική.[1][2]

Ο Μποβέ καθοδήγησε ενδιαφέρουσες έρευνες στον τομέα των σουλφαμιδών και αντιισταμινικών ενώσεων, ασχολήθηκε με την φαρμακολογία, τη θεραπευτική χημεία και τη χημεία των αντιδράσεων που σχετίζονται με τη χημική δομή των ουσιών και τη βιολογική δράση τους. Οι μελέτες του για τη χημική σύσταση ενός δηλητηρίου που χρησιμοποιούσαν οι Ινδιάνοι της Αμερικής για να δηλητηριάζουν τα βέλη τους, τον οδήγησαν στην ανακάλυψη και την παρασκευή μιας σειράς ενώσεων θεραπευτικής δράσης, όμοιων με το κουράριο. Οι ενώσεις αυτές αποδείχθηκαν χρησιμότατες από θεραπευτική άποψη και με τη σπασμολυτική τους δραστηριότητα προκάλεσαν επανάσταση στην ιατρική και τη χειρουργική.[3]

  1. «Daniel Bovet - NNDB». 
  2. «Daniel Bovet - nobelprize.org». 
  3. «Daniel Bovet - Chemical Heritage Foundation». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2015.