Κάστρο του Γκύσινγκ
Συντεταγμένες: 47°3′24.5″N 16°19′22.4″E / 47.056806°N 16.322889°E
| Κάστρο του Γκύσινγκ | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | κάστρο και μουσείο[1] |
| Διεύθυνση | Batthyany-Straße 10[1] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 47°3′24″N 16°19′22″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Güssing[1] |
| Χώρα | Αυστρία[1] |
| Έναρξη κατασκευής | 1157 και 2000[2] |
| Προστασία | προστατευόμενο μνημείο[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
.JPG)
Το Κάστρο Γκύσινγκ (γερμανικά: Burg Güssing, ουγγρικά: németújvári vár) είναι κάστρο στο νότιο Μπούργκενλαντ της Αυστρίας. Στις 30 Ιουνίου 1524, το κάστρο αποκτήθηκε από την οικογένεια Μπατιάνι, η οποία διατηρεί την ιδιοκτησία μέσω ενός ιστορικού ιδρύματος, που προβλέπει τη φροντίδα και τη συντήρηση του κάστρου. Το κάστρο Γκύσινγκ βρίσκεται σε υψόμετρο 293 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. [3] Το κάστρο Γκύσινγκ, που ιδρύθηκε από τον Μπέλα Γ' της Ουγγαρίας γύρω στο 1180 είναι το παλαιότερο κάστρο στο Μπούργκενλαντ. [4]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μεσαίωνας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βόλφερ, ένας Γερμανός ιππότης, που έφτασε στο Βασίλειο της Ουγγαρίας κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Γκέζα Β', ίδρυσε ένα μοναστήρι των Βενεδικτίνων στην κορυφή του βουνού Γκύσινγκ (ή Κύσεν) το 1157. Σε αντίθεση με τις διηγήσεις των μεσαιωνικών χρονικών, δεν έχτισε εκεί ξύλινο κάστρο. Ο καταστατικός χάρτης τονίζει επίσης ότι το όρος Κύσεν ήταν μια «ακατοίκητη ερημιά» πριν από την ανέγερση του αβαείου. [5] Μετά από μερικές δεκαετίες λειτουργίας του, ο Μπέλα Γ' κατάσχεσε το αβαείο από τους μοναχούς των Βενεδικτίνων και χρησιμοποίησε τα πέτρινα κτήρια του αβαείου, για να χτίσει ένα βασιλικό κάστρο (Novum Castrum ή Újvár, "Νέο Κάστρο", αργότερα Németújvár, "Το Νέο Κάστρο της Γερμανίας", σήμερα Κάστρο Γκύσινγκ) στην κορυφή του λόφου γύρω στο 1180. Εκείνη την εποχή, η τεταμένη σχέση μεταξύ της Ουγγαρίας και της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας είχε εμφανιστεί, καθώς ο Μπέλα υποστήριξε τον παπισμό εναντίον του Φρειδερίκου Α', του αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια της διαμάχης για την Έριδα της Περιβολής. Ο Ούγγρος βασιλιάς είχε επίσης συγκρούσεις για συνοριακές διαφορές με το Δουκάτο της Αυστρίας στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1170. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, το βουνό Κύσεν και το οχυρωμένο αβαείο του αποδείχθηκαν στρατηγική στρατιωτική τοποθεσία κατά μήκος των συνόρων με την Αυστρία. [6] Το κάστρο αναφέρεται για πρώτη φορά από σύγχρονα αρχεία το 1198. Σύμφωνα με τον ιστορικό Ρίτσαρντ Χόρβατ, το κάστρο ονομάστηκε Újvár, επειδή η γειτνίαση με το κάστρο Pinkaóvár (ή απλά Óvár, «Παλιό Κάστρο», σημερινό τμήμα του Χάννερσντορφ στην Αυστρία), που ήταν το παλαιότερο κάστρο με αναχώματα και εξωτερικό περιτείχισμα στην περιοχή. [7]
Μερικές φορές πριν από το 1225, ο Ανδρέας Β' της Ουγγαρίας δώρισε το κάστρο στον πιστό του υποστηρικτή Δημήτριο Τσακ. Οι μοναχοί των Βενεδικτίνων υπέβαλαν συνεχώς αιτήματα κατά της απόφασης του Ανδρέα στην Αγία Έδρα, ο οποίος παρότρυνε τον Δημήτριο πολλές φορές να ανακτήσει το Νεμετουιβάρ (Németújvár) στους μοναχούς των Βενεδικτίνων, αλλά εκείνος αρνήθηκε να το κάνει. Ως αποτέλεσμα, ο Πάπας Γρηγόριος Θ' αφόρισε τον Δημήτριο το 1228 ή το 1229. Όταν ο πάπας έστειλε άλλη μια καταγγελία στον νέο βασιλιά, τον Μπέλα Δ' το 1238, ο Δημήτριος κατείχε ακόμα το κάστρο. Είναι εύλογο ότι ο Δημήτριος κατείχε το Νεμετουιβάρ μέχρι τον θάνατό του. Η επόμενη μνεία του κάστρου είναι από το 1263, πολύ μετά τον θάνατό του. [6] Οι μοναχοί των Βενεδικτίνων αποζημιώθηκαν μόνο εκείνη τη χρονιά από τον Μπέλα Δ' της Ουγγαρίας, ο οποίος δώρισε κάποιες γαίες στην κομητεία Νιίτρα στο Αβαείο Παννονχάλμα, «σε αντάλλαγμα» για το κάστρο. Μέχρι εκείνη την εποχή, ο πιστός βαρόνος του, ο Μορίς Ποκ και τα αδέρφια του κατείχαν ήδη το Νεμετουιβάρ (Németújvár), όταν ο Μπέλα Δ' τους δώρισε ορισμένες γύρω εκτάσεις. Σύμφωνα με το βασιλικό καταστατικό, τους παραχωρήθηκε το κάστρο «για να υπερασπιστούν επιτυχώς» και στη συνέχεια έχτισαν έναν πύργο και άλλα κτήρια στο «ανώτερο κάστρο» με δικά τους έξοδα. Ο Ρίτσαρντ Χόρβατ υποστηρίζει ότι αυτά τα γεγονότα συνέβησαν στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1250, όταν ο Μπέλα Δ' ενεπλάκη σε μια στρατιωτική αντιπαράθεση με τον Ότακαρ Β' της Βοημίας για το Δουκάτο της Στυρίας. [8]
Παρά τις δηλώσεις ορισμένων ιστοριογραφικών έργων, οι απόγονοι του Βόλφερ, η οικογένεια Κόσεγκι δεν ανέκτησε το κάστρο στη δεκαετία του 1270 (προηγούμενα ουγγρικά ακαδημαϊκά έργα στα τέλη του 19ου αιώνα εξακολουθούσαν να αποκαλούσαν λανθασμένα τους Κόσεγκις ως "Νεμετουιβάρις" ή "Γκύσινγκερς"). Δεν αναφέρθηκε ως ιδιοκτησία των Κόσεγκις ούτε το 1271 ούτε το 1279. Ο βασιλιάς Λαδίσλαος Δ' της Ουγγαρίας αναφέρθηκε στο Νεμετουιβάρ ως βασιλικό κάστρο το 1274, όταν ο καστελάνος του, Μιχαήλ, γιος του Μπουντμέριους, έλαβε το κτήμα του Νεβεγκί στην κομητεία Σομόγκι, επειδή υπερασπίστηκε επιτυχώς το κάστρο ενάντια στα εισβάλλοντα στρατεύματα της Βοημίας και ανέκτησε το φρούριο στον Ούγγρο βασιλιά τον προηγούμενο χρόνο. Η πολιορκία του Νεμετουιβάρ προφανώς συνέβη στα τέλη της άνοιξης του 1273. [9] Το κάστρο έπεσε στον δισέγγονο του Βόλφερ, τον διαβόητο ολιγάρχη Ιβάν Κόσεγκι στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1280, κατά τη διάρκεια της ταχείας επέκτασής του στη Δυτική Υπερδουναβία. Όταν ο Αλβέρτος Α', Δούκας της Αυστρίας ξεκίνησε τη μαζική βασιλική του εκστρατεία (ακόμη λανθασμένα ονομάζεται "Φέουδο Γκύσινγκ" στην αυστριακή ιστοριογραφία) με έναν στρατό 15.000 ανδρών εναντίον των Κόσεγκις την άνοιξη του 1289, το Νεμετουιβάρ επίσης πολιορκήθηκε και καταλήφθηκε μεταξύ άλλων σημαντικών οχυρών. Ο νέος Ούγγρος βασιλιάς, Ανδρέας Γ' ανέκτησε το κάστρο μετά την εκστρατεία του εναντίον της Αυστρίας το 1291. Η Ειρήνη του Χάινμπουργκ, η οποία ολοκλήρωσε τον πόλεμο, υπογράφηκε στις 26 Αυγούστου 1291. Με βάση ένα χαμένο έγγραφο, γραμμένο από τον Μορ Βέρτνερ, ο Μπέρτχολντ φον Έμερμπεργκ, ο οποίος κατέλαβε το κάστρο από τον Ιβάν Κόσεγκι δύο χρόνια νωρίτερα, αντιτάχθηκε σθεναρά στην επιστροφή του Νεμετουιβάρ στους Ούγγρους. Η συνθήκη ειρήνης προέβλεπε την καταστροφή των φρουρίων, που είχε καταλάβει ο Αλβέρτος από τους Κόσεγκις, κάτι που ήταν προς το συμφέρον και των δύο μοναρχών. Στη συνέχεια, ο Ιβάν Κόσεγκι και τα αδέρφια του επαναστάτησαν εναντίον του βασιλιά. Μετά από έναν σύντομο πόλεμο, ο Ανδρέας συνελήφθη και φυλακίστηκε από τον Ιβάν τον Αύγουστο του 1292. Απελευθερώθηκε μέσα σε τέσσερις μήνες, είναι πιθανό ότι η ανάκτηση του Νεμετουιβάρ στους Κόσεγκις ήταν μια από τις προϋποθέσεις, για να απαλλαγεί από την αιχμαλωσία του. Ο Ιβάν Κόσεγκι και οι απόγονοί του κατείχαν το κάστρο στη συνέχεια. Ο Κάρολος Α', ο οποίος νίκησε τους ολιγάρχες ο ένας μετά τον άλλον, ξεκίνησε μια στρατιωτική εκστρατεία εναντίον του νεότερου γιου του Ιβάν, Ιωάννη του «Λύκου» το 1327. Ο βασιλικός του στρατηγός Αλεξάντερ Κότσκι κατέλαβε τέσσερα κάστρα, συμπεριλαμβανομένου του Νεμετουιβάρ, με αποτέλεσμα την τελική αποσύνθεση της εξουσίας των Κόσεγκις στην Υπερδουναβία. [6]
Ηγεμονία Μπατιάνι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 30 Ιουνίου 1524, ο Φέρεντς Α' Μπατιάνι (1497–1566) έλαβε το Κάστρο Γκύσινγκ [4] και τα γύρω εδάφη.
Οι καιροί άλλαξαν και λόγω του εκσυγχρονισμού του πολέμου, το κάστρο και το φρούριο του Γκύσινγκ έχασαν σιγά σιγά τη στρατηγική τους σημασία. Το 1777 αφαιρέθηκαν όλα τα όπλα. Λόγω του υψηλού κόστους συντήρησης και του «φόρου στέγης» που εισήγαγε η αυτοκράτειρα Μαρία Θηρεσία, έγινε μερική κατεδάφιση ορισμένων από τις οχυρώσεις του κάστρου.
Το 1870 ο πρίγκιπας Φίλιπ Μπατιάνι-Στράτμαν ίδρυσε ένα ίδρυμα για τη διατήρηση του κάστρου και του μοναστηριού ως ιστορικής κατασκευής. [4] Ωστόσο, στα χρόνια που ακολούθησαν τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, το ίδρυμα είχε χάσει το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων του λόγω του πληθωρισμού και του κόστους του πολέμου.
Σήμερα, το κάστρο λειτουργεί ως τουριστικό αξιοθέατο εκτός από σημαντική ιστορική κατασκευή. Στους χώρους του κάστρου μπορείτε να παρακολουθήσετε θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες και αναγνώσεις κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ εκεί βρίσκεται ένα οικογενειακό μουσείο. Στο κάστρο λειτουργεί εστιατόριο.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Wiki Loves Monuments monuments database. 18 Αυγούστου 2017. tools
.wmflabs .org /heritage /api /api .php?action=search&format=json&srcountry=at&srlanguage=de&srid=28717. - ↑ www
.burgguessing .at /burg-guessing .htm. - ↑ «Güssing Castle Elevation and Position». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2022.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 https://translate.google.com/translate?sl=auto&tl=en&js=n&prev=_t&hl=en&ie=UTF-8&layout=2&eotf=1&u=http%3A%2F%2Fwww.burgguessing.info%2Fburg-guessing.htm
- ↑ Horváth 2015, σελ. 10.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Horváth 2015.
- ↑ Horváth 2015, σελ. 16.
- ↑ Horváth 2015, σελ. 20.
- ↑ Horváth 2015, σελ. 21.
- ↑ «Burg Güssing». www.burgguessing.info. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2022.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Horváth, Richárd (2015). «A favár rejtélye, avagy mennyire régi Újvár vára?: Németújvár várának "vélelmezett" története a kezdetektől a 13. század végéig [The Mystery of the Wooden Fort, or How Old is Újvár?: The "Presumed" History of the Castle of Németújvár from the Beginning to the End of the 13th Century]». Castrum (Castrum Bene Egyesület) 18 (1–2): 5–24.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κάστρο Γκύσινγκ Αρχειοθετήθηκε 2022-05-21 στο Wayback Machine. (στα Γερμανικά)