Ισπανικές διάλεκτοι της Αμερικής
.svg)
Τα ισπανικά της Αμερικής (español/castellano de América, español americano) εμπεριέχουν τις διαλέκτους και ιδιώματα που ομιλούνται στην Αμερικανική ήπειρο ως αποτέλεσμα της ενσωμάτωσης μεγάλου μέρους της στο Στέμμα της Καστίλης τον 16ο αιώνα. Ο όρος περιγράφει αποκλειστικά και μόνο τη γεωγραφική διάσταση της γλώσσας δεδομένου ότι τα κοινά χαρακτηριστικά των διαφόρων διαλέκτων όπως η σύγχυση των συριστικών φωνημάτων εμφανίζονται και σε ορισμένες διαλέκτους της Ισπανίας όπως η ανδαλουσιανική ή η κανάρια ενώ έτερα, πιο συντηρητικά χαρακτηριστικά, συνδέουν ορισμένα ιδιώματα ακόμη και με τα ισπανικά της Καστίλης.[1] Γενικότερα, τα πλειοψηφικά γλωσσικά τους χαρακτηριστικά ανάγουν το σύνολο των διαλέκτων στα ισπανικά του Χρυσού Αιώνα (16ος-17ος αιώνας).
Οι Αμερικανοί ισπανόφωνοι αποτελούν περίπου το 90% των φυσικών ομιλητών της γλώσσας στον κόσμο, όντας τα ισπανικά (που λαμβάνουν αμφότερες τις ονομασίες castellano ή español) είναι επίσημη ή κυρίαρχη γλώσσα στο σύνολο των κρατών της Ισπανόφωνης Αμερικής· ομιλούνται και σε άλλα κράτη όπως το Μπελίζ ή οι ΗΠΑ.
Διάλεκτοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ισπανική διαλεκτολογία στην Αμερικανική ήπειρο παραδοσιακά έχει προτείνει διάφορες διαλεκτολογικές ομάδες, όντας διάφορα τα κριτήρια. Μία αρχική διαφοροποίηση είναι η κατηγοριοποίηση των διαλέκτων σε υψηλές και χαμηλές, με τις πρώτες να παρουσιάζουν διατήρηση των συμφώνων και τις δεύτερες εξασθένισή τους κυρίως σε ενδοφωνηεντικές θέσεις.[2] Σύμφωνα με τον συλλογικό τόμο Γκουτιέρες-Ρεσάκ 2014 αυτές είναι οι εξής:[3]
Υψηλές διάλεκτοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η κεντρική και βόρεια διάλεκτος του Μεξικού
- Διάλεκτος των Άνδεων
- Διάλεκτος της Παραγουάης
Χαμηλές διάλεκτοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η διάλεκτος του Γιουκατάν και των παραλίων του Μεξικού
- Διάλεκτος της Κεντρικής Αμερικής
- Ισπανικά της Κολομβίας και Βενεζουέλας
- Διάλεκτος της Χιλής
- Διάλεκτος του Ρίο ντε λα Πλάτα
- Διάλεκτος της Καραϊβικής
Τα ισπανικά επίσης ομιλούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες από περίπου 45 εκατομμύρια άτομα, τα οποία διατηρούν σε μεγάλο βαθμό τη οικεία τους διάλεκτο. Επομένως, παρά την ύπαρξη ορισμένων κοινών χαρακτηριστικών που οφείλονται στην επαφή με την αγγλική, δεν υφίσταται μια κοινή ισπανική διάλεκτος των ΗΠΑ.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Vaquero de Ramírez, M. T. (1996): El español de América: Pronunciación. Τόμ. 1. ArcoLibros. σελ. 10.
- ↑ Parodi, C. (2016): «Dialectos del español de América: México y Centroamérica» στο Gutiérrez-Rexach: Enciclopedia de lingüística hispánica. Routledge. σελ. 375.
- ↑ Gutiérrez-Rexach (2016): Enciclopedia de lingüística hispánica. Routledge.
- ↑ Lipski, J. (2016): Dialectos del español de América: Los Estados Unidos στο Gutiérrez-Rexach: Enciclopedia de lingüística hispánica. Routledge. σελ. 368.
Περαιτέρω βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Antonio Torres Torres (20162 [2005]): El español de América. Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης.