Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιερά Μητρόπολις Βράτζης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιερά Μητρόπολις Βράτζης
Ο Καθεδρικός Ναός των Δώδεκα Αποστόλων Βράτσας
Γενικές πληροφορίες
XώραΒουλγαρία
ΈδραΒράτσα
ΥπαγωγήΒουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία
Μονές6
Μητροπολιτικός ΝαόςΚαθεδρικός Ναός των Δώδεκα Αποστόλων Βράτσας
Ιεραρχία
ΜητροπολίτηςΓρηγόριος (Μαρίνωφ Τσβετκώφ)

Η Ιερά Μητρόπολις Βράτζης ή Βράτσης (βουλγαρικά: Врачанска митрополия‎‎) είναι μία από τις Μητροπόλεις της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ως τα τέλη του 19ου αιώνα ήταν επισκοπή της Μητρόπολης Τορνόβου, η οποία υπαγόταν στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.

Έδρα της είναι η Βράτσα και Μητροπολίτης της από τις 12 Μαρτίου 2017 ο Γρηγόριος (Μαρίνωφ Τσβετκώφ).

Ιστορικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επισκοπή Βράτζης ήταν μία από τις νεότερες επισκοπές της Μητροπόλεως Τορνόβου[1]. Αναφέρεται σε σουλτανικό φιρμάνι του 1753, το οποίο απευθυνόταν στον Μητροπολίτη Βιδύνης Μελέτιο και αφορούσε την ένταξη της επισκοπής Βράτζης στη Μητρόπολη Βιδύνης. Το 1762, η επισκοπή επανήλθε στη Μητρόπολης Τυρνόβου. Η καθηγήτρια Ζίνα Μάρκοβα, ερευνήτρια των εκκλησιαστικών-εθνικών αγώνων κατά την Αναγέννηση, πιστεύει ότι η Επισκοπή ιδρύθηκε το 1780, αλλά δεν παρέχει ακριβή στοιχεία[2].

Στις 28 Φεβρουαρίου 1870, με το φιρμάνι του σουλτάνου Αμπντούλ Αζίζ που επέτρεψε την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχίας, οριζόταν η επισκοπή Βράτζης ως μία από τις 15 επισκοπές της. Το 1873 εξελέγη ο πρώτος Εξαρχικός επίσκοπος της νέας επισκοπής. Ο Μητροπολίτης Βράτζης Νεόφυτος (Κυδωνιεύς) του Οικουμενικού Πατριαρχείου μετατέθηκε το 1882 στη Επισκοπή Καμπανίας και κατόπιν δεν χειροτονήθηκε διάδοχός του. Βούλγαροι Μητροπολίτες που χειροτονούνταν από την Εξαρχία ως το 1945 θεωρούνταν σχισματικοί. Το 1930 εξελέγη Μητροπολίτης Βράτζης ο Παΐσιος (Ράικωφ Ανκώφ), επί των ημερών του οποίου ήρθη το σχίσμα (1945) και η Βουλγαρική Εκκλησία εξυψώθηκε σε Πατριαρχείο (1953).

Την 1η Οκτωβρίου 1998, «Μείζων και Υπερτελής Σύνοδος» που είχε συγκληθεί στη Σόφια από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο για επίλυση του σχίσματος της Βουλγαρικής Εκκλησίας, αποφάσισε την απόσπαση τμήματος της Μητρόπολης Βράτζης προκειμένου να δημιουργηθεί η Μητρόπολη Πλεύνης. Η απόφαση αυτή εγκρίθηκε ακολούθως από την Ε' Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Σόφιας στις 17 Δεκεμβρίου 2001[3].

Επισκοπικός κατάλογος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όνομα Έτη Σημειώσεις
Επίσκοποι Βράτσης (υπό την Μητρόπολη Τορνόβου)
Θεόφιλος ~ 1761[4]
Σεραφείμ 1781[5] – 1794[6]
Σωφρόνιος 1794 – 1803 άγιος
Άνθιμος (Λαδόπουλος) Μάιος 1804[5] – Ιούλιος 1813 κατόπιν Λοφτσού
Μεθόδιος Ιούλιος 1813 – Μάρτιος 1833 εγκατέλειψε την επαρχία του και επαύθη
Αγάπιος (Ιωαννίδης ή Τσουτσούκος) Μάρτιος 1833 – 13 Οκτωβρίου 1849 † δολοφονήθηκε
Παρθένιος 26 Οκτωβρίου 1849 – 20 Νοεμβρίου 1852 παραιτήθηκε
Δωρόθεος (Ιβάνωφ Σπασώφ) Δεκέμβριος 1852 – 12/13 Νοεμβρίου 1860 κατόπιν Νυσσάβας
Παΐσιος εξελέγη στις 12 Νοεμβρίου 1860 – 19 Οκτωβρίου 1872 από Βελίτζης[1], κατόπιν Βιδύνης[7]
Νεόφυτος (Κυδωνιεύς) 24 Οκτωβρίου 1872 –9 Φεβρουαρίου 1882 κατόπιν Καμπανίας
Μητροπολίτες Βράτζης (Βουλγαρική Εξαρχία)
Αβέρκιος (Πέτροβιτς Μπουζαήτωφ) 24 Φεβρουαρίου 1873 – 9 Νοεμβρίου 1874 παραιτήθηκε
Κωνσταντίνος (Ποπδημητρώφ Μαλίνκωφ) 11 Νοεμβρίου 1884 – 4 Δεκεμβρίου 1912 †
Κλήμης (Ιβάνωφ Σιβάτσεφ) 19 Ιανουαρίου 1914 – 3 Μαΐου 1930 † από Βρανίτσης
Παΐσιος (Ράικωφ Ανκώφ) 10 Αυγούστου 1930 – 16 Μαΐου 1974 † από Ζνεπόλεως, από το 1945 θεραπεία του σχίσματος
Μητροπολίτες Βράτζης (Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία)
Καλλίνικος (Ράιτσεφ Αλεξάντρωφ) 10 Νοεμβρίου 1974 – 22 Ιουλίου 1992 από Βελίκης, προσχώρησε στο σχίσμα του Νευροκοπίου Ποιμένος και καθαιρέθηκε
Ιγνάτιος (Ραντιόνωφ Ντιμώφ) 29 Μαΐου 1994 – 1 Οκτωβρίου 1998 από Ζνεπόλεως, κατόπιν Πλεύνης
Καλλίνικος (Ράιτσεφ Αλεξάντρωφ) 1 Οκτωβρίου 1998 – 26 Δεκεμβρίου 2016 †
Γρηγόριος (Μαρίνωφ Τσβετκώφ) 12 Μαρτίου 2017 – σήμερα από Βρανίτσης
Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Τσερέπις
  • Μονή «Αγίου Ιωάννη Ρίλας» Μπίστρετς
  • Μονή Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή Γκράσντεσνι
  • Μονή Αρχαγγέλου Μιχαήλ Ντόλνα Μπεσόβιτσα
  • Μονή Αγίου Νικολάου Μουτνίσκ
  • Μονή Προφήτου Ηλιού Στρούπετς
  • Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Τσερέπις
  1. 1,0 1,1 Σάρδεων 1937, σελ. 135.
  2. «Врачанска епархия». Православие БГ. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2024. 
  3. www.bg-patriarshia.bg, http://www.bg-patriarshia.bg/index.php?file=pleven_diocese_history.xml, ανακτήθηκε στις 2012-11-17 
  4. Б. Христова, Д. Караджова, Е. Узунова. Бележки на българските книжовници Х-XVIII век. Т.1 – 2. С., 2003 – 2004, № 398
  5. 5,0 5,1 Снегаров, И. Старият търновски църковен кодекс. – Годишник на Софийския университет: Богословски факултет, 11, 1934, 4.
  6. Софроний Врачанский. Жизнеописание (ред. Н. М. Дылевский, А. Н. Робинсон). Ленинград, 1976, 37 – 38.
  7. Σάρδεων 1937, σελ. 136.