Η Εξομολόγηση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτό το λήμμα αφορά την ταινία. Για το μυστήριο της Εκκλησίας, δείτε: Εξομολόγηση.
Η Εξομολόγηση
ΣκηνοθεσίαΆλφρεντ Χίτσκοκ
ΠαραγωγήΆλφρεντ Χίτσκοκ
ΣενάριοΤζορτζ Ταμπόρι
Γουίλιαμ Άρτσιμπαλντ
Πολ Ανθέλμ (Θεατρικό)
ΠρωταγωνιστέςΜοντγκόμερι Κλιφτ
Αν Μπάξτερ
Καρλ Μάλντεν
Μπράιαν Αχέρν
Ο.Ε Χάσε
Ντόλι Χας
ΜουσικήΝτιμίτρι Τιόμκιν
ΦωτογραφίαΡόμπερτ Μπερκς
ΜοντάζΡούντι Φερ
Εταιρεία παραγωγήςWarner Bros.
ΔιανομήWarner Bros. και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 22/3/1953
Κυκλοφορία1953
Διάρκεια95 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαAγγλικά
Ο Μοντγκόμερι Κλιφτ σε στιγμιότυπο της ταινίας

Η ταινία Η εξομολόγηση (αγγλ. I Confess) είναι ψυχολογικό δράμα του 1953, σε σκηνοθεσία Άλφρεντ Χίτσκοκ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Μοντγκόμερι Κλιφτ στο ρόλο του αιδεσιμότατου Μάικλ Λόγκαν, η Αν Μπάξτερ στο ρόλο της Ρουθ Γκράνφορντ και ο Καρλ Μάλντεν στο ρόλο του επιθεωρητή Λαρού. Επρόκειται για τη μοναδική ταινία στην οποία συνεργάστηκε με αυτούς τους ηθοποιούς. Οι βιογράφοι του υποστηρίζουν ότι είχε πρόβλημα με τους ηθοποιούς που ερμήνευαν τους ρόλους τους με γνώμονα τη Μέθοδο του Κονσταντίν Στανισλάφσκι. Το ίδιο πρόβλημα είχε και κατά τη συνεργασία του με τον Πωλ Νιούμαν (επίσης υποστηρικτή της Μεθόδου) μερικά χρόνια αργότερα, όταν οι δυο τους συνεργάστηκαν στην ταινία Το σχισμένο παραπέτασμα (Torn Curtain, 1966).

Ο Φρανσουά Τρυφό αναφέρει στο βιβλίο, που εξέδωσε το 1967 με συνεντεύξεις που πήρε από το σκηνοθέτη, ότι η πρώτη επιλογή του Χίτσκοκ για τον ρόλο της Ρουθ ήταν η Ανίτα Μπιόρκ την οποία ειχε πρωτοδεί στην ταινία του Αλφ Σούμπεργκ Δεσποινίς Τζούλια (Fröken Julie, 1951). Όταν όμως η Μπιόρκ έφτασε στο Χόλιγουντ με τον εραστή της και το μωρό τους, οι υπεύθυνοι της εταιρίας Warner Bros. επέμειναν να βρει άλλη ηθοποιό. Τη θέση της πήρε η Αν Μπάξτερ.

Η ταινία βασίζεται σε γαλλικό θεατρικό έργο του 1902 με τίτλο Nos Deux Consciences. Ο Χίτσκοκ είδε το θεατρικό κατά τη δεκαετία του '30. Το σενάριο έγραψε ο Τζορτζ Ταμπόρι.

Η ταινία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στο Κεμπέκ του Καναδά.

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο καθολικός ιερέας Μάικλ Λόγκαν (Μοντγκόμερι Κλιφτ), κατηγορείται για τη δολοφονία ενός φημισμένου δικηγόρου. Ο Λόγκαν γνωρίζει τον πραγματικό ένοχο, καθώς ο δράστης του εκμυστηρεύτηκε το έγκλημα στο εξομολογητήριο. Δεσμευμένος από το απόρρητο της εξομολόγησης ο Λόγκαν δεν μπορεί να αποκαλύψει το όνομα του δράστη. Ο δράστης είναι ο Όττο Κέλερ (Ο.Ε. Χάσε), νεωκόρος της εκκλησίας του Λόγκαν, ο οποίος φόρεσε τα ράσα του ιερέα προκειμένου να διαπράξει ληστεία στο σπίτι του δικηγόρου, η οποία τον οδήγησε στο έγκλημα. Ο επιθεωρητής της αστυνομίας Λαρού (Καρλ Μάλντεν), επικεντρώνει την έρευνά του στον Λόγκαν, ο οποίος είχε λόγο να διαπράξει το έγκλημα εφόσον ο δικηγόρος εκβίαζε τη Ρουθ Γκράνφορντ (Αν Μπάνκροφτ), σύζυγο διακεκριμένου πολιτικού, ότι θα αποκάλυπτε στον τύπο τη σχέση της με τον Λόγκαν πριν εκείνος ασπαστεί τον κλήρο. Ο Λόγκαν συλλαμβάνεται και περνάει από δίκη, αλλά παραμένει πιστός στις αρχές του και δεν αποκαλύπτει το όνομα του πραγματικού δολοφόνου.

Πληροφορίες Παραγωγής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η προετοιμασία της παραγωγής της συγκεκριμένης ταινίας, διήρκεσε περισσότερο χρόνο από κάθε άλλη του σκηνοθέτη. Κατά τη διάρκεια 8 περίπου χρόνων, ο Χίτσκοκ είχε αλλάξει 12 σεναριογράφους. Ο σκηνοθέτης απείχε από τα κινηματογραφικά δρώμενα για ένα χρόνο μετά την ολοκλήρωση της ταινίας Ο άγνωστος του εξπρές (Strangers on a Train) κι εφόσον ακολούθησε ο γάμος της κόρης του Πατρίσια το 1952. Έτσι στο τέλος του 1952 ήταν έτοιμος να ξεκινήσει τα γυρίσματα της καινούργιας του ταινίας. Το αρχικό σενάριο της Εξομολόγησης διηγούνταν το σκανδαλώδες ειδύλλιο ενός κληρικού με μια γυναίκα, με την οποία αποκτά παιδί, ενώ στο τέλος της ταινίας εκτελείται. Οι υπεύθυνοι της εταιρίας Warner Bros. όμως φοβούνταν αρνητικές αντιδράσεις και τον ανάγκασαν να αφαιρέσει αυτό το μέρος του σεναρίου.[1]

Τα γυρίσματα στο Κεμπέκ διήρκεσαν 2 μήνες κι ο Χίτσκοκ γύρισε την ταινία σε εκκλησίες της πόλης. Όταν η επισκοπή της περιοχής διάβασε το σενάριο του Τζορτζ Ταμπόρι, εξέφρασε αντιρρήσεις πάνω στην εκτέλεση του Λόγκαν στο τέλος της ταινίας, έτσι ο Χίτσκοκ ζήτησε από τον Ταμπόρι να αλλάξει το τέλος του σεναρίου. Ο Ταμπόρι αρνήθηκε κι ο Χίτσκοκ προσέλαβε τον Γουίλιαμ Άρτσιμπαλντ για να το ξαναγράψει.[2]

Ο Χίτσκοκ δημιουργούσε σχέδια πάνω στην εκτέλεση κάθε σκηνής κι απογοητεύτηκε, εφόσον δεν μπορούσε να καταλάβει τη τεχνική της Μεθόδου την οποία χρησιμοποιούσε ο Μοντγκόμερι Κλιφτ για να υποδυθεί το ρόλο του. Ο Κλιφτ σε πολλές περιπτώσεις δεν ήταν σε θέση να εκτελέσει τη σκηνή όπως ακριβώς ήθελε ο Χίτσκοκ κάτι το οποίο εξόργιζε το σκηνοθέτη.[3]

Αποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η προβολή της ταινίας απαγορεύτηκε στην Ιρλανδία, εφόσον παρουσίαζε έναν καθολικό ιερέα να έχει σχέση με γυναίκα (παρά το γεγονός ότι η σχέση υπήρξε πριν γίνει ιερέας).[4]

Η ταινία παρουσιάστηκε επίσης στο Φεστιβάλ των Καννών το 1953.[5]

Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη Πίτερ Μπογκντάνοβιτς, η ταινία ήταν μια από της αγαπημένες των εκπροσώπων του γαλλικού Νέου Κύματος της δεκαετίας του '60[6].

Ο κριτικός κινηματογράφου και ιερέας, Πίτερ Μαλόουν, χαρακτήρισε την ταινία ως την πιο θρησκευτική από τις ταινίες του Χίτσκοκ.[7]

Η ταινία έκανε εισπράξεις 2.000.000 δολαρίων στις Η.Π.Α.[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Patrick McGilligan, Alfred Hitchcock: A Life in Darkness and Light (2002) via Google Books
  2. LaGuardia, Robert (1977). Monty: A Biography of Montgomery Clift. New York, Avon Books. ISBN 0877951551 (paperback edition). p. 98.
  3. LaGuardia, p. 99.
  4. «IrishFilm website». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2012. 
  5. «Festival de Cannes: I Confess». festival-cannes.com. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2009. 
  6. Hitchcock's Confession: A Look at "I Confess", featurette included on the I Confess DVD
  7. Gray, Sadie. The Times. http://www.timesonline.co.uk/tol/comment/faith/article4686649.ece. 
  8. 'The Top Box Office Hits of 1953', Variety, January 13, 1954

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]