Λουδοβίκος Φερδινάνδος της Γαλλίας

Λουδοβίκος Φερδινάνδος της Γαλλίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Louis de France (Γαλλικά)
Γέννηση
Αιτία θανάτου	φυματίωση
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Καθεδρικός Ναός Σαιν-Στεφάν ντε Σανς
Θρησκεία	Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Μαρία Θηρεσία Ραφαέλα της Ισπανίας (από 1745) Μαρία Ιωσηφίνα της Σαξονίας (από 1747)
Γονείς	Λουδοβίκος ΙΕ΄ της Γαλλίας και Μαρία Λεστσίνσκα
Αδέλφια	Λουίζα της Γαλλίας Λουίζα Ελισάβετ της Γαλλίας Αδελαΐδα της Γαλλίας Εριέττα της Γαλλίας Μαρία-Λουίζα της Γαλλίας Θηρεσία της Γαλλίας Σοφία της Γαλλίας Βικτωρία της Γαλλίας Φίλιππος, Δούκας του Ανζού Σαρλ ντε Βιντιμίλ Philippe de Narbonne-Lara Λουί Μαρί ντε Ναρμπόν-Λαρά
Οικογένεια	Οίκος των Βουρβώνων
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος (13  Μαρτίου 1739)
Υπογραφή
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Λουδοβίκος, Δελφίνος της Γαλλίας (Louis de France, 4 Σεπτεμβρίου 1729 - 20 Δεκεμβρίου 1765) από τον Οίκο των Βουρβόνων ήταν ο μεγαλύτερος και μοναδικός επιζήσας γιος του Λουδοβίκου ΙΕ΄ της Γαλλίας και της Μαρίας Λεστσύνσκα, πατέρας τριών Γάλλων βασιλέων (Λουδοβίκος ΙΣΤ', Λουδοβίκος ΙΗ', Κάρολος Ι').

Ο Λουδοβίκος Φερδινάνδος γεννήθηκε στα Ανάκτορα των Βερσαλλιών μετά πολλές αποτυχημένες προσπάθειες της μητέρας του για την απόκτηση γιου. Η αναγγελία της γέννησής του έγινε δεκτή σε ολόκληρη τη Γαλλία με τεράστιο ενθουσιασμό, αφού ήταν ακόμα νωπές οι τραγικές μνήμες στα τέλη της βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΔ΄ (1710-1715) όπου κινδύνευσε να ξεκληριστεί ολόκληρη η βασιλική οικογένεια. Προκλήθηκε ενθουσιασμός με πυροτεχνήματα και ζητωκραυγές σε όλες τις πόλεις της Γαλλίας, και πήρε τον τίτλο του Δελφίνου (του διαδόχου του Γαλλικού θρόνου). Βαπτίσθηκε όπως όλα τα μέλη της βασιλικής οικογένειας, αρχικά ανεπίσημα και σε ηλικία επτά ετών επίσημα με το όνομα Λουδοβίκος, με νονό τον ξάδελφό του Λουδοβίκο, Δούκα της Ορλεάνης.

Από μικρός έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον στις στρατιωτικές τέχνες και απογοητεύτηκε έντονα όταν ο πατέρας του αρνήθηκε (1744) να τον πάρει μαζί του στον Πόλεμο της Αυστριακής διαδοχής. Στο Μετς την ίδια χρονιά ο Βασιλιάς αρρώστησε βαριά και ο Δελφίνος παρακούοντας τις πατρικές εντολές έσπευσε κοντά του. Ήταν μια απερίσκεπτη ενέργεια που θα μπορούσε να έχει επιφέρει τον θάνατο βασιλιά και διαδόχου. Έκτοτε οι σχέσεις τους ψυχράνθηκαν, παρά την μεγάλη αγάπη που έδειχνε ως τότε ο βασιλιάς για τον γιο του.

Ήταν καλλιεργημένος πρίγκηπας με ενδιαφέροντα στη μελέτη, τη μουσική, το κυνήγι και τις συζητήσεις. Παράλληλα ήταν και πολύ πιστός χριστιανός, όπως η μητέρα του και οι αδελφές του, κάτι που δεν συνέβαινε με τον μάλλον άθεο και γυναικά πατέρα του. Πέθανε από φυματίωση σε ηλικία 36 ετών πριν και από τους δύο γονείς του.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1744 τη Μαρία Θηρεσία των Βουρβόνων, κόρη του Φιλίππου Ε΄ της Ισπανίας, η οποία πέθανε το 1746 κατά τη γέννηση της κόρης τους που απεβίωσε 2 ετών.

Νυμφεύτηκε το 1747 σε δεύτερο γάμο την Μαρία Ιωσηφίνα της Σαξονίας, κόρη του Αυγούστου Γ΄ της Πολωνίας, και είχε τέκνα:

• θνησιγενή γιο (30 Ιανουαρίου 1748).
• θνησιγενή γιο (10 Μαϊου 1749).
• Μαρία Ζεφυρίνα (1750-1755).
• Λουδοβίκος Ιωσήφ (1751-1761), Δούκας της Βουργουνδίας.
• θνησιγενή κόρη (9 Μαρτίου 1752).
• Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ (1754-1793), Βασιλιάς της Γαλλίας.
• Λουδοβίκος ΙΗ΄ (1755-1824), Βασιλιάς της Γαλλίας.
• Κάρολος Ι΄ (1757-1836), Βασιλιάς της Γαλλίας.
• θνησιγενή γιο (1756).
• Κλοτίλδη (1759-1802), παντρεύτηκε τον Κάρολο Εμμανουήλ Δ΄ της Σαρδηνίας.
• θνησιγενή κόρη (1762).
• Ελισάβετ (1764-1794), απεβίωσε στη γκιλοτίνα.