Εμμανουήλ Κοθρής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ ντελινκιν
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 18: Γραμμή 18:


== Βιογραφία ==
== Βιογραφία ==
Ήταν γιος του [[Μιχαήλ Κοθρής|Μιχαήλ Κοθρή]], περιώνυμου Κρητικού αγωνιστή. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του πρώτου Δημοκρατικού Συλλόγου Κρητών Φοιτητών (Δεκέμβριος 1923) και εξελέγη Πρόεδρος της Πανελληνίου Φιλελευθέρας Νεολαίας (1933). Δυο χρόνια μετά έλαβε μέρος στο κίνημα του [[1935]] και φυλακίστηκε από Στρατοδικείο επί περίπου έναν χρόνο. Εν συνεχεία εκτοπίστηκε στη [[Σίκινος|Σίκινο]] . Αργότερα ανέπτυξε αντιστασιακή δράση.
Ήταν γιος του [[Μιχαήλ Κοθρής|Μιχαήλ Κοθρή]], περιώνυμου Κρητικού αγωνιστή. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του πρώτου Δημοκρατικού Συλλόγου Κρητών Φοιτητών (Δεκέμβριος 1923) και εξελέγη Πρόεδρος της Πανελληνίου Φιλελευθέρας Νεολαίας (1933). Δυο χρόνια μετά έλαβε μέρος στο κίνημα του [[1935]] και φυλακίστηκε από Στρατοδικείο επί περίπου έναν χρόνο. Εν συνεχεία εκτοπίστηκε στη [[Σίκινος|Σίκινο]]. Αργότερα ανέπτυξε αντιστασιακή δράση.
Το 1946 εξελέγη βουλευτής Λασιθίου με το [[Κόμμα των Φιλελευθέρων]], για να επανεκλεγεί το 1950, το 1951, το 1952 (με την [[ΕΠΕΚ]] και τους Φιλελευθέρους), το 1956 (άνευ σταυρών με τη [[Δημοκρατική Ένωσις (1956)|Δημοκρατική Ένωση]], εξαιτίας του πλειοψηφικού) και το 1958. Το 1961 εξελέγη με το κόμμα της Ενώσεως Κέντρου και επανεξελέγη το το 1963 και το 1964. Το 1965 ήταν ανάμεσα στα 48 πρόσωπα που αποστάτησαν από την Ένωση Κέντρου.
Το 1946 εξελέγη βουλευτής Λασιθίου με το [[Κόμμα των Φιλελευθέρων]], για να επανεκλεγεί το 1950, το 1951, το 1952 (με την [[ΕΠΕΚ]] και τους Φιλελευθέρους), το 1956 (άνευ σταυρών με τη [[Δημοκρατική Ένωσις (1956)|Δημοκρατική Ένωση]], εξαιτίας του πλειοψηφικού) και το 1958. Το 1961 εξελέγη με το κόμμα της Ενώσεως Κέντρου και επανεξελέγη το το 1963 και το 1964. Το 1965 ήταν ανάμεσα στα 48 πρόσωπα που αποστάτησαν από την Ένωση Κέντρου.


Στις εκλογές που διεξήχθησαν το 1974 κατήλθε με την νεοσύστατη [[ΝΔ]] έλαβε 4.427 ψήφους χωρίς να εκλεγεί<ref>Κώστας Διγκαβές, Οι εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985, Μαλλιάρης Παιδεία, 1986, σελ. 83.</ref>. Ωστόσο στις εκλογές του 1977 κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής Λασιθίου<ref>[http://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/?MpId=06c0ee84-45ec-43fa-8473-f46f6b3ab992 Ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων]</ref> συγκεντρώνοντας 6.819 σταυρούς<ref>Κώστας Διγκαβές, Οι εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985, Μαλλιάρης Παιδεία, 1986, σελ. 146.</ref>. Το 1981 ήταν η τελευταία εκλογική αναμέτρηση με την οποία διεκδίκησε ξανά την έδρα του. Ωστόσο, ηττήθηκε μένοντας στους 2.664 σταυρούς<ref>Κώστας Διγκαβές, Οι εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985, Μαλλιάρης Παιδεία, 1986, σελ. 200.</ref>.
Στις εκλογές που διεξήχθησαν το 1974 κατήλθε με τη νεοσύστατη [[ΝΔ]] έλαβε 4.427 ψήφους χωρίς να εκλεγεί<ref>Κώστας Διγκαβές, Οι εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985, Μαλλιάρης Παιδεία, 1986, σελ. 83.</ref>. Ωστόσο στις εκλογές του 1977 κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής Λασιθίου<ref>[http://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/?MpId=06c0ee84-45ec-43fa-8473-f46f6b3ab992 Ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων]</ref> συγκεντρώνοντας 6.819 σταυρούς<ref>Κώστας Διγκαβές, Οι εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985, Μαλλιάρης Παιδεία, 1986, σελ. 146.</ref>. Το 1981 ήταν η τελευταία εκλογική αναμέτρηση με την οποία διεκδίκησε ξανά την έδρα του. Ωστόσο, ηττήθηκε μένοντας στους 2.664 σταυρούς<ref>Κώστας Διγκαβές, Οι εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985, Μαλλιάρης Παιδεία, 1986, σελ. 200.</ref>.


Ο Κοθρής πέθανε πλήρης ημερών και κηδεύτηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο της [[Αθήνα|Αθήνας]] το Φεβρουάριο του 2000<ref>[http://www.patris.gr/archive/2000/2/10/ Πέθανε ο παλαίμαχος πολιτικός Eμμ. Kοθρής Σήμερα η κηδεία του], εφημερίδα "Πατρίς", Ηλεκτρονική έκδοση, 10/2/2000.</ref>
Ο Κοθρής πέθανε πλήρης ημερών και κηδεύτηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο της [[Αθήνα|Αθήνας]] το Φεβρουάριο του 2000<ref>[http://www.patris.gr/archive/2000/2/10/ Πέθανε ο παλαίμαχος πολιτικός Eμμ. Kοθρής Σήμερα η κηδεία του], εφημερίδα "Πατρίς", Ηλεκτρονική έκδοση, 10/2/2000.</ref>

Έκδοση από την 16:33, 29 Σεπτεμβρίου 2020

Εμμανουήλ Κοθρής
Βουλευτής
Λασιθίου
Περίοδος
1946 – 1964
Περίοδος
1977 – 1981
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση26 Νοεμβρίου 1904, Ιεράπετρα
Θάνατος8 Φεβρουαρίου 2000 (96 ετών)
ΕθνότηταΕλληνική
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΚόμμα των Φιλελευθέρων, Δημοκρατική Ένωση, ΕΠΕΚ, Ένωση Κέντρου, ΕΡΕ, ΝΔ
Επάγγελμαδικηγόρος

Ο Εμμανουήλ Κοθρής ( Ιεράπετρα, 26 Νοεμβρίου[1] 1904 - 8 Φεβρουαρίου 2000) ήταν Έλληνας πολιτικός, 10 φορές βουλευτής Λασιθίου και μέλος των κυβερνήσεων του Σοφοκλή Βενιζέλου και του Στέφανου Στεφανόπουλου . Ήταν στενός συνεργάτης του Ελευθερίου Βενιζέλου. Είχε στενές σχέσεις με πολλές διεθνείς προσωπικότητες και ήταν προσκεκλημένος κατ' επανάληψη στο Λευκό Οίκο[2]. Τιμήθηκε με πολλά παράσημα και μετάλλια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Βιογραφία

Ήταν γιος του Μιχαήλ Κοθρή, περιώνυμου Κρητικού αγωνιστή. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του πρώτου Δημοκρατικού Συλλόγου Κρητών Φοιτητών (Δεκέμβριος 1923) και εξελέγη Πρόεδρος της Πανελληνίου Φιλελευθέρας Νεολαίας (1933). Δυο χρόνια μετά έλαβε μέρος στο κίνημα του 1935 και φυλακίστηκε από Στρατοδικείο επί περίπου έναν χρόνο. Εν συνεχεία εκτοπίστηκε στη Σίκινο. Αργότερα ανέπτυξε αντιστασιακή δράση. Το 1946 εξελέγη βουλευτής Λασιθίου με το Κόμμα των Φιλελευθέρων, για να επανεκλεγεί το 1950, το 1951, το 1952 (με την ΕΠΕΚ και τους Φιλελευθέρους), το 1956 (άνευ σταυρών με τη Δημοκρατική Ένωση, εξαιτίας του πλειοψηφικού) και το 1958. Το 1961 εξελέγη με το κόμμα της Ενώσεως Κέντρου και επανεξελέγη το το 1963 και το 1964. Το 1965 ήταν ανάμεσα στα 48 πρόσωπα που αποστάτησαν από την Ένωση Κέντρου.

Στις εκλογές που διεξήχθησαν το 1974 κατήλθε με τη νεοσύστατη ΝΔ έλαβε 4.427 ψήφους χωρίς να εκλεγεί[3]. Ωστόσο στις εκλογές του 1977 κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής Λασιθίου[4] συγκεντρώνοντας 6.819 σταυρούς[5]. Το 1981 ήταν η τελευταία εκλογική αναμέτρηση με την οποία διεκδίκησε ξανά την έδρα του. Ωστόσο, ηττήθηκε μένοντας στους 2.664 σταυρούς[6].

Ο Κοθρής πέθανε πλήρης ημερών και κηδεύτηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο της Αθήνας το Φεβρουάριο του 2000[7]

Το όνομά του φέρει κεντρικός δρόμος της Ιεράπετρας.

Υπουργικά αξιώματα

  • 13 Σεπτεμβρίου 1950 - 1η Φεβρουαρίου 1951: υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου
  • 1η Φεβρουαρίου 1951- 3 Αυγούστου 1951: υπουργός Συντονισμού
  • 3 Αυγούστου 1951- 11 Οκτωβρίου 1952: υφυπουργός Συγκοινωνιών
  • 17 Σεπτεμβρίου 1965-5 Οκτωβρίου 1965:υπουργός παρά τη Προεδρία της Κυβερνήσεως και προσωρινά Κοινωνικής Προνοίας


Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Έργα

  • Ο Ελευθέριος Βενιζέλος σήμερα, Συλλογικό έργο (συμμετοχή) , εκδόσεις Ευθύνη 1990.

Παραπομπές

  1. Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1965, σελ. 256
  2. εφημερίδα "Ανατολή", φύλλο 10/2/2000.
  3. Κώστας Διγκαβές, Οι εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985, Μαλλιάρης Παιδεία, 1986, σελ. 83.
  4. Ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων
  5. Κώστας Διγκαβές, Οι εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985, Μαλλιάρης Παιδεία, 1986, σελ. 146.
  6. Κώστας Διγκαβές, Οι εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985, Μαλλιάρης Παιδεία, 1986, σελ. 200.
  7. Πέθανε ο παλαίμαχος πολιτικός Eμμ. Kοθρής Σήμερα η κηδεία του, εφημερίδα "Πατρίς", Ηλεκτρονική έκδοση, 10/2/2000.