Πάρνωνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Η πηγή αφορά το σύνολο των στοιχείων που προστέθηκαν.
Johny-jean87 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 25: Γραμμή 25:
Τα πετρώματα που κυριαρχούν στο βουνό είναι ασβεστόλιθοι, σχιστόλιθοι και ψαμμίτες, κυρίως στο βόρειο τμήμα του, ενώ προς τα νότια ο ασβεστόλιθος παραχωρεί τη θέσ του στα υποστρώματα φλύσχη.
Τα πετρώματα που κυριαρχούν στο βουνό είναι ασβεστόλιθοι, σχιστόλιθοι και ψαμμίτες, κυρίως στο βόρειο τμήμα του, ενώ προς τα νότια ο ασβεστόλιθος παραχωρεί τη θέσ του στα υποστρώματα φλύσχη.


Πολλές πηγές με νερά σχηματίζουν ποτάμια. Ανατολικά ρέουν ο Βρασιώτης και ο [[Τάνος (ποταμός)|Τάνος]], οι οποίοι καταλήγουν στον Αργολικό κόλπο. Νότια, ο Δάφνωνας, με το εντυπωσιακό φαράγγι, εκβάλλει στο Μυρτώο πέλαγος, κοντά στο [[Λεωνίδιο Αρκαδίας]], και ο Οινούντας ή Κελεφίνα, στις δυτικές πλαγιές, καταλήγει στον Ευρώτα, κοντά στη [[Σπάρτη]]. Από τα πιο εντυπωσιακά φαράγγια του Πάρνωνα είναι του Λουλούγκα, που σχηματίζει καταρράκτες, της Μαζιάς, των Σπηλακίων και της Ζαρμπάνιτσας.
Πολλές πηγές με νερά σχηματίζουν ποτάμια. Ανατολικά ρέουν ο Βρασιάτης που περνά από το χωριό Πλάτανος και ο [[Τάνος (ποταμός)|Τάνος]], οι οποίοι καταλήγουν στον Αργολικό κόλπο. Νότια, ο Δάφνωνας, με το εντυπωσιακό φαράγγι, εκβάλλει στο Μυρτώο πέλαγος, κοντά στο [[Λεωνίδιο Αρκαδίας]], και ο Οινούντας ή Κελεφίνα, στις δυτικές πλαγιές, καταλήγει στον Ευρώτα, κοντά στη [[Σπάρτη]]. Από τα πιο εντυπωσιακά φαράγγια του Πάρνωνα είναι η Λεπίδα με 80μ καταρράκτες και γαλάζια λίμνη που είναι ενδιάμεσα του χωριού Αγ.Ιωάννη και του Πλατάνου που όμως έχει νερό από Δεκέμβρη μέχρι Μάη, του Λουλούγκα, που σχηματίζει καταρράκτες, της Μαζιάς, των Σπηλακίων και της Ζαρμπάνιτσας.


== Χλωρίδα και πανίδα ==
== Χλωρίδα και πανίδα ==

Έκδοση από την 08:24, 3 Νοεμβρίου 2017

Συντεταγμένες: 37°06′22″N 22°43′48″E / 37.1060°N 22.7300°E / 37.1060; 22.7300

Πάρνωνας


Πάρνωνας is located in Ελλάδα
Πάρνωνας
Πάρνωνας
Ύψος 1.934 μέτρα
Κορυφή Μεγάλη Τούρλα ή Κρόνιο
Γεωγραφικά στοιχεία
Γεωγραφικό Διαμέρισμα Πελοπόννησος

Ο Πάρνωνας (γνωστός και ως Μαλεβός ή Κρόνιον στην αρχαιότητα) είναι βουνό ύψους 1.934 μέτρων, που χωρίζει την Αρκαδία από τη Λακωνία, καταλήγοντας στη δεύτερη με απόληξή του το ακρωτήριο Μαλέας (Κάβο Μαλιάς).

Ονομασία

Το όνομα Πάρνωνας είναι αρχαίο και συγγενεύει ετυμολογικά με τα ονόματα των βουνών Παρνασσός και Πάρνηθα. Σημαίνει "λαμπερή κορυφή", από το φως του δύοντος ηλίου ή από το φως της σελήνης. Αποκαλείται και "θηλυκό βουνό", επειδή είναι πιο ομαλός και ήπιος από τον "μεγάλο αντίπαλό" του, τον Ταΰγετο.

Περιγραφή

Ο Πάρνωνας θεωρείται οροσειρά, αφού το μήκος του ξεπερνά τα 100 χλμ. Η οροσειρά αρχίζει από το οροπέδιο της Τεγέας, βόρεια, και φτάνει έως τον Κάβο Μαλιά. Ανατολικά οι απολήξεις του φτάνουν ως τον Αργολικό κόλπο και το Μυρτώο Πέλαγος και στα δυτικά ως την κοιλάδα του Ευρώτα. Ο ορεινός του όγκος καταλαμβάνει έκταση 2 εκατομμυρίων στρεμμάτων. Το 85% της συνολικής του έκτασης είναι δάση και βοσκοτόπια και το 15% γεωργική γη. Το κυρίως βουνό εκτείνεται σε μια πολύ μακριά ράχη, μήκους 45 χλμ. περίπου, από το χωριό Άγιος Πέτρος Αρκαδίας στα βόρεια έως την περιοχή των χωριών Καρίτσα και Μαρί νότια.

Ψηλότερη κορυφή του βουνού είναι η Μεγάλη Τούρλα ή Κρόνιο, στα 1.934 μ. Υπάρχουν ακόμη δέκα κορυφές με ύψος άνω των 1.500 μ. Από αυτές οι σημαντικότερες είναι η Μικρή Τούρλα (1.800 μ.), η Γαϊτανόραχη (1.801 μ.), ο Προφήτης Ηλίας (1.788 μ.) και η Πρεζέση (1.701 μ.). Το διάσελο βόρεια από το χωριό Μαρί, σε υψόμετρο 950 μ., χωρίζει το κύριο βουνό από τις νότιες βουνοκορφές Μαδάρα (1.326 μ.), Χιονοβούνι (1.296 μ.) και Γαϊδουροβούνι (1.095 μ.), οι οποίες γεωγραφικά θεωρούνται οι νότιες απολήξεις του Πάρνωνα.

Τα πετρώματα που κυριαρχούν στο βουνό είναι ασβεστόλιθοι, σχιστόλιθοι και ψαμμίτες, κυρίως στο βόρειο τμήμα του, ενώ προς τα νότια ο ασβεστόλιθος παραχωρεί τη θέσ του στα υποστρώματα φλύσχη.

Πολλές πηγές με νερά σχηματίζουν ποτάμια. Ανατολικά ρέουν ο Βρασιάτης που περνά από το χωριό Πλάτανος και ο Τάνος, οι οποίοι καταλήγουν στον Αργολικό κόλπο. Νότια, ο Δάφνωνας, με το εντυπωσιακό φαράγγι, εκβάλλει στο Μυρτώο πέλαγος, κοντά στο Λεωνίδιο Αρκαδίας, και ο Οινούντας ή Κελεφίνα, στις δυτικές πλαγιές, καταλήγει στον Ευρώτα, κοντά στη Σπάρτη. Από τα πιο εντυπωσιακά φαράγγια του Πάρνωνα είναι η Λεπίδα με 80μ καταρράκτες και γαλάζια λίμνη που είναι ενδιάμεσα του χωριού Αγ.Ιωάννη και του Πλατάνου που όμως έχει νερό από Δεκέμβρη μέχρι Μάη, του Λουλούγκα, που σχηματίζει καταρράκτες, της Μαζιάς, των Σπηλακίων και της Ζαρμπάνιτσας.

Χλωρίδα και πανίδα

Δενδρόκεδρο

Ο Πάρνωνας είναι σημαντικότατος βιότοπος. Έχουν καταγραφεί σχεδόν 1.000 είδη χλωρίδας, από τα οποία 15 είναι ενδημικά του βουνού, μοναδικά στον κόσμο, άλλα 69 είναι ενδημικά της Πελοποννήσου ή της Ελλάδας και 11 είναι σπάνια για τον ευρωπαϊκό χώρο (κυρίως ασιατικά είδη). Μερικά από αυτά είναι: astragalus agraniotti, centaurea athoa subsp. parnona, viola parnonia, silene laconica, centaurea laconica.

Τα δάση του Πάρνωνα σχηματίζονται από τρία είδη κωνοφόρων: η κεφαλληνιακή ελάτη (abies cephalonica), η μαύρη πεύκη (pinus nigra) και το σπάνιο δενδρόκεδρο (juniperus drupacea), καθώς και από βελανιδιές, πλατάνια και χαρουπιές.

Ένα προϊόν που βρίσκεται σε μεγάλη αφθονία στο βουνό είναι το τσάϊ και τα μαρτίνια (μανιτάρια). Επίσης υπάρχουν πολλές κερασιές, καρυδιές, συκιές και αμπελώνες. Αξιομνημόνευτα λόγω της φυσικής ομορφιάς τους είναι το δάσος από δενδρόκεδρα στη μονή Μαλεβής, το οποίο έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο της φύσης και έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, το καστανόδασος της Καστάνιτσας και το δρυόδασος Σέλας της Σίταινας, τα οποία, μαζί με τον υγρότοπο Μουστού, τον Ωρίοντα και την κοιλάδα του Δάφνωνα, έχουν ενταχθεί στο ίδιο δίκτυο[1].

Η πανίδα της περιοχής περιλαμβάνει πολλά είδη πουλιών, θηλαστικών, αμφίβιων και ερπετών. Όσον αφορά τα πουλιά, ο πλούτος του Πάρνωνα είναι μεγάλος (χουρχουριστής, ξεφτέρι, φάσα, κοτσύφι, ποντικογερακίνα, δρυοκολάπτης, μικρά αρπακτικά κ.ά.). Συνολικά έχουν καταγραφεί πάνω από 200 είδη. Από αυτά άλλα μένουν όλο το χρόνο στο βουνό, άλλα έρχονται την άνοιξη από την Αφρική, και άλλα κατεβαίνουν το χειμώνα από το βορρά ή απλώς διαβαίνουν κατά τις μεταναστεύσεις τους.

Στον Πάρνωνα υπάρχουν επίσης πολλά είδη εντόμων, που όμως δεν έχουν μελετηθεί αρκετά, καθώς και αρκετά είδη αμφίβιων και ερπετών (σπιτόφιδο, ασυνόφιδο κ.ά.). Το μεγαλύτερο θηλαστικό είναι το τσακάλι (canis aureus), που τείνει να εκλείψει, και ακολουθούν η αλεπού, ο ασβός, το κουνάβι, η νυφίτσα, ο σκαντζόχοιρος και πολλά είδη τρωκτικών, εντομοφάγων και χειρόπτερων (νυχτερίδες)[2].

Χωριά του Πάρνωνα

Οι κάτοικοι του Πάρνωνα τα μετακατοχικά χρόνια μετακινούνταν και κατέβαιναν στα χωριά του Έλους για εργασία. Σήμερα τα περισσότερα χωριά του έχουν ερημώσει και έχουν ζωή κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες.

Μοναστήρια του Πάρνωνα

Η Μονή της Παναγίας Ελώνης στον Πάρνωνα
  • Η Ιερά Μονή της Παναγίας Ελώνης είναι ο συνδετήριος κρίκος Έλους και Πάρνωνα, καθώς η ονομασία της Μονής πηγάζει από την ονομασία του Έλους.
  • Η Μονή της Μαλεβής που βρίσκεται μέσα στο σπάνιο δάσος της Ευρώπης με κέδρους και είναι ανάμεσα στα χωριά Άγιο Πέτρο και Αγιο Ιωάννη.
  • Η Μονή της Λουκούς (Σωτήρα) που βρίσκεται μετά το Άστρος και λίγο πριν τα Κάτω Δολιανά.
  • Η Μονή της Παλιοπαναγιάς που βρίσκεται στην πλαγιά που βλέπει την πεδιάδα του Άστρους.
  • Η Μονή της Ορθοκωστάς που βρίσκεται μεταξύ των χωριών Άγιος Ανδρέας και Πραστός.
  • Η Μονή Καρυάς (Αγ.Νικόλαος) που βρίσκεται απένταντι από τον Πραστό.

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. Περιοχές NATURA 2000
  2. Λακωνία, σελ. 46-47, Explorer (2005)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ