Προεδρική εκλογή των Ηνωμένων Πολιτειών 1992: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ 1992
	Χάρτης των αποτελεσμάτων. Το κόκκινο δηλώνει τις πολιτείες που κέρδισαν οι; Μπους/Κουέιλ, ενώ το μπλε δηλώνει αυτές που κέρδισαν οι Κλίντον/Ντόουλ.
Απερχόμενος Πρόεδρος; Τζωρτζ Μπους; Ρεπουμπλικανικό	Εκλεγμένος Πρόεδρος; Μπιλ Κλίντον; Δημοκρατικό

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 11:10, 14 Αυγούστου 2012

Οι Προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ του 1992 είχαν τρεις μεγάλους υποψηφίους: τον Ρεπουμπλικανό Πρόεδρο Τζωρτζ Μπους, τον Δημοκρατικό Κυβερνήτη του Αρκάνσας Μπιλ Κλίντον, και τον ανεξάρτητο Τεξανό επιχειρηματία Ρος Περό.

Ο Μπους είχε αποξενώσει μεγάλο μέρος της συντηρητικής του βάσης διακόπτοντας την εκστρατεία του 1988 για δέσμευση εναντίον της αύξησης των φόρων, η οικονομία ήταν σε ύφεση, και η θεωρούμενη ως μεγάλη δύναμη του Μπους, η εξωτερική πολιτική, θεωρείτο λιγότερο σημαντική μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και το σχετικά ειρηνικό κλίμα στη Μέση Ανατολή μετά την ήττα του Ιράκ στον Πόλεμο του Κόλπου.

Ο Κλίντον κέρδισε την απλή πλειοψηφία της λαϊκής ψήφου, και ένα μεγάλο προβάδισμα στο Εκλεκτορικό Κολλέγιο. Η εκλογή ήταν μια σημαντική realigning election μετά από τρεις συνεχόμενες Ρεπουμπλικανικές σαρωτικές νίκες, καθώς το Δημοκρατικό Κόμμα απέκτησε υποστήριξη στα Βορειοανατολικά, την περιοχή των Μεγάλων Λιμνών και την Καλιφόρνια, αλλά κέρδισε μόνο τέσσερις πολιτείες στον ιθαγενή για τον Κλίντον Νότο.

Προτεινόμενοι

Χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος

Ρεπουμπλικανοί υποψήφιοι

Τζωρτζ Μπους, Πρόεδρος των ΗΠΑ από το Τέξας
Πατ Μπιουκάναν, συντηρητικός στηλογράφος από τη Βιρτζίνια
Ντέιβιντ Ντιουκ, πολιτειακός αντιπρόσωπος σπό τη Λουιζιάνα
Πατ Πόλσεν, κωμικός από την Καλιφόρνια και πολυετής υποψήφιος
Χάρολντ Στάσσεν, πρώην Κυβερνήτης της Μινεσότα και πολυετής υποψήφιος
Τζακ Φέλλιουρ, συνταξιούχος μηχανικός από τη Δυτική Βιρτζίνια
Τέννι Ρότζερς, πολυετής υποψήφιος από την Οκλαχόμα
Ίζαμπελ Μάστερς, πολυετής υποψήφιος από το Κάνσας

Πινακοθήκη των υποψηφίων

Ο Πρόεδρος Τζωρτζ Μπους του Τέξας
Conservative Columnist Pat Buchanan της Βιρτζίνια
Ο αντιπρόσωπος της Λουιζιάνα Ντέιβιντ Ντιουκ
Ο Πρώην Κυβερνήτης της Μινεσότα Χάρολντ Στάσσεν
Ο Τζακ Φέλλιουρ της Δυτικής Βιρτζίνια

Ο συντηρητικός δημοσιογράφος Πατ Μπιουκάναν ήταν ο κύριος αντίπαλος του Προέδρου Μπους. Ωστόσο, η καλύτερη επίδοση του Μπιουκάναν ήταν στον προκριματικό του Νιου Χάμσαϊρ στις 2/18/1992 - όπου ο Μπους κέρδισε με μια διαφορά 53-38%. Ο Πρόεδρος Μπους κέρδισε το 73% όλων των προκριματικών ψήφων, με 9.199.463 ψήφους. Ο Μπιουκάναν κέρδισε 2.899.488 ψήφους· οι μη δεσμευμένοι εκλέκτορες κέρδισαν 287.383 ψήφους, και ο Ντέιβιντ Ντιουκ, ένας πρώην Μέγας Μάγιστρος της Κου Κλουξ Κλαν και αργότερα ο ιδρυτής της ομάδας National Association for the Advancement of White People, κέρδισε 119.115 ψήφους. Όλοι οι άλλοι υποψήφιοι μόλις και κατάφεραν να ξεπεράσουν αθροιστικά τις 100.000 ψήφους και από αυτές οι μισές πήγαν στον Ρος Περό.^[1]

Ο Πρόεδρος Τζωρτζ Μπους και ο Αντιπρόεδρος Νταν Κουέιλ εύκολα κέρδισαν πάλι το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Όμως, η επιτυχία της συντηρητικής αντιπολίτευσης ανάγκασε τον μετριοπαθή Μπους να κινηθεί περαιτέρω προς τα δεξιά απ' ότι το 1988, και να ενσωματώσει πολλές κοινωνικά συντηρητικές ετικέτες στην κομματική πλατφόρμα. Ο Μπους επέτρεψε στον Μπιουκάναν να απευθύνει την εναρκτήρια ομιλία στο Ρεπουμπλικακανικό Εθνικό Συνέδριο στο Χιούστον, στο Τέξας, και ο culture war speech του αποξένωσε πολλούς μετριοπαθείς. Ο Ντέιβιντ Ντιουκ επίσης εισήλθε στους Ρεπουμπλικανικούς προκριματικούς, αλλά η επίδοσή του ήταν φτωχή στις δημοσκοπήσεις.

Με εντατική πίεση στους εκλέκτορες του Μπιουκάναν να υποχωρήσουν, the tally for president went as follows:

George Bush 2.166
Pat Buchanan 18
former ambassador Alan Keyes 1

Ο Αντιπρόεδρος Νταν Κουέιλ ξαναπήρε το χρίσμα με ψήφο δια βοής.

Χρίσμα του Δημοκρατικού Κόμματος

Δημοκρατικοί υποψήφιοι

Μπιλ Κλίντον, Κυβερνήτης του Αρκάνσας
Τζέρρυ Μπράουν, πρώην Κυβερνήτης της Καλιφόρνια
Πολ Τσόνγκας, πρώην Γερουσιαστής των ΗΠΑ από τη Μασαχουσέτη
Μπομπ Κέρρεϋ, Γερουσιαστής των ΗΠΑ από τη Νεμπράσκα
Τομ Χάρκιν, γερουσιαστής των ΗΠΑ από την Αϊοβα
Λύντον ΛαΡους, ακτιβιστής από τη Βιρτζίνια
Ντάγκλας Ουάιλντερ, Κυβερνήτης της Βιρτζίνια
Γιουτζίν ΜακΚάρθυ, πρώην Γερουσιαστής των ΗΠΑ από τη Μινεσότα
Τσαρλς Γουντς, επιχειρηματίας από την Αλαμπάμα
Λάρρυ Άγκραν, πρώην δήμαρχος του Ίρβιν

Πινακοθήκη των υποψηφίων

Ο Κυβερνήτης Μπιλ Κλίντον του Αρκάνσας (εκστρατεία)
Former Ο Κυβερνήτης Τζέρρυ Μπράουν της Καλιφόρνια
Ο πρώην Γερουσιαστής Πολ Τσόνγκας της Μασαχουσέτης
Ο Γερουσιαστής Μπομπ Κέρρεϋ της Νεμπράσκα
Ο Γερουσιαστής Τομ Χάρκιν της Αϊόβα
Ο Λύντον ΛαΡους της Βιρτζίνια
Ο Κυβερνήτης Ντάγκλας Ουάιλντερ της Βιρτζίνια
Ο πρώην Γερουσιαστής Γιουτζίν ΜακΚάρθυ της Μινεσότα

Επισκόπηση

Μετά την επιτυχή δράση των ΗΠΑ και συμμαχικών δυνάμεων στον Κόλπο του Περσικού Κόλπου, τα ποσοστά δημοτικότητας του Τζωρτζ Μπους ήταν 89%. Η επανεκλογή του θεωρείτο πολύ πιθανή. Ως αποτέλεσμα, πολλοί υποψήφιοι με υψηλό προφίλ όπως ο Μάριο Κουόμο αρνήθηκαν να διεκδικήσουν το Δημοκρατικό χρίσμα. Επιπρόσθετα, ο Γερουσιαστής Αλ Γκορ αρνήθηκε να διεκδικήσει το χρίσμα εξαιτίας του γεγονότος ότι ο γιος του χτυπήθηκε από αυτοκίνητο και υφίστατο εκτεταμένες χειρουργικές επεμβάσεις καθώς και φυσικοθεραπεία. Ωστόσο, αρκετοί υποψήφιοι όπως ο Τομ Χάρκινn, ο Πολ Τσόνγκας, ο Τζέρρυ Μπράουν, ο Μπομπ Κέρρεϋ, ο Ντάγκλας Ουάιλντερ και ο Μπιλ Κλίντον αποφάσισαν να διαγωνιστούν.

Αναφορές

↑ Our Campaigns - US President - R Primaries Race - February 01, 1992

«Outline of U.S. History: Chapter 15: Bridge to the 21st Century». Official web site of the U.S. Department of State. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2005.
- Bulk of article text as of January 9, 2003 copied from this page, when it was located at http://usinfo.state.gov/usa/infousa/facts/history/ch13.htm#1992 and titled “An Outline of American History: Chapter 13: Toward the 21st Century”.
- An archival version of this page is available στη Wayback Machine του Internet Archive (αρχειοθετήθηκε Νοέμβριος 3, 2004)
- This page is in the public domain as a government publication.

Περαιτέρω ανάγνωση

Abramowitz, Alan I. (1995), «It's Abortion, Stupid: Policy Voting in the 1992 Presidential Election», Journal of Politics (Cambridge University Press) 57 (1): 176–186, doi:10.2307/2960276, ISSN 0022-3816, http://www.jstor.org/stable/2960276
Alexander, Herbert E. (1995), Financing the 1992 Election, Armonk: Sharpe, ISBN 1563244373
Defrank, Thomas M. (1994), Quest for the Presidency, 1992, College Station: Texas A&M University Press, ISBN 0890966443
Lacy, Dean; Burden, Barry C. (1999), «The Vote-Stealing and Turnout Effects of Ross Perot in the 1992 U.S. Presidential Election», American Journal of Political Science (Midwest Political Science Association) 43 (1): 233–255, doi:10.2307/2991792, http://www.jstor.org/stable/2991792
De la Garza, Rodolfo O. (1996), Ethnic Ironies: Latino Politics in the 1992 Elections, Boulder: Westview, ISBN 0813389100
Jones, Bryan D. (1995), The New American Politics: Reflections on Political Change and the Clinton Administration, Boulder: Westview, ISBN 0813319722
Steed, Robert P. (1994), The 1992 Presidential Election in the South: Current Patterns of Southern Party and Electoral Politics, Westport: Praeger, ISBN 0275945340

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

The Election Wall's 1992 Election Video Page
1992 popular vote by counties
1992 popular vote by state
1992 popular vote by states (with bar graphs)
Presidential Campaign Commercials, C-SPAN
Campaign commercials from the 1992 election
Film footage of Gore speech on the election campaign trail
How close was the 1992 election? — Michael Sheppard, Massachusetts Institute of Technology

[1] Our Campaigns - US President - R Primaries Race - February 01, 1992

[1]

@@ Γραμμή 46: / Γραμμή 46: @@
 |μετά_κόμμα = Δημοκρατικό Κόμμα (ΗΠΑ)
 }}
-Οι '''[[Προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ]] του 1992''' είχαν τρεις μεγάλους υποψηφίους: τον [[Incumbent]] [[Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (ΗΠΑ)|Ρεπουμπλικανό]] [[Πρόεδρος των ΗΠΑ|Πρόεδρο]] [[Τζωρτζ Χέρμπερτ Ουώκερ Μπους|Τζωρτζ Μπους]]· τον [[Δημοκρατικό Κόμμα (ΗΠΑ)|Δημοκρατικό]] [[κυβερνήτης του Αρκάνσας|Κυβερνήτη του Αρκάνσας]] [[Μπιλ Κλίντον]], και τον [[Ανεξάρτητος (πολιτικός)|ανεξάρτητο]] [[Τέξας|Τεξανό]] επιχειρηματία [[Ρος Περό]].
+Οι '''Προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ του 1992''' είχαν τρεις μεγάλους υποψηφίους: τον [[Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (ΗΠΑ)|Ρεπουμπλικανό]] [[Πρόεδρος των ΗΠΑ|Πρόεδρο]] [[Τζωρτζ Χέρμπερτ Ουώκερ Μπους|Τζωρτζ Μπους]], τον [[Δημοκρατικό Κόμμα (ΗΠΑ)|Δημοκρατικό]] Κυβερνήτη του [[Αρκάνσας]] [[Μπιλ Κλίντον]], και τον [[Ανεξάρτητος (πολιτικός)|ανεξάρτητο]] [[Τέξας|Τεξανό]] επιχειρηματία [[Ρος Περό]].
+Ο Μπους είχε αποξενώσει μεγάλο μέρος της συντηρητικής του βάσης διακόπτοντας την [[Προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ 1988|εκστρατεία του 1988]] [[Read my lips: no new taxes|για δέσμευση εναντίον της αύξησης των φόρων]], η [[Οικονομία των ΗΠΑ|οικονομία]] ήταν σε [[Ύφεση των αρχών της δεκαετίας του 1990|ύφεση]], και η θεωρούμενη ως μεγάλη δύναμη του Μπους, η [[Εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ|εξωτερική πολιτική]], θεωρείτο λιγότερο σημαντική μετά τη [[διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης]] και το σχετικά ειρηνικό κλίμα στη [[Μέση Ανατολή]] μετά την ήττα του [[Ιράκ]] στον [[Πόλεμος του Κόλπου|Πόλεμο του Κόλπου]].
+Ο Κλίντον κέρδισε την [[Απλή πλειοψηφία (ψηφοφορία)|απλή πλειοψηφία]] της [[Λαϊκή ψήφος|λαϊκής ψήφου]], και ένα μεγάλο προβάδισμα στο [[Εκλεκτορικό Κολλέγιο (ΗΠΑ)|Εκλεκτορικό Κολλέγιο]]. Η εκλογή ήταν μια σημαντική [[realigning election]] μετά από τρεις συνεχόμενες Ρεπουμπλικανικές σαρωτικές νίκες, καθώς το Δημοκρατικό Κόμμα απέκτησε υποστήριξη στα Βορειοανατολικά, την περιοχή των Μεγάλων Λιμνών και την [[Καλιφόρνια]], αλλά κέρδισε μόνο τέσσερις πολιτείες στον ιθαγενή για τον Κλίντον Νότο.
-Ο Μπους είχε αποξενώσει μεγάλο μέρος της συντηρητικής του βάσης διακόπτοντας την [[Προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ 1988|εκστρατεία του 1988]] [[Read my lips: no new taxes|για δέσμευση εναντίον της αύξησης των φόρων]], η [[Οικονομία των ΗΠΑ|οικονομία]] [[Ύφεση των αρχών της δεκαετίας του '90|ήταν σε ύφεση]], και η θεωρούμενη ως μεγάλη δύναμη του Μπους, η [[Εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ|εξωτερική πολιτική]], θεωρείτο λιγότερο σημαντική μετά τη [[διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης]] και το σχετικά ειρηνικό κλίμα στη [[Μέση Ανατολή]] μετά την ήττα το [[Ιράκ]] στον [[Πόλεμος του Κόλπου|Πόλεμο του Κόλπου]].
-Ο Κλίντον κέρδισε την [[απλή πλειοψηφία (ψηφοφορία)|απλή πλειοψηφία]] της [[λαϊκή ψήφος|λαϊκής ψήφου]], και ένα μεγάλο προβάδισμα στο [[Εκλεκτορικό Κολλέγιο (ΗΠΑ)|Εκλεκτορικό Κολλέγιο]]. Η εκλογή ήταν μια σημαντική [[realigning election]] μετά από τρειςσυνεχόμενες Ρεπουμπλικανικές σαρωτικές νίκες, καθώς το Δημοκρατικό Κόμμα απέκτησε υποστήριξη στα Βορειοανατολικά, την περιοχή των Μεγάλων Λιμνών και την [[Καλιφόρνια]], αλλά κέρδισε μόνο τέσσερις πολιτείες στον ιθαγενή για τον Κλίντον Νότο.
 == Προτεινόμενοι ==
@@ Γραμμή 60: / Γραμμή 59: @@
 *[[Πατ Μπιουκάναν]], συντηρητικός στηλογράφος από τη [[Βιρτζίνια]]
 *[[Ντέιβιντ Ντιουκ]], πολιτειακός αντιπρόσωπος σπό τη [[Λουιζιάνα]]
-*[[Πατ Πόλσεν]], κωμικός από την [[Καλιφόρνια]] και πολυετή υποψήφιος
+*[[Πατ Πόλσεν]], κωμικός από την [[Καλιφόρνια]] και πολυετής υποψήφιος
 *[[Χάρολντ Στάσσεν]], πρώην [[Κυβερνήτης της Μινεσότα]] και πολυετής υποψήφιος
 *[[Τζακ Φέλλιουρ]], συνταξιούχος μηχανικός από τη [[Δυτική Βιρτζίνια]]
@@ Γραμμή 69: / Γραμμή 68: @@
 <gallery perrow="5">
 File:George H. W. Bush, President of the United States, 1989 official portrait cropped.jpg|Ο [[Πρόεδρος των ΗΠΑ|Πρόεδρος]] '''[[Τζωρτζ Μπους (πρεσβύτερος)|Τζωρτζ Μπους]]''' του [[Τέξας]]
-File:Patrickjbuchanan.JPG|[[Columnist|Conservative Columnist]] '''[[Pat Buchanan]]''' of [[Virginia]]
+File:Patrickjbuchanan.JPG|[[Columnist|Conservative Columnist]] '''[[Pat Buchanan]]''' της [[Βιρτζίνια]]
 File:Rsz davidduke.jpg|Ο αντιπρόσωπος της Λουιζιάνα '''[[Ντέιβιντ Ντιουκ]]'''
 File:Harold Stassen.jpg|Ο Πρώην [[Κυβερνήτης της Μινεσότα]] '''[[Χάρολντ Στάσσεν]]'''
@@ Γραμμή 75: / Γραμμή 74: @@
 </gallery>
-Ο συντηρητικός δημοσιογράφος Πατ Μπιουκάναν ήταν ο κύριος αντίπαλος του Προέδρου Μπους. Ωστόσο, η καλύτερη επίδοση του Μπιουκάναν ήταν στον προκριματικό του Νιου Χάμσαϊρ στις 2/18/1992 - όπου ο Μπους κέρδισεμε μια διαφορά [http://www.ourcampaigns.com/RaceDetail.html?RaceID=36389 53-38%]. Ο Πρόεδρος Μπους κέρδισε το 73% όλων των προκριματικών ψήφων, με 9.199.463 ψήφους. Ο Μπιουκάναν κέρδισε 2.899.488 ψήφους· οι μη δεσμευμένοι εκλέκτορες κέρδισανn 287.383 ψήφους, και ο [[Ντέιβιντ Ντιουκ]], ένας πρώην [[Μέγας Μάγιστρος]] της [[Κου Κλουξ Κλαν]] και αργότερα ο ιδρυτής της [[National Association for the Advancement of White People]] group κέρδισε 119.115 ψήφους. Just over 100,000 votes were cast for all other candidates, half of which were write-in votes for H. Ross Perot <ref>[http://www.ourcampaigns.com/RaceDetail.html?RaceID=55213 Our Campaigns - US President - R Primaries Race - February 01, 1992<!-- Bot generated title -->]</ref>
+Ο συντηρητικός δημοσιογράφος Πατ Μπιουκάναν ήταν ο κύριος αντίπαλος του Προέδρου Μπους. Ωστόσο, η καλύτερη επίδοση του Μπιουκάναν ήταν στον προκριματικό του Νιου Χάμσαϊρ στις 2/18/1992 - όπου ο Μπους κέρδισε με μια διαφορά [http://www.ourcampaigns.com/RaceDetail.html?RaceID=36389 53-38%]. Ο Πρόεδρος Μπους κέρδισε το 73% όλων των προκριματικών ψήφων, με 9.199.463 ψήφους. Ο Μπιουκάναν κέρδισε 2.899.488 ψήφους· οι μη δεσμευμένοι εκλέκτορες κέρδισαν 287.383 ψήφους, και ο [[Ντέιβιντ Ντιουκ]], ένας πρώην [[Μέγας Μάγιστρος]] της [[Κου Κλουξ Κλαν]] και αργότερα ο ιδρυτής της ομάδας National Association for the Advancement of White People, κέρδισε 119.115 ψήφους. Όλοι οι άλλοι υποψήφιοι μόλις και κατάφεραν να ξεπεράσουν αθροιστικά τις 100.000 ψήφους και από αυτές οι μισές πήγαν στον [[Ρος Περό]].<ref>[http://www.ourcampaigns.com/RaceDetail.html?RaceID=55213 Our Campaigns - US President - R Primaries Race - February 01, 1992<!-- Bot generated title -->]</ref>
-Ο Πρόεδρος [[Τζωρτζ Μπους (πρεσβύτερος)|Τζωρτζ Μπους]] και ο Αντιπρόεδρος [[Νταν Κουέιλ]] εύκολα κέρδισαν πάλι το χρίσμα του [[Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (ΗΠΑ)|Ρεπουμπλικανικό Κόμμα]]. Όμως, η επιτυχία της συντηρητικής αντιπολίτευσης ανάγκασε τον μετριοπαθή Μπους να κινηθεί περαιτέρω προς τα δεξιά απ'ότι το [[Προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ 1988|1988]], και να ενσωματώσει πολλές κοινωνικά συντηρητικές ετικέτες στην κομματική πλατφόρμα. Ο Μπους επέτρεψε στον Μπιουκάναν να  απευθύνει την εναρκτήρια ομιλία στο [[Ρεπουμπλικανικό Εθνικό Συνέδριο 1992|Ρεπουμπλικακανικό Εθνικό Συνέδριο]] στο [[Χιούστον, στο Τέξας]], και ο [[culture war speech]] του αποξένωσε πολλούς μετριοπαθείς. Ο [[Ντέιβιντ Ντιουκ]] επίσης εισήλθε στους Ρεπουμπλικανικούς προκριματικούς, αλλά η επίδοσή του ήταν φτωχή στις δημοσκοπήσεις.
+Ο Πρόεδρος [[Τζωρτζ Μπους (πρεσβύτερος)|Τζωρτζ Μπους]] και ο Αντιπρόεδρος [[Νταν Κουέιλ]] εύκολα κέρδισαν πάλι το χρίσμα του [[Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (ΗΠΑ)|Ρεπουμπλικανικό Κόμμα]]. Όμως, η επιτυχία της συντηρητικής αντιπολίτευσης ανάγκασε τον μετριοπαθή Μπους να κινηθεί περαιτέρω προς τα δεξιά απ' ότι το [[Προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ 1988|1988]], και να ενσωματώσει πολλές κοινωνικά συντηρητικές ετικέτες στην κομματική πλατφόρμα. Ο Μπους επέτρεψε στον Μπιουκάναν να  απευθύνει την εναρκτήρια ομιλία στο [[Ρεπουμπλικανικό Εθνικό Συνέδριο 1992|Ρεπουμπλικακανικό Εθνικό Συνέδριο]] στο [[Χιούστον, στο Τέξας]], και ο [[culture war speech]] του αποξένωσε πολλούς μετριοπαθείς. Ο [[Ντέιβιντ Ντιουκ]] επίσης εισήλθε στους Ρεπουμπλικανικούς προκριματικούς, αλλά η επίδοσή του ήταν φτωχή στις δημοσκοπήσεις.
 Με εντατική πίεση στους εκλέκτορες του Μπιουκάναν να υποχωρήσουν, the tally for president went as follows:
-*[[George H. W. Bush|George Bush]] 2166
+*[[George H. W. Bush|George Bush]] 2.166
 *[[Pat Buchanan]] 18
 *former ambassador [[Alan Keyes]] 1
@@ Γραμμή 116: / Γραμμή 115: @@
 ====Επισκόπηση====
 Μετά την επιτυχή δράση των ΗΠΑ και συμμαχικών δυνάμεων στον Κόλπο του Περσικού Κόλπου, τα ποσοστά δημοτικότητας του Τζωρτζ Μπους ήταν 89%. Η επανεκλογή του θεωρείτο πολύ πιθανή. Ως αποτέλεσμα, πολλοί υποψήφιοι με υψηλό προφίλ όπως ο [[Μάριο Κουόμο]] αρνήθηκαν να διεκδικήσουν το Δημοκρατικό χρίσμα. Επιπρόσθετα, ο Γερουσιαστής [[Αλ Γκορ]] αρνήθηκε να διεκδικήσει το χρίσμα εξαιτίας του γεγονότος ότι ο γιος του χτυπήθηκε από αυτοκίνητο και υφίστατο εκτεταμένες χειρουργικές επεμβάσεις καθώς και φυσικοθεραπεία. Ωστόσο, αρκετοί υποψήφιοι όπως ο [[Τομ Χάρκινn]], ο [[Πολ Τσόνγκας]], ο [[Τζέρρυ Μπράουν]], ο [[Μπομπ Κέρρεϋ]], ο [[Ντάγκλας Ουάιλντερ]] και ο [[Μπιλ Κλίντον]] αποφάσισαν να διαγωνιστούν.
 ==Αναφορές==