Σεισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
| Γραμμή 94: | Γραμμή 94: | ||
== Μέθοδοι πρόγνωσης == |
== Μέθοδοι πρόγνωσης == |
||
{{Κύριο|Πρόγνωση σεισμών}} |
{{Κύριο|Πρόγνωση σεισμών}} |
||
Η προσπάθεια για [[πρόγνωση σεισμών]] δεν έχει δώσει ακόμη κάποια ευρέως αποδεκτή μέθοδο πρόγνωσης, αν και έχει δώσει αποτελέσματα.<ref>{{cite book|author=Park, S.K.|chapter=Some objervation about the statistical significance and physical mechanisms of the VAN method of earthquake prediction, Greece|editor=Sir James Lighthill|title=A Critical Review of VAN - Earthquake Prediction from Seismic Electrical Signals|year=1996|isbn=978-9810226701|publisher=World Scientific Publishing Co Pte Ltd|location=London, UK|url=http://www.worldscibooks.com/engineering/3006.html|pages=267-285}}</ref> <ref>{{cite book|author=Kazuo Hamada|chapter=Re-examination of statistical evaluation of the SES prediction in Greece|editor=Sir James Lighthill|title=A Critical Review of VAN - Earthquake Prediction from Seismic Electrical Signals|year=1996|isbn=978-9810226701|publisher=World Scientific Publishing Co Pte Ltd|location=London, UK|url=http://www.worldscibooks.com/engineering/3006.html|pages=286-291}}</ref> Για να θεωρηθεί μια μέθοδος πρόγνωσης ή συνεργασία μεθόδων επιτυχημένη, θα πρέπει να εκτιμά, για σεισμούς κάποιου μεγέθους και άνω, με ακρίβεια α) τις παραμέτρους της πρόγνωσης (τόπο, χρόνο, μέγεθος) και ταυτόχρονα β) τη βεβαιότητα πως θα γίνει σεισμός. Η ακρίβεια των παραμέτρων δεν έχει σαφώς καθοριστεί. Η προσπάθεια για πρόγνωση ενδυναμώνεται με την ενοποίηση των μεθόδων και τη σύγκλιση των εκτιμήσεων που προκύπτουν από αυτές, βελτιώνοντας την ακρίβεια των παραμέτρων της πρόγνωσης και ενισχύοντας την αξιοπιστία μιας πρότασης πως ένας μεγάλος σεισμός επέρχεται.<ref>{{cite journal|author=Friedemann Freund|journal=Acta Geophysica|title=Toward a unified solid state theory for pre-earthquake signals|volume=|year=2010|pages=|doi=10.2478/s11600-009-0066-x}}</ref>[[File:UN headquarters Haiti after 2010 earthquake.jpg|thumb|[[OHE]] έδρα μέσα [[Αϊτή]] μετά από το σεισμό του 2010 <ref>[http://www.fotopedia.com/en/Port-au-Prince Aerial views of damaged Port-au-Prince]</ref>.]] |
Η προσπάθεια για [[πρόγνωση σεισμών]] δεν έχει δώσει ακόμη κάποια ευρέως αποδεκτή μέθοδο πρόγνωσης, αν και έχει δώσει αποτελέσματα.<ref>{{cite book|author=Park, S.K.|chapter=Some objervation about the statistical significance and physical mechanisms of the VAN method of earthquake prediction, Greece|editor=Sir James Lighthill|title=A Critical Review of VAN - Earthquake Prediction from Seismic Electrical Signals|year=1996|isbn=978-9810226701|publisher=World Scientific Publishing Co Pte Ltd|location=London, UK|url=http://www.worldscibooks.com/engineering/3006.html|pages=267-285}}</ref> <ref>{{cite book|author=Kazuo Hamada|chapter=Re-examination of statistical evaluation of the SES prediction in Greece|editor=Sir James Lighthill|title=A Critical Review of VAN - Earthquake Prediction from Seismic Electrical Signals|year=1996|isbn=978-9810226701|publisher=World Scientific Publishing Co Pte Ltd|location=London, UK|url=http://www.worldscibooks.com/engineering/3006.html|pages=286-291}}</ref> Για να θεωρηθεί μια μέθοδος πρόγνωσης ή συνεργασία μεθόδων επιτυχημένη, θα πρέπει να εκτιμά, για σεισμούς κάποιου μεγέθους και άνω, με ακρίβεια α) τις παραμέτρους της πρόγνωσης (τόπο, χρόνο, μέγεθος) και ταυτόχρονα β) τη βεβαιότητα πως θα γίνει σεισμός. Η ακρίβεια των παραμέτρων δεν έχει σαφώς καθοριστεί. Η προσπάθεια για πρόγνωση ενδυναμώνεται με την ενοποίηση των μεθόδων και τη σύγκλιση των εκτιμήσεων που προκύπτουν από αυτές, βελτιώνοντας την ακρίβεια των παραμέτρων της πρόγνωσης και ενισχύοντας την αξιοπιστία μιας πρότασης πως ένας μεγάλος σεισμός επέρχεται.<ref>{{cite journal|author=Friedemann Freund|journal=Acta Geophysica|title=Toward a unified solid state theory for pre-earthquake signals|volume=|year=2010|pages=|doi=10.2478/s11600-009-0066-x}}</ref>[[File:UN headquarters Haiti after 2010 earthquake.jpg|thumb|280px|[[OHE]] έδρα μέσα [[Αϊτή]] μετά από το σεισμό του 2010 <ref>[http://www.fotopedia.com/en/Port-au-Prince Aerial views of damaged Port-au-Prince]</ref>.]] |
||
Υπάρχει αμφισβήτηση πως η πρόγνωση των σεισμών σε πυκνοκατοικοιμένες περιοχές είναι χρήσιμο να ανακοινώνεται στο κοινό καθώς μπορεί να προκαλέσει περισσότερα θύματα από τη δόνηση αυτή καθεαυτή λόγω πανικού, τροχαίων κτλ. και επειδή είναι αδύνατο να εκκενωθεί έγκαιρα και σε απόλυτο ποσοστό μια κατοικημένη περιοχή, ενώ υπάρχουν προβλήματα στην εκκένωση νοσοκομείων, γηροκομείων, χώρων που φιλοξενούν ζώα κτλ.<ref>{{cite journal|author=|journal=geography-site.co.uk|title=[http://www.geography-site.co.uk/pages/physical/earth/pred.html Predicting Earthquakes - Do we really want accurate predictions?]|volume=|year=|pages=|doi=}}</ref> Παρά ταύτα, εφαρμόζεται ήδη σειρά συστημάτων άμεσης προειδοποίησης για σεισμούς ανά την υφήλιο ακόμη και σε ομάδες της τάξης των εκατομμυρίων εκπαιδευμένων πολιτών<ref>{{cite journal|author=Richard M. Allen, Paolo Gasparini, Osamu Kamigaichi and Maren Böse|journal=Seismological Research Letters|title=[http://www.cires.org.mx/docs_info/CIRES_022.pdf The Status of Earthquake Early Warning around the World: An Introductory Overview]|volume=80|year=2009|pages=682-693|doi=10.1785/gssrl.80.5.682}}</ref> |
Υπάρχει αμφισβήτηση πως η πρόγνωση των σεισμών σε πυκνοκατοικοιμένες περιοχές είναι χρήσιμο να ανακοινώνεται στο κοινό καθώς μπορεί να προκαλέσει περισσότερα θύματα από τη δόνηση αυτή καθεαυτή λόγω πανικού, τροχαίων κτλ. και επειδή είναι αδύνατο να εκκενωθεί έγκαιρα και σε απόλυτο ποσοστό μια κατοικημένη περιοχή, ενώ υπάρχουν προβλήματα στην εκκένωση νοσοκομείων, γηροκομείων, χώρων που φιλοξενούν ζώα κτλ.<ref>{{cite journal|author=|journal=geography-site.co.uk|title=[http://www.geography-site.co.uk/pages/physical/earth/pred.html Predicting Earthquakes - Do we really want accurate predictions?]|volume=|year=|pages=|doi=}}</ref> Παρά ταύτα, εφαρμόζεται ήδη σειρά συστημάτων άμεσης προειδοποίησης για σεισμούς ανά την υφήλιο ακόμη και σε ομάδες της τάξης των εκατομμυρίων εκπαιδευμένων πολιτών<ref>{{cite journal|author=Richard M. Allen, Paolo Gasparini, Osamu Kamigaichi and Maren Böse|journal=Seismological Research Letters|title=[http://www.cires.org.mx/docs_info/CIRES_022.pdf The Status of Earthquake Early Warning around the World: An Introductory Overview]|volume=80|year=2009|pages=682-693|doi=10.1785/gssrl.80.5.682}}</ref> |
||
Έκδοση από την 21:59, 29 Ιουνίου 2010
Με τον όρο σεισμός χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε απότομη διατάραξη που συμβαίνει στο εσωτερικό της Γης και που εκδηλώνεται με κίνηση του εδάφους, (είτε υπέρ, είτε υπό την επιφάνεια της θάλασσας), με ανάλογες καταστρεπτικές συνέπειες.
Ο σεισμός είναι συνήθως φυσικό φαινόμενο και προκαλείται από ξαφνική απελευθέρωση συσσωρευμένης ενέργειας στο φλοιό της Γης. Τον αντιλαμβανόμαστε στην επιφάνειά της καθώς μέρος της ενέργειας μεταφέρεται εκεί με τα σεισμικά κύματα. Τα κύματα αυτά διαδίδονται στο φλοιό με ταλαντώσεις των πετρωμάτων και φθάνοντας στην επιφάνεια προκαλούν τις αναταράξεις του εδάφους που αισθανόμαστε. Τα σεισμικά κύματα προκαλούν με τις ταλαντώσεις και διαφορές ηλεκτρικού δυναμικού στα πετρώματα καθώς οδεύουν μέσα από αυτά (σεισμικό-ηλεκτρικό φαινόμενο δευτέρου είδους). Άλλη μια εκδήλωση των σεισμών, που προκαλείται από τη μετακίνηση των πετρωμάτων της λιθόσφαιρας, είναι η δημιουργία τσουνάμι στη θάλασσα όταν ο σεισμός είναι υποθαλάσσιος και έχει αποτέλεσμα ικανή κατακόρυφη ανάταξη του βυθού.
Ως σεισμός χαρακτηρίζεται και το άμεσο αποτέλεσμα από μια μη φυσική διεργασία, όπως για παράδειγμα μια έκρηξη, μια υπόγεια πυρηνική δοκιμή ή την τομογράφηση μέρους του φλοιού με σεισμικά κύματα που προκαλούμε με επιταχυνόμενες πτώσεις βαρών στο έδαφος. Γενικά, η λέξη "σεισμός" περιγράφει κάθε σεισμικό γεγονός -φυσικό φαινόμενο ή αποτέλεσμα ανθρώπινης δραστηριότητας- που παράγει σεισμικά κύματα τα οποία διαδίδονται στο εσωτερικό της Γης.
Οι περισσότεροι σεισμοί σχετίζονται με τον τεκτονικό χαρακτήρα της Γης και ονομάζονται τεκτονικοί σεισμοί.
Την πραγματική αιτία των σεισμών διαπίστωσε ο Βρετανός Τζον Μίτσελ (John Michell), ο οποίος θεωρείται και πατέρας της επιστήμης μελέτης των σεισμών, της Σεισμολογίας.
Τύποι Σεισμών
Τεκτονικοί
Η λιθόσφαιρα αποτελείται από πολλές λιθοσφαιρικές (τεκτονικές) πλάκες που βρίσκονται σε διαρκή κίνηση, λόγω των πιέσεων που εξασκούνται από τις περιβάλλουσες λιθοσφαιρικές πλάκες ή λόγω των κινήσεων του μάγματος κάτω από αυτές. Στα όρια των πλακών δημιουργούνται εφελκυστικές ή συμπιεστικές ζώνες διάρρηξης: εφελκυστικές στα σημεία που οι πλάκες απομακρύνονται μεταξύ τους, συμπιεστικές στα σημεία που πλησιάζουν.
Τα όρια των τεκτονικών πλακών, καθώς αυτές κινούνται, τρίβονται μεταξύ τους συσσωρεύοντας ενέργεια, τασικό φορτίο. Όταν η πίεση ξεπεράσει μια κρίσιμη τιμή και φθάσει το όριο θραύσεως του πετρώματος του εστιακού χώρου, το αποτέλεσμα είναι η βίαιη ταλάντωση των πετρωμάτων και η απελευθέρωση της συσσωρευμένης ενέργειας. Οι σεισμοί που προκαλούνται με τον τρόπο αυτό, αποτελούν την συντριπτική πλειοψηφία (90%) των παγκόσμιων σεισμών και καλούνται Τεκτονικοί Σεισμοί.
Ηφαιστειακοί
Το υπόλοιπο 10% των παγκόσμιων σεισμών σχετίζονται με ηφαιστειακή δραστηριότητα και συνήθως είναι λιγότερο ισχυροί από τους τεκτονικούς. Ακόμα και αυτοί πάντως, μπορεί να είναι ιδιαίτερα καταστροφικοί, προκαλώντας σχισμές στο έδαφος, παραμόρφωση του εδάφους, και ζημιές σε κατασκευές. Ηφαιστειακός ονομάζεται ο σεισμος που είναι αποτέλεσμα αλλαγής της πίεσης στο εσωτερικό της γης, λόγω της εισροής ή εκροής μάγματος. Το σήμα τέτοιων σεισμών ονομάζεται ηφαιστειογενής δόνηση.
Εγκατακρημνισιγενείς
Εκτός από τα δύο προηγούμενα αίτια, υπάρχει και ένα ελάχιστο ποσοστό σεισμών που ονομάζονται Εγκατακρημνισιγενείς Σεισμοί, επειδή οφείλονται στην εγκατακρήμνιση οροφών υπογείων κοιλωμάτων (π.χ. σπηλαίων) λόγω διάβρωσης. Είναι σεισμοί συνήθως μικρού μεγέθους και τοπικού χαρακτήρα.
Ορισμένες φορές έχουν παρατηρηθεί σε μετασεισμική ακολουθία ως συνεπακόλουθο άλλου τύπου σεισμών (Γαλανόπουλος, Σεισμολογία, Αθήνα 1970).
Χαρακτηριστικά
Ανάλογα με το Βάθος
Η ακριβής θέση στην οποία συμβαίνει ένας σεισμός ονομάζεται εστία. Αν η εστία θεωρηθεί ως σημείο, αυτό ονομάζεται υπόκεντρο. Η προβολή του υποκέντρου στην επιφάνεια της Γης ονομάζεται επίκεντρο. Ανάλογα με την απόσταση του υποκέντρου από την επιφάνεια της Γης (εστιακό βάθος, ΕΒ), οι σεισμοί χαρακτηρίζονται ως:
- Επιφανειακοί ή σεισμοί μικρού βάθους (0 - 30 km)
- Σεισμοί ενδιαμέσου βάθους (30 - 70 km)
- Σεισμοί μεγάλου βάθους (άνω των 70 km)
Το εστιακό βάθος είναι σημαντικό χαρακτηριστικό ενός σεισμού, ως προς τις καταστροφές που αυτός μπορεί να επιφέρει στις ανθρώπινες κατασκευές. Π.χ. ένας επιφανειακός σεισμός μεγέθους 6,5 Ρίχτερ είναι καταστρεπτικότερος από ένα σεισμό ενδιάμεσου βάθους μεγέθους 6,9 Ρίχτερ. Αυτό συμβαίνει για δύο κυρίως λόγους:
- Όσο αυξάνεται το βάθος, αυξάνεται και η απόσταση μεταξύ εστίας και επιφανείας της Γης, επιφέροντας έτσι εξασθένηση στα σεισμικά κύματα.
- Η διασπορά των σεισμικών κυμάτων είναι μεγαλύτερη.
Το μεγαλύτερο εστιακό βάθος που έχει καταγραφεί είναι 750 km και είναι το σημείο όπου ο γήινος φλοιός καταβυθίζεται στον ανώτερο μανδύα.
Μέτρηση
Το όργανο που χρησιμοποιείται για την μέτρηση των σεισμικών δονήσεων ονομάζεται σεισμόμετρο. Ένα σεισμόμετρο με εγγενή δυνατότητα καταγραφής των δονήσεων ονομάζεται σεισμογράφος, και ο όρος έχει παραμείνει σε καθημερινή χρήση και σήμερα, παρόλο που πλέον τα σήματα μεταδίδονται μέσω τηλεπικοινωνιακών δικτύων και καταγράφονται σε μεγάλη απόσταση από τους αισθητήρες. Η λειτουργία του σεισμομέτρου βασίζεται στην αρχή της αδράνειας. Το σεισμόμετρο αποτελείται από μια μάζα αναρτημένη από ελατήρια και αποσβεστήρες, η οποία τείνει να παραμένει ακίνητη. Με διάφορα ηλεκτρομαγνητικά ή οπτικά συστήματα καταγράφεται η σχετική θέση της αναρτημένης μάζας ως προς το περίβλημα της συσκευής. Η καταγραμμένη μεταβολή ονομάζεται σεισμόγραμμα ή σεισμογράφημα.
Οριζόντιο, κάθετο σεισμόγραμμα
Οι σεισμογράφοι και τα σεισμόμετρα μπορούν να έχουν τον αδρανειακό αισθητήρα σε οριζόντια ή κατακόρυφη θέση. Η διάταξη του κάθετου σεισμογράφου είναι σχεδόν όμοια με αυτή του μετρητή βαρύτητας που χρησιμοποιείται στην μέτρηση του βαρυτικού πεδίου. Κανονικά σε θέση εγκαθίστανται τρία σεισμόμετρα με τους άξονες μέγιστης ευαισθησίας κάθετους μεταξύ τους, ώστε να καταγράφονται όλες οι συνιστώσες του σεισμικού κύματος.
Κλίμακες
Για την μέτρηση μιας σεισμικής δόνησης χρησιμοποιούνται κυρίως δύο κλίμακες:
Κλίμακα Ρίχτερ (Richter)
Με αυτή την κλίμακα μετράται το τοπικό μέγεθος ενός σεισμού. Ουσιαστικά η κλίμακα μετρά την ενέργεια που εκλύεται κατά τη σεισμική μετακίνηση. Παρότι η κλίμακα δεν έχει ανώτατο όριο, σεισμοί μεγαλύτεροι από 9,5 Ρίχτερ δεν έχουν παρατηρηθεί. Η κλίμακα είναι λογαριθμική.
Κλίμακα Μερκάλι (Mercalli)
Με την κλίμακα αυτή μετράται η ένταση ενός σεισμού, δηλαδή το εμπειρικό μέγεθος που προσπαθεί να εκτιμήσει τις επιπτώσεις του σεισμού στα κτίρια και τις υποδομές. Είναι δωδεκαβάθμια και προσμετρά μόνο τις καταστροφές που προκαλούνται σε κτίρια και κατασκευές. Όπως είναι προφανές, ένας σεισμός που πλήττει ακατοίκητη περιοχή δεν είναι δυνατό να μετρηθεί σύμφωνα με αυτή την κλίμακα.
Σεισμικά κύματα
Τρεις τύποι κυμάτων ανιχνεύονται απο το σεισμογράφο. Τα κατ΄ αγγλικό αλφάβητο P–κύματα, (primary-waves), τα S-κύματα (secondary-waves), και τα L-κύματα (level-waves), (Πρωτεύοντα, Δευτερεύοντα κύματα και Επιφανειακά κύματα αντίστοιχα). Κάθε είδος κυμάτων κινείται με διαφορετική ταχύτητα και προκαλεί διαφορετικό τρόπο ταλάντωσης του εδάφους. Τα κύματα P και S ταξιδεύουν στο εσωτερικό της Γης, ενώ το L-κύμα κινείται μόνο μέσα στην ασθενόσφαιρα. Η κίνηση των σωματιδίων στο P-κύμα είναι διαμήκης, όπως αυτή του ηχητικού κύματος, προς την κατεύθυνση της διάδοσης. Χαρακτηριστικά οι ταχύτητες τέτοιων κυμάτων μέσα σε γρανίτη είναι περίπου 6 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο. Η κίνηση των σωματιδίων στο S-κύμα είναι εγκάρσια, κάθετη προς την κατεύθυνση διάδοσης. Η ταχύτητα κίνησης στο γρανίτη είναι περίπου 3,6 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο. Τα κύματα επιφανείας προκαλούν τόσο κάθετη όσο και οριζόντια περιοδική κίνηση σε τρεις διαστάσεις, η οποία, συνήθως, προκαλεί και τις μεγαλύτερες καταστροφές στις ανθρώπινες κατασκευές, σε συνδυασμό με το μεγαλύτερο πλάτος τους και, επομένως, τη μεγαλύτερη ενέργεια που μεταφέρουν.
Τα στερεά, υγρά και αέρια παρουσιάζουν ελαστικές ποιότητες, δηλαδή αντιστέκονται σε αλλαγές στο όγκο τους. Τα P-κύματα που παραμορφώνουν τον όγκο μπορούν να διέλθουν μεσώ αυτών, ενώ τα S-κύματα, που έχουν την τάση να παραμορφώνουν την μορφή των υλικών, μπορούν να διαδοθούν μόνο μέσω υλικών που φέρουν αντίσταση σε αλλαγές στην μορφή. Τα υγρά και τα αέρια δεν φέρουν τέτοιες αντιστάσεις, έτσι τα S-κύματα δεν μπορούν να διαδοθούν μεσώ αυτών. Με αυτό τον τρόπο, μελετώντας τη διάδοση των κυμάτων στο εσωτερικό της γης, οι γεωλόγοι κατέληξαν ότι ο εξωτερικός πυρήνας της γης είναι υγρός, καθώς τα S-κύματα δεν διαδίδονται στο εσωτερικό του.
Σκανδαλισμός Σεισμών
Υπάρχουν περιπτώσεις σεισμών που είτε έχουν συσχετιστεί είτε έχουν γίνει προσπάθειες συσχέτισης με γεγονότα συνήθως μεγάλης κλίμακας που έλαβαν χώρα πριν την εκδήλωση των σεισμών και φαίνεται πως προκάλεσαν επιτάχυνση της διαδικασίας γένεσής τους. Τέτοια γεγονότα είναι άλλοι σεισμοί, [1] τα μέγιστα παλιρροιών λόγω της ευθυγράμμισης Γης-Σελήνης-Ήλιου, [3] [4] ανθρώπινες παρεμβάσεις όπως οι τεχνητές λίμνες (σχετισμός σεισμού Γρεβενών-Κοζάνης το 1995 με την τεχνητή λίμνη Πολύφητου) [5] [6] και μέθοδοι πρόκλησης σεισμών με πυρηνικές εκρήξεις και ΗΜΠ. [7] [8]
Μέθοδοι πρόγνωσης
Η προσπάθεια για πρόγνωση σεισμών δεν έχει δώσει ακόμη κάποια ευρέως αποδεκτή μέθοδο πρόγνωσης, αν και έχει δώσει αποτελέσματα.[9] [10] Για να θεωρηθεί μια μέθοδος πρόγνωσης ή συνεργασία μεθόδων επιτυχημένη, θα πρέπει να εκτιμά, για σεισμούς κάποιου μεγέθους και άνω, με ακρίβεια α) τις παραμέτρους της πρόγνωσης (τόπο, χρόνο, μέγεθος) και ταυτόχρονα β) τη βεβαιότητα πως θα γίνει σεισμός. Η ακρίβεια των παραμέτρων δεν έχει σαφώς καθοριστεί. Η προσπάθεια για πρόγνωση ενδυναμώνεται με την ενοποίηση των μεθόδων και τη σύγκλιση των εκτιμήσεων που προκύπτουν από αυτές, βελτιώνοντας την ακρίβεια των παραμέτρων της πρόγνωσης και ενισχύοντας την αξιοπιστία μιας πρότασης πως ένας μεγάλος σεισμός επέρχεται.[11]
Υπάρχει αμφισβήτηση πως η πρόγνωση των σεισμών σε πυκνοκατοικοιμένες περιοχές είναι χρήσιμο να ανακοινώνεται στο κοινό καθώς μπορεί να προκαλέσει περισσότερα θύματα από τη δόνηση αυτή καθεαυτή λόγω πανικού, τροχαίων κτλ. και επειδή είναι αδύνατο να εκκενωθεί έγκαιρα και σε απόλυτο ποσοστό μια κατοικημένη περιοχή, ενώ υπάρχουν προβλήματα στην εκκένωση νοσοκομείων, γηροκομείων, χώρων που φιλοξενούν ζώα κτλ.[13] Παρά ταύτα, εφαρμόζεται ήδη σειρά συστημάτων άμεσης προειδοποίησης για σεισμούς ανά την υφήλιο ακόμη και σε ομάδες της τάξης των εκατομμυρίων εκπαιδευμένων πολιτών[14]
Με σκοπό την ακόμη πιο έγκαιρη και έγκυρη προειδοποίηση γίνονται σημαντικές προσπάθειες για την πρόγνωση των σεισμών. Μία από τις μεθόδους που αναπτύχθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες είναι η μέθοδος ΒΑΝ (επινόηση των Ελλήνων Φυσικών Βαρώτσου, Αλεξόπουλου και Νομικού, απ' όπου και η ονομασία της) που έχει και ιστορική σημασία λόγω των αγώνων της ομάδας ενάντια σε επιθέσεις που δεχόταν και δέχεται κατά καιρούς. Ακρογωνιαίος λίθος στην έρευνα αυτή είναι οι ηλεκτρικές ώσεις που αναδύονται από τα πετρώματα όταν αυτά βρίσκονται υπό (μηχανική) τάση που υπερβαίνει ένα κρίσιμο σημείο. Τα πρόδρομα αυτά ηλεκτρικά σήματα εμφανίζονται στο δίκτυο καταγραφής ως και τρεις μήνες πριν την εκδήλωση του σεισμού και συνεκτιμώνται με άλλα δεδομένα από την ομάδα ΒΑΝ όπως οι μαγνητικές διαταραχές που γεννώνται ταυτόχρονα με τις πρόδρομες ηλεκτρικές και η επιτάχυνση της σεισμικότητας. Υπάρχουν ακόμη προσπάθειες, (μία εξ'αυτών επίσης Ελληνική), που δίνουν μοντέλα για τις διαδικασίες της γένεσης του σεισμού καθώς πλησιάζει ο χρόνος της θραύσης του ρήγματος και αναλύοντας δεδομένα μετρήσεων βελτιώνουν σημαντικές παραμέτρους της πρόγνωσης και δίνουν συνθήκες βεβαιότητας για την έλευση του σεισμού. Σημαντική συνεισφορά στην πρόγνωση, εκτός από τις επίγειες μετρήσεις, έχουν ήδη - και εκτιμάται πως θα έχουν ακόμη περισσότερη - οι δορυφορικές παρατηρήσεις της Γης.
Αναφορές
- ↑ 1,0 1,1 Gerassimos A. Papadopoulos (2002). «The Athens, Greece, Earthquake (Ms 5.9) of 7 September 1999: An Event Triggered by the zmit, Turkey, 17 August 1999 Earthquake?». Bulletin of the Seismological Society of America 92: 312-321. doi:.
- ↑ Βασίλης Νέδος - Μάχη Τράτσα (2006). «Μετά σεισμόν... προφήτες». tovima.gr.
- ↑ D.D. Dionysiou, G.A. Papadopoulos, E.N. Sarris and P. Tsikouras (1993). «Newtonian and post-Newtonian tidal theory - Variable G and earthquakes». Earth, Moon, and Planets 60: 127-140.
- ↑ D.D. Dionysiou, G.A. Papadopoulos, E.N. Sarris and P.G. Tsikouras (1994). «Newtonian tidal theory and PPN metric theory - Variable G and earthquakes, II». Earth, Moon and Planets 64: 1-29.
- ↑ G. Drakatos, D. Papanastassiou, G. Papadopoulos, H. Skafida and G. Stavrakakis (1998). «Relationship between the 13 May 1995 Kozani-Grevena (NW Greece) earthquake and the Polyphyto artificial lake». Engineer. Geology 51: 65-74.
- ↑ G.A. Papadopoulos (1998). «Testing the triggering of strong earthquakes in dam areas - An application in Polyphyto dam, Greece». Cahiers du Centre Europeen Geodynamique et Seismologie 16: 71-76.
- ↑ V.A. Zeigarnik, V.A. Novikov, A.A. Avagimov, N.T. Tarasov, L.M. Bogomolov. «Discharge of Tectonic Stresses in the Earth Crust by High-power Electric Pulses for Earthquake Hazard Mitigation».
Joint Institute for High Temperatures of Russian Academy of Sciences, Moscow, Russia
Joint Institute of Physics of the Earth of Russian Academy of Sciences, Moscow, Russia
Research Station of Russian Academy of Sciences, Bishkek, Kirghiyzia
2nd International Conference on Urban Disaster Reduction November 27~29, 2007. - ↑ Nikolai T. Tarasov and Nadezhda V. Tarasova. «Spatial-temporal structure of seismicity of the North Tien Shan and its change under effect of high energy electromagnetic pulses».
Schmidt United Institute of Physics of the Earth, Russian Academy of Sciences, Moscow, Russia
Annals of Geophysics, Vol. 47, N. 1, February 2004. - ↑ Park, S.K. (1996). «Some objervation about the statistical significance and physical mechanisms of the VAN method of earthquake prediction, Greece». Στο: Sir James Lighthill. A Critical Review of VAN - Earthquake Prediction from Seismic Electrical Signals. London, UK: World Scientific Publishing Co Pte Ltd. σελίδες 267–285. ISBN 978-9810226701.
- ↑ Kazuo Hamada (1996). «Re-examination of statistical evaluation of the SES prediction in Greece». Στο: Sir James Lighthill. A Critical Review of VAN - Earthquake Prediction from Seismic Electrical Signals. London, UK: World Scientific Publishing Co Pte Ltd. σελίδες 286–291. ISBN 978-9810226701.
- ↑ Friedemann Freund (2010). «Toward a unified solid state theory for pre-earthquake signals». Acta Geophysica. doi:.
- ↑ Aerial views of damaged Port-au-Prince
- ↑ «Predicting Earthquakes - Do we really want accurate predictions?». geography-site.co.uk.
- ↑ Richard M. Allen, Paolo Gasparini, Osamu Kamigaichi and Maren Böse (2009). «The Status of Earthquake Early Warning around the World: An Introductory Overview». Seismological Research Letters 80: 682-693. doi:.
Εξωτερικές Πηγές
- Οργανισμός Αντισεισμικής Προστασίας
- ΥΠΕΧΩΔΕ
- Γεωδυναμικό Ινστιτούτο
- The European Macroseismic Scale
- Οι πιο πρόσφατοι σεισμοί (Automatic GEOFON Global Seismic Monitor)
- earthquake.usgs.gov
- www.iris.edu/seismon
- Papadopoulos, G., Ganas, A. and Pavlides, S. (2002). «The problem of seismic potential assessment: Case study of the unexpected earthquake of 7 September 1999 in Athens, Greece». Earth Planets Space 54: 9-18.
