Δημήτριος Φωτιάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Ο '''Δημήτρης Φωτιάδης''' ([[1898]]-[[1988]]) ήταν ένας από τους [[λογοτεχνία|Έλληνες λογοτέχνες]] που ασχολήθηκαν κυρίως με την ελληνική επανάσταση του [[1821]]. |
Ο '''Δημήτρης Φωτιάδης''' ([[Σμύρνη]] [[1898]]-[[Αθήνα]] [[1988]]) ήταν ένας από τους [[λογοτεχνία|Έλληνες λογοτέχνες]] που ασχολήθηκαν κυρίως με την ελληνική επανάσταση του [[1821]]. |
||
Οι γονείς του ήταν εύποροι, και ο ίδιος κατατάχτηκε ως εθελοντής στον ελληνικό στρατό κατά τη διάρκεια του [[Μικρασιατική Εκστρατεία|Μικρασιατικός Πόλεμος]]. Με τη [[Μικρασιατική καταστροφή]] κατέφυγε στην [[Αθήνα]] και έκανε την εμφάνισή του στα γράμματα με τα θεατρικά ''Μάνια Βιτρόβα'' και ''Το μαγεμένο βιολί'' το 1931, ενώ εργάστηκε και ως διευθυντής του περιοδικού ''Νεοελληνικά Γράμματα'' (1936-1941). Κατά τη διάρκεια του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιου Πόλεμου]] έφυγε στο εξωτερικό και εργάστηκε ως ανταποκριτής στο [[Λονδίνο]] και τη [[Μέση Ανατολή]]. Ξαναγυρνώντας στην Ελλάδα εξορίστηκε στη διάρκεια του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος|Εμφυλίου]] στη [[Μακρόνησος|Μακρόνησο]], την [[Ικαρία]] και τον [[Άγιος Ευστράτιος|Άγιο Ευστράτιο]] ενώ υπήρξε διευθυντής του περιοδικού ''Ελεύθερα Γράμματα'' (1945-48). Μετά την απελευθέρωσή του έγινε στέλεχος της [[ΕΔΑ]]. Μετά τον πόλεμο στράφηκε στην [[ιστοριογραφία]], επικεντρώνοντας κυρίως στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]]. Τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Εταιρείας Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της [[Σορβόνη|Σορβόννης]] ([[1939]]) και το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορηματικής Βιογραφίας ([[1982]], για το έργο του "Ενθυμήματα"). |
|||
==Βίος== |
|||
Πατέρας του ήταν ο γαιοκτήμονας και λογοτέχνης Αλέκος Φωτιάδης. Ο Δημήτρης γεννήθηκε και πέρασε τα νεανικά του χρόνια στη [[Σμύρνη]] το [[1898]]. Κατά την περίοδο του Μικρασιατικού Πολέμου υπηρέτησε ως εθελοντής στον ελληνικό στρατό υποστήριξης και έπειτα από τη [[Μικρασιατική καταστροφή]] έφυγε για [[Αθήνα]] με την οικογένειά του. Εργάστηκε ως υπάλληλος σε ναυτιλιακό γραφείο στον Πειραιά, ενώ παράλληλα κατάφερε να εισχωρήσει στους λογοτεχνικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους της πρωτεύουσας. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής εργάστηκε ως δημοσιογραφικός ανταποκριτής στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]], το [[Λονδίνο]] και τη [[Μέση Ανατολή]]. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου διώχτηκε και εξορίστηκε για τα αριστερά πολιτικά του φρονήματα και στη συνέχεια έγινε μέλος της Διοικητικής Επιτροπής στην [[ΕΔΑ]]. Την περίοδο από το [[1936]] ως το [[1941]] υπήρξε διευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού ''Νεοελληνικά Γράμματα'' και από το [[1945]] και για τρία χρόνια στα ''Ελεύθερα Γράμματα''. Στο χώρο της λογοτεχνίας ασχολήθηκε κυρίως με το [[θέατρο]], όπου πρωτοεμφανίστηκε επίσημα το [[1931]] με το βραβευμένο στο θερινό δραματικό διαγωνισμό έργο "Μάνια Βιτρόβα", που ανέβηκε τον επόμενο χρόνο από το Λαϊκό Θέατρο του [[Μάνος Κατράκης|Μάνου Κατράκη]]. Τον ίδιο χρόνο βραβεύτηκε στο διαγωνισμό της καλλιτεχνικής λέσχης "Ατελιέ" για το μονόπρακτο θεατρικό του έργο "Το μαγεμένο βιολί". Έργα του ανέβηκαν επίσης από τους θιάσους της [[Μαρίκα Κοτοπούλη|Μαρίκας Κοτοπούλη]] και των Ενωμένων Καλλιτεχνών, ενώ ασχολήθηκε επίσης με τη θεατρική μετάφραση, την ιστοριογραφία και το δοκίμιο. Τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Εταιρείας Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της [[Σορβόνη|Σορβόννης]] ([[1939]]) και το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορηματικής Βιογραφίας ([[1982]], για το έργο του "Ενθυμήματα"). Απεβίωσε στην [[Αθήνα]] το [[1988]]. |
|||
==Έργα== |
==Έργα== |
||
| Γραμμή 33: | Γραμμή 32: | ||
* Η ακτή των σκλάβων. Αθήνα, Εταιρεία Λογοτεχνικών Εκδόσεων, [[1955]] (έκδοση β΄). |
* Η ακτή των σκλάβων. Αθήνα, Εταιρεία Λογοτεχνικών Εκδόσεων, [[1955]] (έκδοση β΄). |
||
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι== |
|||
==Προτεινόμενη βιβλιογραφία== |
|||
| ⚫ | |||
*Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ. [http://book.culture.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=138] |
*Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ. [http://book.culture.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=138] |
||
==Επιπλέον πληροφορίες== |
|||
| ⚫ | |||
[[Κατηγορία:Έλληνες λογοτέχνες|Φωτιάδης]] |
[[Κατηγορία:Έλληνες λογοτέχνες|Φωτιάδης]] |
||
Έκδοση από την 23:53, 27 Αυγούστου 2008
Ο Δημήτρης Φωτιάδης (Σμύρνη 1898-Αθήνα 1988) ήταν ένας από τους Έλληνες λογοτέχνες που ασχολήθηκαν κυρίως με την ελληνική επανάσταση του 1821.
Οι γονείς του ήταν εύποροι, και ο ίδιος κατατάχτηκε ως εθελοντής στον ελληνικό στρατό κατά τη διάρκεια του Μικρασιατικός Πόλεμος. Με τη Μικρασιατική καταστροφή κατέφυγε στην Αθήνα και έκανε την εμφάνισή του στα γράμματα με τα θεατρικά Μάνια Βιτρόβα και Το μαγεμένο βιολί το 1931, ενώ εργάστηκε και ως διευθυντής του περιοδικού Νεοελληνικά Γράμματα (1936-1941). Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου έφυγε στο εξωτερικό και εργάστηκε ως ανταποκριτής στο Λονδίνο και τη Μέση Ανατολή. Ξαναγυρνώντας στην Ελλάδα εξορίστηκε στη διάρκεια του Εμφυλίου στη Μακρόνησο, την Ικαρία και τον Άγιο Ευστράτιο ενώ υπήρξε διευθυντής του περιοδικού Ελεύθερα Γράμματα (1945-48). Μετά την απελευθέρωσή του έγινε στέλεχος της ΕΔΑ. Μετά τον πόλεμο στράφηκε στην ιστοριογραφία, επικεντρώνοντας κυρίως στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. Τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Εταιρείας Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (1939) και το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορηματικής Βιογραφίας (1982, για το έργο του "Ενθυμήματα").
Έργα
(πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις)
Ι. Θέατρο* Μάνια Βίτροβα. 1932.
ΙΙ. Μετάφραση
- Αριστοφάνης, Ιππής. 1938.
- Πλάτων, Συμπόσιο. 1939.
- Δημοσθένης, Γ’ Φιλιππικός. 1940.
- Πλάτων, Φαίδρος. 1967.
ΙΙΙ. Μελέτες – Δοκίμια
- Μεσολόγγι. Αθήνα, Ορίζοντες, 1953.
- Καραϊσκάκης. 1956.
- Κανάρης. 1960.
- Η δίκη του Κολοκοτρώνη. 1962.
- Όθωνας – Η μοναρχία.1963.
- Όθωνας – Η έξωση. 1964.
- Η Επανάσταση του ’21, τ.1-4. 1971-1972.
- Σαγγάριος· Εποποιία και καταστροφή στη Μικρά Ασία. 1974.
- Η 3η Σεπτεμβρίου 1843. 1975.
- Ζωή και Τέχνη. 1976.
- Ενθυμήματα, τ.1-3. 1986.
- Άπαντα. Αθήνα, 1988.
- Η ακτή των σκλάβων. Αθήνα, Εταιρεία Λογοτεχνικών Εκδόσεων, 1955 (έκδοση β΄).