Δουκάτο της Φιλιππούπολης
Το Δουκάτο της Φιλιππούπολης (1204-1230) ήταν ένα από τα Σταυροφορικά κράτη που δημιουργήθηκαν στα εδάφη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας κατά την Δ΄ Σταυροφορία. Καταλάμβανε εδάφη της σημερινής νότιας Βουλγαρίας με έδρα την πόλη της Φιλιππούπολης.
Η περιοχή παραχωρήθηκε από τον τον Βαλδουίνο Α΄ το 1204 στον Γάλλο ιππότη Ρενιέ του Τρι (γαλλικά: Renie de Tri) που ανακηρύχθηκε δούκας. Ο Ρενιέ με 120 ιππότες κατέλαβε τη Φιλιππούπολη και τα κοντινά φρούρια, έπειτα μοίρασε το δουκάτο σε βαρονίες, κτίζοντας νέα κάστρα για τον έλεγχο της περιοχής.
Τον Απρίλιο του 1204 οι Παυλικιανοί της Φιλιππούπολης κάλεσαν τον Βούλγαρο βασιλιά για να του παραδώσουν την πόλη, μαθαίνοντας το ο Ρενιέ έκαψε τη συνοικία τους και αποσύρθηκε στο κάστρο Estanema. Το 1205 οι Βούλγαροι επιτέθηκαν στη Φιλιππούπολη, την κατέλαβαν, σκότωσαν τη φρουρά της και αιχμαλώτισαν και αποκεφάλισαν τον γιο του Ρενιέ. Ο ίδιος ο Ρενιέ είχε φύγει από την πόλη με το μεγαλύτερο τμήμα του φράγκικου στρατού για να πάρει μέρος στη μάχη της Αδριανούπολης. Στη συνέχεια οι Βούλγαροι πολιόρκησαν για 13 μήνες το κάστρο Estanema αλλά έλυσαν την πολιορκία όταν έφτασε φράγκικη βοήθεια.
Στις 31 Ιουλίου του 1208 ο Ρενιέ νίκησε τον βουλγαρικό στρατό στη Μάχη της Φιλιππούπολης. Την ίδια χρονιά ανέλαβε δούκας ο συγγενής του Γεράρδος ντε Στρομ (Gerard de Strøm). Σύμφωνα με τη συνθήκη που υπογράφηκε στις 9 Απριλίου 1229 στην Περούτζια ανάμεσα στη Λατινική Αυτοκρατορία και στον πρώην βασιλιά της Ιερουσαλήμ Ιωάννη του Μπριέν, ο τελευταίος ανέλαβε το δουκάτο της Φιλιππούπολης και έγινε δούκας της Φιλιππούπολης, αν και μετά από τη μάχη της Κλοκοτνίτσας το 1230, η επικράτειά του περνάει υπό τον έλεγχο του τσάρου και αυτοκράτορα των Βουλγάρων, Ιωάννη Ασέν Β΄.
Δούκες της Φιλιππούπολης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1204-1208 Ρενιέ ντε Τρι
- 1208-1229 Γεράρδος ντε Στρομ
- 1229-1237 Ιωάννης του Μπριέν
- 1237 - ένας από τους γιους του Ιωάννη ντε Μπριέν συνεχίζει να διεκδικεί τον τίτλο του δούκα της Φιλιππουπόλης.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Setton, Kenneth M., Robert Lee Wolff, και Harry W. Hazard, επιμ. (1969). A History of the Crusades. Τόμ. 2: The Later Crusades, 1189–1311. University of Wisconsin Press, 1969. ISBN 0-299-04844-6.
- Латински извори за българската история", том ІV, БАН, Σόφια, 1988.
- Костов, Димитър, Филипополското херцогство (1204 - 1260), изд.Жанет 45, Пловдив, 2011, σ. 96.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τις Σταυροφορίες χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |