Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γκαβρίλο Πρίντσιπ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γκαβρίλο Πρίντσιπ
Ο Γκαβρίλο Πρίτσιπ στο κελί της φυλακής στο κάστρο Τερεζίν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Гаврило Принцип (Σερβικά)
Γέννηση13ιουλ. / 25  Ιουλίου 1894γρηγ.[2]
Ομπλιάι, Βοσνία και Ερζεγοβίνη, Αυστροουγγαρία
Θάνατος28 Απριλίου 1918 (23 ετών)
Theresienstadt Small Fortress[3][4][5]
Αιτία θανάτουφυματίωση
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςVidovdan Heroes chapel
ΚατοικίαΣαράγιεβο
ΕθνικότηταΒόσνιος
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστροουγγαρία[6]
ΘρησκείαΆθεος [1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΣερβικά[7]
ΣπουδέςFirst Belgrade Gymnasium
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεπαναστάτης[8]
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςδολοφονία
Οικογένεια
ΣυγγενείςSlobodan Princip (ανιψιός εξ αδελφού)
Οικογένειαd:Q31182974
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γκαβρίλο Πρίντσιπ (Гаврило Принцип[9], 25 Ιουλίου 1894 - 28 Απριλίου 1918) ήταν Σερβοβόσνιος που δολοφόνησε τον Αρχιδούκα Φραγκίσκο Φερδινάνδο της Αυστρίας και τη γυναίκα του, Σοφία, Δούκισσα του Χόχενμπεργκ, στο Σεράγεβο στις 28 Ιουνίου 1914.[10] Ο Πρίντσιπ και οι συνεργοί του συνελήφθησαν και ενέπλεξαν κάποια από τα μέλη του Σερβικού στρατού, οδηγώντας την Αυστροουγγαρία να εκδώσει ένα επίσημο διπλωματικό ανακοινωθέν προς τη Σερβία γνωστό και ως το Τελεσίγραφο του Ιουλίου.[11] Αυτό χρησιμοποιήθηκε ως η δικαιολογία για την κήρυξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.[12] Ο Πρίντσιπ ήταν ένας Γιουγκοσλάβος εθνικιστής σχετιζόμενος με το κίνημα Νέα Βοσνία (Μλάντα Μπόσνα) που κυρίως αποτελούνταν από Σέρβους, αλλά επίσης από Μουσουλμάνους Σλάβους και Κροάτες.[13] Κατά τη διάρκεια της δίκης του δήλωσε: "Είμαι Γιουγκοσλάβος εθνικιστής που επιδιώκω την ενοποίηση όλων των Γιουγκοσλάβων και μου είναι αδιάφορη η μορφή του κράτους που θα δημιουργηθεί, αλλά θα πρέπει να είναι ανεξάρτητο από την Αυστρία."[14]

Ο Γκαβρίλο Πρίντσιπ γεννήθηκε σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Ομπλιάι κοντά στο Μποσάνσκο Γκράχοβο, μέρος που την εποχή εκείνη ήταν ντε γιούρε μέρος του του Βιλαετίου της Βοσνίας εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αν και η επαρχία είχε από το 1878 καταληφθεί από την Αυστροουγγαρία που την κυβερνούσε ως εξαρτημένη περιοχή της, ένα ντε φάκτο τμήμα της Αυστροουγγαρίας. Οι γονείς του, ο πατέρας Πέταρ, ο οποίος ήταν ταχυδρόμος και η Μαρίγια (πατρικό Μίτσιτς) είχαν εννέα παιδιά, έξι από τα οποία πέθαναν σε παιδική ηλικία. Οι φτωχοί γονείς του δεν μπορούσαν να του παράσχουν τα απαραίτητα και να τον στείλουν να ζήσει με έναν μεγαλύτερο αδερφό του στο Σεράγεβο, τη σημερινή πρωτεύουσα της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης.

  1. Owings, W.A. Dolph (1984). The Sarajevo Trial. Documentary Publications. σελ. 86. ISBN 0-89712-122-8. Premuzic: Do you believe in God, or are you more an atheist? Princip: Atheist. 
  2. 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Gavrilo-Princip. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  4. www.rte.ie/radio1/the-history-show/programmes/2014/0615/620214-the-history-show-sunday-15-june-2014/.
  5. www.rte.ie/radio1/the-history-show/programmes/2014/0615/620214-the-history-show-sunday-15-june-2014/?clipid=1601945.
  6. www.encyclopedia.com/topic/Sarajevo.aspx.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb145445958. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 2  Απριλίου 2015.
  9. Vladimir Dedijer, The Road to Sarajevo, Simon and Schuster, 1966, pp. 187–188.
  10. Johnson, Lonnie (1989). Introducing Austria: A short history. σελίδες 52–54. ISBN 0-929497-03-1. 
  11. Gilbert, Martin (1995). First World War. HarperCollins. σελίδες 20–24. ISBN 0-00-637666-5. 
  12. Strachan, Hew (1998). The Oxford Illustrated History of the First World War. Oxford University Press. σελ. 9. ISBN 0-19-820614-3. 
  13. Dejan Djokić. Yugoslavism: histories of a failed idea, 1918-1992. London, England, UK: C. Hurst & Co. Ltd, 2003. Pp. 24.
  14. Malcolm, Noel (1996). Bosnia: A Short History. New York University Press. σελ. 153. ISBN 0-8147-5561-5. 
  • Wolfson, Robert· Laver, John (30 Δεκεμβρίου 2001). Years of Change, European History 1890-1990 (3 έκδοση). Hodder Murray. σελ. 117. ISBN 0-340-77526-2. 
  • Vladimir Dedijer, Road to Sarajevo, Simon and Schuster, New York 1966.
  • Drago Ljubibratić, Gavrilo Princip, Nolit, Belgrade 1969.
  • Michèle Savary, La vie et mort de Gavrilo Princip, L'Age d'Homme 2004.
  • Dušan T. Bataković (dir.), Histoire du peuple serbe, Lausanne, L'Age d'Homme 2005.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Gavrilo Princip στο Wikimedia Commons