Βεατρίκη της Βουρβόνης
| Βεατρίκη της Βουρβόνης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Δεκαετία του 1320[1] |
| Θάνατος | 23 Δεκεμβρίου 1383 Ντανβιλέρ |
| Τόπος ταφής | Βασιλική Σαιν-Ντενί |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Γαλλίας Βασίλειο της Βοημίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ιωάννης της Βοημίας (από 1334)[2] Eudes VI de Grancey, Sire de Grancey et de Pierrepont |
| Τέκνα | Βεγκέσλαος Α΄ του Λουξεμβούργου[3] |
| Γονείς | Λουδοβίκος Α΄ της Βουρβόνης και Μαρία του Αινώ |
| Αδέλφια | Μαρία των Βουρβόνων Πέτρος Α΄ της Βουρβόνης Ιάκωβος Α΄ του Λα Μαρς Margaret of Bourbon |
| Οικογένεια | Οίκος των Βουρβόνων |
| Θυρεός | |
.png) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Βεατρίκη της Βουρβόνης (Béatrice de Bourbon, 1320 - 23 Δεκεμβρίου 1383) ήταν Γαλλίδα ευγενής από την οικογένεια των Βουρβόνων, βασίλισσα της Βοημίας μετά τον γάμο της με τον βασιλιά της Βοημίας Ιωάννη και κόμισσα του Λουξεμβούργου, μικρότερη κόρη του Λουδοβίκου Α΄ δούκα του Μπουρμπόν και της Μαρίας του Αβέν.[4]
Γάμος της Βεατρίκης με τον βασιλιά της Βοημίας Ιωάννη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 28 Σεπτεμβρίου 1330 πεθαίνει η Ελισάβετ σύζυγος του βασιλιά της Βοημίας Ιωάννη, ο βασιλιάς συνετρίβη έντονα από τον θάνατο της συζύγου του φορώντας πένθιμα ρούχα, ήταν παντρεμένοι περίπου 20 χρόνια αλλά στο τέλος είχαν αποξενωθεί. Ο Ιωάννης αρνήθηκε τα επόμενα 4 χρόνια να προχωρήσει σε νέο γάμο μέχρι που τον πλησίασε ο βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος ΣΤ΄ του πρότεινε να γίνει σύμμαχος με τη Γαλλία προσφέροντας του σαν δεύτερη σύζυγο μια Γαλλίδα πριγκίπισσα. Η πρόταση του Γάλλου βασιλιά ήταν η Βεατρίκη μικρότερη κόρη του Λουδοβίκου Α΄ δούκα του Μπουρμπόν από τη δυναστεία των Καπετιδών, η Βεατρίκη είχε ήδη αρραβωνιαστεί στις 29 Μαΐου 1321 τον Φίλιππο, δεύτερο γιο του Φιλίππου Α΄, πρίγκηπα του Τάραντα. H Ισαβέλλα διέλυσε τον δεσμό της με τον Φίλιππο για να παντρευτεί σε ηλικία 14 ετών τον Ιωάννη της Βοημίας,[5] ο γάμος τελικά πραγματοποιήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1334 στον πύργο του Βινσέν. Επειδή η Βεατρίκη και ο Ιωάννης ήταν δεύτερα ξαδέλφια ο γάμος θρησκευτικά ήταν άκυρος για κατοχυρωθεί θα έπρεπε να δώσει απαλλαγή ο πάπας, ο πάπας Βενέδικτος ΙΒ΄ δέχτηκε το αίτημα του Φιλίππου ΣΤ΄ και έδωσε την απαλλαγή στην Αβινιόν στις 9 Ιανουαρίου 1335.[5] Μια από τις συνθήκες του γάμου ήταν ότι αν ο Ιωάννης και η Βεατρίκη αποκτούσαν γιο θα κληρονομούσε την κομητεία του Λουξεμβούργου και πολλά άλλα εδάφη, οι γιοι του βασιλιά από τον πρώτο του γάμο Κάρολος και Ιωάννης Ερρίκος δεν είχαν πληροφορηθεί αυτόν τον όρο αλλά ήταν υποχρεωμένοι να τον δεχτούν μαζί με τους κατοίκους και τους ευγενείς του Λουξεμβούργου τον Αύγουστο του 1335.[6]
Βασίλισσα της Βοημίας αλλά ανεπιθύμητη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Βεατρίκη έφτασε στη Βοημία στις 2 Ιανουαρίου 1336,[7] όταν έφτασε η βασική της φροντίδα ήταν να φροντίσει τη σύζυγο του μεγαλύτερου από τους θετούς της γιους Καρόλου, Λευκή του Βαλουά που ήταν Γαλλίδα αδελφή του ίδιου του βασιλιά Φιλίππου ΣΤ΄ και μπορούσε να συνεννοηθεί άνετα μαζί της. Σύντομα η Βεατρίκη έγινε μισητή στους κατοίκους της Τσεχίας για την ψυχρότητα, το θράσος της και για την αποστροφή της στη γλώσσα τους, πήρε μαζί της προίκα από την κομητεία του πατέρα της στο Κλερμόντ μια τεράστια προίκα που έφτανε στο ποσό των 4.000 λιβρών. Στις 25 Φεβρουαρίου 1337 η Βεατρίκη γέννησε το μοναδικό τους παιδί έναν γιο που τον βάπτισαν με το όνομα Βενέσλαο το όνομα του αγίου προστάτη της δυναστείας των Πρεμισλιδών τον οποίο παρακαλούσε η Βεατρίκη να τη βοηθήσει να κερδίσει την υποστήριξη των κατοίκων της Βοημίας. Οι σχέσεις όμως της Βεατρίκης με τους υπηκόους της παρέμειναν πάντοτε σχέσεις μίσους, όταν έγινε η στέψη της στις 18 Μαΐου οι κάτοικοι έδειξαν παγερή αδιαφορία και η προσέλευση του κόσμου ήταν μηδενική.[8] Λίγο μετά τη στέψη της τον Ιούνιο του 1337 η Βεατρίκη αφήνοντας τον γιο της στον σύζυγο της αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Βοημία και να εγκατασταθεί στο Λουξεμβούργο λόγω της στάσης των κατοίκων απέναντι της, από τότε οι επισκέψεις που έκανε στον σύζυγο της ήταν σπάνιες.
Στις 26 Αυγούστου 1346 ο σύζυγος της βασιλιάς Ιωάννης σκοτώθηκε στη μάχη του Κρεσί και τον διαδέχτηκε ο μεγαλύτερος από τους θετούς γιους της Κάρολος της Βοημίας, η Βεατρίκη δέχτηκε από τον Κάρολο την κομητεία του Αινώ, τα υπόλοιπα χρήματα από τις 4.000 λίβρες της προίκας της, και τις πόλεις Αρλόν, Μαρβίλ και Νταμβίλλερ. Τα χρήματα τα διέθεσε για την εκπαίδευση του γιου της, ο βασιλιάς Κάρολος της επέτρεψε επιπλέον να πάρει όλη την κινητή περιουσία της που αυξήθηκε κατά 1.000 λίβρες που πήρε επιπλέον όταν πέθανε ο πατέρας της Λουδοβίκος Α΄, δούκας των Βουρβόνων (1342).[5]
Ο γιος της αναγνωρίστηκε δούκας του Λουξεμβούργου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Περί το 1347 η Βεατρίκη παντρεύτηκε δεύτερη φορά τον Εύδη Β΄, λόρδο του Γκράνσει αλλά παρά τον νέο γάμο της διατήρησε τον τίτλο της βασίλισσας της Βοημίας, με τον δεύτερο σύζυγο της δεν απέκτησε παιδιά.[4][5]
Αμέσως μετά τον δεύτερο γάμο της τακτοποίησε τον γάμο του γιου της Βενέσλαου με τη χήρα Ιωάννα της Βραβάντης, κόρη και διάδοχο του Ιωάννη Γ΄, δούκα της Βραβάντης η οποία ήταν 15 χρόνια μεγαλύτερη του, ο γάμος έγινε στην Νταμβίλλερ 4 χρόνια αργότερα στις 17 Μαΐου 1351.
Οι βασιλιάδες της Βοημίας άργησαν να αναγνωρίσουν τον γιο της Βενέσλαο σαν κόμη του Λουξεμβούργου, το 1353 αναγνωρίστηκε σαν κυρίαρχος της κομητείας και έναν χρόνο αργότερα στις (13 Μαρτίου 1354) η κομητεία του στο Λουξεμβούργο αναβαθμίστηκε σε δουκάτο. Η Βεατρίκη πέθανε στις 27 Δεκεμβρίου 1383,[9] ο δεύτερος σύζυγος της πέθανε 6 χρόνια αργότερα.[10] Τάφηκε στο μοναστήρι των Ιακωβίνων στο Παρίσι που έχει σήμερα κατεδαφιστεί, το ομοίωμα της βρίσκεται σήμερα στον ναό του Σαιν-Ντενί.[5]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε πρώτα τον Ιωάννη του Οίκου του Λουξεμβούργου βασιλιά της Βοημίας και είχε τέκνο:
- Βεγκέσλαος 1337-1383, κόμης, μετά δούκας, του Λουξεμβούργου.
Έπειτα η Βεατρίκη έκανε δεύτερο γάμο, με τον Εύδη ΣΤ΄ κύριο του Γκρανσεΰ & Πειρμόν.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 27440070. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p11368.htm#i113671. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 4,0 4,1 Marek, Miroslav. "Complete Genealogy of the House of Capet"
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 http://fmg.ac/Projects/MedLands/BOURBON.htm#BeatrixClermontdied1383 ΒΟΥΡΒΟΝΟΙ
- ↑ Luxemburg in the Middle Ages, Brill Archive
- ↑ Charles IV: Autobiography, Prague: Odeon, 1979, p. 73
- ↑ Josef Cibulka, The Crown Jewels of the Bohemian Kingdom, Odeon, t. PG1, 1969
- ↑ Josef Cibulka, The History of Paris from the Earliest Period to the Present Day, G. B. Whittaker, 1825
- ↑ Genealogy Database by Daniel de Rauglaudre
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Goeij, Hana de (23 November 2016). "A Breakthrough in C-Section History: Beatrice of Bourbon's Survival in 1337". New York Times. p. A17. Retrieved 24 November 2016.
- Charles IV: Autobiography, Prague: Odeon, 1979
- Josef Cibulka, The Crown Jewels of the Bohemian Kingdom, Odeon, t. PG1, 1969
- Josef Cibulka, The History of Paris from the Earliest Period to the Present Day, G. B. Whittaker, 1825
- Marek, Miroslav. "Complete Genealogy of the House of Capet"
- Cawley, Charles, BOURBON, Medieval Lands database, Foundation for Medieval Genealogy
- Luxemburg in the Middle Ages, Brill Archive
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]http://fmg.ac/Projects/MedLands/BOURBON.htm#BeatrixClermontdied1383 http://genealogy.euweb.cz/capet/capet22.html#BL1 Αρχειοθετήθηκε 2017-06-27 στο Wayback Machine.
  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Beatrice of Bourbon, Queen of Bohemia της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |