Ανήλιο Μαγνησίας
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ανήλιο | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφέρεια | Θεσσαλίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Μαγνησίας |
| Δήμος | Ζαγοράς - Μουρεσίου |
| Δημοτική Ενότητα | Μουρεσίου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Θεσσαλία |
| Νομός | Μαγνησίας |
| Υψόμετρο | 296 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 284 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 37001 |
| Τηλ. κωδικός | 2426 |
Το Ανήλιο είναι χωριό του ανατολικού Πηλίου. [1] Διοικητικά, είναι έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας που υπάγεται στην Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 40 χλμ. Α.-ΒΑ. από την πόλη του Βόλου και 14 χλμ. ΝΑ. από τη Ζαγορά (έδρα του δήμου). Η ονομασία του προήλθε από το γεγονός ότι τον χειμώνα ο ήλιος το χτυπά ελάχιστα έως καθόλου. Βρίσκεται στους βορειοανατολικούς πρόποδες του όρους Αγριλίδι σε υψόμετρο 296 μέτρα[2] και είναι δομημένο σε μια πλαγιά που περικλείεται από πλούσια, οπωροφόρα δέντρα. Πριν μερικά χρόνια, το Ανήλιο κατείχε την μεγαλύτερη έκταση της περιοχής. ενώ χαρακτηρίζεται για την άπλετη βλάστηση που διαθέτει κατά τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες. Επιπλέον, λόγω της θέσης του ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να απολαύσει την ομορφιά των καταγάλανων νερών των παραλιών αρκεί μόνο να πάρει την απόφαση να τις εξερευνήσει και να γνωρίσει τις ιδιαιτερότητες τους.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ιστορικά δεν είναι τεκμηριωμένο και εδώ αν, στον τόπο που κατέχει σήμερα το χωριό ή κάπου αλλού εκεί κοντά, υπήρχε στα αρχαία χρόνια οικισμός. Η ντόπια παράδοση όμως λέει πως ο χώρος του σημερινού Ανηλίου ήταν κατοικημένος απ’ τα πανάρχαια χρόνια. Τότε που οι θρύλοι θέλουν κατοικημένο το Πήλιο απ’ τους Κένταυρους, τότε που στα πυκνά δάση του «εινοσίφυλλου» βουνού τριγύριζαν τα παράδοξα τούτα μυθικά όντα και τα παλικάρια που μαθήτευαν κοντά στο σοφό αρχικένταυρο Χείρωνα.
Οι πρώτες ρίζες του σημερινού χωριού όπως κολακεύονται να πιστεύουν και σήμερα οι ντόπιοι, είναι οι ίδιες με εκείνες της αρχαίας πολιτείας Αχίλλειο που άκμασε όπως λένε στους χρόνους του ομηρικού Αχιλλέα και που, κατά την παράδοση πάντα, χτίστηκε από τον ίδιο των «ωκύποδα» πρωταγωνιστή του τρωικού πολέμου. Ο ισχυρισμός αυτός, όσο και αν φαίνεται απλοϊκός και αυθαίρετος δεν είναι ωστόσο ολότελα αστήρικτος. Και αυτό γιατί στην περιοχή του χωριού κι στην τοποθεσία «Αληδρομητέϊκα» βρέθηκαν παλιότερα παμπάλαια οικοδομικά κατάλοιπα που μαρτυρούσαν αρκετά εύγλωτα, όχι βέβαια την ύπαρξη του αρχαίου Αχιλλείου ή κάποιας άλλης απ’ τις μεγάλες και γι’ αυτό γνωστές μαγνητικές πολιτείες της ιστορικής περιόδου (κανένας αρχαίος ιστορικός ή γεωγράφος απ΄ όσους ασχολήθηκαν και με τη Μαγνησία, ούτε ο Σκύλαξ, ούτε ο Στράβων, ούτε ο Ηρόδοτος, ούτε και αυτοί οι λατίνοι Τίτος Λίβιος και Πλίνιος, ούτε ακόμα και κανένας από τους νεώτερους ιστορικούς, δικούς μας και ξένους που ασχολήθηκαν και με τη Μαγνησία, μιλάει για τέτοια πολιτεία στο σημείο αυτό της Χερσονήσου του Πηλίου) αλλά τη παρουσία μιας ασήμαντης κώμης που θα πρέπει να ακμάσει σε μια άγνωστη περίοδο των ιστορικών χρόνων. Οι ανασκαφές που θα μπορούσαν να ρίξουν φως στο ιστορικό παρελθόν του χώρου και όλης της περιοχής γενικότερα και που δεν έγινε την εποχή που έπρεπε να γίνουν από έλλειψη πιστώσεων, είναι πολύ δύσκολο να αποκαλύψουν σήμερα τα παλιά ήθη, γιατί οι μεγάλες κατολισθήσεις που από αιώνες τώρα διαμορφώνουν το έδαφος της περιοχής, παρέσυραν και εξαφάνισαν τα τελευταία χρόνια κάθε παλιό οικοδομικό κατάλοιπο.
Επίσης, είναι χτισμένα κι αρκετά μοναστήρια όπως τα
- Η Παναγία των Εισοδίων
- Ο Άγιος Χαράλαμπος
- Η Ύψωση του Τίμιου Σταυρού και
- Η Αγία Τριάδα
που παμπάλαια και σχεδόν ερειπωμένα, διατηρούνται ωστόσο μέχρι και σήμερα γιατί έχουν ανακαινιστεί αρκετές φορές. Η πρόοδος αρχίζει με την τουρκική κατοχή, όταν πολλοί, ηπειρώτες και νησιώτες προπαντός φυγάδες, καταφεύγουν κυνηγημένοι σε τούτο τον τόπο που, χάρις στη φυσική ιδιοσυστασία του, προσφέρεται σαν μοναδικό καταφύγιο για τους κατατρεγμένους όχι μόνο από τον τούρκο κατακτητή, αλλά κι απ’ τους φοβερούς αλγερινούς πειρατές που λυμαίνονται τα παράλια του Αιγαίου. Είναι η εποχή που συγκροτείται για καλά το κρυμμένο χωριό, ονομασμένο Ανήλιο «επειδή το χειμώνα σχεδόν δεν το χτυπά ο ήλιος», όπως παρατηρούν οι Δημητριείς.
Η ιστορία του Ανηλίου από εδώ και πέρα είναι αρκετά ξεκαθαρισμένη. Το χωρίο στις αρχές της τουρκικής κατοχής, ή λίγο παραϋστερα ήταν ζιαμέτ, δηλαδή μεγάλο τιμάριο με σπαχή (τιμαριούχο) ως τα 1650, το στρατιωτικό διοικητή της Τσατάλτζας ( Θράκης).
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αγιος Αθανάσιος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είναι ο πολιούχος του χωριού και βρίσκεται στο κέντρο του χωριού στην πλατεία. Χτίστηκε γύρω στο 1780 ενώ ξεχωρίζει η διακόσμηση του ναού με στοιχεία νεοκλασσικού ρυθμού και το ελληνικό ξύλινο μπαρόκ τέμπλο του. Είναι ένας πετρόκτιστος ναός, με ιδιαίτερα καλοσχηματισμένες πλάκες οι οποίες βρίσκονται στη στέγη του. Κατασκευάστηκε λεπτομερώς με μοναδικές τεχνικές που τον κάνουν να ξεχωρίζει, καθώς έχει μεγάλη έκταση. Γιορτάζει στις 18 Ιανουαρίου και στις 2 Μαΐου.
Παγαγία Φανερωμένη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είναι κτισμένο δίπλα στο κύμα πάνω σε ένα πετρώδες έδαφος. Αποτελεί κατάλληλο μέρος για μια οικογενειακή εξόρμηση στη φύση απολαμβάνοντας τη βόλτα τους και το γεύμα τους. Εντυπωσιάζει η θέα της στο πέλαγος και η πηγή που παρέχει με το δροσερό και πεντακάθαρο νερό. Στο παρελθόν είχε καταστραφεί από σεισμό αλλά ανεγέρθηκε ξανά τα τελευταία χρόνια. Γιορτάζει τη μέρα της Ζωοδόχου Πηγής όπου γίνεται ο εκκλησιασμός και ακολουθεί ξεφάντωμα με φαγητο και κρασί με πρωταγωνιστές τους κατοίκους της περιοχής αλλά και άλλους επισκέπτες.
Προφήτης Ηλίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το ξωκκλήσι αυτό βρίσκεται λίγο πιο πάνω από το δημοτικό σχολείο του Ανηλίου και μπορεί να το ανακαλύψει κανείς με ένα περίπατο στην εξοχή. Περιβάλλεται από καστανιές που είναι σαν να το προστατεύουν το οποίο ήταν ένα παλιό κτίριο και ανακαινίστηκε περίπου το 1900 από τους κατοίκους. Γιορτάζει στις 20 Ιουλίου.
Παραλίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πλάκα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η παραλία αυτή βρίσκεται πολύ κοντά στο Ανήλιο σε απόσταση περίπου 10 λεπτά με το αυτοκίνητο. Είναι από τις πιο γνωστές παραλίες και πολυσύχναστες παραλίες του Ανατολικού Πηλίου. Ανάμεσα στη χρυσαφένια αμμουδιά της είναι κρυμμένα μοναδικά και ομοιόμορφα χαλικάκια με ποικίλα χρώματα.
Μπάνικας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είναι μια σχετικά ερημική παραλία του χωριού σε απόσταση περίπου 15 λεπτά με το αυτοκίνητό , αλλά ο δρόμος προς αυτή είναι αρκετά ανώμαλος. Δύσκολα μπορεί κανείς να την εντοπίσει καθώς βρίσκεται ανάμεσα σε πυκνή βλάστηση μέχρι να συναντήσει κανείς το ξέφωτο που οδηγεί στην πετρώδη παραλία. Κατά του καλοκαιρινούς μήνες μαζεύει λίγους επισκέπτες λόγω της δύσκολης πρόσβασης της. Δεν χαρακτηρίζεται για την οργάνωσή της αφού δεν διαθέτει παροχές αλλά εκπλήσσει με τη φυσική ομορφιά της.
Τοπική κοινότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η τοπική κοινότητα Ανηλίου είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ορεινός οικισμός, με έκταση 7,899 χμ² (2011). Περιλαμβάνει και τον οικισμό Πλάκα.[3]
Πληθυσμός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 365 (427) |
| 2001 | 408 (437) |
| 2011 | 355 (382) |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 588 |
| 1971 | 525 |
| 1981 | 480 |
| 1991 | 356 (429) |
| 2001 | 465 (508) |
| 2011 | 353 (381) |
(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ιστορικό Αρχείο Δήμου Ζαγοράς - Μουρεσίου
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 4. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 88.
- ↑ «Destination ANILIO (Village) ZAGORA-MOURESI - Greek Travel Pages». www.gtp.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ ΠΛ 3:115
- ↑ ΠΛΜ 9:151
Πηγέ ς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1995, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)