Χορευτό Μαγνησίας
Συντεταγμένες: 39°27′13″N 23°7′13″E / 39.45361°N 23.12028°E
| Χορευτό Μαγνησίας | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφέρεια | Θεσσαλίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Μαγνησίας |
| Δήμος | Ζαγοράς-Μουρεσίου |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Θεσσαλία |
| Νομός | Μαγνησίας |
| Υψόμετρο | 20 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 67 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Ταχ. κώδικας | 37001 |
| Τηλ. κωδικός | 2426 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Χορευτό είναι παραθαλάσσιος οικισμός του δήμου Ζαγοράς - Μουρεσίου του νομού Μαγνησίας. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Πηλίου και αποτελεί επίνειο της Ζαγοράς. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ο πληθυσμός του Χορευτού ανέρχεται στους 131 μόνιμους κατοίκους[1].
Γενικά και ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ιστορία του οικισμού συνδέεται άρρηκτα με τον εμπορικό στόλο της Ζαγοράς ο οποίος από τις αρχές του 17ου αιώνα, με αφετηρία το Χορευτό[2][3], διέσχιζε τις θάλασσες του Αιγαίου, της Μαύρης Θάλασσας και της ευρύτερης Μεσογείου. Το ναυτεμπόριο του Χορευτού έσβησε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 λόγω ολοκλήρωσης του οδικού δικτύου προς τον Βόλο. Είναι αλιευτικό κέντρο της περιοχής και διαθέτει σχετικό καταφύγιο που εξυπηρετεί τους ντόπιους ψαράδες. Τον οικισμό επισκεπτόταν συχνά ο λογοτέχνης Γεώργιος Δροσίνης, ο οποίος ήταν παντρεμένος με την Μαίρη Δ. Κασσαβέτη, κόρη σημαντικής οικογένειας της Ζαγοράς[4].
Το Χορευτό συνδέεται με τον Βόλο με δύο δρόμους, μέσω Χανίων (53 χλμ) και μέσω Τσαγκαράδας (85 χλμ). Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες στην περιοχή παρατηρείται αυξημένη τουριστική κίνηση. Αξιοθέατα αποτελούν ο παλιός ναός του Αγίου Νικολάου με τις αγιογραφίες του[5] και οι αρχαίοι Ιπνοί (Σπηλιές) όπου ναυάγησε το μεγαλύτερο μέρος του στόλου του Ξέρξη το 480 π.Χ. (Βόρεια, με πλεούμενο). Η κύρια θρησκευτική γιορτή του οικισμού πραγματοποιείται στις 29 Αυγούστου, ημέρα αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη Πρόδρομο.
Απογραφές πληθυσμού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 69[6] | 58[6] | 53[6] | 30[7] | 33[6] | 64[6] | 65[8] | 88[8] | 131[1] | 67[1] |
Εικόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Σπίτι στο Χορευτό (τέλη δεκαετίας 1970) -
Παλιό καφενείο. -
Άποψη της παραλίας.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Χορευτό (το) Δήμου Ζαγοράς – Μουρεσίου Δημοτική Κοινότητα Ζαγοράς. Μαγνησία – Θεσσαλία». dhmos.gr. Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Κώστας Λιάπης, Ώρες του Πηλίου, εκδόσεις Πύλη, Αθήνα 1985, σ. 184-187.
- ↑ Α. Ι. Τζαμτζής, Η ναυτιλία του Πηλίου στην Τουρκοκρατία, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 1986, σ. 43, 79.
- ↑ «Το Αρχοντικό των Κασσαβέτηδων – Ζαγόρα Πηλίου 1891». drossinismuseum.gr. Μουσείο Γ. Δροσίνη. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Μ. Γκαγκάκης (επιμ.). Αρμενίζοντας με τα ζαγοριανά καράβια, Εκδόσεις Καρεκλίδη, Βόλος 2010, σελ. 22-23.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Μιχαήλ Σταματελάτος - Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Επίτομο Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδος, Ερμής, Αθήνα 2001, σ. 797.
- ↑ Σύγχρονος Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη, έκδοσις πέμπτη, εκσυγχρονισμένη δια συμπληρώματος κατά τόμον, Εγκυκλοπαιδικαί Εκδόσεις Ν. Νίκας και ΣΙΑ Ε.Ε., Αθήναι, τόμος 11ος, συμπλήρωμα, σ. 322.
- ↑ 8,0 8,1 «Απογραφές πληθυσμού 2001 και 1991». statistics.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2017.