Κισσός Πηλίου
Συντεταγμένες: 39°24′00″N 23°08′00″E / 39.4°N 23.133333°E
| Κισσός Πηλίου | |
|---|---|
 | |
  Κισσός Μαγνησίας | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Θεσσαλίας |
| Δήμος | Δήμος Ζαγοράς - Μουρεσίου |
| Γεωγραφία και στατιστική | |
| Νομός | Μαγνησίας |
| Υψόμετρο | 500 μέτρα |
| Πληθυσμός | 332 (2011) |
Το χωριό Κισσός απέχει 48χλμ από τον Βόλο και έχει 8χλμ οδικώς απόσταση από τη θάλασσα. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Πηλίου και είναι ένα σχετικά ορεινό χωριό, σε υψόμετρο 660 μέτρων.[1] το οποίο όμως συνδυάζει βουνό και θάλασσα λόγω της μικρής απόστασης (8χλμ) από τον Άγιο Ιωάννη, 12χλμ από το χιονοδρομικό κέντρο (νέος δρόμος Χάνια - Κισσός) και 12χλμ από την Ζαγορά. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, το χωριό έχει 332 κατοίκους. Ο οικισμός είχε εγκαταλειφθεί κατά το παρελθόν και οι κάτοικοί του μετακινήθηκαν στον Άγιο Ιωάννη. Το όνομα του χωριού ίσως αναφέρεται στο ομώνυμο φυτό ή, σύμφωνα με την εκδοχή του ιστορικού Γ. Κορδάτου, από παραφθορά της λέξης χρυσός (κ'σος), από ένα ορυχείο μεταλλευμάτων που ανακαλύφθηκε στην περιοχή.[2]
Η κύρια ενασχόληση τον κατοίκων είναι η γεωργία, μερικοί όμως ασχολούνται με το εμπόριο ξυλείας και ένα μεγάλο ποσοστό με το τουρισμό. Κύρια αξιοθέατα του χωριού είναι η τοπική αρχιτεκτονική, η θέα προς τη θάλασσα και το δάσος από οξιές και καστανιές. Η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, μια τρίκλιτη βασιλική, η οποία ανακαινίσθηκε (σύμφωνα με την επιγραφή) το έτος 1747, έχει ανακηρυχθεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο.[3] Διαθέτει ξυλόγλυπτο τέμπλο και τοιχογραφίες από τον λαϊκό ζωγράφο Γιάννη Παγώνη.[4] Στο χωριό επίσης λειτουργούν χώροι εστίασης.
Δημογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1981 | 430 |
| 1991 | 467 |
| 2001 | 393 |
| 2011 | 332 |
Προστατευόμενη τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η περιοχή είναι προστατευόμενος βιότοπος του δικτύου Natura με κωδικό GR1430001.[5]
Αυτοδιοικητική ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διατελέσαντες δήμαρχοι και πρόεδροι της Κοινότητας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Δήμος Κισσού Λαρίσης συστάθηκε στις 2 Απριλίου 1883 με έδρα τον οικισμό Κισσός και το 1899 αποσπάστηκε στον νομό Μαγνησίας, για να υπαχθεί ξανά στον νομό Λαρίσης το 1909 και να λειτουργήσει ως την κατάργησή του, το 1912. Στη συνέχεια λειτούργησε ως Κοινότητα από το 1912 ως το 1942 υπαγόμενη στον νομό Λαρίσης και υπαγόμενη στον νομό Μαγνησίας από τις 4 Ιουλίου 1942 ως το 1997 οπότε καταργήθηκε.[6] Το 1997 προσαρτήθηκε στο Δήμο Μουρεσίου και μετά την κατάργησή του, το 2010 στον Δήμο Ζαγοράς - Μουρεσίου.[7]
Κοινοτάρχες και δήμαρχοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Για τους κοινοτάρχες Μουρεσίου, δείτε Δήμος Ζαγοράς - Μουρεσίου.
| Διάρκεια θητείας | Κάτοχος | Σημειώσεις |
| Δήμος Κισσού (1883-1912) | ||
|---|---|---|
| 1883-1899 | Δήμαρχοι Κισσού | |
| 1899-1903? | Χατζηδιανέλος | |
| 1903-1912 | Χατζηγεωργίου | |
| Κοινότητα Κισσού (1912-1997) | ||
| 1912-1978 | Πρόεδροι της Κοινότητας Κισσού | |
| 1979-1982 | Αγγελής Αλμπάνης | Νικητής των εκλογών του 1978. |
| 1983-1986 | Πολυχρόνης Καραπατής | Εξελέγη το 1982. |
| 1987-1994 | Δημήτριος Γεωργούδης | Επανεξελέγη το 1990. |
| 1995-1998 | Γιάννης Αντωνόπουλος (1930-2017) | Εξελέγη το 1994 με ποσοστό 100% (360 ψήφοι).[8] Τελευταίος πρόεδρος της ενιαίας Κοινότητας. Βουλευτής ΝΔ. |
| Δήμος Μουρεσίου (1999-2010) | ||
| 1999-2010 | Οι δήμαρχοι του δήμου Μουρεσίου | |
| Δήμος Ζαγοράς - Μουρεσίου (2011-σήμερα) | ||
| 2011-σήμερα | Οι δήμαρχοι του δήμου Ζαγοράς - Μουρεσίου. | |
Φωτοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μαρμάρινη κρήνη με το λιοντάρι (1937)
Η κεντρική πλατεία
Η Αγία Μαρίνα (περίπου 1650)
Μικρός καταρράκτης στον Κισσό
,_%CE%9A%CE%B9%CF%83%CF%83%CF%8C%CF%82,_%CE%A0%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BF.jpg)
,_%CE%9A%CE%B9%CF%83%CF%83%CF%8C%CF%82,_%CE%A0%CE%AE%CE%BB%CE%B9%CE%BF.jpg)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Κισσός: Πήλιο». Pelionweb.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαΐου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020.
- ↑ «Κισσός». Τουριστική πύλη Περιφέρειας Θεσσαλίας. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020.
- ↑ «Ανακαλύψτε τον Κισσό». newsbeast.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020.
- ↑ «Περί χαρακτηρισμού μονών και εκκλησιών εις Ν. Μαγνησίας ως ιστορικών διατηρητέων μνημείων». Υπουργείο Πολιτισμού. 16 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2017.
- ↑ «N2K GR1430001 dataforms». natura2000.eea.europa.eu. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2019.
- ↑ «ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ, ΕΕΤΑΑ». eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020.
- ↑ «ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020.
- ↑ «Δημοτικές εκλογές- ΕΕΤΑΑ, αποτελέσματα εκλογών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020.
| |||||||||||