Αμάμι Οσίμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 28°17′0″N 129°22′0″E / 28.28333°N 129.36667°E / 28.28333; 129.36667

Αμάμι Οσίμα
Γεωγραφία
ΤοποθεσίαΕιρηνικός Ωκεανός
Συντεταγμένες28° 19′ 35″ N, 129° 22′ 29″ E
ΑρχιπέλαγοςΝησιά Αμάμι
Έκταση712,35 km²
Ακτογραμμή461,1 km
Υψηλότερη κορυφή694
Χώρα
Νομός
Καγκοσίμα
Μεγαλύτερη πόληΑμάμι
Δημογραφικά
Πληθυσμός73.000 (απογραφής 2013)
ΕθνικότητεςΡιουκιουανοί, Γιαπωνέζοι
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Αμάμι Οσίμα (奄美大島, Οκιναουέζικα: Ούουσιμα (ウーシマ), Αμαμικά: Ουσίμα (ウシマ))[1][2], γνωστό επίσης ως Αμάμι, είναι το μεγαλύτερο νησί στο αρχιπέλαγος Αμάμι μεταξύ Κιούσου και Οκινάουα. Είναι ένα από τα νησιά Σατσουνάν.[3]

Το νησί, έχει έκταση 712.35 τ.χλμ, και πληθυσμό περίπου 73.000 ατόμων. Διοικητικά χωρίζεται στην πόλη Αμάμι, τις πόλεις Τατσούγκο, Σετούτσι και τα χωριά Ουκέν και Γιαμάτο του νομού Καγκοσίμα. Μεγάλο μέρος του νησιού βρίσκεται εντός των ορίων του Εθνικού Πάρκου Αμάμι Γκούντο.

Το 2021, συμπεριλήφθηκε ως μέρος της σειράς Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Ουνέσκο του νησιού Αμάμι Οσίμα, του νησιού Τοκουνοσίμα, του βόρειου τμήματος του νησιού Οκινάουα και του νησιού Ιριομότε.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι αβέβαιο πότε κατοικήθηκε για πρώτη φορά το Αμάμι Οσίμα. Τα λίθινα εργαλεία υποδεικνύουν οικισμό στην ιαπωνική παλαιολιθική περίοδο και άλλα τεχνουργήματα, συμπεριλαμβανομένης της κεραμικής, υποδηλώνουν μια συνεχή επαφή με την Ιαπωνία της περιόδου Τζόμον, Γιαγιόι και Κοφούν.

Το νησί αναφέρεται στο αρχαίο ιαπωνικό χρονικό Νιχόν Σόκι σε ένα λήμμα για το έτος 657 μ.Χ. Κατά την περίοδο Νάρα και την πρώιμη περίοδο Χεϊάν ήταν τόπος στάσης για απεσταλμένους από την Ιαπωνία στην αυλή της δυναστείας των Τανγκ στην Κίνα. Η μαργαριταρόρριζα ήταν ένα σημαντικό προϊόν εξαγωγής στην Ιαπωνία. Μέχρι το 1611, το Αμάμι Οσίμα ήταν μέρος του Βασιλείου Ριούκιου. Το νησί δέχτηκε εισβολή από σαμουράι από τη φυλή Σιμάζου το 1609 και η ενσωμάτωσή του επίσημα στην δικαιοδοσία αυτού του τομέα αναγνωρίστηκε από το σογκουνάτο Τοκουγκάβα το 1624. Η διοίκηση της φυλής Σιμάζου ήταν σκληρή, με τους κατοίκους του νησιού να περιορίζονται στη δουλεία και να αναγκάζονται να καλλιεργήσουν ζαχαροκάλαμο, για να αντιμετωπίσουν την υψηλή φορολογία, η οποία συχνά οδηγούσε σε λιμό. Ο Σάιγκο Τακαμόρι εξορίστηκε στο Αμάμι Οσίμα το 1859, έμεινε για δύο χρόνια και το σπίτι του έχει διατηρηθεί ως μουσείο μνήμης. Μετά την αποκατάσταση του Μεϊτζί, το Αμάμι Οσίμα ενσωματώθηκε στην επαρχία Οσούμι και αργότερα έγινε μέρος του νομού Καγκοσίμα. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μαζί με τα άλλα νησιά Αμάμι, κατελήφθη από τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι το 1953, οπότε και επανήλθε υπό τον έλεγχο της Ιαπωνίας.

Από τον Φεβρουάριο του 1974, μια περιοχή 7.861 εκταρίων, που περιλαμβάνει τμήματα του νησιού και της γύρω θάλασσας προστατεύτηκε ως οιονεί εθνικό πάρκο Αμάμι Γκούντο.[4] Η περιοχή έχει επίσης ένα μεγάλο μαγκρόβιο δάσος.

Τον Δεκέμβριο του 2001 έγινε μια ναυμαχία, που ονομάζεται Μάχη του Αμάμι Οσίμα μεταξύ ενός οπλισμένου βορειοκορεατικού κατασκοπευτικού σκάφους και πλοίων της ιαπωνικής ακτοφυλακής κοντά στο Αμάμι Οσίμα. Το κατασκοπευτικό σκάφος παραβίασε την Αποκλειστική οικονομική ζώνη της Ιαπωνίας. Αυτή ήταν μια εξάωρη αντιπαράθεση, που έληξε με τη βύθιση του βορειοκορεατικού σκάφους. [5] [6]

Το 2017 ιδρύθηκε το Εθνικό Πάρκο Αμάμι Γκούντο. Απορρόφησε το πρώην εθνικό πάρκο Αμάμι Γκούντο και άλλες χερσαίες και θαλάσσιες περιοχές σε παρακείμενους δήμους.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Αμάμι Οσίμα είναι το έβδομο μεγαλύτερο νησί στο ιαπωνικό αρχιπέλαγος μετά τα τέσσερα κύρια νησιά, το νησί Οκινάουα και το νησί Σάντο (εξαιρουμένων των αμφισβητούμενων νήσων Κουρίλων). Βρίσκεται περίπου 380 χιλιόμετρα νότια του νότιου άκρου του Κιούσου και 250 χιλιόμετρα βόρεια της Οκινάουα. Το νησί είναι ηφαιστειακής προέλευσης. Το όρος Γιουβάντα έχει ύψος 605 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η ακτή του νησιού περιβάλλεται από έναν κοραλλιογενή ύφαλο, και το νησί μπορεί επίσης να ήταν το σπίτι σε μερικούς από τους βορειότερους κοραλλιογενείς υφάλους στην Ιαπωνία κατά την τελευταία παγετώδη περίοδο.[7] Περιβάλλεται από τη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας στα δυτικά και τον Ειρηνικό Ωκεανό στα ανατολικά.

  • Coastal area of Amami Ōshima
    Παράκτια περιοχή Αμάμι Οσίμα
  • View of Katetsu cove from nearby Manen-zaki(Cape Manen)
    Άποψη του όρμου Κατέτσου από το κοντινό Μάνεν-ζάκι (Ακρωτήριο Μάνεν)
  • Mangrove forest of the Amami Guntō National Park in Amami Ōshima
    Μαγκρόβιο δάσος του εθνικού πάρκου Αμάμι Γκούντο στο Αμάμι Οσίμα
  • Kinsakubaru wildwood in Amami Ōshima
    Αγριόξυλο Κινσακουμπάρου στο Αμάμι Οσίμα

Διοίκηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι 5 δήμοι του Αμάμι Οσίμα
Αμάμι
(Αμάμι)
Τατσουγκόου
Σετούτσι
Γιαμάτο
Ούκεν

Το Αμάμι Οσίμα ανήκει στο νομό Καγκοσίμα. Αποτελείται από τους παρακάτω δήμους.

  • Αμάμι
  • Τατσούγκο
  • Γιαματομούρα
  • Ουσομούρα
  • Μέρος του Σετούτσι-τσο

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κλίμα του Αμάμι Οσίμα ταξινομείται ως υγρό υποτροπικό κλίμα (Κλιματική ταξινόμηση Köppen Cfa) με πολύ ζεστά καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες. Η περίοδος των βροχών διαρκεί από τον Μάιο έως τον Σεπτέμβριο. Το νησί δέχεται συχνούς τυφώνες.

Πανίδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Αμάμι Οσίμα φιλοξενεί πολλά σπάνια ή απειλούμενα ενδημικά ζώα, συμπεριλαμβανομένου του κουνελιού Αμάμι και ενός είδους κίσσας, τα οποία βρίσκονται τώρα μόνο στο Αμάμι Οσίμα και στο Τοκουνοσίμα. Το κουνέλι Αμάμι αποκαλείται μερικές φορές ζωντανό απολίθωμα επειδή αντιπροσωπεύει μια αρχαία ασιατική καταγωγή που έχει εξαφανιστεί αλλού.

Το νησί φιλοξενεί επίσης το Protobothrops flavoviridis ή χάμπου, ένα δηλητηριώδες φίδι που μπορεί να βρεθεί σε όλα τα νησιά Ριούκιου. Οι μαγκούστες εισήχθησαν για να σκοτώσουν τα φίδια χάμπου, αλλά έχει δημιουργηθεί ένα άλλο πρόβλημα. Η αύξηση του πληθυσμού των μαγκούστων έχει συνδεθεί με την μείωση των πληθυσμών του κουνελιού Αμάμι και των άλλων ενδημικών ειδών.[8]

Η παρατήρηση μεγάπτερων φαλαινών έχει γίνει ένα χαρακτηριστικό αξιοθέατο το χειμώνα τα τελευταία χρόνια. [9] Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι η δεξιά φάλαινα του Βόρειου Ειρηνικού, το πιο απειλούμενο από όλα τα είδη φαλαινών, έχει επανειλημμένα εμφανιστεί γύρω από το νησί[10](υπάρχουν πέντε καταγραφές με τρεις θεάσεις, μια σύλληψη και ένα προσάραγμα από το 1901) και ως τις 2014, το Αμάμι είναι η μόνη τοποθεσία στην Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας όπου αυτό το είδος έχει εμφανιστεί τα τελευταία 110 χρόνια. Είναι επίσης μία από τις δύο τοποθεσίες στον κόσμο μαζί με τα νησιά Ογκασαβάρα, όπου η συνεχής εμφάνιση το χειμώνα έχει επιβεβαιωθεί από τον 20ο αιώνα. Επίσης, ανακαλύφθηκαν ρινοδέλφινα Ινδο-Ειρηνικού στο στενό του Σέτο. Άλλα είδη περιλαμβάνουν φάλαινες (φάλαινα του Μπράιντ, φυσητήρες), μικρότερες φάλαινες ή δελφίνια (ψεύτικη φάλαινα δολοφόνος, μακρύρυγχο δελφίνι, στικτό δελφίνι) και ούτω καθεξής. Πριν εξαφανιστούν, πολλές μεγάλες φάλαινες, όπως οι μπλε φάλαινες και οι πτεροφάλαινες, ήταν εποχικοί μετανάστες.[11]

Το νησί σηματοδοτεί το βορειότερο όριο της διαβίωσης του ντιγκόνγκ, με περιστασιακές θεάσεις κατά τον 20ο και τον 21ο αιώνα.[12]

Το Αμάμι Οσίμα είναι το μόνο μέρος όπου φωλιάζουν οι δερματοχελώνες στην Ιαπωνία.

Δημογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Αμάμι Οσίμα είχε πληθυσμό 73.000 ατόμων το 2013. 44.561 άνθρωποι ζουν στην πόλη Αμάμι. Η συνολική έκταση της πόλης Αμάμι είναι 308,15 km² με πυκνότητα πληθυσμού 145 άτομα ανά km².

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οικονομία του Αμάμι Οσίμα βασίζεται στη γεωργία (ζαχαροκάλαμο, ρύζι και γλυκοπατάτες), την εμπορική αλιεία και την απόσταξη σότσου (shōchū). Το ευνοϊκό κλίμα επιτρέπει δύο καλλιέργειες ρυζιού το χρόνο. Ο εποχικός τουρισμός είναι επίσης σημαντικό μέρος της οικονομίας. Οι παραδοσιακές βιοτεχνίες περιλαμβάνουν την παραγωγή υψηλής ποιότητας χειροποίητου μεταξιού, το οποίο, ωστόσο, έχει πληγεί από την εγκατάλειψη των παραδοσιακών ιαπωνικών ενδυμάτων και τον ανταγωνισμό από το εξωτερικό.

Μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λιμάνι Νάζε στο Αμάμι Οσίμα
Άποψη του διαδρόμου του αεροδρομίου Αμάμι

Το λιμάνι του Νάζε, που βρίσκεται στην πόλη Αμάμι είναι ένας σημαντικός περιφερειακός κόμβος ναυτιλίας και πορθμείων.

Το αεροδρόμιο Αμάμι, που βρίσκεται στο βόρειο άκρο του νησιού, συνδέεται με το Τόκιο, την Οσάκα, τη Νάχα, τη Φουκουόκα και την Καγκοσίμα, καθώς και τοπικές πτήσεις προς τα άλλα νησιά Αμάμι. Υπάρχουν δρομολόγια λεωφορείων και δρόμοι στο νησί.

Γλώσσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δύο διάλεκτοι της γλώσσας Αμάμι ομιλούνται στο Αμάμι Οσίμα: η διάλεκτος της Βόρειας Οσίμα και η νότια διάλεκτος Οσίμα. Αυτές οι διάλεκτοι αποτελούν μέρος της ομάδας Ριουκιουανών γλωσσών. Σύμφωνα με το Ethnologue, ως το 2005 υπήρχαν περίπου 10.000 ομιλητές της διαλέκτου της Βόρειας Οσίμα[13] και περίπου 1.800 ομιλητές της διαλέκτου της νότιας Οσίμα. [14] Αυτές οι διάλεκτοι πλέον ομιλούνται κυρίως από μεγαλύτερους κατοίκους του νησιού, ενώ οι περισσότερες από τις νεότερες γενιές μιλούν μόνο Ιαπωνικά. Η γλώσσα Αμάμι, συμπεριλαμβανομένων των διαλέκτων Οσίμα, έχουν χαρακτηριστεί ως απειλούμενες γλώσσες από την UNESCO.

Υπάρχει επίσης μια νοηματική γλώσσα του χωριού, η οποία ονομάζεται νοηματική γλώσσα Αμάμι Οσίμα, που χρησιμοποιείται στην περιοχή.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «ウーシマ». 首里・那覇方言音声データベース (στα Ιαπωνικά). [νεκρός σύνδεσμος]
  2. ↑ «ウシマ». 奄美方言音声データベース (στα Ιαπωνικά). [νεκρός σύνδεσμος]
  3. ↑ Teikoku's Complete Atlas of Japan, Teikoku-Shoin Co., Ltd., Tokyo, (ISBN 4-8071-0004-1)
  4. ↑ «List of National and Quasi-national Parks». Ministry of the Environment, Government of Japan. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2016. 
  5. ↑ «Japan announces sunken boat was N. Korean spy ship». BNET. 7 Οκτωβρίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2018. 
  6. ↑ «Japan says 'spy ship' fired rockets». BBC News. 25 December 2001. http://news.bbc.co.uk/2/low/asia-pacific/1727867.stm. Ανακτήθηκε στις 29 January 2009. 
  7. ↑ Matsuda, Hiroki; Arai, Kohsaku; Machiyama, Hideaki; Iryu, Yasufumi; Tsuji, Yoshihiro (September 2011). «Submerged reefal deposits near a present-day northern limit of coral reef formation in the northern Ryukyu Island Arc, northwestern Pacific Ocean: Submerged reefal deposits in the Ryukyus» (στα αγγλικά). Island Arc 20 (3): 411–425. doi:10.1111/j.1440-1738.2011.00775.x. 
  8. ↑ Direct and indirect effects of an alien mongoose (Herpestes javanicus) on the native animal community on Amami-Oshima Island, southern Japan, as inferred from distribution patterns of animals. 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-07-22. https://web.archive.org/web/20110722080740/http://vege1.kan.ynu.ac.jp/isp/pdf/Watari.pdf. Ανακτήθηκε στις 2009-05-22. 
  9. ↑ Oki K., 2014. Amami whale and dolphin association. retrieved on 28-05-2014
  10. ↑ Ito, H. (1 February 2014). «Endangered whale captured on film off Amami-Oshima». Asahi Shimbun. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 February 2014. https://web.archive.org/web/20140202161619/http://ajw.asahi.com/article/behind_news/social_affairs/AJ201402010008. Ανακτήθηκε στις 2014-05-28. 
  11. ↑ «Records of Cetaceans in the Waters of the Amami Island» (στα Ja). Memoirs of the National Science Museum (National Museum of Nature and Science, Museum of History and Folklore in Kasari) 22: 235–249. 1989. http://ci.nii.ac.jp/naid/110004313130. Ανακτήθηκε στις 2015-01-12. 
  12. ↑ «Current status and conservation needs of dugongs in southern Japan». Marine Mammal Science 23 (3): 694–706. 1 July 2007. doi:10.1111/j.1748-7692.2007.00123.x. https://www.researchgate.net/publication/227764852. 
  13. ↑ Lewis MP· Simons GF· Fennig CD, επιμ. (2015). «Amami-Oshima, Northern». Ethnologue: Languages of the World (18th έκδοση). Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2016. 
  14. ↑ Lewis MP· Simons GF· Fennig CD, επιμ. (2015). «Amami-Oshima, Southern». Ethnologue: Languages of the World (18th έκδοση). Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2016. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Eldridge, Mark. The Return of the Amami Islands: The Reversion Movement and U.S.–Japan Relations. Levington Books (2004) (ISBN 0739107100)
  • Hellyer. Robert. Defining Engagement: Japan and Global Contexts, 1640–1868. Harvard University Press (2009) (ISBN 0674035771)
  • Turnbull, Stephen. The Most Daring Raid of the Samurai. Rosen Publishing Group (2011) (ISBN 978-1448818723)
  • Ravina, Mark. The Last Samurai: The Life and Battles of Saigo Takamori.　Whiley (2011) (ISBN 1118045564)
  • Yeo, Andrew. Activists, Alliances, and Anti-U.S. Base Protests. Cambridge University Press. (2011) (ISBN 1107002478)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Amami Oshima στο Wikimedia Commons


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αμάμι_Οσίμα&oldid=10529429"